คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 16 + Pic
Gray Talk
สัมผัสอันหวานละมุนที่ริมฝีปากส่งผ่านความหอมหวานให้กันลิ้นของพวกเราเกี่ยวพันกันไปมาระหว่างปากที่ประกบของเราททั้งสองผมพยามจูบให้นุ่มนวลที่สุดเพื่อให้เราจูบกันได้นานที่สุดแม้ว่าจริงแล้วผมอยากจะกด(จูบ)ให้แรงกว่านี้ก็เถอะ
“อืม......อืม”เสียงครางหวานของนัตสึเตือนให้ผมรู้ว่าเวลาหมดลงแล้วผมจึงถอนจูบออกเพื่อไม่ให้นัตสึทรมานกับการขาดอาการ
เมื่อผละจูบจากนัตสึเราทั้งคู่ก็ยืนขึ้นผมจึงรีบดึงตัวนัตสึเข้ามากอดไว้ทันที ใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำด้วยความเขินอายซบลงที่อกผมส่วนมือของนัตสึก็กอดคอผมเอาไว้
“พอใจนายแล้วสิ”นัตสึพูดด้วยสียงสั่นเจ้าตัวยังไม่เงยหน้ามองผม
“นี่เป็นจูบแรกของเรานะนัตสึ”ผมพูดก่อนใช้มือเชยคางของนัตสึขึ้นเพื่อให้นัตสึมองหน้าผม
“จูบแรกอะไรก่อนหน้านี้นายจูบชั้นตั้งหลายครั้งนะ”นัตสึค้านขึ้นตอนนี้นัตสึหน้านิ่วคิ้วขมวดเพราะหงุดหงิด...น่ารักดีนะ
“ก็ก่อนหน้านี้น่ะ..........นายไม่ได้ยอมนี่นา”ผมก้มลงไปกระซิบหูของนัตสึยิ่งทำใหน้านัตสึแดงขึ้นอีก
“ก็รู้นี่ว่าก่อนหน้านี้นายขืนใจชั้นน่ะ”นัตสึตอบกลับมาแบบฉุน
“แต่ว่าครั้งนี้น่ะนายยอมใช่มั๊ยล่ะ”ผมยังพูดหยอกล้อนัตสึต่อ
“ก็......เพราะ......เพราะว่า....ชั้นน่ะ”นัตสึพูดก่อนจะหยุดสบตาผมตอนนี้มือของนัตสึลื่นลงมาที่เอวผม
“เพราะว่า”ผมทวนคำอีกครั้งเพื่อเร่งให้นัตสึพูดประโยคสุดท้ายออกมาซึ่งผมแอบลุ้นว่ามันจะเป็น
“รักนายไงล่ะไอ้โรคจิต”
เย้ผมดีใจจนตัวแทบลอยแน่ะนัตสึยอมรับรักผมแล้ว
“แต่ชั้นก็ยังไม่หายโกรธนายกับเรื่องก่อนหน้านี้หรอกนะ”
“เรื่องอะไรหร่อ”ที่ถามไม่ใช่อะไรหร่อนะแต่มันมีร้อยแปดพันเรื่องไม่ดีที่เคยทำไว้
“ก่อนหน้านี้ทั้งที่โรงแรมแล้วก็ที่หมู่บ้านนั่น.......นาย....นาย.......ข่มขืนช้านนนนนนนนน”เรื่องแค่นี้ทำไมไม่ลืมซะทีเนี่ยมันอารมณ์ชั่ววูบ(จริงอ่ะ)
“นัตสึลืมมันซะเถอะคืนนั้นน่ะถ้านายไม่ชอบก็ลืมไปซะสิ”ผมพยายามหว่านล้อนนัตสึ
“ไม่ยังก็ลืมไม่ลงคืนเสียตัวใครจะลืมลงล่ะ”หมดปัญญาจะเอาไงดีเนี่ย....จริงสิ
“นัตสึงั้นนายมานี่หน่อยสิ”ผมพูดก่อนจะจูงมือนัตสึเดินกลับเข้าไปในเมืองตรงไปยัง.....หึหึหึโรงแรมที่พักพักของพวกเรา
“อะไรเนี่ยจะจะจูงมือทำไมคนเค้ามองนะแล้วก็จะกลับไปตอนนี้เลยหร่อ”นัตสึสะบัดมือผมก่อนจะหันกลับ
“เดี๋ยวสิมาเถอะน่านะนะนัตสึ”ผมอ้อนวอนสุดขีดไหนใครคิดออกแล้วบ้างว่าผมจะทำอะไร
“เออก็ได้แต่ถ้าเจอเอลซ่าล่ะก็ชั้นชิ่งก่อนนะ”นัตสึนายพูดแล้วนะว่าทำอะไรก็ทำ
พอกลับมาที่โรงแรมผมก็ไปถามที่เคาเตอร์โชคดีที่พวกเอลซ่ายังไม่เช็คเอ๊าผมจึงรีบพานัตสึไปที่ห้องทันที่
พอถึงห้องปุ๊บผมก็ล็อคประตูเลย....หึหึหึนัตสึชั้นจะทำให้นายลืมสองครั้งก่อนเอง
..........................................................................................................................................................................................................
