ϟHP : Nomaj & Squib

ลำดับตอนที่ #4 : Wiz W } ,, มังกรสายพันธุ์ต่างๆ ★™ϟ

ขอขอบคุณ ธีมหรูๆ จาก 

 » THE'KITTA

. «

มังกรพันธุ์ต่างๆ

มังกร อาจจะเป็นสัตว์ที่มีชื่อเสียงที่สุดก็ว่าได้ และก็เป็นสัตว์จำพวกที่ปกปิดจากสาตามักเกิ้ลยากที่สุดด้วยค่ะ มังกรตัวเมียส่วนมากจะมีขนาด ใหญ่กว่าและดุร้ายกว่าตัวผู้ แต่ไม่ว่าจะเป็นมังกรเพศไหนก็ไม่ควรเข้าใกล้ทั้งนั้นแหละนะคะ ยกเว้นพ่อมดที่เก่งกาจและได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีเท่านั้นที่จะเข้าไปใกล้มันได้

หนัง เลือด หัวใจ ตับ และเขาของมังกร ล้วนมีคุณสมบัติทางเวทย์มนต์สูง แต่ไข่มังกรนั้นถูกจัดให้อยู่ในสินค้าห้ามซื้อขายค่ะ ดังที่ปรากฏในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์

มังกรนั้นมีอยู่สิบสายพันธุ์ที่หายาก บางครั้งอาจพบการผสมข้ามพันธุ์ที่หายากขึ้นมาได้ มังกรสายพันธุ์แท้มีดังต่อไปนี้

1. จีนลูกไฟ (chinese fireball)

เป็นมังกรเอเชียเพียงพันธุ์เดียว นับว่าเป็นมังกรที่มีรูปร่างแปลกแตกต่างจากพันธุ์อื่น ๆ มันมีเกล็ดเรียบสีม่วง ใบหน้าสั้นและย่น มีระบายลีบสีทองล้อมประดับไว้ ดวงตาของมันโปนโต น้ำหนักอยู่ระหว่าง 2-4ตัน ตัวเมียจะใหญ่กว่าตัวผู้  ไข่ของมันเป็นสีทับทิมสดมีจุดสีทอง เปลือกไข่มีค่าสามารถนำไปใช้ประกอบเวทย์มนต์แบบ จีนได้

              เปลวไฟรูปร่างคล้ายดอกเห็ดที่มันพ่นออกมาในยามโกรธเป็นที่มาของชื่อพันธุ์ “ลูกไฟ” พันธุ์จีนลูกไฟมีนิสัยดุร้าย แต่มีความอดทนต่อมังกรสายพันธุ์เดียวกันสูงมากกว่ามังกรส่วนใหญ่ บางครั้งถึงกับยอมใช้อาณาเขตร่วมกับตัวอื่นถึง2ตัว พันธุ์จีนลูกไฟกินสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นหลัก แม้ว่าจะชอบกินหมูหรือมนุษย์มากกว่าก็ตาม

2. เพรูเวียน ไวเปอร์ทูท (Peruvian Vipertooth)

หรือเปรูเขี้ยวพิษ เป็นมังกรพันธุ์ที่เล็กและบินได้เร็วที่สุด ความยาวอยู่ราวๆสิบห้าฟุต(~4.572 เมตร) เกล็ดเรียบสีทองแดง มีสันสีดำ เขาสั้น เขี้ยวมีพิษร้ายแรง

พันธุ์เปรูเขี้ยวพิษโปรดปรานแพะ และวัวแต่ก็ชื่นชอบรสเนื้อมนุษย์ด้วย จนสมาพันธ์พ่อมดนานาชาติจำเป็นต้องส่งผู้ควบคุมไปลดประมาณของพันธุ์เขี้ยวพิษเมื่อปลายศตวรรษที่ 19 ซึ่งก่อนหน้านั้นปริมาณของมังกรพันธุ์นี้ ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ

3.ฮังการีหางหนาม (Hungarian Horntail)

คาดว่าเป็นมังกรที่ดุร้ายที่สุดในบรรดามังกรทุกสายพันธุ์ พันธุ์ฮังการีหางหนามมีเกล็ดสีดำ และรูปร่างคล้ายกิ้งก่า ตาสีเหลือง เขาสีบรอนซ์  และตลอดหางอันยาวเหยียดของมันก็มีหนามแหลมสีบรอนซ์เช่นเดียวกัน  ไข่ของมันมีสีเทาเหมือนสีเมนต์และเปลือกแข็งมาก ตัวอ่อนจะเจาะเปลือกไข่ ออกมาโดยใช้หางซึ่งมีหนามแหลมติดตัวมาตั้งแต่เกิดเจาะกระเทาะออกมา

