ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Four seasons to choose only one[1886 8086 5986 2786+6995]

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 : 1st season,dangerous guy![100%]

    • อัปเดตล่าสุด 23 ธ.ค. 52



                                                                                          
    ฤดูหนาว…ฤดูที่ไม่มีอะไรโดดเด่น น่าสนใจ
    มีแต่ความหนาวเหน็บ ความว่างเปล่าปกคลุมไปทั่ว
    ฤดูที่มองแล้วรู้สึกถึงความเย็นชา โดดเดี่ยว เป็นเพียงฤดูที่น่าหลีกเลี่ยง
    แต่ถ้าเมื่อไหร่ก็ตามที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงมา…
    มันก็อบอุ่นเหมือนๆกับฤดูอื่นไม่ใช่หรือ?
    ใช่แล้ว…ฤดูนี้อบอุ่นก็เพื่อดวงอาทิตย์เพียงสิ่งเดียวไงล่ะ
    และจะไม่มีสิ่งใดได้รับความอบอุ่นของมันนอกจากดวงอาทิตย์…
    ดวงอาทิตย์ที่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฤดูหนาวมีความหมาย… 

                                                                                            
    1
    1st  season , Dangerous guy!

          เย้ พรุ่งนี้ที่ร้านเค้กร้านโปรดของฮารุกับเคียวโกะจังจะเซลล์ลดราคาแล้วล่ะ!>O<
          ฮิๆ ฮารุอุตส่าห์ทำใจกระเป๋าฉีกเต็มที่ จะซื้อมาทานเยอะๆก็ต้องรีบไปก่อนที่ร้านจะเปิดสินะ อืมๆ(- -)(_ _) โอ้โฮเฮะ วันนี้ทำไมฟ้าสวยจังหว่า เหมือนว่าเมฆมันลอยเร็วกว่าปกตินะ ว่าป่ะ? 
          "ฮาฮิ เมฆนั่นเหมือนรูปหัวใจจังเลยอ่ะ>O<"
          "-_-"
          "แหม แสดงว่าฮารุจะได้อินเลิฟกับสึนะซังเร็วนี้เหรอ กรี๊ดดด>////<"
          "-_-"
          "ย้าฮู่ ยะ...เฮือก!!O_Oฮะ...ฮิบาริซัง!"
          "-_-"
          "มะ...มาได้ไงเนี่ย ตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี่ย?"
          "ชั้นก็อยู่ตรงนี้ของชั้นมาตั้งนานแล้ว ยัยผู้หญิงโง่"
          โอ๊ย เจ็บปวด โดนคนหล่อด่าT_T 'ยัยผู้หญิงโง่' งั้นเรอะ...จำได้ว่าเขาเคยเรียกฮารุว่า 'ยัยผู้หญิง' นี่นา ฟังแล้วเจ็บปวดซะจริงT..Tแล้วกลายมาเป็น 'ยัยผู้หญิงโง่' สินะ พัฒนาการชื่อของฮารุมัน...อุบาทว์ง่ะTOT
          "นี่!ฮารุไม่ได้โง่นะ>O<!!"
          "แต่เรื่องจริงคือเธอโง่มาก ยัยผู้หญิง-_-"
          นั่นไง คำเดิม มาแล้ว ยัยผู้หญิง-_-ดีใจซะไม่มีอ่ะT-T
          "แล้วฮิบาริซังล่ะ!ทำอย่างกะตัวเองไม่เหมือนฮารุ ถ้าฮารุโง่ ฮิบาริซังก็โง่เหมือนกันแหละน่า"
          "ไม่เหมือน ที่เธอโง่เพราะวันๆเอาแต่กินหญ้าไง ยัยสัตว์กินพืช"
          มันมีวิวัฒนาการอีกแล้ว...ชื่อของฮารุ อาเมน
          "เอ๊ะ ก็..."
          "เงียบเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน-_-+"
          "ง่ะ..."
