ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบทแห่งเทพอสูร
ภายในินแนอันแสนามราวับสรวสวรร์ ไ้มีายหิู่หนึ่ออวิ่้วยวามเร็วสู ทั้สอนั้นใ้พลัลมปรานในร่าออไปยัมหาศาลในารพาัวเอหนีาลุ่มนุสีำทมิฬ บมาถึหน้าผาถ้าสัเีๆในอ้อมออหิสาวนานั้นมีทารน้อยที่เพิ่ลืมาูโลไ้ไม่นาน ำลัหลับสนิทอยู่ ฝ่ายายนั้นมอไปยัหิสาวและเอ่ยเสียแหบห้าว " น้อเหมย เ้า้อหนีไปให้ไ้นะ ลูอพวเรา้อรอไปให้ไ้ พี่ะสัพวมันเอาไว้เอ เ้า้อเอาีวิรอไปให้ไ้นะ "ายหนุ่มนนั้นเอ่ยเสียอออมา้วยลมปรานมหาศาล " ท่านพี่หยาเฟย ท่านะสัพวมันไ้เ่นไร ท่านโนยาพิษ สลายวิาน ทำให้ลมปรานในร่า่อยๆเลือนหายไป พวมันทุนนั้น ล้วนแ่ทะลุั้น ลมปรานั้น นับุลมปราน หมแล้ว " หิสาวนามว่าเหมยเอ่ยอย่าเป็นห่วสามีอน ายหนุ่มที่มีนามว่าหยาเฟย มอไปเบื่อหน้ามอเห็นลุ่มนทั้สิบที่ยืนอยู่เบื่อหน้าพร้อมทั้อาวุธ และิสัหารที่พุ่รเ้ามาหาเาอย่าเ็มที่ ายหนุ่มยิ้มให้ับภรรยาอน และ้มมอลูน้อย ที่เพิ่ลืมาูโลไ้ไม่ถึวัน้วยสายาอ่อนโยน และถอแหวนในมือออมาส่ให้หิสาวและเอ่ยเสียเบา " เมื่อลูเิบให่บอเาว่าพ่ออมันรัเาและเเม่มาเพีย เ้าไปะ " ล่าวบ็ผลัร่าอหิสาวลหน้าผาไป และเินไปหาผู้นทั้สิบ้วยแววาเยือเย็นและิสัหารที่พุ่ออมาาร่าราวับเื่อนแ " ัพรริมาร หยาเฟย เ้าทำผิอ์ารสวรร์ ทำธิาเหมยฮวาท้อเ้าทำารำเนิสายเลือเทพอสูรึ้น อ์ัพรริเทพ หยาเป๋ย มีำสั่ให้สัหารเ้ารวมทั้บุรอเ้า เ้าะยอมรับวาผิหรือไม่ " หนึ่ใสิบายุสีำเอ่ยึ้นเสียั " ั่วีวิอ้า หยาเฟยล้วนทำผิมาลอแ่สิ่เียวที่ิว่าถูือ ไ้รัน้อเหมยไ้มีบุรับนา แม้้อาย็ไม่เสียายีวิแม้แ่น้อย แ่หา้า้อาย็ันำพวเ้าทั้สิบายไปามัน้วย " พูบพลัมหาศาล็พุ่ออาร่าอเา นัยย์าอหยาเฟยทอประายสีแโลหิ ลมปรานที่พุ่ออมา ระับ เียนลมปราน " เป็นไปไม่ไ้ แม้แ่อ์ัพรริเทพ ็ไม่เย้าวเ้าสู่ระับนี้ อ้า!!!! " เอ่ยบร่าอมัน็โนมืออายหนุ่มเาะทะลุเ้าลาหัวใ หยาเฟยหันไปมอลุ่มนอีเ้านที่ยืนนิ่อย่าื่นะลึ " นรำลัรออยพวเ้า " ทันทีที่หยาเฟยเอ่ยบ็พุ่ร่าเ้าหาบุลทั้เ้า้วยวามเร็วสูพร้อมับร่าไร้ศรีษะทั้เ้า็่อยๆร่วลับพื้นพร้อมับโลหิที่พุ่ระูออมาราวับน้ำไหล ายหนุ่ม่อยๆเินไปที่หน้าผาและมอลไปยัเบื่อล่าหน้าผา ้วยเนรลมปรานระับเียน็เห็นภรรยาและลูน้อยหนีไปไ้ไลแล้ว ็เผยรอยยิ้มออมา และมอไปที่ท้อฟ้าเบื่อหน้าอย่าเหม่อลอย พร้อมับเลือไหลออาปาอเาอย่า่อเนื่อ " นามอ้าือ ัพรริมาร หยาเฟยอารึนามเหล่าบรราศาสราวุธภายในร่า้า เมื่อลู้าเิบให่และมีลมปรานระับ ัพรริลมปราน อให้พวเ้าไปหาเา " เอ่ยบร่าอัพรริมาร็ระเบิออลายเป็นเศษเนื้อพร้อมับ ร่าอหิสาวห้านที่ปราึ้นแทน ทั้ห้าล้วนแ่มีน้ำาลออยู่ที่ใบหน้าอพวเธอ " ไม่้อเป็นห่ว่ะ ท่านัพรริ พว้าทั้ห้าะรอวันเวลาที่บุรอท่านเิบให่เพื่อ พว้าทั้ห้าะไ้ไปเป็น ศาสราวุธุ้มายเา " หนึ่ในหิสาวเอ่ยึ้นพร้อมับสลายหายไปับสายลม ............................................................................................................. อบ็เม้นหน่อยนะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น