ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Is this love แน่ใจหรือฉันคือผู้หญิงของนาย

    ลำดับตอนที่ #5 : ด้วยความเต็มใจ

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 54


    5

    ด้วยความเต็มใจ : )

      หลังจากวันนั้น...ฉันก็ไม่ได้คุยกับแฮซอีกเลย ดูเหมือนหมอนั่นพยายามที่จะถามว่าฉันเป็นอะไร...ฉันเต็มใจจะให้นายหลอกนะแต่เพียงแค่มันไม่ใช่ตอนนี้ฉันแค่ยังทำใจไม่ได้ฉันรับรู้อะไรๆ...เร็วเกินไป 

      “มิลลี่ หยุด! ฟังฉันก่อนได้มั้ย ?!

      “.....”

      “เอิ่ม...คือ...”

      “ฉันก็หยุดฟังแล้วนี่ไง จะพูดอะไรก็รีบๆพูดมา !

      “ฉันไม่รู้ว่าเธอโกรธอะไรฉัน ....เอาเป็นว่าฉันขอโทษไว้ก่อนล่ะกัน”

      “ถ้าไม่อยากขอโทษ ก็ไม่ต้อง!

      เอ๊ะ ? แล้วนี่ฉันโกรธอะไรหมอนั่นเนี่ย ==? 

     “ฉะ...ฉัน ”  

        ติ๊ด...ติ๊ด..ติ๊ด.. 

     “เชิญ ”

      ฉันทำท่าโบกไม้โบกมือให้ไปคุยข้างนอกแล้วก็ตามสเต็ปเดิมแฮซออกฉันแอบ(ฟัง) ; )  

      “ฮัลโหล ?!

    [นี่ซัมเองนะแฮซ ]  

    “ซัม -0-;;  นี่ซัมได้เบอร์แฮซมาจากไหน !?

    [เอาเหอะน่า ! เอาเป็นว่านี่ใช่ซัมล่ะกัน  ]

    “ซัมรู้มั้ยเนี่ยแฮซคิดถึงซัมมากกกก  ไอ้บ้าคาร์ลไม่ยอมโทรหาซัมให้แฮซเลยอ่ะ”

    [ฮาฮ้า หมอนั่นน่ะเหรอเป็นพี่ชายที่แย่ที่สุดในโลกเลยล่ะ เอาน้องสาวเป็นของต่อรอง เลวจริงๆพี่ชายฉัน =0=’ ]

    “ยังโชคดีที่มันเป็นพี่ชายไม่แท้ลองเป็นพี่ชายแท้ๆดูสิ แฮซจะกระอักเลือดตายให้ดู ”

    [ฮาฮ้า อย่าบ้าให้มากนักนะแฮซ...อ่ออีกอย่างซัมจะบอกแฮซว่า....]

    “ว่า ?!

    [อ้ะ! เนเวอร์เธอมาได้ยังไงเนี่ย -0- ]

    “ซัมทาร์ม !

    [อ้ะโทษทีนะแฮซ น้องสาวฉันมาน่ะไว้เดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลังน้า  : ) ]

    “ซัม ...ซัมทาร์ม !

     =[]=;; ฉันว่าฉันจะทนแต่...ฉันไม่เคยเป็นรองใครฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ! 

      -0-‘ มิลลี่ ”

      “นี่สินะตัวจริงของนาย ”

      “มะ..มิลลี่”

    “ฉันอุตส่าห์จะทนแล้วนะ...แต่มัน! เกินไป”

    “เธอรู้มาตลอดแล้วทำไมเธอไม่บอกฉัน ปล่อยให้ฉันเป็นคนโง่อยู่ได้ เธอนี่มัน !

    “อ่ะ ! นี่ฉันผิด...พวกนายนั่นแหละที่ผิดหัดรู้ตัวซะบ้าง”

    “แต่เธอรู้...เธอไม่บอกฉันเลยเธอปล่อยให้ฉันเป็นเหมือนคนหน้าโง่ ”

    “เหอะ แล้วมันไม่ดีหรอพวกนายเสวยสุขส่วนฉันอมทุกข์...ปล่อยให้พวกนายย่ำยีดูถูกความรู้สึกของฉัน รู้งี้ฉันน่าจะร่วมมือกับหมอนั่นซะก็ดีไม่น่าห่วงความรู้สึกของนายเลยจริงๆ ! หนี้อะไร ? เป็นหนี้อะไรก็บอกฉันก็ได้ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีนี้....”

    “ฉะ..ฉันขอโทษ ”

    “ต่อไปนี้เราแยกห้องกันเถอะ !! ฉันทนเห็นหน้านายต่อไปไม่ไหว  

    “มะ..มิลลี่”

    “ฉันซื้อคอนโดแยกไว้แล้วพรุ่งนี้ฉันจะย้ายของแต่วันนี้ฉันจะเก็บเสื้อผ้าไปนอนที่นั่นก่อน...”

    “มิลลี่.. ขอร้องเถอะอย่าย้ายเลยนะ ”

    “เสียใจที่ฉันจะย้าย ^__^

    “มิลลี่ T^T แล้วเธอจะปล่อยให้ฉันเป็นหนี้หัวโตอยู่แบบนี้เหรอ”

    “ช่วยไม่ได้ในเมื่อสิ่งที่นายพูดออกมามันทำให้ฉันเปลี่ยนใจ : ) ”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×