คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Ep.2
TAOKACHA - Only You EP.2
ผมกับไอ้เฟรมยืนรอพี่เต๋าอยู่ ประมาณ 5 นาที พี่เต๋าก็เดินมา แต่คนอื่น ๆ ยังไม่ออกมา พี่เต๋ากํเลยเดินมาหาเฟรมกับผม =_= !
“นี่เราสองคน คนไหนชื่อเฟรมคนไหนชื่อคชา” เค้าถาม ? อะไรกัน ผมนึกว่าเค้าจะรู้แล้วซะอีก
“ผมชื่อเฟรมครับ ส่วนไอ้หน้าหวานเนี่ยชื่อคชาครับ” ไอ้เฟรมจัดการให้เสร็จสับเลยครับ ผมไม่ต้องแนะนำตัวเลย 555
“อ๋อ ๆ 55 เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนหรอเห็นสนิทกันจัง” เค้าถามอีกแล้ว ? เฮ้ยแต่เดี๋ยวก่อน รู้ได้ไงว่าสนิทกันมันเอาเวลาที่ไหนมาสังเกต
วะ ไอ้พี่ต๋าวววววววว !!!
“สนิทกันครับ เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว” คราวนี้ผมตอบบ้าง เพราะไอ้เฟรมมันโยนมาให้ผมตอบโดยการที่มันไม่ตอบพี่เต๋า ง่ายๆ
ก็คือมันจะให้ผมคุยกะพี่เต๋านั่นแหละ *-* เพลียเหลือเกิน
“อ้อหรอ .. อืม ๆ” พี่เต๋าตอบมาแค่นั้น ผมก็ตอบกลับไปแค่ “ครับ ๆ”
แล้วบรรยากาศก็มีแต่ความเงียบ + เงียบ + และเงียบ =_=
แล้วสักพักทุกคนก็มาครบ ....
“มากันครบแล้วนะ งั้นเดี๋ยวลงไปที่ลานกิจกรรมเลย เตรียมตัวรับน้อง”
พี่เต๋าพูดพร้อมกับสีหน้า !! ที่ทำให้พวกผมต้องมองหน้ากันเลยทีเดียว
ณ ลานกิจกรรม
ในห้องผม แบ่งกันเป็นกลุ่ม ๆ โดยแต่ละกลุ่มก็ต้องมีพี่เลี้ยง นั่นก็แน่นอนพี่เลี้ยงของกลุ่มผมก็ต้องเป็น ไอ้พี่เต๋าคนเดิม [โว้ยย อยากจะบ้า
ตายยย] !!! ผมไม่รู้อ่ะว่าผมเป็นไรแต่ตอนเนี้ยผมเริ่มไม่อยากเห็นน่าไอ้พี่คนนี้แล้ว O.o ช่วยไปไกลๆๆๆ ตู หน่อยได้ม๊ายยยยยยยยย ไอ้พี่
เต๋าเอ๋อ !!
“เอาล่ะน้อง ๆ ครับ กิจกรรมแรก พี่จะสุ่มเรียกชื่อ ของแต่ละกลุ่มแล้วคนที่ถูกเรียกชื่อจะต้องออกมาทำกิจกรรมร่วมกับพี่เลี้ยง โอเคนะ”
เสียงพี่ต้น แกนนำรับน้องอีกคนนึงเอ่ยขึ้นมา
......
พี่ต้นสุ่มเรียกชื่อไปตามกลุ่ม .... และเมื่อมาถึงกลุ่มของผม
“ผู้โชคดีคือ .. นาย นนทนันท์ อัญชุลีประดิษฐ์” อ๊ากก!!! ฟวยเหอะ ไม่จริงน่าไม่ใช่ตูใช่มั้ย TT
“5555 ไอ้คชามึงเลยๆ ออกไปเลย ไป ๆ ๆ” ไอ้เฟรมม มันผลักใสไล่ส่งผม
.......
“เอาล่ะครบแล้วนะ มาสนุกกันดีกว่า เอิ้ววว” หลังจากพี่ต้นบอกว่ามาสนุกกัน เสียงกลองฉิ่งฉาบ ก็บรรเลงอย่างมันเลยล่ะ *มันส์มาก
กก* ~
“เกมส์แรก จัดหนักไปเลยย วิ่งสามขาใครถึงเส้นชัยก่อนก็คือชนะ” พี่นัท กรรมการเกมส์นี้เอ่ยขึ้น
“เอาล่ะครับ เอาเชือกผูกขาเลยยย” เอาแล้วไงเล่า
ตึก ตึก ตึก ! ใจผมเต้นแรงอีกแล้ว ก็ ... ไอ้พี่เต๋ามันก้มลงไปผูกเชือกที่ขาผมกับขาของเค้า แล้วทิ้งให้ผมยืนอึ้งมองเค้าผูก
“เอ่ออ พี่เต๋าครับเดี๋ยวผมผูกเองดีกว่านะครับ” ผมก้มลงไปบอกไอ้พี่เต๋า ! ก็คนนะมันก็เกรงใจเป็นอีกอย่างผมก็เด็กกว่าด้วย O.o ~
“อ้อ .. เอางั้นหรอ ก็ได้” ยิ้มหวานนน ป๊าดดไอ้พี่เต๋ามันยิ้มหวานใส่ผมอีกแล้ว !! T^T ผมก็ใจสั่นสิครับ
.........
ผมรีบหลบตาไอ้พี่เต๋าเอ๋อ แล้วก็ก้มลงไปผูกเชือกทันที !! บ้าก็ตู เขินน >///<
~ ผมไม่รู้นะ ผมอาจจะชอบไอ้พี่เต๋าไปแล้วก็ได้ บ้า *ทิ้งหัวตัวเอง*
..........
เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น การจะวิ่งสามขามันก็ต้องกอดคอกันอ่ะใช่มั้ยมันจะได้วิ่งสะดวก ~
แน่สิ่ !! ควับบ ! ไอ้พี่เต๋ามันกอดคอผม แล้วก็มองหน้าผม แล้วยังจะมีหน้ามาพูดอีกว่า
“มันต้องแบบนี้ถึงจะวิ่งได้ ใช้ป้ะ” ยิ้มครับยิ้ม ยิ้มซะกว้างเลยนะ !
ผมจะทำไงล่ะครับก็ต้องปล่อยเป็นไปแบบนั้น แล้วก็ยิ้มแห้ง ๆ กลับไปให้ไอ้พี่เต๋าเอ๋อ >//< เฮ้ออออ เหนื่อยใจ ~
เสียงนกหวีดดังขึ้น เราก็เริ่มออกวิ่ง ดูเหมือนว่าผมกะไอ้พี่เต๋าจะวิ่งนำและวิ่งได้ดีกว่า คู่อื่น 555 จะดีใจดีมั้ยเนี่ย *-*
ดีอยู่ไม่นานครับ !!! ไอ้พี่เต๋ามันดันสะดุด !! …….
……. ตุ้บ !!! >////<
ล้มครับพี่น้อง !! พี่เต๋ามันล้มลงไปแน่นอนว่าผมต้องล้มด้วยแน่ ผมล้มลงไปทับอยู่บนตัวไอ้พี่เต๋ามันเต็ม ๆ เลยครับ
แค่นั้นไม่พอ น่าผมกะน่าไอ้พี่เต๋าเนี่ย แถบจะชนกันเลยครับแต่ดีผมเอามือยันไว้ทัน O.O
ตึก ๆ ตึก ๆ ~ แย่แล้วสิ
ตามองตาสายตาก็จ้องมองกัน ~
ไม่นะสิ่งที่ผมเห็นก็คือไอ้พี่เต๋ามันน่าแดงครับ !! อะไรกัน ผมสิ่ต้องเป็นคนที่น่าแดงเพราะผมเขิน(แน่นอนว่าผมน่าแดงแน่ๆ)
ผมรีบดันตัวลุกขึ้นมานั่งกับพื้น ! แล้วไอ้พี่เต๋ามันก็ลุกขึ้นมาเหมือนกัน
“เอ่อ ...”
“เอ่ออ..”
ผมกับไอ้พี่เต๋า เอ่อ ๆ เอ ๆ อยู่คนละหลายครั้ง 555 ทำไมวะ พี่เต๋ามันเป็นไรผมอยากรู้จริง ๆ
“เอ่อ พี่ขอโทษนะ แพ้จนได้ 55555” ในที่สุดก็พูดสิ่งที่ควรพูดนะไอ้พี่เต๋าเอ๋อ
“ไม่เป็นไรครับมันเป็นอุบัติเหตุน่ะ” ผมตอบแล้วยิ้มให้เค้า ^^
แล้วผมกับเค้า ก็ลุกขึ้น แล้วเดินกลับไปที่ลานกิจกรรม พร้อมกับเสียงโห่ แห่งความซุ่มซ่าม 555 ><
.......
ไอ้เฟรมมันมองหน้าผม “คชากูว่านะ พี่เต๋าเนี่ยเค้าแปลกๆนะเวลาอยู่ใกล้มึงอ่ะ”
“แปลกยังไง ~ กูไม่เห็นว่าพี่เค้าจะแปลกอะไรเลย”
“แปลกดิ่ เชี้ย ~ กูว่าพี่เค้ามองมึงด้วยสายตาที่หวานฉ่ำ ปานน้ำผึ้ง ประมาณว่าฉันอยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว.. และ..”
ไอ้เฟรมมันไม่ทันได้พูดจบหรอกครับ ผมตบหัวมันไปทีนึง พร้อมกับด่ามัน
“มึงพร่ำเชี้ยไรของมึงเนี่ยเฟรมไม่ไหวนะเพ้อเจ้อเหลือเกินทะลึ่งนะไอ้สัส” ผมด่ามัน แล้วก็ส่ายหัวกับความคิดของมัน O.O
“กูพูดจริงๆนะ” มันไม่จบครับ
“มึงไม่จบ ช้ะ” ผมมองน่ามัน !
“อ่ะ อ้ะ ๆ กูจบๆ จบก็ได้ 555555555” มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก กูเขินนะเนี่ยที่มึงพูดมากอ่ะไอ้เฟรม แต่กูแอ็กเว่ย !!! T^T
ตอนสองจบละจ้า
ฟิคเรื่องนี้พี่เต๋าใจดี น้องคชาแอบชอบกัดจิกนิดหน่่อยค่ะ -3-
*ชี้แจง* ฟิคเรื่องนี้เค้าเคยเปิดไว้นานแล้ว มีคนมาเม้นต์ว่าผิดเยอะมาก เค้าเลยตัดสินใจ ลบทิ้งแล้วลงใหม่ตั้งแต่แรก
เค้าจะได้โอกาสแต่งนู่นเติมนี่ให้มันน่ารักขึ้นด้วย ไม่ว่ากันน๊าาา สำหรับคนที่เคยเห็นเรื่องนี้แล้ว
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะค๊าาา
รักคนอ่านจุ๊บๆ
ติดต่อกันได้จ้าา Twitter @MIM_M_I
By. mim_m_i
ความคิดเห็น