ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สะสาง !
2
สะสาง !
หลังจากที่ฉันส่งยัยเด็กนั่นกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลามา 'สะสาง'กับตาแฮดซันคุณรูมเมตที่แสนน่ารัก(ซะที่ไหน?)
'นายหลอกยัยนั่นมาทำอะไรๆอย่างว่าใช่มั้ย? '
'บ้าเหรอ เธอก็รู้นี่มิลลี่ถึงฉันจะเลวแค่ไหนอยากจะฟันใครต่อใครแค่ไหน ถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจ ฉันก็ไม่บังคับเขาหรอกน่า เธอรู้เรื่องนี้ดีไม่ใช่เหรอ ไหงวันนี้ถึงมาถามเรื่องนี้กับฉันได้ -^-' คนถูกถามถึงกับแสดงอาการน้อยใจที่น่ารักน่าหยิกและน่าเตะ --^ ออกมา แต่ก็นะถึงฉันรู้ดีแต่มันก็มีกันบ้างแหละอาการหวั่นๆ ยังไงๆเขาก็ขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงแถมเขายังได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายเพราะฉะนั้นจะมีเหรอที่จะอดอะไรๆพรรค์นั้นได้ !
'แล้วยัยนั่นจะมาทำอะไร นายรู้เรื่องเกี่ยวกับยัยนั่นมากน้อยแค่ไหน แฮซ ! '
'ว้าว^^ เธอเรียกฉันว่าแฮซด้วยล่ะ กิ๊บกิ้ววว ร้อยวันพันปีกว่าเธอจะเรียกฉันแบบนี้ ปิดคอนโดเลี้ยงกันเลยดีกว่ามั้ยค่ะ ที่รัก ^^ ' คนถูกถามทำหน้าทะเล้นแล้วก็เบี่ยงประเด็นไปประเด็นอื่นซะงั้น โดยธรรมชาติแล้วฉันไม่ค่อยอยากเซ้าซี้อะไรมากมายนัก ก็เลยแหย่ๆหมอนี่ไปว่า
'ฉันคิดถึง'ซัมทาร์ม'จัง นายช่วยโทรหาเธอให้ฉันหน่อยได้ม้า .... '
'โทรเองเถอะ ที่รัก !'
'ฮ่าๆ ฉันล้อเล่นน่า '
กลับมา ปัจจุบัน !
"นี่ๆ คุณรูมเมตที่รัก ฉีดไอ้เสปรย์นี่ให้มันน้อยๆหน่อยได้ม้า .... กระผมจะสำลักอากาศตายอยู่แล้วขอรับ ! " ขวับ .... แย้กก ฉันเผลอฉีดเสปรย์เยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย มิลลี่คิด เฮ้อสงสัยยัยนี่จะเข้าขั้นบ้าจริงซะล่ะมั้ง เพิ่งจะเล่าเรื่องให้เราฟังเมื่อกี้ สติหลุดลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้ !
"ตายๆไปได้ซะก็ดี คนแบบนายเนี่ยนะอยู่ไปก็รกโลกเปล่าๆ มิหนำซ้ำยังนำพาแต่ความอัปมงคลมาให้คนอื่นอีกฉันไม่ฆ่านายหมกส้วมเนี่ยก็ดีแล้ว ! "
"ให้ตายเถอะฉันมีรูมเมตเป็นเธอได้ยังไงเนี่ยโหดร้ายชะมัด =^= "
"ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่ามีคู่ไปมันมีความสุขยังไง ==? "
"เหอๆ คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอกว่าการมีคู่มันสนุกมากแค่ไหน -^- ! "
"แฮดซัน นายรู้ใช่มั้ย ยัวะฉันแล้วจะเจออะไร !~ "
"....."
"จำเอาไว้นะ แฮดซัน คนอย่างฉันไม่ใช่ไม่มีใครเอาเพียงแต่ฉันไม่เอาใคร เกท ?? "
"ฉันจะจำเอาไว้ "
"ใครสั่งให้นายพูด หา !! "
"...."
"ตอบมาสิ จะเงียบทำติ่งอะไร ?! "
ผู้หญิงคนนี้ช่างเดาใจยากเสียจริงๆ
[million Verries]
ติ๊งต๊อง ! ติ๊งต๊อง !
"พี่มิลลี่ ! "
เสียงเล็กๆแบบนี้ ยัย 'ทะเล' ชัวร์เลยว่าแต่ว่ายัยนี่มาทำอะไรปกติยัยนี่จะต้องอยู่กับบิลลี่นี่น่า สองคนนี่มันห่างกันไม่เคยได้ไหงวันนี้ทะเลถึงได้ปลีกตัวมาหาฉันได้ล่ะ ?
