คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Past พิเศษ TonJame [1] - 13
Special TonJame : Past พิเศษ
เช้าวันใหม่กับการเริ่มทำงานของต้น...
“นุช พนักงานคนใหม่ที่นัดมารายงานตัวมารึยัง แค่เริ่มแรกก็ไม่ต้องเวลาแล้วนะ ฉันต้องการคน
ตรงเวลา ช่วยติดตามให้ที” เสียงบอสใหญ่ใจร้อนสั่งเลขาเป็นชุดใหญ่
“ค่ะคุณต้น คือ น้องเค้ามารอคุณตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะแต่บ่นว่าหิวคงจะไปหาอะไรทาน.. น้องเค้า
นิสัยใจคอดีใช้ได้เลยนะคะคุณต้น”
“งั้นหรอ ก็ดี.. บอกว่าผมรอในห้องละกันะนุช พอมาแล้วก็ให้เข้าไปได้เลย”
“ค่ะคุณต้น” เลขาสาวมองตามบอสมาดเข้มเหวี่ยงนิดๆแถมยังเจ้าระเบียบตรงเวลาเป๊ะๆ
ไม่นาน เด็กหนุ่มคนนั้นก็เดินมาพูดคุยกับนุชแล้วยืนสูดหายใจก่อนจะเดินไปเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก “ผมมาแล้วครับ”
“เชิญ” เสียงบอสมาดเข้มกล่าวสั้นๆเป็นการอนุญาตุ
เด็กหนุ่มเดินเข้ามาหยุดตรงหนจ้านายคนใหม่ที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานโดยไม่แหงนมองเข้า
สักนิด
“ผม.. ศุภวิชญ์ ครับ คนที่คุณต้นตกลงรับเข้าทำงานแล้วนัดมารายงานตัววันนี้”
เด็กหนุ่มแนะนำตัวเองตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือต้นต้องตกคะลึงเมื่อแหงนหน้ามามองเด็ก
หนุ่มคนนี้เพราะเพียงแค่ชื่อก็แทบจะไม่เชื่อหูตัวเองแล้ว
“นะ..นาย เจมส์ นาย.. เป็นนายได้ยังไง”
“ก็เป็นผมนี่แหละครับ ตกใจหรอที่เจอผม”
“ก็ใช่น่ะสิ นายไม่เคยกลับเมืองไทย พี่เห็นเป็นคนของเต๋าส่งมา พี่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นนาย แต่ก็เอา
เถอะ นั่งสิ”
“ขอบคุณครับ” เด็กหนุ่มนั่งลงตามคำเชิญของต้น
“แล้วเป็นยังไงมายังไงถึงกลับมาไทย ไม่เคยเห็นคิดจะกลับไม่ใช่หรอ”
“ผมหน่ะอยากกลับตลอดเวลาแหละครับ เพียงแต่คิดว่ากลับมาจะมีคนไม่อยากเจอซะมากว่า”
“อืม กลับมาก็ดีแล้วนี่ เรียนซะสูง มาช่วยพี่ทำงานคงจะดีไม่น้อย”
“แน่นอนครับ ผมเตรียมการมาเพื่อทำงานที่นี่อยู่แล้ว”
สองคนมองหน้ากันนิ่งๆ ต่างรู้ดีว่าก่อนที่จะกลับมาเจอกันครั้งนี้ เรื่องเมื่อสองปีก่อนมันไม่ค่อยดี
นักแม้แต่มองหน้ายังไม่มองกัน แต่เรื่องมันก็สองปีแล้วคงจะพอลืมได้บ้าง
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ”
“ผมกลับมาตั้งแต่ก่อนพวกพี่ไปทะเลแล้วครับ”