          "ถ้าไม่เงียบอยากลอยไปติดดาวก็ลองดู-*-"
          "T_T(จ้ะๆ เงียบแล้วจ้ะ)"
          "น่ารำคาญจริงๆ-_-**"
          โฮกกก อันตรายจริงๆ ให้ดิ้นสิคะ อีตาผู้ชายคนเน้!! มันน่า...[อิจอย : จับกดใช่ป่ะ-..-]...จับมาขึงพืด เอาหนังติ๊กยิงจุ๊กกรู จับแหกขาแล้วเอาเจ้าฮิบาริน้อยไปชนเสา เอาให้ตัวงอเป็นกุ้งไปเลย!=_=++
          "คิดจะทำอะไรชั้นฮะ-_-++"
          "เฮือก (แม่ม รู้ได้ไงวะ) เปล๊า เปล่าซะหน่อยจ้ะ-O-;;"
          "อย่าให้รู้นะ ระวังจะอดใช้มดลูกแล้วกัน-_-+"
          "ว้าย ทะลึ่ง-O-"
          "-_-++"ชิ้ง~!
          เฮือก!!!=[]=;;สายตาหมอนี่มันคมได้ใจจริงๆเลยสิน่า! จ้องแบบอาฆาตก็พอแล้ว ไม่เห็นต้องแถมกระหน่ำจิตสังหารและรังสีความอำมหิตมาให้ด้วยก็ได้นี่T.T ชิเชอะ! ทำไมถึงไม่เห็นความน่ารักของฮารุบ้างยะ!ไอ้ตาถั่ว!
          ตึก...ตึกๆๆ
          แล้วเขาก็เดินจากไปโดยสวัสดิภาพ(โดยมีฮารุแช่งให้ไม่สวัสดิภาพ) สาธู้ ขอให้มีเรือยอร์ชยักษ์หล่นมาทับมันทีเถอะค่ะพระเจ้า!=/|\=+ เกลียดจากขั้วหัวใจโดยแท้จริง ฮึ่ม 
          เหอๆๆ โชคดีที่วันนี้ฮารุอารมณ์ดีนะเนี่ย ไม่งั้นฮารุจะไปประท้วงอยู่หน้าโรงเรียนอีตาโหดรังสีอำมหิตนั่นให้มันประสาทแตกตายไปเลย!หึๆๆๆ-_-+
          "ลัลๆๆ ลา ลัลลา ลัลๆๆ ลา ลัลลา ลัลๆๆ ลา ลัลลา" (คุ้นๆเนอะเพลงนี้ ว่ามะ?=..=)
          "...หุบปากเน่าๆที่ร้องเพลงเน่าๆของเธอเดี๋ยวนี้=_=^^"
          "โอ๊ะ อ้าว ฮิบาริซังเหรอ โฮ่ๆๆ เราเจอกันอีกแล้วนะ^O^++"
          ...หึๆ ได้เวลาแก้แค้น! เขาต้องตอกกลับมาประมาณ 'แล้วไง' แน่ๆ! ฮารุก็สวนกลับว่า 'destinyไงจ๊ะ*_*' ฮ่าๆ เจ๋งป่ะล่ะ นายตายแน่...
          "แต่ชั้นไม่อยากเจอเธอซักนิด-_-"
          ...แป่ว-_-^^ไอ้บ้านี่ ไม่หยาบคายซักวันจะตายม้ายยย
          "เฮอะ...แล้วนี่ฮิบาริซังจะไปไหนน่ะ"
          "ไม่ใช่เรื่องของสัตว์กินพืช ไปเล็มหญ้าไป๊-_-"
          "=[]=^^ไอ้..."
          "ถ้าเธอด่าชั้นแม้แต่คำเดียว ชั้นจะ...-_-+"
          จะลูกเล่นไปเพื่อใครยะ ไม่ต้องเงียบก็ดูจากหน้าแกได้แล้วล่ะ ฮึ่ย!=3=^(แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ร้อก) ทำไม ครั้งนี้ฮารุน่ะ จะ...!