"ว่าไง ? "
"ทะเลมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะค่ะ TT' "
"เรื่อง ไอ้บิลลี่ใช่มั้ย ? ถึงได้ทำหน้าเศร้าแบบนั้น"
"พี่มิลลี่ไม่ได้ดูข่าว ก๊อซซิปบ้างเลยเหรอค่ะ "
"หืม ? ไม่นะช่วงนี้พี่ยุ่งๆอยู่เลยไม่ค่อยได้ดูข่าวพวกนั้น มีอะไรเกิดอะไรขึ้น บิลลี่ก่อเรื่องอีกแล้วใช่มั้ย --^"
"คือบิลลี่มีผู้หญิงคนอื่นค่ะ แถมเขายังพานังนั่นมาหยามทะเล แล้วนังนั่นยังฟากรอยแผลไว้บนหน้าทะเลด้วย ! "
"บิลลี่ ! ว่าแต่บิลลี่ไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้นนี่น่า ทะเลไปทำอะไรมันก่อนหรือเปล่าล่ะ" ฉันไม่อยากจะกล่าวหาใครโดยฟังความข้างเดียวหรอกนะ ถึงยังไงหมอนั่นก็น้องฉันจะทำอะไรก็คงต้องคิดถึงใจมันบ้างล่ะนะ คิดถึงนิดหน่อยพอเป็นพิธีแล้วก็กระชากหนังหัวมันให้หลุดถ้ามันทำผิดจริง ๆ
"คือทะเลเห็นว่าช่วงนี้หมอนั่นไม่สนใจทะเลเลยแล้วหันไปคลั่งดนตรีบวกกับผู้หญิง ทะเลเลยยั่วโมโหเขาด้วยการไปเดินเล่นกับแฟนเก่า ไปนั่งเฝ้ากิ๊กตอนกินข้าว ไปนั่งหาวให้ชู้ดูก็เท่านั้นเอง หมอนั่นก็เลยโมโหแล้วก็คว้ายัยโนตมนั่นมาควง แถมยังทำหน้านิ่งไม่สนใจทะเลปล่อยให้ทะเลร้องไห้จนจะเป็นจะตายอยู่ตั้งสองวัน ! "
"ตอนแรกๆ พี่ก็คิดว่าเธอคงไปทำอะไรร้ายแรงไว้หมอนั่นเลยทำแบบนั้นใส่ แต่ที่แท้เรื่องมันก็แค่นี้ พี่คิดว่าหมอนั่นทำเกินไปแล้วนะ ! "
"ใช่ค่ะหมอนั่นทำเกินไปแล้วจริงๆ TT' "
"เดี๋ยวพี่จัดการให้ เอาเป็นว่าเธอย้ายมาอยู่กับพี่เป็นการชั่วคราวก่อนล่ะกัน "
"ขอบคุณพี่มิลลี่มากนะค่ะที่ช่วยทะเล T^T "
"ไม่เป็นไรจ๊ะพี่ไม่ชอบนิสัยแบบนี้ของบิลลี่มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว "
อาฟเตอร์บีตส์ คลับ !~
"บิลลี่อยู่มั้ย?? " ฉันถามยามที่เฝ้าอยู่หน้าคลับ บิลลี่ทำงานเป็นมือกลองอยู่ที่นี้ มันเลยนอนที่นี้ไปเลยจะได้ไม่ต้องย้อนไปย้อนมาระหว่างคอนโดกับคลับแต่มันก็ต้องซื้อคอนโดจนได้ เพราะมันมียัยทะเลเข้ามาในชีวิตจะให้มันเอายัยทะเลไปขลุกอยู่กับเพื่อนร่วมวงมันก็คงจะไม่ดีเพราะพวกนั้นอันตรายมว้ากก กก (ขอยืมศัพท์พี่โอ๋มาใช้นะค่ะ ^^) และที่สำคัญ 'เขา'ทั้งสองก็อยู่วงเดียวกับบิลลี่ด้วย เพราะเหตุนี้ทำให้'เขา'ทั้งสองไม่กินเส้นกับนับตั้งแต่เหตุการ์ณใน'วันนั้น'จึงทำให้วงนี้ดูอันตรายทุกเมื่อที่มีผู้หญิงย่างกรายเข้าไป !
"อยู่ครับ ว่าแต่คุณมีอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวผมบอกคุณบิลลี่ให้ "
"ฉันจะเข้าไปหาบิลลี่ --^ !"
"ผมคงให้คุณเข้าไปไม่ได้หรอกครับ "
"นายคงไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร ! "
"ไม่ว่าคุณเป็นใครผมก็ให้คุณเข้าไม่ได้หรอกครับ "
"นาย ไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน ==^ "
"ผมมีสิทธิ์ครับ ขอร้องเถอะครับถ้าเป็นแฟนคลับก็รอให้คลับเปิดก่อนเถอะครับแล้วค่อยเข้า ตอนนี้คลับยังไม่เปิดผมให้เข้าไม่ได้จริงๆครับ TT' "
"ฉันเกลียดคนแบบนี้จริงๆ ฉันจะเข้า นายไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งฉัน ถ้ายังอยากทำงานต่อ ถอยออกไป !! "
"คุณจะคลั่งคุณบิลลี่ขนาดไหนผมไม่ว่าแต่รอคลับเปิดก่อนเถอะครับ"
"ฉันจะบอกให้บิลลี่ ไล่นายออก !!!! "
"หะ..หา "
"ถอย-ออก-ไป ! "
"ปล่อยเขาเข้ามาเถอะ เขาจะเข้าไปหาแฟนเขาน่ะ ^^" เสียงใสๆปนปัญญาอ่อนทำให้ฉันต้องหันไปแลดู หมะ..หมอนี่ มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง แล้ว แฟน? อ๋อบิลลี่น่ะเหรอ เหอะหมอนี่ตาต่ำชะมัดฉันกับบิลลี่หน้าตาเหมือนกันอย่างกับแฝดซะขนาดนี้ แฟนเหอะ!คิดไปได้ฉันจะไม่อธิบายหรอกนะ เพราะฉันเบื่อขี้หน้าตาเนี่ย !