“แล้วทำไม... ไม่มาหากันก่อน จะได้ไม่ลำบากเต๋า”
“ผมไม่กล้า...คุณก็รู้นี่ครับ”
“พี่ไม่ได้คิดอะไรแล้วนะ นายเลิกทำตัวเป็นหมาหงอยซักทีเถอะ”
“ผมยังเกลียดตัวเองอยู่ พี่ไม่ต้องสนใจหรอกครับ ผมมาทำงาน ผมจะเป็นลูกน้องที่ดีของพี่แล้ว
กัน J”
“ก็ดี... นายพูดแล้วนะ”
“ครับ เริ่มงานเลยมั้ย ผมพร้อมละ”
เด็กหนุ่มฉีกยิ้มให้คนที่เค้ารอคอยมานานแต่ก็ยังไม่กล้สาที่จะบอกอะไรเหมือนเดิม
“เริ่มเลยก็ดี ถ้านายพร้อมจริงๆ”
“ผมพร้อมมานานแล้วครับ”
ต้นยิ้มพอใจกับอาการที่ไม่เกร็งของคนตรงหน้า แม้เค้านั้นจะเคยโกรธเรื่องที่ผ่านมาขนาดไหน
แต่ก็คงจะเกลียดเด็กคนนี้ไม่ลงเหมือนกัน
ต้นเดินนำเจมส์ออกมาที่แผนก ท่ามกลางสายตาของคนทั้งบริษัทไม่ว่าจะแผนกไหนก็มองเป็น
สายตาเดียวกัน คงจะมีคนเดียวที่งุนงงคือเจมส์ แต่ตัวต้นเองไม่เคยแคร์สายตาคนรอบข้างเพราะ
เค้าอยู่ที่ทำงานก็คืองาน
“เอาล่ะเจมส์ ถึงนายจะเป็นน้องเต๋าแต่นายก็จะไม่มีสิทธิพิเศษอะไรนะ เข้าใช่มั้ย”
“ผมเข้าใจดีครับ ‘ บอส’ ผมคือเด็กคนนึงธรรมดาๆ พี่เต๋าไม่ต้องมาคอยตามดูแลแน่นอนครับ”
“ปากเก่งเหมือนเดิมนะไอ้เด็กเวิ่น”
“บอสก็ปากจัดเหมือนเดิมนี่ครับ” เจมส์ยิ้มเย้ยไป1ที ท่ามกลางแผนกมีคนยืนหัวเราะคิกคิกกัน
มากมายแม้แต่ต้นก็ยังอดยิ้มไม่ได้ที่โดนจิกคืน
“ปากดีนะไอ้หมี ระวังจะโดนตัดเงินเดือนนะ”
“ค้าบบบ บอส จะไม่เปากดีแล้วครับ” เจมส์ทำท่ารูดซิปปากอย่างทะเล้น
“เอาล่ะๆ นี่โต๊ะนาย เริ่มงานได้แล้ว ทุกคน ผมฝากด้วยนะ น้องใหม่จัดเต็มได้เลย”
“ค่ะ/ครับบอส” เสียงพนักงานในแผนกตอบรับบอสใหญ่อย่างพร้อมเพรียงกัน
หลังจากที่ต้นเดินกลับไปแล้วเจมส์ก็จักการวางข้าวของลงบนโต๊ะ “นี่ๆน้องเจมส์ บอสไม่เคยยิ้ม
แบบนี้เลยนะ นอกจากเวลาคุณเต๋ามาหา ก็มีน้องนี่แหละที่ทำให้บอสยิ้มแบบนี้ได้” พนักงานสาว
คนหนึ่งเดินมากระซิบกระซาบกับเจมส์
“จริงหรอครับพี่ ผมว่าเค้าคงจะทำงานเยอะไปเลยอมทุกข์ไว้เต็มปากจนยิ้มไม่ได้น่ะครับ” เจมส์
พูดติดตลก ทุกคนต่างพากันหัวเราะคิกคักๆตามๆกัน
พาสพิเศษต้นเจมส์ค่ะแต่งตามอินเนอร์เรื่องที่เจอมาเลย ต้นเจมส์นั่งใกล้กันในงานเปิดตัว TrueMove4G ไรท์แทบจะน้ำตาร่วง T_T ไรท์ต้องขอโทษคนที่ไม่ชอบด้วยนะคะ นี่ก็แต่ฟิคเรื่องหนึ่ง อ่านกันฟินๆก็พอเนอะ >< พาสพิเศษอาจจะมีถึง4พาสเลยนะคะ ติดตามกันน๊า
ความคิดเห็น