ยัยเฟรชชี่ปิ้งรักพี่รหัส

ลำดับตอนที่ #1 : อรุณสวัสดิ์น้องใหม่

       เราเต้นรำกันกลางห้องโถงกว้าง  เกร็ดน้ำแข็งสะท้อนไประยิบระยับเราเคลื่อนไหวไปช้าๆตามจังหวะของเพลง  นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราสบตากันแต่ฉันก็อยากจะหยุดเวลาไว้แค่นี้ไปนานๆเสียเหลือเกิน แล้วเจ้าชายก็โน้มตัวลงช้าๆ  บรรจงจูบเบาๆสัมผัสที่ริมฝีปากบางๆของฉัน โอ้ว!ไม่  อย่าไปนะ เจ้าชาย  ได้โปรดเถอะ  กลับอ้า...โครม!!!!!ตกเตียง ฝันหรอเอาซะเหมือนจิงเชียว  กี่โมงแล้วเนี่ยฮะ  8.00 โมง
          ว้าย!สายแล้ว!สายแล้ว!สายแน่ๆชีวิตนักศึกษาใหม่ทำไมถึงเร่งรีบแบบนี้  สายตั้งแต่วันแรกฉันอับเฉาแน่  ไม่รู้ว่า  มอ  นี้  รับน้องโหดหรือเปล่า  ฉันโดนหมายหัวแน่ๆๆๆเลยฮือๆๆๆๆๆToT   มียามเฝ้าด้วยจะทำไงดีเนี่ย   มาสายจะโดนลงโทษไหมเนี่ยทำไมไม่มีคนมาสายเลยว้า  แล้วหอประชุมอยู่ไหนเนี่ย   เพราะอีตาบ้านั่นคนเดียว  ฮึยทำให้ เรามาสาย  แม่นะแม่ไม่น่าให้เนาไปนอนกับป้าเลย(เพื่อนสมัยเรียนของแม่)ถ้าเมื่อคืนนอนหอนะคงไม่ต้องมาสายอย่างนี้  (ลากสังขารมาจากลาดพร้าวขึ้นBTSที่จตุจักรด้วยความบ้านนอกนั่งมาสุดสายที่อ่อนนุชกินเวลาประมาณ 30 ต่อรถ 38 มาลงบางนาต่อรถตู้ลงหน้า มอ  เช้ามาหมดค่ารถประมาณ  85 บาท  อาหารเช้าอีก  30 บาท)   โอ้รายจ่ายสะพัด   แถมยังต้องมาอารมณ์เสียกะไอบ้าเสาโทรเลขนั่นอีก  บังอาจใช้หัวเราเป็นที่วางของซะนี่    อารมณ์เสีย  เจ็บใจจิง ฮึ๋ย..นึกแล้วยังเสียดายฝันเมื่อเช้าอยู่เลย  โถ...เจ้าชายในฝัน I_I เอะ!นั่นมีคนปีนกำแพงด้วยนั่นต้องพวกมาสายเหมือนเราแน่ๆเลย  ตามไปดีกว่า  ปีนตรงนี้ใช่ๆตรงนี้แหละ  ว้าย!รองเท้าติด  โอ้ย!ทำไงดีๆดึงสิ!ต้องดึง    กรี๊ดดดดด____ร่วง  อึ๋ยหล่อจัง  ใครกันน่ารักจังเลยคณะอะไรเนี่ย  รูปหล่อ  พ่อรวย  ใจดีด้วย  อยากมีแฟนแบบนี้  น่าตาแบบนี้  ใช่เลยใช่เลยคนนี้แหละที่ฝันถึงมาแสนนาน
  น้องๆน้องคับๆๆน้องคับ
      อะ....คะ    อ้าย..ไม่ได้ฝัน
เจ็บตรงไหนรึเปล่าคับ
     ไม่คะ  ไม่เจ็บเลย 
งั้นก็ดีแล้ว         มาสายล่ะสิเรา
           "   คะ  "
ที่นี่เค้าไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าคุณจะมาสายแค่เข้าเรียนก็พอแล้ว คณะอะไรล่ะเรา
        คณะวิทย์คะ
งั้นหรอ  ดีจังนะ  เราคงได้เจอกันอีก  ตอนนี้รีบไปที่หอประชุมได้แล้ว
        ขอบคุณคะ
ยิ้มอย่างน่ารักพาใจฉันโบยบินตามหลังพี่เค้าไป  ไม่รู้จะได้เจอกันอีกหรือเปล่า 
......ถ้าเจอจะจำได้ไหมนะ ....  ว่าแต่พี่เค้าคณะอะไรเนี่ย!!!!!