"นะ..นาย ! "
"ใช่แล้วครับสุดสวย ผมซาอุล คาลเลนเนียร์ ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ ^^"
"ฉันไม่อยากจะยินดีปรีดาอะไรกับนายเพราะฉันไม่ได้อยากเจอนาย "
"ว้า ! แต่ผมอยากเจอสุดสวยนี่หน่า TT' " หมอนี่ทำท่าทางน้อยอกน้อยใจแต่ไม่ได้น่ารักน่าหยิกอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว! ตอนนี้ฉันอยู่ในโหมดหมั่นไส้หมอนี่ล้วนๆ
"เลิกทำท่าทางที่มันดูเหมือน.....อะไรๆอย่างนั้นเถอะฉันเห็นแล้ว'ทุเรศ'ลูกตาแล้วตอนนี้บิลลี่อยู่ที่ไหน? "
"แรว้งง ง !แต่ว่าการขอความช่วยเหลือขอกันแบบนี้เหรอครับคนสวย ^^ " หมอนี่คงหวังล่ะสิว่าจะให้ฉันพูดขอความช่วยเหลือแบบว่า 'พาฉันไปหาบิลลี่ทีสิค่ะสุดหล่อ ^^'อะไรแบบนั้นอ่ะนะแต่ขอโทษเถอะแบบนั้นฉันจะใช้ยั่วผู้ชายต่างหาก
"ก็ใช่น่ะสิ ขอบอกไว้ก่อนเลยนะถ้านายจะให้ฉันขอร้องแบบนางเอกนิยายล่ะก็ ไม่มีทาง! "
"งั้นก็เชิญคุณสุดสวยตามหาไอ้บิลลี่ตามสบายเลยนะครับ ^^ "
"เหอะ มันแน่นอนอยู่แล้วล่ะย่ะ ! "ฉันพูดจบก็สะบัดก้นหนีตานั่นออกมาอย่างเร็วไว ! แล้วกด ไอโฟนหาบิลลี่อย่างเร่งด่วนก่อนที่ฉันจะเจออีตานั่นเป็นรอบที่สอง ฉันเกลียดหมอนั่นจะตายอยู่แล้วสวรรค์ก็จริงๆเลยนะเลือกที่จะแกล้งฉันได้เหมาะเจาะกับช่วงเวลาจริงจริ๊ง !
[ฮัลโหลว่าไง พี่สาว ]
"นี่บิลลี่นายอยู่ที่ไหน ? "
[ห้องซ้อมดนตรีที่คลับน่ะ ถามทำไมเหรอ จะมาหาน้องชายคนนี้เหรอสุดสวย ^^ ]
"หยุดเรียกฉันแบบนั้นนะบิลลี่ และฉันอยากจะบอกนายเหลือเกินว่าฉันอยู่ในคลับนายแล้วบิลลี่"
[มะ..ไม่จริงน่าอย่าล้อเล่นกันแบบนี้สิพี่สาวผมไม่สนุกด้วยหรอกนะ]
รับรู้ถึงความรู้สึกของไอ้คนปลายสายได้อย่างแน่จริงถึงแก่นแท้ของความรู้สึกได้เลยล่ะว่ามัน 'ตกใจ'อย่างมว้ากก (ขอยืมศัพท์พี่โอ๋อีกครั้งค่ะ ^^)
"ตลกเหรอ ตลกร้ายน่ะสิ ไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหน มารับฉันเดี๋ยวนี้ ฉันรออยู่หน้าบาร์ ! "
ตู๊ด ..ตู๊ด..ตู๊ด..
ฉันกดตัดสายบิลลี่อย่างโมโห พร้อมที่จะถลกหนังหัวมันออกมาทำเป็นพื้นรองเท้าชั้นดีให้กับยัยทะเล ได้เลยล่ะ
"พี่สาว อะไรดลบันดาลใจให้พี่สาวมาอยู่ตรงหน้าผมได้ล่ะเนี่ย ?? "
"ก็ไอ้นิสัยกะล่อน กะล่อนของนายไงบิลลี่ พาฉันขึ้นไปบนห้องนายเดี๋ยวนี้เลยเรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย! "
"เฮ้ๆ คุยกันตรงนี้ก็ได้พี่สาว อยากขึ้นห้องผมนักหรือไง "
"อยากจะอายคนอื่นเขาตรงนี้เหรอไง ??? "
"โอเค โอเค ก็ได้ ถ้าพี่อยากขึ้นมาก็ขึ้นมาเลย ผมเตือนพี่ไว้ก่อนเลยนะเพื่อนผมน่ะอันตราย! " ฉันรู้หรอกย่ะ มาทำเป็นตงเป็นเตือนจะบอกอะไรให้นะพี่สาวนายน่ะก็ร้ายไม่เบาหรอก ^^*
[ Billion Verries ]
"เฮ้ๆ บิลลี่ พาสาวขึ้นมาบนห้องเลยเหรอว่ะ แสดงว่าคนนี้จริงจังเดะ ! " ผมคิดผิดที่พายัยพี่บ้านี่มาที่ห้องซ้อมแทนที่จะเป็นที่คอนโด อ๊างง จะผิดมั้ย? ถ้าผมหวงพี่สาวตัวเอง แถมเป็นพี่สาวที่เกิดก่อนผมแค่ปีเดียว แถมคนล่ะแม่อีก แบบนี้หวานหมู ! ผมล้อเล่นน่ะผมไม่แอ้มพี่สาวตัวเองหรอกรู้ไส้รู้ตับรู้พุงกันหมดแล้ว เลิกชอบอย่างเด็ดขาดครับ!
"สาวบ้าสาวบอไรว่ะ หน้าแก่ขนาดนี้ ! "
"ไอ้บิลลี่ ! " โอ๊ยยย ยัยพี่หน้าแก่เอื้อมมือมาดึงหูผมเล่น ถ้าผมตัดหูแล้วมันงอกออกมาใหม่ได้ผมคงทำไปนานแล้วล่ะ เพราะผมจะเอาให้ยัยพี่บ้านี่ไปดึงเช้าดึงเย็น เอาให้เบื่อไปเลย T^T
"ขอโทษคร้าบบบ TT' " แต่ยังไงซะผมก็ทำไม่ได้อยู่ดี ผมรู้น่าพี่มิลลี่มาหาผมเพราะเรื่องยัยงูพิษนั่นผมคิดผิดจริงๆที่เลือกยัยนั่นมาเป็นแฟน ยัยกิ้งก่า เข้าทางน้องไม่ได้ก็เข้าทางพี่ นี่ล่ะที่เรียกว่า'ด้าน'
"ทีนี้นายก็ควรจะบอกให้คนอื่นเขารู้สักทีว่าฉันเป็นพี่สาวนาย ! "
"เฮ้อ ... พี่ก็บอกเองสิทำไมต้องเป็นผมด้วยเล่า ! "
"ก็เพราะพวกนี้เป็นเพื่อนนายน่ะสิบิลลี่"
"ก็ได้ๆ ฟังนะเว้ยเนี่ยแม่ฉัน !"
