ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกพบสู่นรก 1/2
.
.
.
.
.
สถานที่สัแห่
เสียปริศนาัลั่นเรียึสินหนึ่สลบอยู่าเรื่อบินะเรื่อบินทับร่าายุผบ.
เสียัถี่เพิ่มึ้น…
??? : ผู้บัาาร!่ะ ผู้บัาาร!่ะ! (เรียสุเสีย)
ผบ : (เหลือบาึ้น) (ามััวะมอใรสันำลัระาสาวุน้ำเิน)
??? : (นแปลหน้าหันมอ) เฮ้ยมันื่นแล้ว!! (ถอยห่าัว)
ผบ : (เห็นพวนุแปลสวมโม่) !?? นี่!พวุเป็น…ใรน่ะ!!! โอ้ย!!! (โน่อย)!!!
??? : แอย่าพูมาสิว่ะไอ้ั่น!!!! (่อยผบ.สีหน้าไม่พอใ) (ระทั่ถูหยุโยายสวมแ็ป) !! grupo!!!(ผู้หมู่)!!
วาเรนนิอฟ : (เิน้อผบ.สีหน้าเร่รึม) บอสััและำแหน่ะ!!!ไอ้เวร!!!(่อยหน้าผบ.)!!!
ผบ. : (ฟันร่ว)!! (มอหน้าสับสน่อนเห็นหิเรียผบ.) เี๋ยวนะ นี่แ!!ทำไรเธอน่ะ!! (ถู้ามปืนฟาระโหล) !! อ้า!!!!
??? : อย่าเอ๋อรีบบอสััหรือำแหน่เอ็่อนฟะ (ถุยน้ำลาย) !! เ___เ__
หิุน้ำเิน : (มอหน้าผบ.) ผู้บัาาร!! อ้า!(โนฟาที่หน้า) !! (ผู้ายหน้าโม่)
ายสวมโม่ : อีโ่อยาเป็นสุนั!!ับไอ้ระอนี่เรอะ!! าว่ะนัเวรสัมภเวสี! (ประสีหน้าสะใ)
ายสวมเบเร่์ : พอไ้แล้ว (ูมือ)!!! ถอยทา (ทหารทุนายยืนเรียระานอย่าระเบียบ)!!! ออภัยอย่าสูท่านทั้สอ!!! (โ้ำนับนิหน่อย)
ผู้บัาารและแมเรียนถูับโยลุ่มแมา้าึ่สััราลินิ เนสโรอฟสี้
บวนทัพื่ออาลินิมีผบ.รอวาเรนนิอฟเป็นผบ.เบื้อหลัผู้สั่ับสอเลยผู้้อสสัย้อหาลุล้ำเแนแมา้า้วยเหุนี้ผบ. แมเรียนถูับานะเลยไม่รู้ทันเหุาร์ระทั่ลุ่มแมา้าับผบ.ลาผู้บัาาร
บวนแมา้าท่อเล่าผบ. “พวเรานะ!! เป็นมนุษย์พื้นผิวนเียวและนเียวเท่านั้นที่ะไ้อยู่รอุะไม่มีสิทธิ์เ้าใพวเรา!!” ทหารแมา้าเอ่ยน้ำเสียแสไม่เป็นมิรผบ แมเรียน แมเรียนสัมผัสรัสีไม่เป็นมิรเหล่าแมา้าระทั่วาเรนนิอฟหันมอแอนี้ “ถุ้ย! นันี่เอาปลาระป๋อีไหม! (่าแฝนัย)” วาเรนนิอฟเอ่ยมุ่สู่เย่านร้าสัแห่นึ
ระทั่เวลา 1 นาทีผู้หมู่าลินิูมือี้หุ่นยน์สัหารแรปเอร์ำลัป้วนเปี้ยนแถวย่านร้าาลินิ วาเรนยอาวุธประำายใบหน้ามั่นใ “สหายแมา้า!เอ๋ย!ะอยู่หรือะุยรามะม่ว!!เ้าใไหม!!(าลินิเอ่ยุัน) ผบ. ถาม “เี๋ยวสิะทำอะไรนะ!ปล่อยเธอเี๋ยวนี้นะ! (โนทุบหน้า)” ไอ้โม่ “หุบปาไ____ปล่อยให้แมา้าผู้เ่ริเท่านั้นะไ้อยู่่อส่วนเอ๊และนัโ่ยืนมอไปเถอะ!(ประถุยน้ำลาย)ลุยเลย”
