คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : รักได้ไหมนายสว่างหน้าเดียว4
รักได้ไหมนายสว่างหน้าเดียว
............................ จุดเริ่มต้น...........................
รถคันหรู สีขาว แล่นมาจอดที่หน้าอาคารแห่งหนึ่ง
Tao …..
“ชา..ชา...ตื่นได้แล้วครับถึงแล้วนะ” ผมต้องปลุกเด็กน้อยคนนี้เพราะหลับ
เป็นตายเลยครับ ตั้งแต่ขึ้นรถก็หลับตลอด 55
“อื้มมม.... ถึงแล้วหรอเต๋า?” เด็กน้อยหน้าเดียวค่อยๆลืมตาขึ้นแอย่างงัวเงีย *0*
(นึกหน้าออกมั้ยครับ) 5555
“อ่าครับถึงแล้วเราเข้าไปข้างในกันเถอะครับ”
พูดเสร็จผมกับชา ก็พากันลงจากรถแล้วเดินไปเปิดประตู โรงเรียนสอนดนตรีของผม..
เมื่อเปิดเข้าไปข้างใน..ก็พบกับ..
Kacha …
“โหหห!! เต๋าอะไรเนี่ย ฝุ่นครึ่ก สีผนังห้องก็ถลอกปอกเปิก อื้อหือสภาพ..” เอ่ยไม่ถูกเลยครับสภาพมันแบบ..เอิ่ม..โอ้โห ผมบ่นเต๋าไปก็ไอคอกแค่กไป เพราะฝุ่นละออง
“โถ่ ชาอ่ะ ก็เต๋าได้แต่ไปติดต่อเอากุญแจมาจากลูกน้องพ่อนี่ ก็เลยยังไม่ได้ทำอะไรเลย” แก้ตัวนะต๋าววว
“หรออออ แล้วทำไมไม่บอกกันก่อนจะได้เตรียมของมาทำความสะอาด” ผมถนัดนัดเรื่องแบบนี้ ^___^
“โห่ ชาเต๋าขอโทษอย่าบ่นเลยนะ บ่นมากเดี๋ยวไม่สวยนะ”
“อะไรเต๋า สวยอะไร ชาเป็นผู้ชายนะเว่ยยยย!!!” ปี๊ดครับปี๊ดเลย อิพี่เต๋าแกวอนโดนเตะแล้วล่ะ
“ก็มันจริงนี่ ชาอ่ะหน้าหวานกว่าผู้หญิงบางคนอีก จริงๆนะ” เต๋าไม่พูดอย่างเดียวยังเอามือทั้งสองข้างมาหยิกแก้มผมเล่นอีก !! เห้ยเขินนะ >,<
“อะ..อะ...อะไร เต๋า ไปเลยๆๆ ไปหาซื้ออุปกรณ์ซื้อของมาปรับปรุงที่นี่เลยนะ!!” บ่นแก้เขินซะหน่อย >< 555
“ 555 โอเคครับๆ งั้นไปกัน” พูดเสร็จไอ้สว่างก็ยิ้มเอ๋อ แล้วลากผมไปขึ้นรถอีกทีเพื่อไปซื้อของ เฮ้อ เหนื่อยนะครับเวลาถียงกับไอ้สว่างเนี่ย O.O
.............. หลังจากซื้อของมาปรับปรุงโรงเรียนสอนดนตรีเสร็จ ผมกับเต๋าก็กลับมาที่นี่อีกครั้ง แล้วช่วยกัน
ทำความสะอาด และปรับปรุงบำรุงจนเสร็จเรียบร้อย ทำกันสองคนครับ กว่าจะเสร็จ ก็ปาเข้าไป 3 ทุ่มกว่า
“เหนื่อยมั้ยชา” เต๋าถามผมพร้อมกับจับหัวผม O//O
“เอ่ออ เหนื่อยนิดนึงไม่มากหรอก”