"ไอ้บิลลี่ "
"แม่คนที่สองไงเจ้ ^^"
"พี่แกเองเหรอว่ะ สวยว่ะอย่างนี้ ตูขอ ^___^" ไอ้ฟรานซิสนักร้องนำ จอมเจ้าชู้ตัวพ่ออย่างมันรีบเสนอตัว หมอนี่กะล่อนเป็นปลาไหลเลยล่ะ บิลลี่ขอเตือนไม่มีกิจอย่าเข้าใกล้มันนะครับสาวๆ ^^
"ที่แท้ก็พี่สาวนายนี่เองมิน่า...." พี่ซาอุลลูกครึ่งเม็กซิโก ซึ่งเป็นมือเบสของวงเอ่ยปากพูดคนนี้ ทั้งเท่ ทั้งหล่อ สาวตรึม แต่ก็คาสโนว่าไม่แพ้ไอ้ฟรานซิสมันหรอกเห็นหล่อขรึมแบบนี้ กะล่อนไม่เบานะครับสาวๆ ^^
"แก่ตรงไหนว่ะบิลลี่ สวยแบบว่านางฟ้ายังอายอ่ะ ! " พี่มิเกล หล่อสไตล์ลูกครึ่งออสเตรเลียแบบนี้สาวๆที่ไหนจะอดใจไหว จริงมั้ยครับ ? แถมยังควงตำแหน่งมือกีตาร์สุดเท่ของวงถ้าไม่ติดว่าผมเป็นผู้ชายผมคง..... เอาเป็นว่ารู้กันนะครับ ^^
"ในที่สุดเราก็เจอกันอีกจนได้นะ มิลลี่ ^^ " พี่คาลเลนมือกีตาร์โซโล่ของเราเอ่ยปากพูดขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าพี่แกก็พูดเป็นด้วย เอ่อ...ก็พูดเป็นอ่ะแต่ถ้าเทียบกับพี่ซาอุลกับไอ้ฟรานซิสพี่แกเรียกได้ว่าใบ้กินครับ ถึงจะหล่อเงียบแต่ก็เท่กระชากใจสาวๆนะครับ ^^
"พอๆ ฉันมาเคลียร์กับน้องชายฉัน เลิกแซว เลิกแหย่เพราะถ้าฉันวีน คนที่จะเสียใจก็คงจะเป็นพวกนาย ! " อ่ะแหะเจ้อารมณ์เสียแล้ว !
"โอเคเจ้มีไรว่ามา ? "
"ฉันรู้ว่านายรู้ดีนะบิลลี่ ฉันขี้เกียจพูด "
"เรื่องนังจิ้งจกนั่นใช่มะ ? "
"นี่แกเรียกยัยทะเลว่าอะไรนะ ? "
"จิ้งจก" รู้สึกว่าผมยังไม่ได้ตอบนะ เอ่อ...พี่ซาอุลระวังเจ้ผมให้ดีๆนะเจ้ผมยิ่งพิลึกคนอยู่ =^=
"นาย..... เงียบไปเลยนะ ก่อนที่ระเบิดจะไปลงที่นายอีกลูก ถ้าให้ดีใบ้กินชั่วคราวไปซะตอนนี้ดีกว่านายจะต้องใบ้กินไปชั่วชีวิตเพราะฉัน ! "
"น่ากลัวจังเลยครับ ^^ "
"นายฉันไว้จัดการทีหลัง ! ส่วนนายบิลลี่ เล่าเรื่องยัยทะเลมาให้หมด ! "
ผ่านไปยี่สิบนาที
"เข้าใจหรือยัง ? ยัยนั่นนะงูพิษชัดๆ "
"เพราะงี้น่ะเหรอ ? สงสัยต้อง'จัดการ'กันชุดใหญ่แล้วล่ะมั้ง ? "
[Million Verries ]
ในที่สุดฉันก็รู้ความจริงจนได้ ไม่ต้องถามนะคะว่าทำไมฉันถึงได้เชื่อน้องชายของฉันสนิทใจขนาดนี้เพราะฉันเพิ่งรู้ประวัติของยัยทะเล กับยัยเซนต์เจนต์ มามันทำให้ฉันเดาแผนการของยัยบ้าสองตัวนี่ได้ไม่ยากนัก ยัยทะเลเป็นคนที่ทำให้'คาลเลน'เลิกยุ่งกับฉัน ฉันก็ยังหน้ามืดตามัวหลงเชื่อคำโกหกของหมอนั่นจนไม่ลืมหูลืมตาจนวันนั้นที่ 'ซาอุล'เข้ามาแย่งฉันไปจากคาลเลน ซึ่งให้ฉันเดาคาลเลนเองคงแค่เล่นละครหลอกฉันเพื่อให้ฉันเชื่อสนิทใจว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น ส่วนยัยเซนต์เจนต์เข้ามาหักอกน้องชายฉัน แต่บิลลี่ไม่หลงกลยัยนั่นก็คงคิดจะเข้าทางแฮซตันเพื่อมาสืบ'อะไรบางอย่าง'ที่ฉันไม่สามารถเดาได้ เอาเป็นว่าวันนี้ฉันจะทำเป็นเหมือนยัยนั่นไม่มีตัวตนเวลาฉันกลับไปที่คอนโดล่ะกันนะ ไม่สิทำทุกวันที่ฉันเห็นหน้ายัยนั่นดีกว่า ยัยนั่นจะได้ทนแรงกดดันของฉันไม่ไหวแล้วก็ไสหัวไปให้พ้นชายคาคอนโดของฉันเองโดยที่ฉันไม่ได้ไล่ บอกแล้วไงว่าฉันน่ะร้ายไม่แพ้ใคร : )
สะสาง !
