เพื่อนทางจดหมาย ดอกไม้และสายลม

ลำดับตอนที่ #2 : คิดถึงเหลือเกิน

แต่ในความเป็นจริง เขาไม่เคยอยู่คนเดียว
  เขาอาจอยู่เพียงลำพังในบางหนเท่านั้น
  เขายังมีแฟนอยู่เมืองนอก มีแฟนอยู่โคราช  มีแฟนอยู่ในกรุงเทพ 
 ไม่นับรวมบรรดาแฟนเก่าๆที่ยังไปมาหาสู่ แต่ยิ่งมีคนรักเยอะ
 เขาก็รู้สึกเหมือนเหนื่อยอ่อน บางครั้งเขาแทบไม่อยากมีใครเลยสักคน
  เขาอยากอยู่คนเดียวกับหล่อนในฝัน เขามีความสุขกับการได้ไปทุกแห่ง
 และไม่ต้องปิดบังการติดต่อกับหล่อนโดยที่บรรดาแฟนๆของเขาไม่ต้องเจ็บปวดกับการรับรู้
 ว่า เขากำลังติดต่อใครอีกคนที่คล้ายจะพิเศษกับชีวิตขึ้นทุกขณะ
  จะกิน จะนอน จำทำอะไรก็ตาม ทำไมเขาต้องคิดถึงหล่อน
  อยากบอกทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น เขามีความสุขกับการนั่งรายงานความรู้สึกนึกคิด
 หรือความเคลื่อนไหวของเขาเองให้ใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยเห็นหน้ารับรู้ 
 เขาเคยถามตัวเองว่า เขาทำไปทำไมกับคนที่ไม่เคยอยากเห็นหน้า
  คำตอบที่ได้นั่นคือ เขาเห็นหล่อนแล้ว  เห็นหล่อนผ่านสัมผัสพิเศษที่เขามี
  เขาเห็นหล่อนผ่านตัวหนังสือ  ผ่านน้ำเสียง และผ่านใจสู่ใจ 
 หล่อนไม่ได้เป็นคนที่ใครจะเข้าถึงได้ง่ายๆ  หล่อนค่อนข้างหวงตัว
 และอยู่ในกรอบชีวิตประจำวัน 
 มีโลกส่วนตัวแต่เป็นโลกที่งดงามเหลือเกิน
  ถ้าใครสามารถผ่านเข้าถึงเขาจะหลงรักความงดงามนั้น
  และเขาก็เป็นคนคนนั้นที่สามารถเข้าถึงโลกส่วนตัวของหล่อน
 
  โลกที่บางทีแวดล้อมด้วยความวุ่นวายสับสน และไร้การเชื่อใจ
  แต่เขากับหล่อนพบเจออีกโลกที่ต่างก็พอใจจะเข้าไปอยู่ด้วยกัน
  หล่อนก็คงมีคำถามที่ไม่มีคำตอบเสมอเกี่ยวกับเขา
  ว่าทำไมบางครั้งหล่อนถึงคิดถึงเขามากกว่าคนที่หล่อนรัก
  หรือยามที่ทะเลาะกับคนรัก เขาเป็นคนเดียวที่หล่อนคิดถึง 
 
 หล่อนเขียนถึงเขาด้วยภาษาอังกฤษง่ายๆว่า
 
 I use to think many time that why I have to worry about you??
  or why I have think of you?? But I never fine one reasonable answer to my own questions.
  What I feel to you is a pure feeling therefore, I can't tell myself or even you why I have this feeling.
  It might not make sense to other people but I think you understand my feeling so well.
 Cause you always see through me. What I felt you can tell.      
 
 เขาควรภูมิใจกับสิ่งนี้หรือเปล่า ภูมิใจกับความรู้สึกของหล่อนที่มี  
  สิ่งเดียวเท่านั้นที่เขารู้สึกและเป็นความปรารถนานั่นคือเขาอยากหยุดทุกสิ่งไว้ตรงนี้ 
 ตรงความรู้สึกดีดี  ที่หล่อนกำลังมีให้เขา และเขากำลังมีให้หล่อน   
  เขาไม่อยากให้วันเวลาเคลื่อนผ่านหรือก้าวพ้นวันเวลาที่แสนดีเช่นนี้
 ความสุขเต็มๆหัวใจในทุกขณะที่เขาซึมซับรับได้
  คือการได้ทำสิ่งดีดีให้หล่อนรู้สึก เป็นคนในความรู้สึกนึกถึง
 ที่ไม่ต้องก้าวผ่านกาลเวลาไปอยู่ตรงหน้าให้หล่อนมองเห็น   
 
 เขาคิดว่าคนเราเหนื่อยอ่อนกับการที่ต้องพบเจอ
 และมองเห็นอะไรหลายๆสิ่งมากเกินพอแล้ว
 ถ้ามีสักสิ่งหนึ่งที่พอจะทำให้หัวใจชุ่มชื่นกับการพบเจอแค่ในความฝัน
 แต่สัมผัสได้จริงในความรู้สึก
 จะเป็นความวิเศษสักเพียงใดของชีวิตที่ได้หลบลี้และมีชีวิตต่างภพในเวลาเดียวกัน 
 ความจริงและความฝัน
 ที่ช่วยเสริมช่วยผ่อนปรนบรรเทาสิ่งที่แบกรับ ลดทอนความเศร้าสร้อยในชีวิตที่เป็นจริง
  จะวิเศษสักแค่ไหน
 ถ้าคนทุกคนมีสิ่งนี้  มีโลกความฝันที่งดงามและมีโลกความจริงที่ยอมรับได้
  ชีวิตคนเราก็จะสมดุลในทางความคิด
 ไม่สุดโต่งไปทางใดทางหนึ่ง   จนบางครั้งไม่อาจฉุดดึงให้ชีวิตเข้ามาอยู่ในกรอบที่ชัดเจนพอจะก้าวผ่านช่วงเวลาเลวร้าย และเป็นเหตุให้ชีวิตตกลงไปสู่ความคับขันที่เจ็บปวด
 
 หลุมพลางในโลกความจริงมากมายนัก
  ถ้าคนเราจะมองเห็นและรู้จักหลบหลีกเข้าไปซุกอยู่ในโลกความฝันได้
 ชีวิตทุกชีวิตอาจพอลดทอนความปวดร้าว และก้าวผ่านได้ไม่ยาก 
 
 เขาปรารถนาจะเป็นแค่คนคนหนึ่งที่เพียงได้อยู่ใกล้ในโลกความฝันกับหล่อน
 เป็นแค่คนในฝันที่หล่อนผูกพันโหยหา  และติดต่อได้ในโลกความจริง
 เขาไม่ได้ต้องการให้โลกความจริงสัมฤทธิ์ผลดังในความฝัน  และไม่ต้องการจะเดินเข้าไปเพื่อแสดงตน
 หรือแก่งแย่งคนของใครกับใคร   สิ่งที่เขาทำอยู่ สิ่งที่หล่อนทำให้ 
  เกินพอกับความรู้สึกเต็มอิ่ม
 ที่ไม่ต้องการจะรับเกินกว่านี้อีกแล้วในความเป็นจริง
 
 เขาอยากให้หล่อนรับรู้ และไม่รู้สึกเจ็บช้ำกับความเป็นเขาเลย  ถ้าเขาทำได้
 และหล่อนรับได้ถึงทุกสิ่งที่เป็นความจริงของชีวิต