           "ฮ่าๆๆ ไอ้หล่อ โอ้ hey! you handsome guy!^O^;;"
           "-_-...ปัญญาอ่อน"
           -_-^^...รู้แล้วน่าว่าปัญญาอ่อน แต่ก็ไม่เห็นต้องพูดออกมาตรงๆเลยก็ได้นี่นา ก็รู้อยู่หรอกนะว่าเขาน่ะเป็นคนขวานผ่าซาก แต่อย่ามาผ่าคนน่ารักได้ม้ายว้อยยยT.T
           "ชิชะ ทีใครทีมันย่ะ อย่าให้ถึงทีฮารุละกัน-3-"
           "เธอเป็นอะไรกับม้าน้ำรึเปล่า ทำไมชอบทำปากแบบจะดูดตะใคร่ด้วย-_-;;"
           "หยาบคายยย!=[]=+"
           "ไปไกลๆเลยไป=_="
           "ไม่ย่ะ"
           "จะไปดีๆหรือจะ..."เขาพูดพร้อมยกขาขึ้นมาสูงจากพื้นดินหนึ่งฟุต
           ซึ่งนั่นหมายความว่านายจะเตะชั้นไปใช่ม้ายยยT[]Tไอ้...ไอ้ๆๆ ไอ้หล่อแต่โหด ไอ้คนหน้าตาดีแต่ดิบเถื่อน ฮึ่ย! ไอ้คนน่าจับกดแต่หยาบคาย ไอ้ๆๆ โว้ย!=O=^^
           "จะ...ใจเย็นๆหน่อยสิจ๊ะ^O^;;ค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้นี่เนาะ...เอ่อ คือว่าฮารุจะเดินไปทางนี้พอดีเหมือนกันน่ะ ฮ่าๆๆ บังเอิญจังนะ อึ๋ย...T_Tง่า"
           "หุบปากแล้วห้ามเดินเข้ามาใกล้ชั้นในระยะสิบเมตร-_-^^ปฏิบัติ!"
           "ตะ...แต่ว่า*O*..."
           "=_=++"ชิ้งง~!
           "เอ่อ...จ้ะๆ จะทำเด๋ยวนี้แหละค่ะ พ่อรูปหล่อ^O^;;"
           อื้อหือ โหดและอันตรายเป็นบ้าเลยแฮะ แล้วหนูฮารุผู้น่าสงสารจะทำเยี่ยงไรได้เล่าหนอ...นอกจากยอมให้เค้า...กระซิกๆ ข่มขืน(ทางสายตา)ทำร้าย(ทางคำพูด)อนาจาร(ด้วยฝ่าเท้า)กดขี่ข่มเหง(ด้วยความหล่อเกินขีดจำกัด เอ่อ ไม่เกี่ยว) ชิ! ไอ้หล่อเอ๊ย
            แต่ก็น่าคิดนะ...ถ้าเกิดวันนึงฮารุได้เป็นเจ้าของดวงหน้าขาวราวหิมะ ริมฝีปากแดงสด(น่าจูจุ๊บ!)เหมือนลูกเชอรี่(แต่เป็นเชอรี่เน่าเพราะปากหม_ =O=^^)ผมนุ่มยาวระต้นคอสีดำ ดวงตาคมกริบสีดำน่าหลงใหล และรูปร่างสมเป็นชายที่น่าสัมผัส*O*...กรี๊ดดด หนูอยากได้!! เอ่อ ไม่ๆ เราต้องรักนวลเสนอตัวเข้าไว้นะฮารุ=_=;;จะให้เขาดูออกไม่ได้ว่าเราอ่อนระทวย เอ๊ย หวั่นไหวเมื่ออยู่ใกล้คนหล่อ เข่าอ่อน เอ๊ย ใจอ่อนเมื่อจินตนาการล้ำลึก=.,=!
           ตอนนี้...ฮารุเดินมาที่ร้านขายเค้กเพื่อเช็กนิดนึงว่าพรุ่งนี้มีเค้กอะไรบ้าง และจะมาถามว่าพรุ่งนี้เปิดปกติหรือเร็วช้ากว่าปกติ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ คนชอบมาเดินซื้อของแถวนี้กันเย้อเยอะ เลยกะจะมาสอดแนม ฮิฮะ=..=
           
           กะรุ่งกะริ่ง~!(ดัดแปลงมาจาก'กรุ๊งกริ๊ง~!')