              พันธุ์หางหนามพ่นไฟได้ไกลที่สุดในบรรดามังกรด้วยกัน (ไกลสุดถึง 15 ฟุต ~ 4.572 เมตร : พ่นทีเดียวเผาพันธุ์เปรูเขี้ยวพิษได้ทั้งตัว = =^) พันธุ์ฮังการีหางหนามนั้นกินแพะ แกะ และถ้าเป็นไปได้ก็จะกินมนุษย์เป็นอาหาร

4. นอร์เวย์หลังเป็นสัน (Norwegian Ridgeback)

นอร์เวย์ หลังเป็นสันมีความคล้ายคลึงกันมังกรพันธุ์ฮังการีหางหนามในหลาย ๆ ด้าน  แต่แทนที่จะมีหนามแหลมที่หาง มันจะมีสันสีดำสนิทยื่นออกมาจากหลังแทน พันธุ์หลังเป็นสันจะดุร้ายกับพันธุ์เดียวกันมากเป็นพิเศษ ทุกวันนี้มันจัดเป็นหนึ่งในสายพันธุ์มังกรที่หายากขึ้นทุกที มันเคยโจมตีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อาศัยอยู่บนดินมาแล้วแทบทุกชนิด และที่ต่างจากมังกรทั่วไปคือ มันกินสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในน้ำด้วย รายงานที่ปราศจากหลักฐานระบุว่า มังกรพันธุ์นี้เคยโฉบเอาลูกปลาวาฬไปจากชายหาดแห่งหนึ่งในนอร์เวย์ เมื่อปี ค.ศ.1802

              ไข่ของพันธุ์หลังเป็นสันมีสีดำ และตัวอ่อนจะพัฒนาความสามารถในการพ่นไฟได้เร็วกว่าพันธุ์อื่น (ระหว่างหนึ่งถึงสามเดือนเท่านั้น)

5. โรมาเนียน ลองฮอร์น (Romanian Longhorn)

หรือโรมาเนียเขายาว มีเกล็ดสีเขียวดำ มีเขาสีทองเป็นประกาย (ซึ่งมันมักะใช้เสียบเหยื่อย่างไฟ) เขาของมันเมื่อเอาไปป่นเป็นผงแล้วมีค่ามาก ใช้เป็นเครื่องปรุงยาได้ ปัจจุบันนี้ดินแดนแหล่งกำเนิดของพันธุ์โรมาเนียเขายาว ได้กลายเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์มังกรที่สำคัญที่สุดในโลก ซึ่งพ่อมดทุกสัญชาติ ได้ศึกษามังกรพันธุ์ต่าง ๆ อย่างใกล้ชิด พันธุ์เขายาวถูกจัดอยู่ในโครงการเพาะพันธุ์เร่งด่วนด้วย เนื่องจากจำนวนของมันลดต่ำลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ส่วนใหญ่เป็นเพราะการซื้อขายเขาของมัน ซึ่งปัจจุบันจัดเป็นสินค้าซื้อขายได้

6. ยูเครเนียน ไอรอนเบลลี (Ukrainian Ironbelly)

หรือยูเครนกระเพาะเหล็ก เป็นมังกรพันธุ์ใหญ่ที่สุด น้ำหนักมากที่สุดถึง 6 ตัน ตัวกลมป้อม บินได้ช้ากว่าพันธุ์เขี้ยวพิษและพันธุ์โรมาเนียเขายาว อย่างไรก็ตามพันธุ์กระเพาะเหล็กมีอันตรายมาก มันทำลายให้บ้านเรือนเรียบกลายเป็นหน้ากลองได้

ยูเครนกระเพาะเหล็กมีเกล็ดสีเทาเป็นมัน ตาสีแดงเข้ม กรงเล็บยาวและแหลมคมมาก มังกรพันธุ์กระเพาะเหล็กถูกเจ้าหน้าที่พ่อมดยูเครนจับตาดูอย่างใกล้ชิด นับตั้งแต่มีตัวหนึ่งโฉบไปหิ้วเรือใบ (โชคดีที่ว่างเปล่า) ที่ทะเลดำในปี ค.ศ.1799

7. เวลส์สีเขียวธรรมดา (Common Welsh Green)

พันธุ์เวลส์สีเขียวนั้น มีสีกลมกลืนกับหญ้าเขียวสดที่บ้านเกิดของพวกมันเป็นอย่างดี มักจะทำรังอยู่บนภูเขาสูง ซึ่งกำหนดไว้เป็นเขตอนุรักษ์เพื่อให้มันอยู่อาศัย พันธุ์เวลส์สีเขียวมีเสียงคำรามที่สูงๆต่ำๆเหมือนดนตรีอย่างน่าประหลาด เป็นเสียงที่จดจำได้ง่าย มันจะพ่นไฟเป็นลำบางๆ ไข่ของมันเป็นสีน้ำตาลหม่นๆและมีจุดสีเขียว

