เล่ห์รักใต้เงาจันทร์
เขาติดตามค้นหาหล่อน...ทุกภพ...ทุกชาติ เพื่อให้ได้รักหล่อนแม้มิอาจครอบครอง...สุขสมใจกับหล่อน คำสาปพรากความหวังไปจากเขาได้ แต่มิอาจพรากรักไปจากใจ กี่ภพ...กี่ชาติ ใจเขามีเพียงหล่อนผู้เดียว นิรันดร
ผู้เข้าชมรวม
1,031
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“พอ...หยุด...” มือหล่อนลูบอกสวยได้รูปอย่างบุรุษ สัมผัสกึ่งผลักไสและกึ่งเรียกร้องต้องการ ยิ่งเย้ายวนใจจนเฉกศิลาเผลอคราง
หล่อนดันหน้าเขา ออกแรงเต็มที่กว่าเขาจะยามออกห่างตัวหล่อน เขามองตาละห้อยอย่างอาวรณ์ เหมือนเด็กมองขนมหวาน
“มันน่า...” เขาร้อง มองหล่อนอย่างมันเขี้ยว
“อย่ามองนักได้ไหม” หล่อนแหวเข้าบ้าง
พอหล่อนพูดเฉกศิลาก็ยักไหล่ มองจ้องเข้าไปอีก
“อู้หู...” เขาทำเสียงกวนโทโส มองตาวาว แกล้งหล่อนแท้ๆ เชียว!
“แน้!” หล่อนร้อง หันหลังให้เขาเสียเอง
เฉกศิลาเข้าหาหล่อน อ้อมแขนแกร่งกอดรัดหล่อนไว้ขณะซุกซบเข้ากับเรือนผมสวยเหมือนแพร หล่อนยังขัดรังดุมมือไม้สั่นอยู่ก็บิดหยิกเนื้อเขาเพื่อให้ปล่อย เฉกศิลาไม่สะดุ้งสะเทือนอีกตามเคย
ผลงานอื่นๆ ของ จอมนางค์/K.Tears ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ จอมนางค์/K.Tears
ความคิดเห็น