White Rose นิยายรักของกุหลาบขาว

ลำดับตอนที่ #6 : หลบหน้า! เพราะสาบาน(?)

วันนี้เข้าสู่วันที่3ที่แม่ไปดูทำเลเปิดร้านใหม่ กลับมาฉันต้องโดนบ่นหูชาแน่ๆเลย ว่าทำไมห้องรกแบบนี้เป็นสาวเป็นแส่ทำไมไม่รู้จักดูแลห้องอีกเช่นเคย  อย่าให้แม่กลับมาบ้านเล้ยยย ให้ได้ทำเลไกลๆ นานทีปีหนจะกลับมาหาเพราะทางร้านนู้นยุ่งวุ่นวายเพราะเปิดร้านขนมหวานเพิ่ม หุหุถ้าเป็นไปได้จะหลบหน้าไอ้บ้าเซอร์เวย์2เดือน ไปเลยยยยย ^^(ถ้าเป็นไปไม่ได้ก็จะไม่หลบหน้าใช่ไหม)
 ~~~Lollipop~~~
 [mom*-*]
"ฮัลโหลแม่จ้า มีอะไรจ๊ะ"
[คือว่าแม่ติดธุระยุ่งมาก พอดีทางนี้เปิดร้านอาหารด้วย ลูกจ้างไม่ค่อยจะมีแม่เลย ต้องอยู่ที่นี้นานหน่อยลูกพอจะอยู่กับพี่เจนเขาได้ไหม ]
"เอิ่ม.... ก็ได้ค่ะ แต่แม่ต้องกลับมาหาหนูบางน้า...."
[ได้จ๊ะ งั้นแค่นี้ก่อน นะจ๊ะ ]
"ค่ะ.."
เย้! ในที่สุดคำสาบานก็เป็นจริง ลั้ลล้า! แล้วฉันจะหลบหน้าพี่เซอร์เวย์เป็นเวลา2 เดือน ในการปิดเทอมอันแสนยาวนานนี่ที่ไหนดีน้า~~
~~~Lollipop~~~
ใครโทรมาว่ะ [อลิซ]
"มีไร ย่ะ"
[เพอร์ตี้ชวนไปบ้านมันตลอดซัมเมอร์นี้ไปป่ะไป่ป่ะ]
"ไป ดิ แล้วคุณพ่อสุดเคารพรักแกให้ไปป่ะ "
[รายนั้นน่ะ ไม่ให้โดนแม่ทุบหัวแบะ ]
"แกคือลูกอกตัญญู จริงๆ "
[ว่าแต่ แกแน่ใจนะว่าแม่แกให้ไป ไม่ใช่แอบไประวังแม่แกจะตามมาฆ่าแม่ช้านน]
"เออ ไอ้ลูกรักพ่อรักแม่ แล้วไปที่ไหนว่ะ"
[บ้านยายมันอ่ะแกจะไปป่ะล่ะ ไม่ไหวก็ไม่ต้องไปฉันไ่ม่ต้องการตัวถ่วงดุลความสนุกนะเว้ย]
"เออ รู้ ไปได้ไม่ต้องห่วงงั้นแค่นี้นะเดี๋ยวโทรไปถามแม่ก่อน"
[อ้าวไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกเรอะ]
"แม่ไปหาทำเลร้าน ดูท่าว่าคงจะอีกนานอ่ะกว่าร้านจะลงตัว"
[เออๆ แกก็อย่าลืมขอแม่แกก่อนล่ะกัน เค๊ ]
"เออ "
ติ๊ดติ๊ด [MOM*-*]
"ฮัลโหลแม่"
[จ้าๆ มีอะไรจ๊ะ  อันนั้นโต๊ะ17 ]
"คือหนูจะไปเที่ยวกับอลิซด้วยกันอ่ะ ไปบ้านยัยเพอร์ตี้ตลอดซัมเมอร์นี้อ่ะค่ะ"
[แล้วแต่หนูเลยจ๊ะกว่าแม่จะกลับคงอีกหลายเดือนลูกคงอยู่ได้นะ แค่นี้ก่อนนะจ๊ะลูกรัก]
"ค่ะๆ "
ในที่สุดก็ได้ไปเก็บเสื้อผ้ายัดๆยัดๆ ใส่กระเป๋าแล้วยัดใส่รถของยัยอลิซ
"ไงแกเอาไรไปเยอะตั้ง2กระเป๋าแนะ"
"ทำอย่างกับแกเอาไปหน่อยเดียวงั้นแหละ" ยัยอลิซเอาไปตั้งสี่กระเป๋าค่ะท่านผู้อ่าน
"เออๆ"อลิซตอบแบบปัดๆไป
5ชม.ผ่านไป
"อลิซแกขับรถเป็นเมื่อไรอ่ะ"
"เมื่อกี้"นี้ถ้าเป็นคนซื่อบื้ออย่างเปปทีนแล้ว คงจะตกใจแล้วร้องตะโกนว่าหยุดๆแต่ฉันไม่ใช่
"กวน... แล้วเมื่อไร จะถึงว่ะ นั่งจนตะคิวมันจะขึ้นไปถึงหูแล้วเนี่ย"
"อีกไม่นาน"
2ชม.ผ่านไป
"เนี่ยนะอีกไปนาน "
"จะถึงแล้วนี่ไง เลี้ยวตรงนู้นก็ถึงแล้วยัยบ้าเลิกบ่นสักทีรำคาญ"
"เออ บอกดีๆก็ได้นี่หว่า ทำไมต้องทำหน้าดุเค้าด้วยง่า~~"
"แก ปัญญาอ่อนว่ะ"
"ไอ้..."