หลังจากที่ฉันส่งยัยเด็กนั่นกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลามา 'สะสาง'กับตาแฮดซันคุณรูมเมตที่แสนน่ารัก(ซะที่ไหน?)
'นายหลอกยัยนั่นมาทำอะไรๆอย่างว่าใช่มั้ย? '
'บ้าเหรอ เธอก็รู้นี่มิลลี่ถึงฉันจะเลวแค่ไหนอยากจะฟันใครต่อใครแค่ไหน ถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจ ฉันก็ไม่บังคับเขาหรอกน่า เธอรู้เรื่องนี้ดีไม่ใช่เหรอ ไหงวันนี้ถึงมาถามเรื่องนี้กับฉันได้ -^-' คนถูกถามถึงกับแสดงอาการน้อยใจที่น่ารักน่าหยิกและน่าเตะ --^ ออกมา แต่ก็นะถึงฉันรู้ดีแต่มันก็มีกันบ้างแหละอาการหวั่นๆ ยังไงๆเขาก็ขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงแถมเขายังได้ชื่อว่าเป็นผู้ชายเพราะฉะนั้นจะมีเหรอที่จะอดอะไรๆพรรค์นั้นได้ !
'แล้วยัยนั่นจะมาทำอะไร นายรู้เรื่องเกี่ยวกับยัยนั่นมากน้อยแค่ไหน แฮซ ! '
'ว้าว^^ เธอเรียกฉันว่าแฮซด้วยล่ะ กิ๊บกิ้ววว ร้อยวันพันปีกว่าเธอจะเรียกฉันแบบนี้ ปิดคอนโดเลี้ยงกันเลยดีกว่ามั้ยค่ะ ที่รัก ^^ ' คนถูกถามทำหน้าทะเล้นแล้วก็เบี่ยงประเด็นไปประเด็นอื่นซะงั้น โดยธรรมชาติแล้วฉันไม่ค่อยอยากเซ้าซี้อะไรมากมายนัก ก็เลยแหย่ๆหมอนี่ไปว่า
'ฉันคิดถึง'ซัมทาร์ม'จัง นายช่วยโทรหาเธอให้ฉันหน่อยได้ม้า .... '
'โทรเองเถอะ ที่รัก !'
'ฮ่าๆ ฉันล้อเล่นน่า '
กลับมา ปัจจุบัน !
"นี่ๆ คุณรูมเมตที่รัก ฉีดไอ้เสปรย์นี่ให้มันน้อยๆหน่อยได้ม้า .... กระผมจะสำลักอากาศตายอยู่แล้วขอรับ ! " ขวับ .... แย้กก ฉันเผลอฉีดเสปรย์เยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย มิลลี่คิด เฮ้อสงสัยยัยนี่จะเข้าขั้นบ้าจริงซะล่ะมั้ง เพิ่งจะเล่าเรื่องให้เราฟังเมื่อกี้ สติหลุดลอยไปไหนแล้วก็ไม่รู้ !
"ตายๆไปได้ซะก็ดี คนแบบนายเนี่ยนะอยู่ไปก็รกโลกเปล่าๆ มิหนำซ้ำยังนำพาแต่ความอัปมงคลมาให้คนอื่นอีกฉันไม่ฆ่านายหมกส้วมเนี่ยก็ดีแล้ว ! "
"ให้ตายเถอะฉันมีรูมเมตเป็นเธอได้ยังไงเนี่ยโหดร้ายชะมัด =^= "
"ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่ามีคู่ไปมันมีความสุขยังไง ==? "
"เหอๆ คนไม่มีคู่ไม่รู้หรอกว่าการมีคู่มันสนุกมากแค่ไหน -^- ! "
"แฮดซัน นายรู้ใช่มั้ย ยัวะฉันแล้วจะเจออะไร !~ "
"....."
"จำเอาไว้นะ แฮดซัน คนอย่างฉันไม่ใช่ไม่มีใครเอาเพียงแต่ฉันไม่เอาใคร เกท ?? "
"ฉันจะจำเอาไว้ "
"ใครสั่งให้นายพูด หา !! "
"...."
"ตอบมาสิ จะเงียบทำติ่งอะไร ?! "
ผู้หญิงคนนี้ช่างเดาใจยากเสียจริงๆ
[million Verries]
ติ๊งต๊อง ! ติ๊งต๊อง !
"พี่มิลลี่ ! "
เสียงเล็กๆแบบนี้ ยัย 'ทะเล' ชัวร์เลยว่าแต่ว่ายัยนี่มาทำอะไรปกติยัยนี่จะต้องอยู่กับบิลลี่นี่น่า สองคนนี่มันห่างกันไม่เคยได้ไหงวันนี้ทะเลถึงได้ปลีกตัวมาหาฉันได้ล่ะ ?
