` ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ .

ลำดับตอนที่ #4 : ` ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ . || chapter @ ๓

‘ ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ .    || chapter @ ๓

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

หญิงชราผละจากอ้อมกอดพลางจูงมือของอีกฝ่ายให้เดินตามไปนั่งที่โต๊ะ พร้อมกับเรียกหลานชายที่แอบซุ่มดูอยู่นานออกมานั่งด้วยกัน

 

 

 

 

“อ้าว ไอ้จุน ไปอยู่ไหนมาตามหาตั้งนาน มานี่เลย ฮืออออ TT” หญิงสาวทำปากเบ้ ๆ อีกครั้ง น้ำตาเริ่มจะคลอสองเบ้าตา

 

 

 

 

“อะไร ? ร้องไห้ทำไม ?” น้ำเสียงที่ฟังดูห้วน ๆ เหมือนถามไปตามมารยาทนั้น สำหรับหญิงชราแล้ว เธอเข้าใจมันดี และพอจะรู้อะไรบางอย่างมากขึ้นแล้ว

 

 

 

 

“กุโดนกัดมา TT”

 

 

 

 

“หมากัด ?”

 

 

 

 

“น้ำย่อยกัด TT ”

 

 

 

 

“น้ำย่อยในน้ำลายหมา ?”

 

 

 

 

“มึงจะให้กุโดนหมากัดให้ได้เลยใช่ไม๊ - -”

 

 

 

 

“อยากเห็นเหมือนกัน”

 

 

 

 

“โว่ยยยยยยยย อย่ามากวนคนหิว ตอนนี้น้ำย่อยในกระเพาะกุกัดเครื่องในพังไปไหนต่อไหนแล้ว สั่งข้าวมาด่วน - -”

 

 

 

 

“ร้านนี้มีแต่ก๋วยเตี๋ยว ..”

 

 

 

 

 

“- - เอามาให้หมดนั่นแหละ”

 

 

 

 

 

“ตะกละ = =”

 

 

 

 

 

 

 

“เออ ยอมรับโว่ยยย” หญิงสาวพูดพลางฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะ เอามือลูบท้องไปมา

 

 

 

 

จุนส่ายหัวอย่างยิ้ม ๆ ก่อนจะตะโกนบอกหญิงชราที่เดินเขาไปในครัวตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

 

 

 

 

 

 

“สุดสวยครับ เหมาทั้งร้านฮะ ”

 

 

 

 

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาอย่างเร็ว (เหมือนมีสปริง - -) ทำหน้าหิวกระหายอย่างหนัก พลางฉีกยิ้มให้จนตาปิดเป็นสระอิ

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

“อย่างนี้ค่อยคุยกับถูกคอหน่อยเนอะ จุนจัง ~” พลางฟุบลงไปต่อ = =

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากล่ำลากันเสร็จทั้งสองคนก็เดินออกมาด้วยสีหน้าที่อิ่มเอม อีกคนอิ่มบุญ อีกคนอดบุญ - -

 

 

 

 

 

 

 

เพราะอีกคนมันแย่งไป - -

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนต่อป่าว ?” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น

 

 

 

 

 

“แล้วแต่ดิ อิ่มแล้วว่ะ แต่ว่าเดินย่อยหน่อยก็ดี คุคุ”

 

 

 

 

 

 

.. เสียงหัวเราะเธอปัญญาอ่อนมาก ..

 

 

 

 

 

“นี่ก็ดึกแล้ว เหลือแต่โต้รุ่งเท่านั้นแหละนะที่เปิด” จุนหยุดเดินและหันมาเผชิญหน้าอีกฝ่าย

 

 

 

 

 

 

“ฮี่ ๆ” หญิงสาวไม่ตอบ แต่กลับส่งรอยยิ้มมาแทน

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเชื่อว่าเธอกินไหว - -” ชายหนุ่มส่ายหัวไปมาพลางเดินตรงไปที่วินมอเตอร์ไซค์ ยืนคุยซักพักก่อนจะขับมาจอดตรงหน้าหญิงสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

“เมื่อไหร่จะถึงวะ หิวลาตายแล้ว TT” คนซ้อนท้ายพูดขึ้น ปะทะกับเสียงลมที่โต้มาจากการที่รถขับไปอย่างเร็ว

 

 

 

 

 

 

“ตาลายไม่ใช่ลาตาย = =”

 

 

 

“5555 ขำไม๊ ๆ ?”

 

 

 

“ไม่น่าเล่น”

 

 

 

“เอาหน่า แต่อย่างน้อยมึงก็รับมุกกุหนิ”

 

 

 

“ - -”

 

 

 

“คนเค้าหวังดี กลัวมึงจะหลับในไง ดึกดื่นป่านนี้แล้ว 55” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกพลางล้วงยางในกระเป๋ากางเกงตัวเองขึ้นมา ก่อนจะเอื้อมมือไปเสยผมที่ปรกหน้าของอีกฝ่ายมามัดกระจุ้มปุ๊กอยู่ตรงกลางหัว

 

 

 

“ทำอะไรของเธอ ?” จุนปล่อยมือจากแฮนด์บิดขึ้นมาจับๆดูตรงจุกนั่น

 

 

 

 

“จะโวยวายทำไมเล่า ก็หวังดีอีกตามเคย ผมมันปรกหน้าเลยมัดให้ น่ารักดีออก ^^”

 

 

 

 

“ปัญญาอ่อน - -”

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาว่าเลย ขับไป สมาธิน่ะหัดมีหน่อย เดี๊ยวได้ตายกันหมดนี่หรอก ” หญิงสาวผลักหัวอีกคนก่อนจะลอบยิ้มเล็ก ๆ

 

 

 

 

“เธอชวนชั้นคุยเองนะ หัดจำอะไรได้หน่อยก็ดี - -”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

 

 

 

 

 

 

 

ตลาด ..











talk : ขอโทษที่หายไปนานเน่อ ~ 
ยุ่ง ๆ กับงานพิเศษนิดหน่อย (จริง ? -0-)
5555555555 5'