ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : White Rose
ฉันชื่อโรส เป็นลูกสาวร้านขายดอกไม้ที่มีชื่อว่า White Rose แม่ของฉันเปิดร้านนี้ขึ้นตอนที่ฉันยังไม่เกิด ร้านนี้มีความหมายบางอย่างที่ฉันไม่รู้แล้วแม่กับน้าเองก็ไม่บอก
" โรส ลูกโทรสั่งกุหลาบขาวที่แม่บอกรึยังจ๊ะ " แม่ที่กำลังทำความสะอาดร้านถามฉัน
" สั่งแล้วค่า แล้วน้าอ้อยล่ะคะ หนูตื่นมายังไม่เห็นเลย " ฉันถามแม่ น้าอ้อยเป็นน้องสาวแท้ๆของแม่ ฉันเกิดมาแล้วพ่อก็เสียไป มีน้าอ้อยกับแม่เนี่ยแหละที่อยู่เลี้ยงฉัน
" น้าอ้อยอยู่ที่ชลบุรีไงจ๊ะ ที่เราบอกว่าจะหาทำเลดีๆไปเปิดร้านใหม่ " เนื่องจากที่ร้านของฉันขายดีมาก แม่เลยคิดจะขยายกิจการ
" งั้นเดี๋ยวหนูไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะคะ " ฉันบอกแล้วก็ขึ้นไปข้างบนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ไปโรงเรียน ฉันเรียนอยู่ม.ห้า โรงเรียนสตรีล้วนที่มีแต่บรรดาคุณหนู ฉันเองก็ไม่ใช่คุณหนูหรอก แต่แม่เห็นว่ามันใกล้บ้านเลยเลือกให้ฉันเรียนที่นี่ ฉันอาบน้ำเสร็จก็ลงมากินข้าววันนี้แม่ทำอาหารไม่กี่อย่าง เพราะว่าน้าอ้อยไม่ได้อยู่ช่วยทำ
" อ้าวลูก เดี๋ยววันนี้หนูต้องไปเองแล้วล่ะ เพราะว่าวันนี้แม่นัดลูกค้าไว้ "
" ค่า " พอฉันกินข้าวเสร็จก็เดินไปที่ข้างบ้านเพื่อปั่นจักรยานไปโรงเรียน ความจริงแล้วน้าอ้อยจะเป็นคนไปส่งฉันเอง แต่ว่าวันนี้น้าอ้อยไปที่ชลบุรี ฉันเลยต้องปั่นจักรยานไปเอง เฮ้อ ขี้เกียจจังเลย ฉันปั่นไปสิบห้านาทีก็ถึงโรงเรียน อลิซ เพื่อนของฉันที่เป็นลูกครึ่ง ยัยนี่เป็นคนหน้าตาน่ารัก ที่สำคัญ ยัยนั่นรวยกว่าฉัน ยัยนี่คงมารอฉันอยู่
" โรส วันนี้เธอมาช้าจัง " ยัยนั่นถามฉัน
" น้าอ้อยไปต่างจังหวัด ฉันเลยต้องช่วยแม่เปิดร้าน " ฉันบอกแล้วก็สะพายเป้ขึ้นที่บ่า ปัดผมที่ยาวลงมาเลยกลางหลังไปข้างหลัง
" เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลย ไปที่ห้องน้ำมั้ยจะได้แต่งถนัด " อลิซบอกยิ้มๆ เชื่อเลยยัยนี่คงยังไม่ได้ทาลิปกลอสมาแน่เลย เลยจะเอาฉันมาเป็นข้ออ้าง
" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็เข้าเรียนแล้ว " ฉันบอก
" เออ เดี๋ยววันนี้มีนักเรียนชายต่างโรงเรียนมาโรงเรียนเราด้วย กรี๊ดๆๆ " ยัยอลิซดี๊ด๊าที่จะได้เจอกับผู้ชาย ฉันเองก็เฉยๆ แล้วก็ไม่คิดอยากจะมีแฟนด้วย
" เฮ้อ เพื่อนฉันนะเพื่อนฉัน เดี๋ยวฉันจะฟ้องคุณลุง "
" อ๊างง~ อย่าบอกพ่อฉันน้า ไม่งั้นอดเล่นเอ็มกับพี่พีนัทแน่เลย " พี่พีนัทที่ยัยนั่นว่าก็คือแฟนลับๆของเธอที่พ่อแม่ยัยนั่นไม่รู้
" ฮิๆ แต่ว่าตอนเลิกเรียนเธอต้องเลี้ยงไอติมฉัน "
" โหยยย~ อะไรอ่ะ เดี๋ยวฉันจะบอกป้าพินว่าเธอน่ะไถตังค์ฉัน "
" กรี๊ดดด อย่าบอกแม่น้า เดี๋ยวฉันโดนหักค่าขนม "
" ฮะๆ งั้นก็หายกัน " แล้วเราสองคนก็เดินขึ้นไปที่ห้อง เฮ้อ อีกสองปีฉันจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้
" โย่~ ยัยอลิซ " แคดวอล์ก เพื่อนสาววงการนางแบบของยัยอลิซ เหอๆ ชื่อยัยนี่หลุดโลกไปเลยนะเนี่ย ไม่เหมือนชื่อของฉัน โหลชิบเป๋ง
" ไงยะ แล้ววันนี้แกอยากจะโดดคาบสุดท้ายไปกินไอติมป่ะ เดี๋ยวฉันเลี้ยง " ยัยอลิซเสนอ แหมทีฉันล่ะร้องโหยหวน ทียัยแคดวอล์กล่ะเสนอตัว ชิ!