"ว่าไง ? "
"ทะเลมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะค่ะ TT' "
"เรื่อง ไอ้บิลลี่ใช่มั้ย ? ถึงได้ทำหน้าเศร้าแบบนั้น"
"พี่มิลลี่ไม่ได้ดูข่าว ก๊อซซิปบ้างเลยเหรอค่ะ "
"หืม ? ไม่นะช่วงนี้พี่ยุ่งๆอยู่เลยไม่ค่อยได้ดูข่าวพวกนั้น มีอะไรเกิดอะไรขึ้น บิลลี่ก่อเรื่องอีกแล้วใช่มั้ย --^"
"คือบิลลี่มีผู้หญิงคนอื่นค่ะ แถมเขายังพานังนั่นมาหยามทะเล แล้วนังนั่นยังฟากรอยแผลไว้บนหน้าทะเลด้วย ! "
"บิลลี่ ! ว่าแต่บิลลี่ไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้นนี่น่า ทะเลไปทำอะไรมันก่อนหรือเปล่าล่ะ" ฉันไม่อยากจะกล่าวหาใครโดยฟังความข้างเดียวหรอกนะ ถึงยังไงหมอนั่นก็น้องฉันจะทำอะไรก็คงต้องคิดถึงใจมันบ้างล่ะนะ คิดถึงนิดหน่อยพอเป็นพิธีแล้วก็กระชากหนังหัวมันให้หลุดถ้ามันทำผิดจริง ๆ
"คือทะเลเห็นว่าช่วงนี้หมอนั่นไม่สนใจทะเลเลยแล้วหันไปคลั่งดนตรีบวกกับผู้หญิง ทะเลเลยยั่วโมโหเขาด้วยการไปเดินเล่นกับแฟนเก่า ไปนั่งเฝ้ากิ๊กตอนกินข้าว ไปนั่งหาวให้ชู้ดูก็เท่านั้นเอง หมอนั่นก็เลยโมโหแล้วก็คว้ายัยโนตมนั่นมาควง แถมยังทำหน้านิ่งไม่สนใจทะเลปล่อยให้ทะเลร้องไห้จนจะเป็นจะตายอยู่ตั้งสองวัน ! "
"ตอนแรกๆ พี่ก็คิดว่าเธอคงไปทำอะไรร้ายแรงไว้หมอนั่นเลยทำแบบนั้นใส่ แต่ที่แท้เรื่องมันก็แค่นี้ พี่คิดว่าหมอนั่นทำเกินไปแล้วนะ ! "
"ใช่ค่ะหมอนั่นทำเกินไปแล้วจริงๆ TT' "
"เดี๋ยวพี่จัดการให้ เอาเป็นว่าเธอย้ายมาอยู่กับพี่เป็นการชั่วคราวก่อนล่ะกัน "
"ขอบคุณพี่มิลลี่มากนะค่ะที่ช่วยทะเล T^T "
"ไม่เป็นไรจ๊ะพี่ไม่ชอบนิสัยแบบนี้ของบิลลี่มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว "
อาฟเตอร์บีตส์ คลับ !~
"บิลลี่อยู่มั้ย?? " ฉันถามยามที่เฝ้าอยู่หน้าคลับ บิลลี่ทำงานเป็นมือกลองอยู่ที่นี้ มันเลยนอนที่นี้ไปเลยจะได้ไม่ต้องย้อนไปย้อนมาระหว่างคอนโดกับคลับแต่มันก็ต้องซื้อคอนโดจนได้ เพราะมันมียัยทะเลเข้ามาในชีวิตจะให้มันเอายัยทะเลไปขลุกอยู่กับเพื่อนร่วมวงมันก็คงจะไม่ดีเพราะพวกนั้นอันตรายมว้ากก กก (ขอยืมศัพท์พี่โอ๋มาใช้นะค่ะ ^^) และที่สำคัญ 'เขา'ทั้งสองก็อยู่วงเดียวกับบิลลี่ด้วย เพราะเหตุนี้ทำให้'เขา'ทั้งสองไม่กินเส้นกับนับตั้งแต่เหตุการ์ณใน'วันนั้น'จึงทำให้วงนี้ดูอันตรายทุกเมื่อที่มีผู้หญิงย่างกรายเข้าไป !
"อยู่ครับ ว่าแต่คุณมีอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวผมบอกคุณบิลลี่ให้ "
"ฉันจะเข้าไปหาบิลลี่ --^ !"
"ผมคงให้คุณเข้าไปไม่ได้หรอกครับ "
"นายคงไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร ! "
"ไม่ว่าคุณเป็นใครผมก็ให้คุณเข้าไม่ได้หรอกครับ "
"นาย ไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน ==^ "
"ผมมีสิทธิ์ครับ ขอร้องเถอะครับถ้าเป็นแฟนคลับก็รอให้คลับเปิดก่อนเถอะครับแล้วค่อยเข้า ตอนนี้คลับยังไม่เปิดผมให้เข้าไม่ได้จริงๆครับ TT' "
"ฉันเกลียดคนแบบนี้จริงๆ ฉันจะเข้า นายไม่มีสิทธิ์ที่จะสั่งฉัน ถ้ายังอยากทำงานต่อ ถอยออกไป !! "
"คุณจะคลั่งคุณบิลลี่ขนาดไหนผมไม่ว่าแต่รอคลับเปิดก่อนเถอะครับ"
"ฉันจะบอกให้บิลลี่ ไล่นายออก !!!! "
"หะ..หา "
"ถอย-ออก-ไป ! "
"ปล่อยเขาเข้ามาเถอะ เขาจะเข้าไปหาแฟนเขาน่ะ ^^" เสียงใสๆปนปัญญาอ่อนทำให้ฉันต้องหันไปแลดู หมะ..หมอนี่ มาอยู่ที่นี้ได้ยังไง แล้ว แฟน? อ๋อบิลลี่น่ะเหรอ เหอะหมอนี่ตาต่ำชะมัดฉันกับบิลลี่หน้าตาเหมือนกันอย่างกับแฝดซะขนาดนี้ แฟนเหอะ!คิดไปได้ฉันจะไม่อธิบายหรอกนะ เพราะฉันเบื่อขี้หน้าตาเนี่ย !