“งั้นกลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันแล้วเดี๋ยวเต๋าจะพาไปทานข้าว ปะ....” พูดเสร็จไม่รอคำตอบจากผม
เลยครับ ไอ้พี่เต๋าแกลากผมออกจากโรงเรียน แล้วจัดการล็อคประตูโรงเรียน
แล้วก็ลากผมไปขึ้นรถทันที o.O
“คิดจะถามกันซักคำมั้ยว่าอยากไปรึเปล่า หึ้?” เมื่อนั่งอยู่บนรถแล้วผมจึงถามขึ้นมาด้วยความหมันไส้
“ไม่อยากก็ต้องอยากอ่ะชา เพราะวันนี้ทานมื้อเช้าไปมื้อเดียวเองนี่” ไอ้สว่างเต๋ามันตอบแบบรู้ทันครับ -0-
“อืม ก็จริง งั้นไปก็ไป” ผมต้องจำยอมสิครับเพราะว่าก็หิวเหมือนกัน ><
“อีกสักพักกว่าจะถึงบ้าน งีบไปก่อนก็ได้นะชา”
“ไม่เอาอ่ะมืดแล้ว ไม่อยากให้เต๋าขับรถเงียบๆคนเดียว ชาอย่เป็นเพื่อนดีกว่า” พูดแบบไม่มองหน้าสิครับไม่รู้
พูดออกไปได้ไง ><
“ห้ะ เป็นห่วงเต๋าหรอครับ ตัวเล็ก” พูดแล้วเอามือมาขยี้หัวผม >< เห้ยเขินนะเว่ยย
*เป๊ะ* ผมตีมือเต๋า “อะ..อะไร เปล่า งั้นนอนก็ได้” พูดเสร็จผมก็หนัข้างให้เต๋าแล้วหลับตาลงทันที
“โอ๊ย เจ็บชาใจร้ายว่ะครับ” 55555
Tao Past….
...... ระหว่างทางกลับบ้านการขับรถของผมวันนี้ยากเย็นเป็นพิเศษ เพราะผมเอาแต่คอย
เหลือบมองคนตัวเล็กทีนั่งอยู่ข้างๆ J มองไปยิ้มไปมีความสุขมากเลยครับ
“หลับจริงๆสินะ”
ผมแล่นรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของคชา ..ขณะที่ผมลังจะปลุกคชา
คนตัวเล็กก็ดันพลิกตัวมาเผชิณหน้ากับผมที่กำลังโน้มตัวเข้าไปเพื่อจะปลุกเขาให้ตื่น
หลับปุ๋ย...ปากเล็กๆ จมูกน้อยๆ น่ารักที่สุดเรื่องอะไรที่ผมจะอดใจไหวล่ะครับ ;)
ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กแล้วบรรจงจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากเล็กๆ
เด็กหนุ่มคนข้างหน้าผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาสบตากับผมแบบสลึมสลือ ในขณะที่ผมเพิ่งถอนจูบ
อันอ่อนโยนออกมา ...เฮ้ออออเกือบไปแล้วไอ้เต๋า
“ทำไรอ่ะเต๋า” คชาขยี้ตาแล้วถามผม
“ป่ะ..เปล่าครับ ถึงบ้านแล้วนะชา” ผมตอบแบบพยายามไม่ให้มีพิรุธ (เหรอออ) 5555
“อื้ม ..” คชาตอบสั้นๆ แล้วเปิดประตูลงจาดรถไป ผมก็ลงตามและจัดการล็อครถซะ
กลัวจังเลยครับ กลัวว่าคชาจะรู้ว่าเมื้อกี๊ผมทำอะไรลงไป .______.