" เธอจะโดดเรียนงั้นเหรออลิซ เดี๋ยวคุณลุงรู้แล้วจะเป็นเรื่องนะ " ฉันรีบบอก
" เธอน่ะหยุดบอกพ่อฉันได้แล้ว รำคาญ เธอไม่อยากไร้เพื่อนก็เงียบปากได้แล้ว " นี่คือด้านเสียของอลิซ เกรดยัยนี่ต่ำม๊ากมาก จนคุณลุงเครียดแล้วก็บอกให้ฉันติวให้อลิซทุกครั้งหลังเลิกเรียน (ฉันเรียนเก่งจริงๆนะ) แต่ว่าคุณเธอก็ดันหนีไปเที่ยวอีก เฮ้อ เดี๋ยวคุณลุงต้องว่าฉันแน่เลย
" เย็นนี้เธอต้องนั่งติวกับฉันก่อนนะอลิซ " ฉันรีบยกการติวมาเป็นข้ออ้างทั้งๆที่รู้ว่ายัยนั่นไม่ยอมติวกับฉันหรอก
" เธอบอกว่าน้าเธอไม่อยู่ งั้นเธอก็ต้องรีบกลับบ้านไปช่วยแม่อยู่ดี "
" ที่ร้านก็มีลูกจ้างย่ะ " แหม ร้านฉันก็ไม่ได้โหลยโท่ยถึงคั่นไม่มีลูกจ้างนี่นา แม่บอกว่าพ่อทิ้งเงินไว้ให้ก้อนนึงเพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูฉัน แต่ว่าท่านเองก็อยากเลี้ยงฉันด้วยเงินตัวเอง เลยเอาเงินก้อนนั้นมาทำร้านขายดอกไม้
" แต่ว่าฉันไม่ว่าง ฉันฝากเธอไปพ่อด้วยว่าฉันนัดกับเพื่อนไว้ " แล้วยัยนั่นก็นั่งเมาท์กับพวกเพื่อนไฮโซต่อไป...