ฉากต่อไปนี้เป็นการใช้ความรุนแรง(แรงแค่ไหนกันนะ)ใครอยากได้ทิ้งเมลไว้เลย //แรงจนนัตสึลุกไม่ขึ้นแน่(เกรย์)
..........................................................................................................................................................................................................
Gray Talk
“เป็นไงบ้าง”ผมทักนัตสึที่นอนซบผมอยู่
“เจ็บ”คำตอยสั้นๆแต่ทำเอาผมใจสั่นเพราะผมไม่รู้ว่านัตสึกำลังเจ็บตัวหรือ.....ใจ
“เจ็บมากมั๊ยนัตสึ........ขอโทษนะ”ผมกอดนัตสึไว้แน่น
“เกรย์........”นัตสึเงยหน้าขึ้นสบตาผม
“ช่างมันเถอะนะ....ถึงเจ็บแต่ชั้นรู้สึกดีมากเลยนะ”ผมแทบร้องเลยนะพอได้ยินนัตสึรักผมขนาดนี้เชียว
“อืมขอใจมากนะชั้นรักนายที่สุดเลย”ผมพูดก่อนจะจูบลงบนหน้าฝากนัตสึ
“เกรย์”นัตสึเรียกผมอีกครั้ง
“ชั้นเจ็บ”บอกอีกทำไมอ่ะเนี่ย
“เจ็บหร่อตรงไหนล่ะ”ผมถามนัตสึเฮ้ยทำไมหน้าซีดจังเป็นเนี่ย
“นาย.......กอดชั้นแน่นเกินจนเลือดไม่เดินแล้ว”อ่าวเฮ้ยพอนึกได้ผมก็ผมก็คลายกอดจากอีกฝ่ายทันที
“นายจะอาบน้ำมั๊ย”ผมถามนัตสึตอนนี้สีหน้าดีขึ้นแล้วก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง
“ชั้นง่วงจังเลยขอนอนหน่อยนะ...เกรย์นายนอนเป็นเพื่อนชั้นก่อนนะ”นัตสึทำตามออดอ้อนใส่ทำไงล่ะก็ยอมสิครับทนไม่ไหว
ผมล้มตัวลงนอนอีกครั้งนัตสึโผเข้ามากอดผมก่อนจะคลอเคลียไปมาเหมือนลูกแมวหาความอบอุ่นก่อนจะหลับไป
“ฝันดีนัตสึ”หลังจากนั้นไม่นานผมก็ผล็อยหลับตามไป
Writer: ครับเป็นไงกันบ้างสองตอนของวันนี้ใครอยากได้ฉากอย่างว่าก็ทิ้งเมลไว้เลยนะครับเม้นให้กันด้วยนะครับขอบคุณครับ
นัตจังทำหน้าได้อารามณ์สุดๆอ้อลืมบอกผมปลดตัวป้องกันให้แล้วนะครับใครชอบรูปนี้เซฟไปได้เลยคราวหน้าผมจะหามาอีกเยอะเลยครับ อย่าลืมเม้นให้ผมด้วยนะครับ
ความคิดเห็น