` ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ .

ลำดับตอนที่ #1 : ` ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ . || chapter @ ๑

` ไลบ์บารี่ เลิฟ ๆ .    || chapter @ ๑  










.






ห้องสมุด ..

“หนอนนนนนนนนนนนน ~ ” หญิงสาวยิ้มร่า กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาทางชายหนุ่มที่นั่งอยู่กับพื้นในมุมประจำของทุกวัน

“……” ชายหนุ่มเงยหน้ามองเพื่อนสาว กระตุกยิ้มให้เล็กๆ ก่อนจะหลุบสายตาอ่านสิ่งที่อยู่ในมือต่อ 

หญิงสาวนั่งยอง ๆ ลงข้างชายหนุ่ม พยายามก้มดูหน้าปกหนังสือตามประสาคนขี้สงสัย

“อ่านอะไรอยู่หรอ ?”

“…..”

“เออ เห็นหนังสือสำคัญกว่ากุใช่ป้ะ ? ”น้ำเสียงเชิงงอน ๆ ของร่างเล็กเรียกความสนใจจากชายหนุ่มให้เงยหน้าขึ้นมามองอาการน่ารัก ๆ แบบนั้น ก่อนที่จะกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ และเผลอยิ้มกว้างออกมาในที่สุด

“ยิ้มไรวะหนอน ? นี่กุงอนมึงอยู่นะเว่ย -.- !!” ร่างเล็กกอดอกตัวเองก่อนจะเสียหลัก ล้มแผละลงไปจ้ำเบ้ากับพื้น เรียกเสียงหัวเราะให้กับชายหนุ่มได้ดี

ไม่ว่าเปล่า ชายหนุ่มที่ถูกเรียกว่า ‘หนอน’ นั้น ปิดหนังสือพลางยืดตัวเอื้อมเอาหนังสือไปเก็บไว้ที่เดิม ก่อนจะหันกลับมาพูดกับเพื่อนสาวด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมือนเมื่อกี้ไม่ได้หัวเราะหรืออะไรแบบนั้น -.-

“จะไปกินข้าว ไปด้วยกันไม๊ ?”

“ไม่ไป !! เพราะกุงอนมึง”

“ตามใจ” ชายหนุ่มยันตัวเองขึ้นพลางเดินนำลิ่วไป ทิ้งให้อีกคนมองตาม และรีบวิ่งไล่ไปอย่างจำใจ

“โว่ยยยย ~ รอด้วยดิวะไอ้เพื่อนเลววววว -.-”

ด้านอีกคน ..

ชายหนุ่มคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา กดนู่นนี่อยู่สักพักก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าอย่างเดิม ที่ใบหน้าปรากฏยิ้มพรายอย่างมีความสุข

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ก  ~

~ ป้าฮะ อีกสิบนาทีปอบจะลงร้านป้าล่ะ (คนที่ผมเคยเล่าให้ฟัง) ~

ร้านก๋วยเตี๋ยว ..

ตึกแถวซอมซ่อ ที่ดูเหมือนจะไม่น่าเป็นร้านอาหารให้คนอย่างเราๆเข้าไปกินหรืออยู่ได้เลย ตอนนี้มันกลับอยู่ตรงหน้าของทั้งสองคนที่หยุดยืนหน้าร้านกันอย่างพร้อมเพรียง แต่นั่นก็เป็นเพราะฝ่ายหญิงรั้งชายเสื้ออีกฝ่ายไว้ เหมือนจะไม่ยินดีกับอาหารในร้านนี้เท่าไหร่นัก

“จะไม่เข้าไปรึไง ?” ด้วยความหิวบวกกับความเมื่อยเล็ก ๆ ทำให้หนอนปริปากถามพลางสาวเท้าเดินเข้าไป

“เฮ้ย เดี๊ยวดิ  ผิดร้านรึป่าว ?  อำกุแบบนี้ไม่ขำนะเว่ย -.-” หญิงสาวออกแรงดึงเสื้ออีกฝ่ายไว้แน่น

“ก็ไม่ขำไง  - - ” หนอนพูดพลางเหลือบสายตาไปยังมือของร่างเล็ก

ยับหมดแล้ว ให้ตายเถอะ = =

“เออดิ นอกจากไม่ขำแล้ว กุจะร้องไห้แทนด้วยซ้ำ TT ”

“แล้วจะกำอีกนานไม๊ ?”

“กะ..กำอะไร =[]=!! ??”

“กำเสื้อ - -”

“อุ่ย แหะ ๆ   แค่นี้ทำหวงตัวหรอวะ อยากจับตายยยยยยยยยแหละ ชิ” ร่างเล็กรับชักมือกลับมาไว้ข้างลำตัวทันที

ยืนตรงอย่างกับทหารเกณฑ์ = =  

ทอมเอ๊ยย  

“เงียบแบบนี้ มึงนินทากุในใจอยู่ใช่ไม๊ห๊ะ !??” ร่างเล็กยื่นหน้าเข้าไปใกล้หูอีกฝ่ายแล้วตะคอกเสียงดัง

“อื้ม ก็ไม่โง่หนิ ”

ชายหนุ่มเดินนำเข้าไปในร้านอย่างไม่สนใจว่าอีกคนจะกำลังทั้งด่า ดิ้นไก่กาไปมาอยู่หน้าร้านแบบไม่แคร์สายตาชาวบ้านเพียงใด เพราะตอนนี้ ..

อารมณ์อยากแนะนำ(ไอ้เอ๋อเมื่อกี้ - -)ให้ผู้ใหญ่รู้จัก .. มันมากกว่า

 












talk : โอ๊ะโอววว -0-