เลิกเรียน
ฉันเก็บของแล้วก็สพายเป้เดินออกจากห้อง ไปที่หลังโรงเรียนเพราะว่าฉันฝากจักรยานไว้กับลุงยามของโรงเรียน แล้วฉันก็ปั่นจักรยานไปที่บ้านของอลิซเพื่อบอกว่าวันนี้เธอไปไหน บ้านยัยนี่ก็อยู่ไม่ไกลหรอก ยี่สิบนาทีก็ถึงแล้ว ฉันมองหาบ้านยัยนี่ได้ไม่ยากเพราะว่าบ้านของยัยนั่นใหญ่เว่อร์
กิ๊งก่อง
ฉันกดออดบ้านของอลิซ ไม่นานพี่กิ่ง (พี่เลี้ยงยัยอลิซ) ก็วิ่งมาเปิดประตูให้ฉัน
" สวัสดีค่ะพี่กิ่ง คุณลุงอยู่มั้ยคะ "
" คุณท่านอยู่จ่ะ เข้ามาก่อนเดี๋ยวพี่ไปตามให้ " ฉันเข้าไปที่บ้านของยัยอลิซพี่กิ่งบอกให้ฉันนั่งรอคุณลุงก่อน แล้วไม่นานคุณลุงก็ลงมา
" สวัสดีค่ะคุณลุง " ฉันสวัสดี
" ฮ่าๆ สวัสดีหนูโรส แล้วอลิซล่ะลูกของฉันไปไหน " ฉันจะตอบยังไงล่ะทีนี้ ใจก็ไม่อยากโกหก อีกใจก็ไม่อยากเสียเพื่อน
" หนูขอโทษค่ะคุณลุง อลิซเค้าโดดเรียนไปกินไอติมกับเพื่อนตอนคาบสุดท้าย หนูขอโทษค่ะที่ไม่ได้ห้าม " ฉันเลยพูดความจริงไป
" หนูไม่ผิดหรอก ยัยลูกของฉันเองแหละ ฉันเองก็ไม่อยากตามใจมันมาก รวยแต่เรียนไม่ดีมันเสียชื่อวงศ์ตระกูลมากนะ เฮ้อ ไม่เหมือนหนูโรส น่ารัก แล้วก็เรียนดี แม่หนูสอนยังไงน้า ลูกสาวถึงได้น่ารัก อ่อนหวานหยั่งงี้ "
" ค่ะ แต่ว่าคุณลุงต้องอย่าดุอลิซนะคะ หนูไม่อยากให้พ่อลูกต้องทะเลาะกัน " ฉันบอก แต่แล้วก้อมีเสียงประตูปิดดังขึ้น ยัยอลิซโยนเป้ลงที่พื้นแล้วก็เดินขึ้นห้องไปเลย
" เฮ้อ ยัยลูกสาวฉันมันนิสัยไม่ดีหยั่งนี้แหละ ฉันเองก็เหนื่อยที่จะดุมันแล้ว " ฉันคุยกับคุณลุงไปเรื่อยๆจนลืมนึกไปว่าแม่รออยู่ที่ร้าน
" ไม่ทานข้าวเย็นก่อนล่ะ "
" เดี๋ยวคุณแม่จะว่าเอาอ่ะค่ะถ้ากลับดึก งั้นหนูลานะคะ สวัสดีค่ะ " ฉันบอกลาคุณลุงแล้วก็ปั่นจักรยานกลับบ้านไป หวายยย ป่านนี้แม่รอจนรากงอกแล้วมั้ง ฉันค่อยแง้มมองมาข้างบนเปิดไฟมั้ย โอเคเปิด ฉันเอาจักรยานไปเก็บแล้วก็เดินลั้ลลาเข้าร้านไป
" กลับมาแล้วค่าาาา~ " ฉันเปิดประตูร้านเข้ามาก็เจอพี่เจนลูกจ้างของแม่ กำลังรดน้ำดอกไม้อยู่
" อ้าว น้องโรส พี่น้าพินรอทานข้าวอยู่รีบขึ้นไปเร็ว "
" ค่า พี่เจน " แล้วฉันก็เดินขึ้นไปข้างบนเพราะว่าบ้านของฉันออกแบบให้ข้างล่างเป็นร้านดอกไม้แล้วข้างบนอีกสองชั้นเป็นที่อยู่ของเรา ฉันเปิดประตูครัวเข้าไป น้าอ้อยกับแม่นั่งทานข้าวอยู่ ฉันเลยพูดไปว่า
" หนูขอโทษค่ะแม่ หนูไปบ้านอลิซมาแต่ว่าคุณลุงชวนคุยเลยไม่ได้ดูเวลา "
" ไม่เป็นไรลูก มามะกินข้าวกันดีกว่า " แม่ว่าแล้วก็ส่งจานมาให้ ฉันรับมาแล้วก็เดินไปตักข้าว ฮิฮ่า วันนี้มีแกงจืดของโปรดด้วย
" แล้ววันนี้โรสมีงานเยอะมั้ย เดี๋ยวน้าขะชวนแม่ไปดูทำเลที่น้าไปหามาน่ะ พรุ่งนี้โรสว่างใช่มั้ย " น้าอ้อยถามฉัน
" ว่างค่ะ แล้วไปกี่วันคะ "
" สี่วันลูก อยู่กับพี่เจนนะ แม่ฝากพี่เจนไว้สามคืน เดี๋ยวลูกมีอะไรก็บอกพี่เค้าไปนะ "
" ค่ะ " เฮ้อ ขอให้ White Rose รุ่งต่อไปนะ ฮิๆ แม่ น้าอ้อย สู้ๆ
nu eng