           "พี่ค้า พรุ่งนี้เปิดกี่โมงค้า"
           "อ้าว ฮารุ^^...พรุ่งนี้ก็เปิดเร็วกว่าปกตินิดหน่อยจ้ะ เพราะปิดเร็วกว่าปกติด้วย"
           "อ้าว ทำไมล่ะคะ"
           "ก็พี่ต้องไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลน่ะจ้ะ ท่านจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว^^"
           "ว้าว ดีใจด้วยนะคะ"
           "จ้ะๆ แล้วมาถามใช่มั้ยว่าพรุ่งนี้มีเค้กอะไรบ้าง"
           "แหะๆ ใช่ค่ะ^^;"
           "ฮะๆ นี่จ้ะ รายการของพรุ่งนี้...พี่ฝากบอกเคียวโกะเรื่องเวลาเปิดด้วยละกันนะ"
           "ค่ะ ไม่มีปัญหา...ลาล่ะน้าค้า^_^/"
           กะรุ่งกะริ่ง~!

           ฮ่า~เซ็งจัดจังเลยวุ้ย ไม่มีไรทำ>.<เอ จะทำอะไรดีน้า กลับบ้านเล่นเกมก็เบื่อ...เที่ยวเล่นก็ทำไปแล้ว จะทำอะไรดีล่ะT.Tโอ เบื่อ!
           "เธออีกแล้วเหรอ ยัยผู้หญิง-_-^"
           "อ๊ะ ฮิ...ฮิบาริซางงง*O*"
           "ไปไกลๆตัวชั้นเลยยัยบ้า-*-"
           "เชอะ ก็คนมันเบื่อนี่นา ฮู่-3-^"
           "ไปดูดตะใคร่แถวเขื่อนเลยไป=_=;;"
           "งื้อ!=^=...แล้วนี่จะไปไหนอ่ะ ถามดีๆ กรุณาตอบดีๆด้วยค่ะ"
           "-*-...ไม่รู้"
           "หา=O=ไม่รู้เหรอ เอ...งั้นไปกับฮารุเถอะ!"
           "อะไร ชั้นไม่ไปกับยัยผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะ"
           "=_=^^...เอาน่า มาเร็วๆ"
           ฮารุพูดพร้อมกับดึงแขนเสื้อเขาให้เดินตามมา(ไม่กล้าจับตัว กลัวมันเตะT.T)ฮิๆ เราก็ข่มมันได้นะ!
           "จิ๊-*-...ไปไหนอีกล่ะ ยัยม้าน้ำ"
           "ไปสวนสนุกกัน!>O<"
           "=O=...ที่นั่นเขาไม่ให้เอาสัตว์เข้าไปไม่ใช่เหรอ"
           "แง่งง=_=+...เอาเข้าไปได้ย่ะ พอใจยัง!"
           "หึๆ"
           "ตอนนี้เพิ่งสิบโมงครึ่งเอง สวนสนุกเปิดสิบโมง ไปถึงคนคงเยอะน่าดูล่ะ"
           "-_-...สัตว์คำนวณเป็นด้วย"
           "-_-^...งั้นเรานั่งรถไปก็แล้วกันนะ"
           "รถอะไรล่ะ ยัยผู้หญิง"
           แกจะกัดชั้นได้ทุกประโยคเลยสินะ=[]=++
           "รถบ้านชั้นน่ะ คนขับรถยังอยู่เลย เดี๋ยวให้เค้าขับไปก็ได้"
           "ไม่เอา ชั้นไม่ไปที่งี่เง่าๆนั่นแน่ๆ=_=^"
           "งืมมม งั้น...ไปที่นั่นก็ได้!ฮึๆ=.,="
           "ที่ไหน-_-;;(ไม่ไว้ใจเสียงหัวเราะมีเลศนัยของยัยหื่น)"
           "ไปถึงก็รู้เองแหละ!"