ผมเดินตามคชาเดินเข้าบ้านมาก็พบกับอิงสาวใช้ในบ้าน
Kacha Past ……
“คุณคชาคะ คือว่า..คุณท่านมาน่ะค่ะ ตอนนี้อยู่กับคุณต้นในห้องทำงานค่ะ”
พี่อิงพูดกับผมด้วยสีหน้ากังวล
“อะไรนะครับ แล้วมาได้ไงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมพี่อิงไม่โทรตามคชาล่ะครับ” ผมหัวเสียนิดหน่อย
ทำเอาพี่องสะดุ้งไปเลยที่ผมดูดุดันมาก
“คชาใจเย็น อย่าไปดุพี่อิงเลยพี่เค้ากลัวหมดแล้ว” ผมต้องช่วยพูดระงับความโกรธของคชา
“อืมม.. คชาขอโทษนะครับพี่อิงที่ดุ”
“ไม่เป็นอะไรค่ะคุณคชา พี่ผิดจริงๆ”
“เต๋า เต๋าไปอาบน้ำก่อนเลยนะ เสร็จแล้วก็มารอชาที่นี่นะ ชาจะไปหาพี่ต้นก่อน พี่อิงฝากดูแลแขกด้วยนะครับ”
ผมเริ่มออกคำสั่ง ผมรู้สึกได้เลยว่าเต๋าดูอึ้งมาก ที่ผมดูเครียดและเป็นผู้ใหญ่มาก ...
พูดเสร็จผมก็รีบเดินไปยังห้องทำงานของพี่ต้น เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับ...
“คุณท่าน...” ผมเอ่ยเรียกคนสูงวัยที่อยู่ในห้องนั้น
“คชาเข้ามาทำไม พี่เคลียเองได้ออกไปรอข้างนอกนะ” พี่ต้นรีบไล่ผมเพราถ้าผมอยู่พี่ต้นรู้ว่า
เรื่องมันจะไม่จบง่ายๆ
“ไม่ครับพี่ต้น คนที่จะต้องออกไปคือเค้าไม่ใช่คชา” ผมเริ่มโวยวาย
“เด็กคนนี้ก็ยังเหมือนเดิมนะ ไม่เคยเคารพฉัน” ชายสูงวัยพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“คุณเป็นคนที่ทำให้พ่อแม่ผมเกือบหมดเนื้อหมดตัว ผมจะเคารพคุณทำไม” ผมตะคอกกลับไปอย่างโมโห
“คชาหยุดนะ พอได้แล้วไปๆ ไปกับพี่” พี่ต้นเดินมาจับแขนผม
“เดี๋ยวคุณท่านกลับไปก่อนนะครับแล้วไว้ผมจะไปหาที่สำนักงานใหญ่” พี่ต้นบอกกับชายสูงวัยคนนั้น แล้วลากผมออกมาจากห้องนั้นทันที
“มานี่เลยคชา สงบสติอารมณ์หน่อยได้มั้ย”
“พี่ต้นจะไปคุยกับเค้าทำไม ทำไมต้องทำดีกับเค้า เค้าเป็นคนที่ทำให้พ่อแม่เราเกือบล้มละลายนะ” ผมยังไม่หยุดโวยวาย
“ใจเย็นๆนะคชา ตอนนี้เราก็กู้สถานการณ์ได้แล้วไงไม่มีใครล้มละลายทั้งนั้น” พี่ต้นพูดให้ผมเย็นลง
“แต่เค้าก็ไม่ควรจะมาเหยียบบ้านเรา” ผมยังคงเถียงพี่ชายอยู่
“เอาหน่าคชา ยังไงเค้าก็เป็นผู้ใหญ่นะ อีกอย่างเราไม่มีหลักฐานเรื่องนั้นอย่าคิดมากนะ” พี่ต้นตบไหล่ผม
เป็นการปลอบ
“โอเคครับคชาจะใจเย็น เย็นให้ถึงที่สุด” ผมตอบพี่ต้นไปให้พี่เค้าได้สบายใจ