" โรส ลูกโทรสั่งกุหลาบขาวที่แม่บอกรึยังจ๊ะ " แม่ที่กำลังทำความสะอาดร้านถามฉัน
" สั่งแล้วค่า แล้วน้าอ้อยล่ะคะ หนูตื่นมายังไม่เห็นเลย " ฉันถามแม่ น้าอ้อยเป็นน้องสาวแท้ๆของแม่ ฉันเกิดมาแล้วพ่อก็เสียไป มีน้าอ้อยกับแม่เนี่ยแหละที่อยู่เลี้ยงฉัน
" น้าอ้อยอยู่ที่ชลบุรีไงจ๊ะ ที่เราบอกว่าจะหาทำเลดีๆไปเปิดร้านใหม่ " เนื่องจากที่ร้านของฉันขายดีมาก แม่เลยคิดจะขยายกิจการ
" งั้นเดี๋ยวหนูไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะคะ " ฉันบอกแล้วก็ขึ้นไปข้างบนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ไปโรงเรียน ฉันเรียนอยู่ม.ห้า โรงเรียนสตรีล้วนที่มีแต่บรรดาคุณหนู ฉันเองก็ไม่ใช่คุณหนูหรอก แต่แม่เห็นว่ามันใกล้บ้านเลยเลือกให้ฉันเรียนที่นี่ ฉันอาบน้ำเสร็จก็ลงมากินข้าววันนี้แม่ทำอาหารไม่กี่อย่าง เพราะว่าน้าอ้อยไม่ได้อยู่ช่วยทำ
" อ้าวลูก เดี๋ยววันนี้หนูต้องไปเองแล้วล่ะ เพราะว่าวันนี้แม่นัดลูกค้าไว้ "
" ค่า " พอฉันกินข้าวเสร็จก็เดินไปที่ข้างบ้านเพื่อปั่นจักรยานไปโรงเรียน ความจริงแล้วน้าอ้อยจะเป็นคนไปส่งฉันเอง แต่ว่าวันนี้น้าอ้อยไปที่ชลบุรี ฉันเลยต้องปั่นจักรยานไปเอง เฮ้อ ขี้เกียจจังเลย ฉันปั่นไปสิบห้านาทีก็ถึงโรงเรียน อลิซ เพื่อนของฉันที่เป็นลูกครึ่ง ยัยนี่เป็นคนหน้าตาน่ารัก ที่สำคัญ ยัยนั่นรวยกว่าฉัน ยัยนี่คงมารอฉันอยู่
" โรส วันนี้เธอมาช้าจัง " ยัยนั่นถามฉัน
" น้าอ้อยไปต่างจังหวัด ฉันเลยต้องช่วยแม่เปิดร้าน " ฉันบอกแล้วก็สะพายเป้ขึ้นที่บ่า ปัดผมที่ยาวลงมาเลยกลางหลังไปข้างหลัง
" เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลย ไปที่ห้องน้ำมั้ยจะได้แต่งถนัด " อลิซบอกยิ้มๆ เชื่อเลยยัยนี่คงยังไม่ได้ทาลิปกลอสมาแน่เลย เลยจะเอาฉันมาเป็นข้ออ้าง
" ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็เข้าเรียนแล้ว " ฉันบอก
" เออ เดี๋ยววันนี้มีนักเรียนชายต่างโรงเรียนมาโรงเรียนเราด้วย กรี๊ดๆๆ " ยัยอลิซดี๊ด๊าที่จะได้เจอกับผู้ชาย ฉันเองก็เฉยๆ แล้วก็ไม่คิดอยากจะมีแฟนด้วย
" เฮ้อ เพื่อนฉันนะเพื่อนฉัน เดี๋ยวฉันจะฟ้องคุณลุง "
" อ๊างง~ อย่าบอกพ่อฉันน้า ไม่งั้นอดเล่นเอ็มกับพี่พีนัทแน่เลย " พี่พีนัทที่ยัยนั่นว่าก็คือแฟนลับๆของเธอที่พ่อแม่ยัยนั่นไม่รู้
" ฮิๆ แต่ว่าตอนเลิกเรียนเธอต้องเลี้ยงไอติมฉัน "
" โหยยย~ อะไรอ่ะ เดี๋ยวฉันจะบอกป้าพินว่าเธอน่ะไถตังค์ฉัน "
" กรี๊ดดด อย่าบอกแม่น้า เดี๋ยวฉันโดนหักค่าขนม "
" ฮะๆ งั้นก็หายกัน " แล้วเราสองคนก็เดินขึ้นไปที่ห้อง เฮ้อ อีกสองปีฉันจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้
" โย่~ ยัยอลิซ " แคดวอล์ก เพื่อนสาววงการนางแบบของยัยอลิซ เหอๆ ชื่อยัยนี่หลุดโลกไปเลยนะเนี่ย ไม่เหมือนชื่อของฉัน โหลชิบเป๋ง
" ไงยะ แล้ววันนี้แกอยากจะโดดคาบสุดท้ายไปกินไอติมป่ะ เดี๋ยวฉันเลี้ยง " ยัยอลิซเสนอ แหมทีฉันล่ะร้องโหยหวน ทียัยแคดวอล์กล่ะเสนอตัว ชิ!
