คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
Chapter 3
O_O(หน้าเอลซ่า)
>/////<(หน้าลูซี่)
“อ...เอ่อ..พ..พวกนาย...พ...พวกชั้นกลับ...มา...แล้วนะ”คำพูดของเอลซ่าทำเอาสองคนถึงกับสะดุ้งทันที
“น...นี่พวกนายน่ะ..จ..จะเล่นกันตอน..กลางวันแสกๆ..เลยหร่อ”ลูซี่พูดเสริมทำเอาสองหนุ่มหน้าซีดไปเลย
“ม..ไม่ใช่นะมันเป็นอุบัติเหตุนะ..เจ้านัตสึมันสะดุดมาชนชั้นล้มต่างหาก”เกรย์แก้ตัวทันควัน
“ช..ใช้แล้ว..ชั้นไม่มีทางคิดอะไรแบบนั้นแน่”พูดจบนัตสึก็วิ่งออกจากห้องไป แต่มันยิ่งทำห้สาววายอย่างลูซี่ยิ่งคิดลึกเพราะนัตสึหน้าแดงจนเป็นลูกเชอร์รี่เลยน่ะสิ
…………………………………………………………………………………………………………………………………......
Gray Talk
“เฮ้อให้ตายสิมาถึงก็มีเรื่องเลยแฮะ”ผมพูดขึ้นก็แหมอยู่ยัยสองคนนั้นดันเข้าถูกจังหวะพอดีเลยนี่แล้วยัยพวกนั้นก็คงคิดว่าผมกับนัตสึกำลัง.........ว้ากคิดอะไรเนี่ย แต่ว่านะตั้งแต่เมื่อกี้แล้วทำไมหัวใจผมมันเต้นแรงแบบนี้นะ...ทำไมนะตอนที่จ้องหน้ามัน......ริมฝีปากนั่น...ดวงตา...แก้มเนียน....ซอกคอขาว....อยากจะ...อยากจะ..อยากเก็บไว้คนเดียว..อะไรกันเนี่ย
“ว้ากกกกกกกกกกกกกก”ผมตะโกนเตือนสติที่กำลังจะหลุดลอยไปให้กลับมาแล้วส่ายหัวไล่ความคิดบ้าๆนั่นออกไป
“น...นี่เรา..ช..ชอบเจ้า..นัตสึ..มันงั้นหร่อ”ผมพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะมองออกไปยังหน้าต่าง สายลมที่พัดเข้ามา กลิ่นอายธรรมชาติ
“อืม..ไปเดินเล่นสงบจิตสงบใจน่าจะดีเหมือนกันนะ”พูดจบผมก็ออกจากห้องไปทันที
…………………………………………………………………………………………………………………………………......
Natsu Talk
พอออกจากห้องมาในหัวผมก็มีแต่ภาพเหตุการณ์นั้น หน้าของเกรย์วนไปมาอยู่ในหัวผม อยากให้มันสนใจ อยากห้มันมองมาที่ผม อยากให้มัน.........
“โธ่ว้อย อย่าไปคิดสิเราเป็นผู้ชายนะ”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ใจผมมันก็ยังดื้อดึงอยู่ดีทำไงดีนะ
“อ้ะนั่น สวนสาธารณะนี่....อืมดีล่ะไปเดินเล่นหน่อยคงจะดีขึ้นล่ะน้าเอาล่ะไปเล้ย”ผมวิ่งตรงไปยังสวนสาธารณะทันทีมันคงช่วยให้หายจากอาการบ้าๆนี่ได้ล่ะนะแล้วก็ไม่ได้ไปสวนสาธารณธตั้งนานแล้วนี่เนอะ
“ฮึบจ้า.....ถึงแล้วสินะ...อืมกล้างดีเหมือนกันนี่”ผมไม่รอช้าที่จะมองวิวรอบสวนที่ผมยืนอยู่ในขณะนั้น
“เฮ้อวันนี้เหนื่อยจังน้า”ผมทิ้งตัวลงนั่นที่ม้านั่งข้างน้ำพุในสวน
“ห้าวววววว ชักง่วงยังไงไม่รู้สินะ แหมบรรยากาศก็ดีขนาดนี้นี่นา”ในขณะนั้นท้องฟ้ายามเย็นก็เริ่มมืดแล้วล่ะคับแต่ถ้ามานอนตรงนี้ต้องโดนเอลซ่าดุเอาแน่เลย
“เอาล่ะไปดีกว่า”ผมลุกขึ้นเตรียมจะกลับโรงแรม
ปึก!
“แย่แล้ว...ขอโทษนะคับ”ดูเหมือนผมจะชนใครเข้าซะแล้วแต่หมอนั่นมัน
“เกรย์”ผมเรียกชื่อมันออกมาเสียงดัง
“ก็ใช่สิฟร่ะเดินยังไงของแก”มันตอบผมกลับมา
“หน่อยเจ้าตาตกเอ๊ย”ผมพูดพร้อมชกไปที่หน้ามันทันที
หมับ
มันรับหมัดผมไว้ได้...แล้วมันก็ดึงผมเข้าไปใกล้จนตัวชิดกันแล้วโอบเอวผมไว้....นี่มันจะทำอะไรน่ะ O//////O
“นัตสึ”มันเรียกผม
“อะไร ปล่อยสิฟร่ะ”ผมพยายามดิ้นให้มันปล่อยผม
แต่ไม่ทันได้พูดอะไรต่อมันก็......
“น..นี่แก..อ..อุ้บ”ปากของผมถูกปิดด้วยบางอย่าง...บางอย่างที่นุ่มและอ่อนละมุน..ใช่แล้วมันจูบผม..ลิ้นของมันสอดเข้ามาในปากผมพร้อมกวาดไปมา...แต่ว่าทำไมนะผมถึงรู้สึก...รู้สึกว่า..อยากให้เป็นแบบนี้ต่อไป....จริงอยู่ที่ผมตกใจมาก..แต่กลับไม่ขัดขืนหรือตอบโต้ใดๆ..ทำไมกันนะ........ทำไมได้ถึงรู้สึกดีขนาดนี้
Writer: จบไปอีกตอนนึงแต่ว่ายังไม่มีใครมาแสดงความคิดเห็นให้เลยนะ แต่ว่ายังไงก็จะยังคงแต่ต่อไปถ้ามีข้อติอะไรบอกได้เลยนะคับ
ความคิดเห็น