คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12
ผัวะ
“โอ้ยมันเจ็บนะนัตสึ”เกรย์พูดพลางลูบไปที่แก้มขวาที่กำลังแดงแจ๋ไม่ใช่เพราะเขาเขินหรอกนะแต่ว่าเขาเพิ่งถูกนัตสึซัดหน้าหงายไงล่ะ
“หึสมควรแล้วไอ้โรค”นัตสึฉุนสุดขีดกับการกระทำของเกรย์ที่ทำกับเขาที่จริงความอดทนของนัตสึมันจะไม่มีเหลืออยู่แล้ว
“อ่อหร่อเดี๋ยวแกโดนดีแน่”เกรย์พูดเป็นนัยยั่วนัตสึตามเคยแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับทุกครั้งหรอก
“หุบไปเลยนะ”นัตสึตะคอกทำเอาเกรย์ถึงกับเงิบ
“ในหัวแกมีแต่เรื่องแบบนี้คิดจะฉกฉวยเอาจากชั้นแกมันเลวที่สุดเลยเกรย์”นัตสึปลดปล่อยทุกอย่างในใจเขาออกมาตอนนี้เขาโกรธจนหน้าแดงจนควันแทบออกหูบรรยากาศเริ่มดูตรึงเครียดและกดดันอย่างมากโดยเฉพาะกับเกรย์
“นัตสึ..ชั้น”เกรย์พูดด้วยเสียงที่แผ่วเบาราวไม่มีเรี่ยวแรงที่จริงตอนนี้เขาหน้าซีดเป็นไก่ต้มแล้ว
“บอกว่าให้หุบปากไงแล้วออกไปให้พ้นหน้าชั้น...คนอย่างแกน่ะ....ให้ตายชั้นก็รักไม่ลง”คำพูดนี้เหมือนกับการเอามีดปักลงที่ใจใครสักคนซึ่งก็คงเป็นเกรย์เขาไม่คิดเลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้เขาไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้เลยเขาเจ็บเจ็บอย่างแสนสาหัสเหมือนมืดแปดด้านเพราะคำคำเดียว
“ให้ตายอยู่ตรงนี้แล้วเสียอารมณ์จริงเลยไปนอนสงบจิตสงบใจดีกว่า”นัตสึพูดก่อนจะหันเดินกลับเข้าหมู่บ้านไปโดยไม่ได้สังเกตเลยว่าคนที่ยังอยู่ข้างหลังนั้นแทบล้มทั้งยืนแล้ว
“นัตสึ...นาย.....จะทิ้ง.....ชั้นไป....หร่อ”เกรย์พูดออกมาลอยแต่ตอนนี้คงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาสภาพของเขาเหมือนคนตายอล้วไม่มีผิดหน้าซีด ดวงตาที่เหม่อลอยจนชวนให้คิดว่าในหัวเขายังคิดอะไรอีกมั๊ย
“หึ...หึหึหึหึหึ....ไม่มีวันนายจะเป็นของชั้นคนเดียว.....นัตสึ”เมื่อพูดจบร่าง(เกือบ)ไร้วิญญาณก็เดินตามนัตสึไป
“เฮ่อ....แรงไปมั๊ยนะ”เมื่อมาถึงห้องนอนเขาก็นั่งบนที่นอนก่อนจะคิดถึงเหตูการณ์เมื่อครู่ที่ตริงในใจนัตสึเองก็เจ็บเช่นกันแต่เขามีเหตุผลบางอย่างที่ต้องพูดแบบนั้นเขารู้ว่าเกรย์คงจะเจ็บมากแต่เขาต้องหยุดมันก่อนที่เกรย์จะเจ็บมากกว่านี้
แอ้ด!
“ใครน่ะ”นัตสึตะโกนถามก่อนจะหันไปยังประตูที่เป็นต้นเสียง
“ก...เกรย์”นัตสึพูดออกมาอย่างแปลกใจที่แปลกใจไม่ใช่เพราะเห็นเกรย์ตามมาเพราะเขารู้อยู่แล้วแต่เป็นลักษณะท่าทางของเกรย์มากกว่ามันไม่เหมือนเกรย์เลย
“บอกแล้วไปว่าอย่ามาชั้นเห็นหน้า”นัตสึไล่คนตรงหน้าให้ออกไปแต่........
แกร้ก!
สิ้นสุดเสียงล็อคประตูเกรย์ก็ค่อยเดินเข้ามาหานัตสึอย่าช้าๆ
“อึก.....ออกไปนะ.....เกรย์ออกไป”นัตสึขึ้นเสียงไล่คนที่กำลังใกล้เข้ามาแต่เกรย์กลับไม่มีทีท่าหยูด
ยิ่งเกรย์ใกล้เข้ามาเท่าไหร่นัตสึยิ่งรู้สึกกลัวมากขึ้นเขารู้ถึงบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิน...ไม่เหมือนเดินอีกต่อไป
“เกรย์ออก....”ยังไม่ทันทีนัตสึจะพูดจบเกรย์ก็เริ่มทำบางอย่าง
“Ice Bringer”เกรย์ร่ายเวทย์ใส่นัตสึอย่างฉับพลันทำให้นัตสึ...
“อั่ก”ร่างของนัตสึล้มลงบนเตียงแน่นอนทุกคนคงรู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
“ฮึ่ย...ออกไปนะเกรย์....ไอ้เกรย์ปล่อยนะ..อ..อ้ากก”เกรย์ขึ้นคร่อมนัตสึที่อยู่บนเตียงก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของนัตสึผูกไว้กับเตียงก่อนจะร่ายเวทย์น้ำแข็งซ้ำอีก
“นายไม่มีวันรักชั้นสินะ”เกรย์พูดขึ้นทำเอานัตสึเงียบไปนี่เกรย์คิดจะ...................
“ไม่เห็นแคร์ถ้านายเป็นของชั้นแล้วถึงนายไม่รักแต่นายก็หนีไปไหนไม่ได้หรอกนัตสึ...ไม่สิที่รัก”เกรย์โน้มตัวลงมากระซิบข้างหูนัตสึนัยตาที่ดูหื่นกามและส่อแววร้ายทำให้นัตสึแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่
สิ่งเดียวที่ทำได้ในตอนนี้คือคำขอร้องที่ใครก็ใช้แต่มันก็ไร้ประโยชน์เมื่อเจอกับความปรารถแห่งอารมณ์
“อย่านะเกรย์..อย่าทำแบบนี้”นัตสึพูดในขณะที่น้ำจากขอบตาเริ่มเอ่อและไหลลงมาอาบแก้มสวย
.......................................................................................................................................................................................................... ฉากต่อไปนี้เป็นการใช้ความรุนแรง (แร้งแรง)ดังนั้นใครอยากได้ทิ้งเมลไว้โล้ด
..........................................................................................................................................................................................................
เม้นให้กันด้วนนะคับเป็นกำลังใจขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกคนที่โพสไว้ในตอนที่ผ่านมานะคับตอนนี้และตอนต่อไปก็อย่าลืมโพสห้กันนะคับขอบคุณคับ
ความคิดเห็น