           "ไม่ ชั้นไม่ไป=_=^"
           พูดพร้อมพยายามสะบัดมือฮารุที่เกาะเหนียวแน่นหนึบเป็นตังเม ไม่มีทางหรอกย่ะ!โฮะๆ
           "อ๊ะ นั่น..." นั่นมันร้านขายของจิปาถะและของเล่นนี่นา มันก็น่าจะมีไอ้นั่นแน่ๆ...
           "จะไปไหน=_=^^"ฮารุไม่พูดพร่ำ ลาก ลากๆๆ และลากเขาเข้า...(คิดลึก)ร้านอย่างเดียว
           
           ติ๊งหน่อง~!
           "สวัสดีค่า ยินดีต้อนรับค่า"
           "เอ่อ มีกุญแจมือมั้ยคะ"
           "หา=O=ยัยผู้หญิง เธอจะเอาไปทำอะไร"
           หึๆ ก็ล่ามแกไว้กับชั้นน่ะสิ
           "นี่ ยัยคนขาย-_-^"
           "คะTOT(น่ากลัวอ้ะ!แม่จ๋า)"
           "ถ้าไม่อยากเจอนี่..."หมอนั่นหยิบทอนฟาขึ้นมา และ...
           ขวับ
           ฮารุก็ยึดมันไปได้ในทันที=.,=Vโฮะๆๆ
           "ยัยสัตว์กินพืช!!=_=^^"
           "อะไร(' ' )"เนียนไว้ก่อน พ่อสอนไว้...
           "เอาทอนฟาชั้นมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น...=_=+"
           ชะอุ๋ย อย่าโหดสิคะพี่=..=;; แต่!มันไม่ได้ง่ายแค่ว่าโหดใส่ก็ได้คืนหรอกนะยะ
           ขวับ แกร๊ง
           "อะ...O_o"<<หน้าฮิบาริ
           "OoO"<<หน้าพี่คนขาย
           "^_^+"<<หน้าฮารุ
           "เธอ!...เอาออกมาเดี๋ยวนี้!=_=+++"
           "ไม่"
           "อยากตายมากนักใช่มั้ยฮะ=_=+++"ชิ้งๆๆ~!!
           โอ้ คราวนี้เสียงยกกำลังสามเลยว่ะเฮ้ยTTOTTหนูกลัว...
           "กะ...ก็ได้ พี่คนขายคะ เอากุญแจมือมาหน่อยสิคะ"
           "คะ...ค่ะT.Tสี่ร้อยเยนค่ะ"
           "นี่ค่ะ...ไปกินข้าวกันเถอะ"
           "=_=^^"
           ติ๊งหน่อง~!
           
           "เอาล่ะ มาให้ใส่ซะดีๆ^_^++"
           "ถ้าเธอไม่คืนทอนฟามาให้ชั้น ชั้นจะล้วงไปเอาจริงๆนะ-_-+"
           "อ่ะ ล้วงดิ"
           โฮะๆ มันไม่กล้าเอาคืนแน่ๆ เพราะ...
           "ฮึ่ย!เอามันออกมาจากอกเล็กๆของเธอเดี๋ยวนี้!!=_=++"
           =[]=^^...ไอ้หยาบคายเอ๊ย แต่ยังไงกรูก็ไม่ให้!พูดอย่างนี้อย่าหวังเลย แม้แต่ชาติหน้าก็ไม่มีทาง!
           "ไม่ย่ะ-3-ถ้าจะให้เอาก็นำมือของท่านมาเข้าสู่กุญแจมือนี่ซะ"
           หมอนี่เริ่มกลอกตาไปมา เหมือนหาวิธีเอาชนะฮารุอยู่นั่นแหละ โฮะๆ โน-เวย์-ย่ะ
           "หือ...หึ"ซักพักหมอนี่ก็เริ่มหยุดสติแตก(เพราะปกติมันออกจะเยือกเย็น)แล้วส่งเสียงในลำคอออกมา-_-?