"นะ..นาย ! "
"ใช่แล้วครับสุดสวย ผมซาอุล คาลเลนเนียร์ ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับ ^^"
"ฉันไม่อยากจะยินดีปรีดาอะไรกับนายเพราะฉันไม่ได้อยากเจอนาย "
"ว้า ! แต่ผมอยากเจอสุดสวยนี่หน่า TT' " หมอนี่ทำท่าทางน้อยอกน้อยใจแต่ไม่ได้น่ารักน่าหยิกอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว! ตอนนี้ฉันอยู่ในโหมดหมั่นไส้หมอนี่ล้วนๆ
"เลิกทำท่าทางที่มันดูเหมือน.....อะไรๆอย่างนั้นเถอะฉันเห็นแล้ว'ทุเรศ'ลูกตาแล้วตอนนี้บิลลี่อยู่ที่ไหน? "
"แรว้งง ง !แต่ว่าการขอความช่วยเหลือขอกันแบบนี้เหรอครับคนสวย ^^ " หมอนี่คงหวังล่ะสิว่าจะให้ฉันพูดขอความช่วยเหลือแบบว่า 'พาฉันไปหาบิลลี่ทีสิค่ะสุดหล่อ ^^'อะไรแบบนั้นอ่ะนะแต่ขอโทษเถอะแบบนั้นฉันจะใช้ยั่วผู้ชายต่างหาก
"ก็ใช่น่ะสิ ขอบอกไว้ก่อนเลยนะถ้านายจะให้ฉันขอร้องแบบนางเอกนิยายล่ะก็ ไม่มีทาง! "
"งั้นก็เชิญคุณสุดสวยตามหาไอ้บิลลี่ตามสบายเลยนะครับ ^^ "
"เหอะ มันแน่นอนอยู่แล้วล่ะย่ะ ! "ฉันพูดจบก็สะบัดก้นหนีตานั่นออกมาอย่างเร็วไว ! แล้วกด ไอโฟนหาบิลลี่อย่างเร่งด่วนก่อนที่ฉันจะเจออีตานั่นเป็นรอบที่สอง ฉันเกลียดหมอนั่นจะตายอยู่แล้วสวรรค์ก็จริงๆเลยนะเลือกที่จะแกล้งฉันได้เหมาะเจาะกับช่วงเวลาจริงจริ๊ง !
[ฮัลโหลว่าไง พี่สาว ]
"นี่บิลลี่นายอยู่ที่ไหน ? "
[ห้องซ้อมดนตรีที่คลับน่ะ ถามทำไมเหรอ จะมาหาน้องชายคนนี้เหรอสุดสวย ^^ ]
"หยุดเรียกฉันแบบนั้นนะบิลลี่ และฉันอยากจะบอกนายเหลือเกินว่าฉันอยู่ในคลับนายแล้วบิลลี่"
[มะ..ไม่จริงน่าอย่าล้อเล่นกันแบบนี้สิพี่สาวผมไม่สนุกด้วยหรอกนะ]
รับรู้ถึงความรู้สึกของไอ้คนปลายสายได้อย่างแน่จริงถึงแก่นแท้ของความรู้สึกได้เลยล่ะว่ามัน 'ตกใจ'อย่างมว้ากก (ขอยืมศัพท์พี่โอ๋อีกครั้งค่ะ ^^)
"ตลกเหรอ ตลกร้ายน่ะสิ ไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหน มารับฉันเดี๋ยวนี้ ฉันรออยู่หน้าบาร์ ! "
ตู๊ด ..ตู๊ด..ตู๊ด..
ฉันกดตัดสายบิลลี่อย่างโมโห พร้อมที่จะถลกหนังหัวมันออกมาทำเป็นพื้นรองเท้าชั้นดีให้กับยัยทะเล ได้เลยล่ะ
"พี่สาว อะไรดลบันดาลใจให้พี่สาวมาอยู่ตรงหน้าผมได้ล่ะเนี่ย ?? "
"ก็ไอ้นิสัยกะล่อน กะล่อนของนายไงบิลลี่ พาฉันขึ้นไปบนห้องนายเดี๋ยวนี้เลยเรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย! "
"เฮ้ๆ คุยกันตรงนี้ก็ได้พี่สาว อยากขึ้นห้องผมนักหรือไง "
"อยากจะอายคนอื่นเขาตรงนี้เหรอไง ??? "
"โอเค โอเค ก็ได้ ถ้าพี่อยากขึ้นมาก็ขึ้นมาเลย ผมเตือนพี่ไว้ก่อนเลยนะเพื่อนผมน่ะอันตราย! " ฉันรู้หรอกย่ะ มาทำเป็นตงเป็นเตือนจะบอกอะไรให้นะพี่สาวนายน่ะก็ร้ายไม่เบาหรอก ^^*
[ Billion Verries ]
"เฮ้ๆ บิลลี่ พาสาวขึ้นมาบนห้องเลยเหรอว่ะ แสดงว่าคนนี้จริงจังเดะ ! " ผมคิดผิดที่พายัยพี่บ้านี่มาที่ห้องซ้อมแทนที่จะเป็นที่คอนโด อ๊างง จะผิดมั้ย? ถ้าผมหวงพี่สาวตัวเอง แถมเป็นพี่สาวที่เกิดก่อนผมแค่ปีเดียว แถมคนล่ะแม่อีก แบบนี้หวานหมู ! ผมล้อเล่นน่ะผมไม่แอ้มพี่สาวตัวเองหรอกรู้ไส้รู้ตับรู้พุงกันหมดแล้ว เลิกชอบอย่างเด็ดขาดครับ!
"สาวบ้าสาวบอไรว่ะ หน้าแก่ขนาดนี้ ! "
"ไอ้บิลลี่ ! " โอ๊ยยย ยัยพี่หน้าแก่เอื้อมมือมาดึงหูผมเล่น ถ้าผมตัดหูแล้วมันงอกออกมาใหม่ได้ผมคงทำไปนานแล้วล่ะ เพราะผมจะเอาให้ยัยพี่บ้านี่ไปดึงเช้าดึงเย็น เอาให้เบื่อไปเลย T^T
"ขอโทษคร้าบบบ TT' " แต่ยังไงซะผมก็ทำไม่ได้อยู่ดี ผมรู้น่าพี่มิลลี่มาหาผมเพราะเรื่องยัยงูพิษนั่นผมคิดผิดจริงๆที่เลือกยัยนั่นมาเป็นแฟน ยัยกิ้งก่า เข้าทางน้องไม่ได้ก็เข้าทางพี่ นี่ล่ะที่เรียกว่า'ด้าน'
"ทีนี้นายก็ควรจะบอกให้คนอื่นเขารู้สักทีว่าฉันเป็นพี่สาวนาย ! "
"เฮ้อ ... พี่ก็บอกเองสิทำไมต้องเป็นผมด้วยเล่า ! "
"ก็เพราะพวกนี้เป็นเพื่อนนายน่ะสิบิลลี่"
"ก็ได้ๆ ฟังนะเว้ยเนี่ยแม่ฉัน !"