สายพันธุ์นี้จัดอยู่ในประเภทที่สร้างปัญหาน้อยที่สุด มันชอบกินแกะเป็นอาหาร และจะหลีกเลี่ยงจากมนุษย์ยกเว้นเมื่อถูกรบกวน


8. สวีเดนจมูกสั้น (Swedish Short-Snout)

เป็นมังกรสีฟ้าเหลือบเงินแสนสวย คนมักเอาหนังของมันมาทำถุงมือและโล่ เปลวไฟที่มันพ่นออกมาเป็นสีฟ้าใสซึ่งสามารถเผาผลาญไม้และกระดูกให้กลายเป็นเถ้าถ่านได้ภายในไม่กี่วินาที

พันธุ์จมูกสั้นฆ่ามนุษย์น้อยกว่ามังกรส่วนใหญ่ มันมักอาศัยอยู่ตามป่าและบริเวณภูเขาที่ไม่มีคนอาศัยอยู่จึงไม่มีวีรกรรมมากนัก



9. แอนตี้โพเดี้ยน โอเพิลอาย (Antipodean Opaleye)

หรือ แอนติโพเดี้ยนตาสีรุ้ง มีถิ่นกำเนิดในนิวซีแลนด์ แต่ต่อมาก็อพยพไปอยู่ออสเตรเลีย เนื่องจากที่อยู่ในบ้านเกิดเริ่มจำกัด มันมักจะอาศัยอยู่ในหุบเขามากกว่าตามภูเขา ซึ่งแตกต่างจากมังกรทั่ว มังกรพันธุ์นี้มีขนาดกลาง(น้ำหนักระหว่าง 2-3 ตัน) มันจะพ่นไฟที่มีสีม่วงเจิดจ้า ไข่ของมันสีเทาซีดและมักเกิ้ลที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวมักเข้าใจผิดคิดว่าเป็น ฟอสซิล

ตาสีรุ้งอาจจะเป็น มังกรพันธุ์ที่สวยงามที่สุดก็เป็นได้ มีเกล็ดมันวาวสีเหลืองรุ้ง และมีดวงตาหลากสีประกายปราศจากม่านตา ซึ่งเป็นที่มาของชื่อพันธุ์ และตามมาตรฐานมังกรก็ถือว่าไม่ดุร้ายนัก ส่วนมากถ้าไม่หิวก็จะไม่ฆ่า อาหารโปรดคือ แกะ แต่ก็เคยล่าเหยื่อที่ใหญ่กว่านั้น การฆ่าจิงโจ้ครั้งใหญ่ตอนปลายทศตวรรษที่ 1970 เป็นฝีมือของพันธุ์สีรุ้งตัวผู้ที่ถูกตัวเมียซึ่งมีอิทธิพลมากกว่าไล่ออกจากบ้าน



10.เฮบริเดี้ยนสีดำ (Hebridean Black)

เป็นมังกรท้องถิ่นของอังกฤษอีกสายพันธุ์หนึ่งซึ่งดุร้ายกว่าพันธุ์เวลส์สีเขียวเพื่อนร่วมถิ่นมาก พันธุ์เฮบริเดี้ยนสีดำใช้พื้นที่อยู่อาศัยถึง 100 ตารางไมล์(~ 259 ตารางกิโลเมตร)ต่อ1 ตัว มันยาวได้ถึง 30 ฟุต(~9 เมตรนิดๆ)

เฮบริเดี้ยนสีดำมีเกล็ดไม่เรียบ ตาสีม่วงสุกใส และมีสันเตี้ยๆแต่คมกริบเรียงเป็นแถวตลอดแนวหลัง ปลายหางมีหนามใหญ่ลักษณะเหมือนลูกศร และมีปีกเหมือนค้างคาว เฮบริเดี้ยนสีดำกินกวางเป็นอาหารหลัก แต่ก็เคยบินโฉบเอาสุนัขตัวใหญ่หรือแม้แต่แม่วัวไปกิน ตระกูลพ่อมดแมกฟัสดี้ที่มีถิ่นพำนักอยู่ในเฮบริดีซมานับศตวรรษรับหน้าที่ดูแล และควบคุมมังกรประจำถิ่นพันธุ์นี้เรื่อยมาจนเป็นประเพณี

เครดิต : เยอะมากๆ ทั้งในเด็กดี บล็อค และอื่นๆ





*ขอความกรุณาคอมเมนท์หลังอ่านจบด้วยค่ะ
มันเป็นมารยาทที่ดีนะคะ : D