" เธอจะโดดเรียนงั้นเหรออลิซ เดี๋ยวคุณลุงรู้แล้วจะเป็นเรื่องนะ " ฉันรีบบอก
" เธอน่ะหยุดบอกพ่อฉันได้แล้ว รำคาญ เธอไม่อยากไร้เพื่อนก็เงียบปากได้แล้ว " นี่คือด้านเสียของอลิซ เกรดยัยนี่ต่ำม๊ากมาก จนคุณลุงเครียดแล้วก็บอกให้ฉันติวให้อลิซทุกครั้งหลังเลิกเรียน (ฉันเรียนเก่งจริงๆนะ) แต่ว่าคุณเธอก็ดันหนีไปเที่ยวอีก เฮ้อ เดี๋ยวคุณลุงต้องว่าฉันแน่เลย
" เย็นนี้เธอต้องนั่งติวกับฉันก่อนนะอลิซ " ฉันรีบยกการติวมาเป็นข้ออ้างทั้งๆที่รู้ว่ายัยนั่นไม่ยอมติวกับฉันหรอก
" เธอบอกว่าน้าเธอไม่อยู่ งั้นเธอก็ต้องรีบกลับบ้านไปช่วยแม่อยู่ดี "
" ที่ร้านก็มีลูกจ้างย่ะ " แหม ร้านฉันก็ไม่ได้โหลยโท่ยถึงคั่นไม่มีลูกจ้างนี่นา แม่บอกว่าพ่อทิ้งเงินไว้ให้ก้อนนึงเพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูฉัน แต่ว่าท่านเองก็อยากเลี้ยงฉันด้วยเงินตัวเอง เลยเอาเงินก้อนนั้นมาทำร้านขายดอกไม้
" แต่ว่าฉันไม่ว่าง ฉันฝากเธอไปพ่อด้วยว่าฉันนัดกับเพื่อนไว้ " แล้วยัยนั่นก็นั่งเมาท์กับพวกเพื่อนไฮโซต่อไป...