           เวงล่ะสิ มันเริ่มนึกแผนล้างแค้นฮารุออกแล้วแน่ๆT[]Tหัวดีเกินไปแล้วนะ ไอ้โหด!
           "ฮึ เธอว่าแถวนี้มันเปลี่ยวดีมั้ย"
           ก็...เออว่ะ ทำไมฮารุเลือกมาเดินซอยเล็กๆนี่ล่ะเนี่ย!=_=^
           "อือ...เปลี่ยวจริงๆนั่นแหละ แล้วไง-_-"ฮารุยังทำหน้ากวนประสาทเขา เพราะไม่รู้ชะตาตัวเอง 
           "หึๆ งั้นจะมีคนเดินมารึเปล่า"หมอนี่พูดพร้อมเริ่มเดินเข้ามาใกล้ฮารุเรื่อยๆจนต้องถอยหลัง เอาล่ะสิ-_-;; 
           "ชะ...ใช่ไง ฮิบาริซังเดินเข้ามาทำไมน่ะ=_=;;"
           เขาก็ยังเดินต่อไป ฮารุก็เพียรถอยหลังต่อไป...แล้วในที่สุด
           ปึก!
           แอ้ก มันสุดแล้วTOTติดกำแพงแล้ววว อิฮารุตายแน่!
           "หึ..."
           เขาส่งเสียงหัวเราะในลำคอพร้อมกับเอามือทาบกำแพงไว้ไม่ให้ฮารุหนีไปไหน อ๊า ช่วยลูกแก้วด้วยTT[]TT
           "แหะๆ^^;ฮิบาริซังหิวข้าวรึยังน่ะ ฮารุเลี้ยงก็ได้นะ"
           "ไม่ล่ะ...ตอนนี้ชั้นต้องการอย่างอื่นมากกว่า ฮึๆ"        
           กรี๊ดด ไอ้บ้านี่มันจะฆ่าชั้นช่ายม้ายยย ดูหน้ามันสิ...หล่อ!!เอ๊ยไม่ใช่  เย็นชาแต่ยิ้มมุมปากได้น่าจับกด!อ๊ากกก อย่ายิ้มแบบน้านนนT///T(สรุปมันกลัวอะไร กลัวจะปล้ำฮิบาริเหรอ)
           ทำไงดีอ่ะ ตรงนี้ที่ฮารุอยู่ก็เป็นกำแพงสองมุม พอเขาเอามือกันทางหนีทางเดียวของฮารุไว้ฮารุก็หนีไม่ได้อ่ะดิ แถมมันยังเหลืออีกมือด้วย!T[]T;;
           "แหะๆ^^;;"
           "หือ...มองไปมองมา เธอก็สวยดีนะ~ฮึ"
           เขาพูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ แง อย่านะ หนูเสียวววว>_<| | |
           "หึๆ น่ากินจริงๆเลยนะเนี่ย"
           แผล็บ
           เขาพูดพร้อมกับเลียริมฝีปากตัวเองไปด้วย อ๊างงง เซ็กซี่T/////T
           หมับ
            จะว้าย อยู่ดีๆก็มีมือปลาหมึกที่ไหนไม่รู้มาเกาะเอว พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วยยยT[]T
            "น่าจะอร่อยนะ~หึๆๆ"
            เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกแล้ว!>_<//ฮารุทนมองดวงตาคมกริบสีดำและรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นไม่ไหวเลยหลับตาปี๋...>_<
            รู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเขาเลย ระยะระหว่างเราเหลือไม่มากแล้ว กรี๊ด 
            อ๊ะ มะ...มือ!มือเขาขยับเข้ามาในเสื้อฮารุแล้วว แงงงงT[]T
            "นี่ หยะ...อุบ"
            นี่มันอาร้ายยย สัมผัสนุ่มละมุนที่ริมฝีปากนี่...อึ๋ย รู้สึกมีอะไรรุกล้ำเข้ามาในปากแฮะ มะ...ไม่อยากจะคิดเลยว่า...เขาจูบฮารุ!=[]=/////
             แต่ยอมซะหน่อยก็ได้นะ=..=///อ๋า เขาจูบเก่งชะมัดเลยยย แต่...เอามือออกป๊ายยยย ฮารุพยายามดันเขาออกแต่เขาก็ยังไม่ขยับซักนิด=_=^มันน่าโมโห แต่อีกอย่างนึงก็คือมันเคลิ้มด้วยแหละ แง้
             สัมผัสที่ปากรุกล้ำเข้ามาในปากของฮารุเรื่อยๆ ในขณะที่มือนุ่มๆของเขาก็ไล้เข้ามาในเสื้อของฮารุเรื่อยๆเช่นกัน จนมันจะถึงชุดชั้นในอยู่แล้ว!
