รักครั้งสุดท้ายของชั้น

ลำดับตอนที่ #1 : - - บทที่1 เลี้ยงส่งรุ่นพี่ - -

               เสื้อสีชมพูเป็นแบบสายเดียวลายสวย กับกระโปรงสีขาวตัวน้อยดูน่ารัก ชั้นจ้องมองมันอยู่นานก่อนจะถามยัยแอมเพื่อนตัวแสบแบบงงๆ

 “เสื้อกะกระโปรงของใครอ่ะ แอม  = =* ”

“ของแกอ่ะแหละ หึหึ ^^”

“ของชั้นงั้นหรอ -*-”     

ชั้นจ้องมองเสื้อกะกระโปรงอีกครั้งแระหันไปมองเพื่อนสลับไปสลับมาด้วยความ งง       “ชั้นเนื่ยะนะจาใส่ชุดแบบนั้น -*-”

“เออ น่าแหมยัยสุกี้ แกม่ายลองเปลื่ยนตัวเองดูหน่อยหรืองัยเนี่ยะ ชั้นไปเลือกชุดให้แกตั้งนาน นะๆๆ ใส่เถอะนะ และแว่นอ่ะ แกสั้นแค่ 100 เดียวเอง ไม่ใช่เหรอไม่เห็นจำเป็นต้องใส่เลย และผมอ่ะ เดียวชั้นจัดการเอง เคป่ะ”

 อะไรของมันอ่ะเนื่ยะ = = อยู่ดีๆมาให้ชั้นแต่งสวย นึกอะไรของมานอ่ะเนื่ยะม่ายเข้าใจเลยจริงๆเฮ้อ....

“ไม่เอาหลอก วันนี้ชั้นไม่ได้ไปไหนซะหน่อย แล้วชั้นก็ไม่เคยแต่งตัวแบบที่แกจะให้ชั้นใส่วันนี้ด้วย ชั้นไม่ใส่เด็ดขาดดดดดดดดด”

ชั้นบอกออกไปอย่างเด็ดขาดเพราะชั้นไม่เคยแต่งตัวแบบนั้นและไม่เคยที่จาใส่คิดด้วยซ้ำ

“ใครบอกว่าวันนี้ไม่ไปไหน”

“ชั้นเนื่ยะและบอก” ชั้นขัดขึ้นอย่างเบื่อหน่าย

“เฮ้ย แกฟังชั้นก่อนวันนี่เราต้องไปเลี้ยงพี่ฟ้ากับพวกพี่ชิโมด้วยนะ เค้าเพิ่งโทรมาบอกชั้นเมื่อวานนี้เองชั้นเลยอยากให้แกสวยไง เพราะว่างานนี้พวกเด็กคลาสอังกฤษก็ไปกันหมดแหละยะ หล่อทั้งนั้นแกจามาใส่แว่นใส่กางเกงใส่เสื้อยืดยังกะทอมแนะ แกไม่ใช่พวก Tomboy นะเว้ย แกอย่าทำตัวเหมือนพวกพี่นุ่น ดิ ชั้นบอกให้แต่งก็แต่งไป เคป่ะ”

“อืม........(- -) (_ _) (- -) ” ทำไมต้องดุกันด้วยอ่ะ ชั้นละ งง เลยมันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆแต่มันจาเป็นอะไรอ่ะ ต้องปวดหัวแน่ๆเลย = =

“ตกลง งั้นแกไปอาบน้ำชั้นจะเตรียมของให้นะจ๊ะ ไปอาบน้ำให้สะอาดนะ ห้ามลืมขัดตัวละ ฮ้าๆ”

หลังที่ชั้นอาบน้ำเสร็จและแต่งตัวเสร็จก็ต้องมาตั้งเป็นชั่วโมงๆ T^T ทรมานมากไม่รู้พวกที่ชอบทำผมกันทนเข้าไปได้ไงร้อนก็ร้อน นานก็นาน เซง มากๆ แต่ยัยแอมก็เอาแต่ยิ้ม ไม่รู้ยิ้มไรนักหนา เฮ้อ... เพื่อนชั้นถ้าจาบ้าแล้วอยู่ดีๆก็ยิ้ม = =

“เออ สุกี้แกลืมอีตาพอลได้ยังอ่ะ ชั้นได้ยินข่าวมาว่ามันโดยยัยน้ำค้างทิ้งแล้วอ่ะ  ชั้นละโคตรดีใจเลยวะ ในที่สุดมันก้อโดนเอาคืน ฮ้าๆ หึๆ  ชั้นว่านะมันคงเจ็บน่าดูเลยฮ้าๆ”

“พอลโดนทิ้งหรอ....” ชั้นพูดด้วยเสียงที่จิงจัง

“อืม กี้หันข้างสิจ๊ะ จาสวยแล้ว”

