คู่มือความรัก...ฉบับเล่าสู่กันฟัง

ลำดับตอนที่ #1 : chapter1 : เริ่มต้นที่จะรัก

สวัสดีค่ะ  เริ่มเลยแล้วกัน  
  ก็ต้องยอมรับว่าคิดอยู่นานพอควรว่าจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องรักใคร่ๆดีไหม เพราะตัวเราเรียกว่าประสบการณ์น้อยมาก  แต่ถ้าเป็นคนรอบข้าง  อยากบอกว่ามีมาน้ำตาแตกกับเราทุกรูปแบบ  ไม่ใช่ศิราณีก็เหมือนใช่  จากความรู้เล็กน้อย เลยลองเอามาเรียบเรียงเป็นคู่มือฉบับนี้ดู

   เริ่มต้นที่จะรัก....

คือ  ต้องทำความเข้าใจสั้นๆ ว่ารัก  กับ  หลง มันต่างกัน  แล้วแค่รัก หรือรักให้เป็น มันก็ยิ่งต่างกัน

จากที่ฟังหลายๆคนด่าคนนู้นคนนี้กรอกหูเรามา  ก็พยายามสรุปง่ายๆ ว่าหลายคนชอบวาดฝันรักไว้ซะเลิศหรู ชนิดคว้าแชมป์ซีรีย์เกาหลีกันทีเดียว

อ้าว! แล้วผิดเหรอ  ....ว่าตามตรงใครมันจะไปนั่งบ้า พึ่งเริ่มคบนั่งจินตนาการตอนจบเสียแล้ว  อย่างนั้นอย่าคบเลยดีกว่า  ไอ้การจะวาดฝัน  ใครก็ต้องมีบ้าง แล้วแต่อาการและจินตนาการของแต่ละคน  บางคนคิดถึงจะแต่งงานมีลูก  ตั้งชื่อลูกไว้รอก็มี  เราฟังแล้วก็ได้แต่ยิ้มให้ ก็ความสุขของคนเรานี่เนอะ  แต่คุณโปรดเข้าใจว่าการวาดฝันสวยหรูตั้งแต่เริ่มรักเนี่ย  มันทำคนชีชอกมานักต่อนัก  

ฝันว่าจะแต่งงานอย่างสวยหรู ฝันนู่นนี่ แต่เพียงเสี้ยวเวลาหนึ่ง สิ่งที่หวังมาทั้งหมดพังครืนลงมาไม่เหลือซาก  แต่ถามว่าห้ามเรื่องแบบนี้ได้ไหม บอกไว้เลยว่าไม่มีทาง  โถ~คุณ แนะนำคนหลายๆคนไป ไม่เคยมีใครฟัง ฟังทีก็ออกหูซ้ายไปนู่น  สรุปก็มานั่งร้องไห้ซบอกไอ้คนที่เตือนสติปาวๆอย่างเรา

อันนี้ก็เป็นสิ่งที่หลายคนอาจจะรู้แล้ว แต่ขอแนะนำว่า นี่คือสิ่งที่จะทำให้หัวใจของคุณบอบช้ำน้อยลง เมื่อถูกบอกเลิก  เมื่อเริ่มรัก จงคิดไว้เสมอว่ารักแค่ไหน ฉันให้ได้แค่ 30 ฉันจะรักตัวเอง 70 ตอนเริ่มรัก ต้องรักตัวเองให้ได้มากที่สุด  พยายามอย่าวาดฟันความรักที่สวยหรู  จำไว้ว่าคนเราไม่สมบูรณ์แบบ  ก็เหมือนกับความรัก เราควรที่จะคิดไว้ก่อนว่ามีรักก็ต้องมีเลิกซักวัน  แต่วันนี้เราจะสร้างความทรงจำว่า ณ วันนี้ฉันมีเธอ

พอคบกันไป  ไม่ว่ายังไงก็ต้องห้ามให้เปอร์เซ็นต์ที่รักเขามากกว่าตัวเองเด็ดขาด  ยังไงก็รักษาไว้อย่างน้อย 50:50 

ว่ากันง่ายๆเลยคิด ไม่ว่าจะ แอบรัก  เริ่มรัก  กำลังรัก  หรือแม้กระทั่งจะเลิกรัก  เราก็ควรที่จะรักตัวเองให้มากที่สุด  ยิ่งอันสุดท้ายนี่เป็น 10:90 ไปเลย  เข้าใจว่าเราไม่มีทางทำให้เป็น 0:100 ได้หรอก

หลายคนมักถามว่า เธอดีแต่พูด  เราก็คิดได้  แต่มันทำได้ที่ไหน

อยากย้อนถามว่า  แล้วลองทำรึยัง... หากยังทำร้ายตัวเอง  ปล่อยให้ตัวเองรักเขามากกว่า เขาไม่รักก็ทุกข์  เขาบอกเลิกก็ทุกข์  ไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร นิดหน่อยก็ทุกข์  

ถ้ามันมีแต่ทุกข์  แล้วจะรักไปทำไมกัน

ลองดูนะ  เราว่าเป็นสิ่งเป็นยิ่งกว่าพื้นฐานของความรัก

คือ รักตัวเองให้เป็น

รักมันเข้าไปตัวเอง  หากเริ่มที่จะรักจากการที่รักตัวเอง  ไม่ว่ารักไหนๆ  หัวใจนี้ก็จะมีแต่ความสุข

แต่อย่ารักตัวเองจนไม่ใส่ใจความรู้สึกของคนรอบข้างนะ

รักตัวเองคือรู้จักเอาสติมาไว้กับตัว  ไม่ใช่นิดหน่อยก็น้ำตาแตก  รู้จักใช้เหตุผล

หัดดูตัวเองซะบ้าง  มองไปหน้ากระจกตอนที่เป็นทุกข์  แล้วดูว่าสวยไหมหล่ะนั่น  โบ๊ะมากี่ชั้น  บำรุงกว่าครึ่งปี แล้วเป็นไง  เขาเป็นใครวะ มาทีเดียว หมดสวยเลย

เริ่มต้นพื้นฐานคือตนเอง ขอย้ำร้อยๆรอบ จะอีกพันรอบก็ตัวเองนี่แหล่ะ

ให้คุณค่ากับตัวเอง ไม่ว่าจะรักใคร  เราจะรู้สึกเหมือนว่าชอบ รัก  มีความสุข  แต่คำว่าที่มีพื้นฐานคือตนเอง จะไม่มีทางก้าวก่ายเขตแดนของคำว่าหลง  

พื้นฐานของรัก คือเริ่มต้นด้วยการ..

หัดที่จะรักตนเอง ...


ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง  แต่ก็พยายามถ่ายทอดออกมาแล้ว  ยังไงก็คิดว่ามันคงจะมีประโยชน์บ้างหล่ะนะ
ถ้ารู้อยู่แล้ว ก็ถือว่าอ่านเล่นๆ  คลายเครียดแล้วกัน  ยังไงนี่ก็คือประสบการณ์ ไม่ใช่วิชาการ 

ปล.  อย่าเอาแต่รักตัวเองจนลืมที่จะรักคนอื่นนะคะ