ยัยเฟรชชี่ปิ้งรักพี่รหัส

ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนใหม่ใยเฟรชชี่

               เข้าห้องประชุมแป๊บเดียวได้สมาชิกร่วมวง  มา4 คน4ภาค

      ป้อมอีสานบ้านทุ่ง   จอยสาวใต้เลือดร้อน   หญิงอีดำปริมณฑล  และฉัน
ปาวรีเมืองเหนือ     พี่พาน้องเข้าซุ้มคณะ  แนะนำตัว  ร้องเพลงต่างๆพี่ปี2
เหนื่อยกันน่าดู  เราได้นั่งกินข้าวรวมกับพวกวิทย์คอมไม่มีใครเจริญตาเลยส่วนสาขาเราวิทย์จุลมีชายหนุ่มสมบัติคณะอยู่5 เป็นชาย2เกย์2กระเทย1  น่าเศร้าจิงๆ  และแล้ววันนี้วันโชคดีมาเยือนไม่น่าเชื่อ  พี่โบ้(พี่น่าตาดีคนเมื่อเช้า)อยู่คณะเราด้วยปี2  อยากเป็นน้องรหัสพี่เค้าจังเลย    ทำไงดีๆอยากรู้  อย่างนี้ต้องสืบๆต้องสืบให้ได้    ต้องสืบเอะตาขวากระตุก  กระตุกอีกแล้ว  อะไรกันเนี่ย  หรือว่าแฟนพี่โบ้จะมา  ไม่!ต้องไม่ใช่  ไม่จิง     ว้าย!ใครกันเนี่ยวิ่งชนมาได้  ไม่เห็นคนรึไง  ทำไมไม่เหยียบเลยหละ  หงะ.....  (นายเสาโทรเลขเรียนที่นี่หรอ  คณะนี้หรอ  สาธุขออย่าให้เป็นพี่รหัสเราเลยสาธุๆๆๆๆ)            
โทษทีนึกว่าหลักกิโล  เลยเดินผ่านไม่คิดว่าจะชน

 นี่เกินไปหน่อยแล้วนะ  มาว่าฉันหลักกิโลตั้งแต่เกิดมาไม่มีใครด่าฉันเตี้ยสักคน

 ฉันก็ไม่ได้ว่าเธอเตี้ยเลยสักคำ  เธอร้อนตัวของเธอเองมากกว่า  อีกอย่างเป็นน้องต้องเคารพรุ่นพี่ไม่ใช่เถียงฉอดๆแบบนี้  สงสัยยังสะกดคำว่าซวยไม่เป็นมั้ง

 เป็นแล้วเป็นตั้งแต่เจอนายนั่นแหละ

แล้วเธอคิดว่าฉันไม่ซวยหรอ  ฉันโดนเช็คสายก็เพราะเธอ  ไม่ได้กินข้าวก็เพราะเธอ  โดนตำรวจจับก็เพราะเธอ 

แล้วฉันสั่งให้นายทำแบบนั้นหรือไง  นายงี่เง่าทำเองนั้นแหละ 

นี่เธอว่าฉันงี่เง่าหรอ

 เออสิ  ไม่งี่เง่าแล้วจะมายืนเถียงกับเด็กให้เสียเวลาทำไม  คุณวุฒิวัยวุฒิก็สูงกว่าน่าจะคิดได้นะ

เธอยังต้องเจออะไรอีกเยอะเก็บแรงเธอไว้เถอะ  เดี๋ยวจะตายซะก่อน

โถ้....เถียงเด็กยังแพ้แล้วคิดว่าจะทำให้ซวยได้ไงโถ้  แน่จิงกลับมาดิวะ  เชอะ