พะพะพะพอลชั้นลืมนายไม่ได้จริงทำไมชั้นถึงลืมได้ไม่ได้ละ ก็เพราะว่านายเป็นรักแรกแล้วชั้นเคยคิดว่าจาเป็นรักเดียวของชั้นละมั้ง  ชั้นคิดถึงนายมากนะพอลทำไมนายถึงไม่รักชั้นเหมือนเก่าเราก้อมีความสุขกันดีนิ ทำไมละพอลทำไม ชั้นได้แต่คิดอยู่คนเดียวแต่ชั้นก็รู้ว่ามันคงกลับมาเหมือนเดิมไม่ได้แล้วภาพที่เราไปดูหนังกัน ภาพที่เราไปกินไอติมกัน ภาพที่เราเดินจับมือกัน ภาพเหล่านั้นยังคงอยู่ในใจชั้นตลอดเวลา ทำไมกัน ทำไม

“กี้แกร้องไห้ทำไม กี้แกเป็นอะไร O_O”

ใช่แล้วอยู่ดีๆน้ำตาชั้นก้อไหลทุกทีที่คิดถึงเค้าชั้นรักเค้ารักมากแล้วเจ็บมากด้วยชั้นไม่เคยรักผู้ชายคนเท่าเค้ายกเว้นพ่อของชั้น ชั้นรักเค้ามาก เค้าเป็นคนทำให้ชั้นขำได้ตลอดเวลาเค้าเป็นคนที่ให้ความสุขชั้นแล้วเค้าก็ทำให้ชั้นรักแล้วก็ทิ้งชั้น แต่เค้าเอาหัวใจของชั้นไปด้วยหัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่แตกร้าวไม่เป็นชิ้นดีอย่างชั้น

“กี้ชั้นถามว่าร้องทำไมตอบชั้นมาสิ ชั้นทำผมแกแรงไปหรือไง”

“เปล่า”

“แกลืมพอลไม่ได้ใช่มั้ย”

“เปล่า”

“ใช่มั้ย ชั้นรู้นะ ชั้นอยากให้แกมีคนที่ดีกว่านายนั้นคนที่จารักแกและไม่ทิ้งแกไง”

“แอมชั้นรักเค้า ชั้นรักใครไม่ได้อีกแล้วขนาดเค้าบอกรักชั้นที่สุดยังทิ้งชั้นเลย ฮือๆๆ T^T”

“เชื่อชั้นสิ เลิกร้องไห้ได้แล้วเดี๋ยวแกก็ลืมเองแหละ เดี๋ยวไม่สวยนะ”

“อืม ขอบใจมากนะชั้นรักแกมากนะ”

“จ๊ะๆๆๆๆ”

“ฟอร์ม พี่น้ำใส กับแม่ละ” ชั้นถามน้องชายตัวแสบของชั้น

“จะไปไหนอ่ะสุกี้เน่า แม่อ่ะทำอาหารอยู่ ส่วนพี่น้ำใสแกไปข้างนอกอ่ะ มีไรอ่ะ แล้วจะไปไหนละเนื่ยะ แต่งตัวแปลกๆ = =* จะไปยั่วหนุ่มที่ไหน ฮ้าๆๆ”

“หุบปากไปเลยไอ้น้องปากชิสุ บอกแม่ให้ด้วยว่าพี่ไปงานเลี้ยงส่งพี่ฟ้า ไปกับยัยแอม แล้วจะกลับค่ำ ไม่ต้องเป็นห่วง แค่นี้บอกได้ป่ะ แล้วที่หลังหัดเรียงว่าพี่มั้งนะ ไอ้น้องบ้า”

“รู้แล้วนะเจ๊อย่าบ่นเป็นคนแก่ดิ ถึงจาน่าแก่ก็เถอะ แต่อย่าเอานิสัยคนแก่มาใช่ ฮ้าๆ”

“นายว่าใครแก่ยะ ไอ้น้องบ้ามาให้ตีซะดีๆๆๆๆๆๆๆๆ”

น้องชายชั้นมันแสบจริงๆเลยดูมันดิชอบกวนชั้นประจำเลยน่าเบื่อซะมัดเลย เฮ้อ....ปวดหัวกับมันจริงๆ

“หยุดดดดดดดดดดด”  

ทุกคนตกใจและหันไปมองเสียงใหญ่ห้าวนั้น ใช่แล้วนั้นพี่ชายชั้นเองซวยแล้ว = =*

“ยัยสุกี้ แกจะไปไหนของแกหะ แต่งตัวแปลกๆ อย่าบอกนะว่ามีแฟนแล้วไม่บอกพี่นะ”

“เป่าน้า ไปงานเลี้ยงส่งตะหาก ^^ ” ชั้นทำตัวน่ารักสุดๆ

“ใช่ค่ะ เราจะไปงานเลี้ยงส่งของพี่ฟ้ากันค่ะ”

ยัยแอมช่วยชั้นสุดๆสงสัยอยากให้ไปมาก พี่น้ำใสทำท่าทางคิดอะไรบ้างอย่างอยู่ก่อนจะพูดออกมา

“อืม อย่าให้พี่จับได้นะ ยัยแอมดูแลยัยกี้ด้วยละ จะไปก็ไป ด้วยพี่บอกแม่ให้”

แล้วพี่น้ำใสก็เดินหายไปในห้องทำท่าทางเหมือนโมโห