เลิกเรียน
ฉันเก็บของแล้วก็สพายเป้เดินออกจากห้อง ไปที่หลังโรงเรียนเพราะว่าฉันฝากจักรยานไว้กับลุงยามของโรงเรียน แล้วฉันก็ปั่นจักรยานไปที่บ้านของอลิซเพื่อบอกว่าวันนี้เธอไปไหน บ้านยัยนี่ก็อยู่ไม่ไกลหรอก ยี่สิบนาทีก็ถึงแล้ว ฉันมองหาบ้านยัยนี่ได้ไม่ยากเพราะว่าบ้านของยัยนั่นใหญ่เว่อร์
กิ๊งก่อง
ฉันกดออดบ้านของอลิซ ไม่นานพี่กิ่ง (พี่เลี้ยงยัยอลิซ) ก็วิ่งมาเปิดประตูให้ฉัน
" สวัสดีค่ะพี่กิ่ง คุณลุงอยู่มั้ยคะ "
" คุณท่านอยู่จ่ะ เข้ามาก่อนเดี๋ยวพี่ไปตามให้ " ฉันเข้าไปที่บ้านของยัยอลิซพี่กิ่งบอกให้ฉันนั่งรอคุณลุงก่อน แล้วไม่นานคุณลุงก็ลงมา
" สวัสดีค่ะคุณลุง " ฉันสวัสดี
" ฮ่าๆ สวัสดีหนูโรส แล้วอลิซล่ะลูกของฉันไปไหน " ฉันจะตอบยังไงล่ะทีนี้ ใจก็ไม่อยากโกหก อีกใจก็ไม่อยากเสียเพื่อน
" หนูขอโทษค่ะคุณลุง อลิซเค้าโดดเรียนไปกินไอติมกับเพื่อนตอนคาบสุดท้าย หนูขอโทษค่ะที่ไม่ได้ห้าม " ฉันเลยพูดความจริงไป
" หนูไม่ผิดหรอก ยัยลูกของฉันเองแหละ ฉันเองก็ไม่อยากตามใจมันมาก รวยแต่เรียนไม่ดีมันเสียชื่อวงศ์ตระกูลมากนะ เฮ้อ ไม่เหมือนหนูโรส น่ารัก แล้วก็เรียนดี แม่หนูสอนยังไงน้า ลูกสาวถึงได้น่ารัก อ่อนหวานหยั่งงี้ "
" ค่ะ แต่ว่าคุณลุงต้องอย่าดุอลิซนะคะ หนูไม่อยากให้พ่อลูกต้องทะเลาะกัน " ฉันบอก แต่แล้วก้อมีเสียงประตูปิดดังขึ้น ยัยอลิซโยนเป้ลงที่พื้นแล้วก็เดินขึ้นห้องไปเลย
" เฮ้อ ยัยลูกสาวฉันมันนิสัยไม่ดีหยั่งนี้แหละ ฉันเองก็เหนื่อยที่จะดุมันแล้ว " ฉันคุยกับคุณลุงไปเรื่อยๆจนลืมนึกไปว่าแม่รออยู่ที่ร้าน
" ไม่ทานข้าวเย็นก่อนล่ะ "
" เดี๋ยวคุณแม่จะว่าเอาอ่ะค่ะถ้ากลับดึก งั้นหนูลานะคะ สวัสดีค่ะ " ฉันบอกลาคุณลุงแล้วก็ปั่นจักรยานกลับบ้านไป หวายยย ป่านนี้แม่รอจนรากงอกแล้วมั้ง ฉันค่อยแง้มมองมาข้างบนเปิดไฟมั้ย โอเคเปิด ฉันเอาจักรยานไปเก็บแล้วก็เดินลั้ลลาเข้าร้านไป
" กลับมาแล้วค่าาาา~ " ฉันเปิดประตูร้านเข้ามาก็เจอพี่เจนลูกจ้างของแม่ กำลังรดน้ำดอกไม้อยู่
" อ้าว น้องโรส พี่น้าพินรอทานข้าวอยู่รีบขึ้นไปเร็ว "
" ค่า พี่เจน " แล้วฉันก็เดินขึ้นไปข้างบนเพราะว่าบ้านของฉันออกแบบให้ข้างล่างเป็นร้านดอกไม้แล้วข้างบนอีกสองชั้นเป็นที่อยู่ของเรา ฉันเปิดประตูครัวเข้าไป น้าอ้อยกับแม่นั่งทานข้าวอยู่ ฉันเลยพูดไปว่า
" หนูขอโทษค่ะแม่ หนูไปบ้านอลิซมาแต่ว่าคุณลุงชวนคุยเลยไม่ได้ดูเวลา "
" ไม่เป็นไรลูก มามะกินข้าวกันดีกว่า " แม่ว่าแล้วก็ส่งจานมาให้ ฉันรับมาแล้วก็เดินไปตักข้าว ฮิฮ่า วันนี้มีแกงจืดของโปรดด้วย
" แล้ววันนี้โรสมีงานเยอะมั้ย เดี๋ยวน้าขะชวนแม่ไปดูทำเลที่น้าไปหามาน่ะ พรุ่งนี้โรสว่างใช่มั้ย " น้าอ้อยถามฉัน
" ว่างค่ะ แล้วไปกี่วันคะ "
" สี่วันลูก อยู่กับพี่เจนนะ แม่ฝากพี่เจนไว้สามคืน เดี๋ยวลูกมีอะไรก็บอกพี่เค้าไปนะ "
" ค่ะ " เฮ้อ ขอให้ White Rose รุ่งต่อไปนะ ฮิๆ แม่ น้าอ้อย สู้ๆ
nu eng
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น