วาเรนนิอฟ าลินิมอหน้า “ผู้หมู่พร้อมนะ!(พยัหน้าเย็น้า)” าลินิพยัหน้า “ล” วาเรนนิอฟ าลินิูแนี้ส่ำลัพลราว 40 นายถล่ม้วยเสียะโน่าแ่ “ายะพวระป๋อสวะ พวระป๋อหมา!!(เอ่ยสะใ)” พวทหารแมล่าวมั่นใไล่ราะั่วไร้ลัวายส่แรปเอร์ุยรามะม่วเป็นใบไม้ิ้นส่วนระัระายะั่ว
แรปเอร์หมื่นัวมุ่ทำร้ายทหารแม ผบ แมเรียนนั่มอทึ่แม้เป็นมนุษย์แ่ฮึเหิมถล่มแรปเอร์หมื่นัวบ้าบิ่น ผบ. แมเรียนหันถามสอวาเรนนิอฟ “ทำไม!พวุถึ่อสู้ทั้ที่ไม่มีนิเะอย่าเรา่วยนะ!(อบเสียสสัย)” วาเรนอบ “่วยไม่ไ้เนอะถามทำไม!(สะิไหล่าลินิ)” าลินิอบแทน “พวเราไม่ใ่มนุษย์ี้าแ่เป็นเพราะมนุษย์ี้า่าหาที่ไม่รู้ั่อสู้เพื่อวามยุิธรรม่าหาเป็นอพวเรา!(อบมั่นใ)ฟัให้ีันะโว์ฝีมือลูน้อู!!!” าลินิ วาเรนี้เผยทหารแม 40 นายปราบแรปเอร์เพียนาทีนนะ
ผบ. แมเรียนเหวอ ผบ. ถาม “ทำไมถึไม่่วยมนุษย์ล่ะ ุเป็นมนุษย์ไม่ใ่หรือไ!!(มอวาเรน)!!!” วาเรนเียบไม่เอ่ยไร าลินิอบ “โทษทีเาไม่อบุยเยอะ!นะ พวเราแมา้า่อสู้เพื่อนเอ ไม่ไ้สู้เพื่อพวุนะพวอาร์นะ!” ผบ. เหวอ “เี๋ยวนะ!?” แมเรียนถามสสัยหนั “รู้ไ้ยัไว่าพวเราเป็นนอาร์และนิเะนะ!!!(แมเรียนเอ่ยาลินิ)” าลินิำลัอบระหว่าวาเรนนิอฟนึิหันมอผู้บัาารระทั่เายเ่าาผู้บัาารับพลัน “อ้า(สะุ้)” ผู้บัาารนอนอพื้นแมเรียนเห็นวาเรนนิอฟ วาเรนนิ่เียบเหมือนไม่มีไรเิึ้น แมเรียนมอ่าวาเรน “ไอ้ป่าเถื่อน!เะผู้บัาารทำไมนะ!!(อบ่าวาเรน)”
แมเรียน่าไม่เลิายโม่เพิ่นะแรปเอร์รำาแมเรียนเพีย่ารอบสุท้าย “ายะไอ้ป่าเถื่อน!(โนไอ้โม่ถีบะโหลสลบ)” ายโม่รำาแ่รู้สึีเมื่อระบายลมนิเะ “หัมีมารยาทบ้านั___ห_(ถุยน้ำลายแมเรียน) ผู้บัาารเห็น่าายโม่ทว่าผู้บัาารโนแมา้า่ารวโนระทืบเือบบาาย วาเรนนิอฟนิ่ถอหายใ “Deystvitel'no khorosho(โรีวะ)” วาเรนิอฟระบายอารม์ าลินิหันมอถาม “ใเย็น็ไ้วัยรุ่นนายสบถภาษาบ้านเิะ้วยนะ(ระพริบายิ้มแห)
าลินิปลอบใ “ทีหลัุยีๆ็ไ้นายอย่าระเบิอารม์ออแรสิ!”วาเรนพยัหน้าอบ “soglashat'sya(ล)” วาเรนนิอฟบ่นให้าลินิฟั่อนสั่ฝูแมา้าและลาผบ. แมเรียน่อที่เมือร้า?
วาเรนเินเอ่ย “Диктаторы(พวเผ็าร)!!!!”
.
.
.
.
.
่วฟินี้อยู่่วทสอบเนื้อหาอนแรสุแ่ัเ็ม้วยำสบถสะใอัวละรและำแฝนัยยะไร์ ถ้าหาผิพลาประารใไร์้อออภัยนะฮะ ถ้าหาอบไร์ะมีำลัในะฮะ
.
.
.
.
.
next ep (ับแบบละรไทย)
ความคิดเห็น