บ้านยายเพอร์ตี้
"คุณยายสวัสดีค่ะ"
"จ๊ะๆ ไหว้พระเถอะลูก" แล้วพระอยู่ไหนอ่ะยาย
"ค่า~~"
"อ๋อ เพอร์ตี้บอกว่าถ้าพวกหนูถึงแล้ว ให้ไปหาเพอร์ตี้ที่รร.นู้นนะจ๊ะ"
"ค่ะ~~"
"เพอร์ตี้" ยัยอลิซส่งเสียงเรียกเพอร์ตี้ที่กำลังคุยเอ๊ย ทะเลาะสิ กับผู้ชายหน้าตาดีใช้ได้เลยล่ะ
"แกคุยกับใครอ่ะ ใช่นายบ้านนอกที่เธอเล่าให้ฉันฟังป่ะ" ฉันทนสงสัยไม่ได้เลยเอ่ยปากถาม
"นี่ยัยปีศาจ เธอเล่าให้เพื่อนๆ เธอฟังหรอ ยัยบ้า!!" ปากหมาอ่ะ ผู้ชายไรอ่ะน่าเกลียดด
"นายก็บ้าไม่น้อยกว่าฉันหรอกมาสร้างภาพว่าตัวเองดูดีปกป้องฉันได้ที่ไหนได้นายก็จ้างฟวกนั้นมาเหอะ ไอ้คนขี้โกหก อย่ามาให้ฉันเห็นหน้า นายอีกนะไม่งั้นฉันจะถลกหนังหัวนาย มาทำผ้าเช็ดเท้า!!"
"เพื่อนเราปากหมา เอ๊ย ด่าเก่งจัง" 55 ยัยอลิซโดนรุมประชาทันสายตาเข้าแล้วไง ทั้งไอ้หล่อปากหมาและคนสวยปากดี  สมพูดอะไรไม่คิด ว่าแต่ว่ายัยนี่มาพักผ่อนถึงขั้นเอาแลปท๊อปมาทำงานเลยหรอเนี่ยเพื่อนเราขยันจัง ไหนดู ซิทำงานอะไรเอ่ย ยยย ป๊าดดโธ่ เล่น hi5 & facebook ยัยบ้าเอ๊ยนึกว่าผีขยัน จะเข้าสิงโธ่ ยัยบ้า!!!
"พอเถอะๆเพอร์ตี้ฉันอุตส่าห์ลำบากลำบนมาถึงที่นี่ พาไปเที่ยวหน่อยดิฉันไม่อยากเห็นแกทำหน้าเป็นปลาช่อนถูกสับหรอกนะ  "  ฉันพูดขึ้นดูเหมือนยัยนี่จะไม่สบอารมณ์
"แกจะโดนฉันสับเนี่ยแหละ พอไอ้งั่งไปแกก็มาเสียบแทนที่  แกกับไอ้บ้านั่น กวนประสาทฉันดีเยี่ยม"
"แกชมหรือด่าว่ะ" อลิซ สงสัย 
"ด่าดิ แกประสาทเสียหรือสมองกลับว่ะ โง่ชิบเป๋ง เลยว่ะ " ยัย !! หน้าปลาช่อนถูกสับ
ติ๊ด....  ใครโทรมาว่ะ   [พี่ เซอร์เวย์ :( ]
"เดี๋ยวมานะ " ฉันขอตัว อลิซกับเพอร์ตี้มาหลบมุม คุยโทรศัพท์
"ฮัลโหล" ฉันกรอกเสียงลงโทรศัพท์  - -*
[เพอร์ตี้ไปไหนอ่ะ พี่ไปหาที่บ้านพี่เจน บอกว่าเพอร์ตี้ไปต่างจังหวัด]
"พี่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอก กลับไปหาพี่แมทเหอะหนูไม่อยากทำลายความรักใครมันบาป!"
[พะ..เพอร์ตี้!!] ติ๊ด...ฉันตัดสายทิ้ง ไอ้คนบ้า ไอ้คนไร้หัวใจ ฉันเกลียดนายยย