             กึก
             "หึ..."
             เอ๋ อยู่ดีๆเขาก็หยุดกึก แล้วถอนริมฝีปากออก พร้อมเอามือที่มี...ที่มี...ทอนฟานั่นออกมาด้วย!O[]Oหนอย!!นี่หมอนี่มันจูบฮารุเพราะจะเอานี่สินะ!กร๊าซซซ ไม่น่าเคลิ้มไปกับปากนุ่มๆนั่นเลย!
             "ยัยผู้หญิงเอ๊ย โง่ชะมัด"
             "เอามานะ!=[]=^^"
             "ไม่ให้ ก็นี่มันของชั้นนี่นา-_-"
             ...เออจริง
             "โง่จริงๆ คิดว่าชั้นจะยอมทำอะไรทุเรศๆแบบนั้นกับเธอโดยไม่มีแผนงั้นเรอะ ปัญญาอ่อน"
             "=[]=++"
             "ที่ชั้นชมเธอต่างๆนานานั่นน่ะ อย่าคิดมากล่ะ ชั้นโกหก"
             "=[]=+++"
             "ดูท่านี่จะเป็นจูบแรกสินะ...สมน้ำหน้า ไปล่ะ"
             ไอ้...ไอ้หมอนี่มันรู้ว่าเป็นจูบแรกแล้วแย่งจูบแรกที่สำคัญสุดๆของหญิงสาวไปทำม้ายยย แถมยังมาทำให้เคลิ้มแล้วด่าว่าโง่อีก!ไอ้...ไอ้ผู้ชายอันตราย!จำไว้นะแก ฮึ่ม=_=^^
             "หนอย คราวหน้านายตายแน่!!ฝากไว้ก่อนนะยะ!ฮึ่ยยยย"
             "อย่าลืมมาเอาคืนล่ะ พอดีไม่รับฝากของ"
             เขาที่หันหลังเดินไปไกลแล้วพูดออกมา ย้ากกกกก แค้นนนน แค้นๆๆๆๆ=[]=++
             จำไว้เลย ไอ้ผู้ชายอันตรายยยย!!!ฮึ่มมม=_=+++
    -----------------------------------------------------------------
    กรี๊ด!จบแล้ว! ในที่สุดตอนนี้ก็จบบบบ ดีจายยยย
    ฮ้า ตอนนี้หลุดโลกไปหน่อยนะ แต่ก็รู้ในที่สุดว่าฮิบาริมันอันตรายจริงๆ=.,=
    โฮะๆๆ ติดเรทไปป่าวเนี่ย มีล้งมีล้วงด้วย-////-แต่งเองอายเอง เอาเข้าไป
    โอ๊ย จริงๆวันนี้เขาหยุดให้อ่านสอบ อิจอยดันมานั่งเล่น 555+ ไปละ ไปอ่านสอบก่อน บาย!
    อ้อ ตอนหน้าเป็น8086นะจ๊ะ สังเกตได้ว่าโกคุกับฮิบะจะแต่งนิสัยคล้ายๆกันเลย แต่พอดีฮิบะมันเย็นชา
    ส่วนยามะกับสึนะก็แต่งให้นิสัยคล้ายกันอีก เพราะมันอ่อนโยนอีกคนก็เนียนซะ โฮ่ๆๆ
    เจอกันตอนหน้านะ จุ๊บ!  
                    
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×