“แล้วไปไหนมาทั้งวัน ไอ้เต๋าล่ะไปด้วยกันไม่ใช่หรอ” พี่ต้นถาม เออนั่นสิ ! .. เต๋า..พี่เต๋าล่ะ ผมมัวแต่โมโห ปล่อยให้เค้ารอนานมากแล้ว
“เออผมลืมไปเลยครับบบบ ... ผมไปอาบน้ำก่อนนะพี่ต้น” พ๔ดเสร็จผมก็วิ่งขึ้นชั้นบนไปเลย
“พี่อิงครับ พี่เต๋าล่ะ” ระหว่างทางไปห้องผมเจอพี่อิงก็เลยถาม
“อ๋อคุณเต๋า อาบน้ำเสร็จแล้วรออยู่ที่ห้องรับแขกน่ะค่ะ” พี่อิงตอบแบบนี้ผมค่อยโล่งใจ
“อ๋องั้นพี่อิงบอกพี่เต๋าให้รออีกแป๊บนะครับ ผมขออาบน้ำก่อน” พูดเสร็จผมก็เดินเข้าห้องไป
Tao Past ………
“ไอ้เต๋า ..” เสียงต้นเรียกผม
“อ้าวไอ้ต้น คุยธุระเสร็จแล้วหรอวะ” ผมถามเพื่อนที่เดินมาหา
“อืมว่ะ เสร็จละ ธุระบ้าๆขี้เกียจคุยนาน”
“มีเรื่องอะไรกันวะ” ผมถามเพื่อนอีกครั้ง
“ไม่มีอะไรหรอก ชั่งเถอะ” ต้นตอบผมแบบสั้นๆ
“อืมม แล้วนี่กินข้าวยังวะไปด้วยกันป่ะ เดี๋ยวจะพาคชาไปกินข้าวอ่ะ” ผมเอ่ยชวนต้นไปด้วย
“อ๋อไม่ดีกว่าว่ะ แกไปกันเหอะชั้นไม่อยากไปเป็น ก.ข.ค. 555555”
“ไอ้ห่าต้นนนนน 55555” ผมจะไล่เตะมันซะหน่อยแต่ไม่ทันมันวิ่งเข้าห้องทำงานไปก่อน
‘คชาอาบน้ำนานจังว้า.... ขึ้นไปหาดีมั้ย?’
“เต๋าชามาแล้ววว” อ้าวว่าจะขึ้นไปหา มาซะและ -_-“
“รอตั้งนาน มาซะทีงั้นไปกันเลยนะ” ว่าแล้วเดินไปจับมือคนตัวเล็กเดินออกจากบ้าน
“อ่ะเดี๋ยวก่อนดิ่เต๋า แล้วพี่ต้นอ่ะชวนพี่ต้นไปด้วยดิ่”
“อ๋อชวนแล้วต้นบอกว่าไม่อยากไปเป็น ก.ข.ค. “ 5555555555 ผมหัวเราะชอบใจ
*ป๊าบบบ* ผมโดนตีแขนครับ T^T 555 “หัวเราะอะไรเต๋า ก.ข.ค. อะไรเดี๋ยวเหอะ จะไปก็ไปเร็วๆ” คชา
หัวเห็ดตัวเล็ก เดินละลิ่วไปที่รถแล้วครับ 555
“เขินหรอชา” ผมถามสั้นๆ แต่แทงใจดำ 555
“ปะ..ป่ะ เปล่าซะหน่อย” แต่คำตอบของคชาเห็นได้ชัดว่าเขิน เนอะๆ 5555
“แน่นะ ชา” ผมเอื้อมมือไปรัดเข็มขัดนิรภัยให้อีกคน ลมหายใจรดใบหน้ากันเลยทีเดียว คชานั่งเกร็งเลยครับ
คงจะตกใจ ฮ่าๆๆๆๆ
“เป็นอะไรครับ นั่งตัวแข็งทื่อเชียว ;)” ผมแกล้งถาม
“เปล่าเลยย ไปๆออกรถ เดี๋ยวจะดึกมากกว่านี้ ทานเสร็จจะได้รีบกลับ”
ผมได้แต่ฟังคนตัวเลฌกพูดแล้วอมยิ้ม แต่ก็ทำตาม 55 อาหารมื้อนี้คงจะอร่อยมากแน่ๆ ^^
เรียบร้อยค่ะ เปลี่ยนชื่อตอนนิดหน่อย 55 หายไปนานเท่าไหร่น๊าาา เราก็ไม่รู้อ่ะ 555 มาอัพครบ 100 % แล้วนะคะ ตอนนี้ยังไม่มีอะไรมาก ^^ หวานๆ ปนดราม่านิดนึง รักคนอ่านชุ้ปๆ ♥ เม้นๆกันด้วยน๊าาาา
ความคิดเห็น