Disadvantage Love- เธอน่ะหัดทำตัวให้มันมีประโยชน์หน่อย~!

ลำดับตอนที่ #1 : 00

ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก !! เสียงฝีเท้าของนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่พยายามวิ่งเข้ามาในโรงเรียนทันก่อนที่ประตูรั้วโรงเรียนจะปิดโดยลุงยามที่คุ้นหน้าคุ้นตา 

"วันนี้ก็เกือบสายเหมือนเดิมนะ หนูอัญ"              ลุงยามที่อายุประมาณ50กำลังลากประตูรั้วโรงเรียนให้ปิด ทักทายเด็กผู้หญิงคนนั้น

"ก็แค่เกือบสายน่ะลุง หนูไปก่อนนะ"                     เด็กผู้หญิงตอบกลับมาก่อนจะรีบวิ่งต่อไป

"อ้อ หนูอัญ ลุงมีอะไรจะบอก"                               ลุงยามเรียกเด็กคนนั้นอีกครั้ง ทำให้เด็กคนนั้นชะงักและหันมามอง

"ตั้งแต่พรุ่งนี้รู้สึกว่าทางห้องปกครอง จะเอาคณะกรรมการนักเรียนมาตรวจสอบนะ ระวังตัวหน่อยล่ะได้ยินมาว่าพวกนี้เข้มงวดเรื่องกฏระเบียบมาก"                                          ลุงพูดด้วยน้ำเสียงห่วงใย แต่เด็กหญิงคนนั้นกลับยิ้มแล้วโบกมือลา ก่อนจะวิ่งไปเข้าแถว
 

อาคารเรียนที่หนึ่ง(ตึกคอมพิวเตอร์)
 

ใต้ถุนอาคารที่หนึ่งมีนักเรียนอยู่ประมาณสิบคนนั่งอยุ่ตรงนั้นซึ่งมีทั้งชายและหญิง

ทั้งหมดล้วนสวมปลอกแขนสีแดงที่อักษรย่อ S.C.ซึ่งย่อมาจาก Student Committee นั่งพูดคุยกันอยู่ก่อนที่จะมีนักเรียนชายสองคนที่อยู่ชั้นม.ปลายปีสองเดินเข้ามาจากทางหลังตึกซึ่งเป็นสนามกีฬาใต้ต้นไม้ นักเรียนที่สวมปลอกแขนทั้งหมดจึงเงียบ

" 'บอส' เอาไงดีล่ะ พวกที่หลบไปอยู่ในห้องน้ำมันแอบเอาบุหรี่มานะ"        ชายร่างสูงพูดขึ้นก่อนที่ร่างเล็กกว่าประมาณ5 เซน.ที่เดินมาก่อนจะหันหลังกลับไป

" ง่ายนิดเดียว..... "                 ร่างเล็กกว่าพูดขึ้นแล้วขยับแว่นที่สวมอยู่เล็กน้อย

" ไปจับมันมา แล้วเอาตัวทั้งหมดมาที่นี่ "         เขาพูดพร้อมกับยื่นสนับมือที่ถูกล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกงให้และชายร่างสูงก็รีบไปจัดการตามคำสั่งทันที ชายร่างเล็กจึงนั่งพักอยู่ที่ใต้ถุนอาคารที่หนึ่ง ซึ่งพวก S.C. ทั้งหมดก็หายไปหมดแล้ว พลางมองดูรอบๆอาคารไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะไปสะดุดตากับนักเรียนหญิงที่กำลังวิ่งมาจากทางเข้า 

" เดี๋ยว !! เธอน่ะ ถุงเท้าสั้นผิดระเบียบถอดมาซะ !! "      เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วรีบเดินไปหาเธอคนนั้น

" โอ้ยยยย จะสายแล้วเนี้ยยย !! "                 นักเรียนหญิงคนนั้นหยุดวิ่งก่อนจะรีบร้อนถอดรองเท้าและ ถุงเท้า ก่อนที่จะโยนถุงเท้าทั้งสองข้างไปทางคนที่เรียกแล้วหิ้วรองเท้ารีบวิ่งไปเข้าแถว

 

ถุงเท้าคู่นั้นไม่ได้ลอยไปไหนแต่กลับลอยไปตกบนใบหน้าของชายคนนั้น

" ยัยนั่น..... กล้ามาก... "          เขาพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองก่อนที่ถุงเท้าทั้งสองข้างจะค่อยๆไหลตกลงไปอยู่แทบเท้าของเขา  มือทั้งสองข้างของเขาก้มลงเก็บขึ้นมาช้าๆก่อนจะขยำจนเนื้อผ้าแทบขาด......


 

 . . . Chapter 00 . . .