"ไอ้บิลลี่ "
"แม่คนที่สองไงเจ้ ^^"
"พี่แกเองเหรอว่ะ สวยว่ะอย่างนี้ ตูขอ ^___^" ไอ้ฟรานซิสนักร้องนำ จอมเจ้าชู้ตัวพ่ออย่างมันรีบเสนอตัว หมอนี่กะล่อนเป็นปลาไหลเลยล่ะ บิลลี่ขอเตือนไม่มีกิจอย่าเข้าใกล้มันนะครับสาวๆ ^^
"ที่แท้ก็พี่สาวนายนี่เองมิน่า...." พี่ซาอุลลูกครึ่งเม็กซิโก ซึ่งเป็นมือเบสของวงเอ่ยปากพูดคนนี้ ทั้งเท่ ทั้งหล่อ สาวตรึม แต่ก็คาสโนว่าไม่แพ้ไอ้ฟรานซิสมันหรอกเห็นหล่อขรึมแบบนี้ กะล่อนไม่เบานะครับสาวๆ ^^
"แก่ตรงไหนว่ะบิลลี่ สวยแบบว่านางฟ้ายังอายอ่ะ ! " พี่มิเกล หล่อสไตล์ลูกครึ่งออสเตรเลียแบบนี้สาวๆที่ไหนจะอดใจไหว จริงมั้ยครับ ? แถมยังควงตำแหน่งมือกีตาร์สุดเท่ของวงถ้าไม่ติดว่าผมเป็นผู้ชายผมคง..... เอาเป็นว่ารู้กันนะครับ ^^
"ในที่สุดเราก็เจอกันอีกจนได้นะ มิลลี่ ^^ " พี่คาลเลนมือกีตาร์โซโล่ของเราเอ่ยปากพูดขึ้น ไม่น่าเชื่อว่าพี่แกก็พูดเป็นด้วย เอ่อ...ก็พูดเป็นอ่ะแต่ถ้าเทียบกับพี่ซาอุลกับไอ้ฟรานซิสพี่แกเรียกได้ว่าใบ้กินครับ ถึงจะหล่อเงียบแต่ก็เท่กระชากใจสาวๆนะครับ ^^
"พอๆ ฉันมาเคลียร์กับน้องชายฉัน เลิกแซว เลิกแหย่เพราะถ้าฉันวีน คนที่จะเสียใจก็คงจะเป็นพวกนาย ! " อ่ะแหะเจ้อารมณ์เสียแล้ว !
"โอเคเจ้มีไรว่ามา ? "
"ฉันรู้ว่านายรู้ดีนะบิลลี่ ฉันขี้เกียจพูด "
"เรื่องนังจิ้งจกนั่นใช่มะ ? "
"นี่แกเรียกยัยทะเลว่าอะไรนะ ? "
"จิ้งจก" รู้สึกว่าผมยังไม่ได้ตอบนะ เอ่อ...พี่ซาอุลระวังเจ้ผมให้ดีๆนะเจ้ผมยิ่งพิลึกคนอยู่ =^=
"นาย..... เงียบไปเลยนะ ก่อนที่ระเบิดจะไปลงที่นายอีกลูก ถ้าให้ดีใบ้กินชั่วคราวไปซะตอนนี้ดีกว่านายจะต้องใบ้กินไปชั่วชีวิตเพราะฉัน ! "
"น่ากลัวจังเลยครับ ^^ "
"นายฉันไว้จัดการทีหลัง ! ส่วนนายบิลลี่ เล่าเรื่องยัยทะเลมาให้หมด ! "
ผ่านไปยี่สิบนาที
"เข้าใจหรือยัง ? ยัยนั่นนะงูพิษชัดๆ "
"เพราะงี้น่ะเหรอ ? สงสัยต้อง'จัดการ'กันชุดใหญ่แล้วล่ะมั้ง ? "
[Million Verries ]
ในที่สุดฉันก็รู้ความจริงจนได้ ไม่ต้องถามนะคะว่าทำไมฉันถึงได้เชื่อน้องชายของฉันสนิทใจขนาดนี้เพราะฉันเพิ่งรู้ประวัติของยัยทะเล กับยัยเซนต์เจนต์ มามันทำให้ฉันเดาแผนการของยัยบ้าสองตัวนี่ได้ไม่ยากนัก ยัยทะเลเป็นคนที่ทำให้'คาลเลน'เลิกยุ่งกับฉัน ฉันก็ยังหน้ามืดตามัวหลงเชื่อคำโกหกของหมอนั่นจนไม่ลืมหูลืมตาจนวันนั้นที่ 'ซาอุล'เข้ามาแย่งฉันไปจากคาลเลน ซึ่งให้ฉันเดาคาลเลนเองคงแค่เล่นละครหลอกฉันเพื่อให้ฉันเชื่อสนิทใจว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น ส่วนยัยเซนต์เจนต์เข้ามาหักอกน้องชายฉัน แต่บิลลี่ไม่หลงกลยัยนั่นก็คงคิดจะเข้าทางแฮซตันเพื่อมาสืบ'อะไรบางอย่าง'ที่ฉันไม่สามารถเดาได้ เอาเป็นว่าวันนี้ฉันจะทำเป็นเหมือนยัยนั่นไม่มีตัวตนเวลาฉันกลับไปที่คอนโดล่ะกันนะ ไม่สิทำทุกวันที่ฉันเห็นหน้ายัยนั่นดีกว่า ยัยนั่นจะได้ทนแรงกดดันของฉันไม่ไหวแล้วก็ไสหัวไปให้พ้นชายคาคอนโดของฉันเองโดยที่ฉันไม่ได้ไล่ บอกแล้วไงว่าฉันน่ะร้ายไม่แพ้ใคร : )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น