- คุ ณ แ บ ง ก์ ข อ ง เ ป็ น รั ก -

- คุ ณ แ บ ง ก์ 

ข อ ง เ ป็ น รั ก -

“ยามาแล้วค่ะคุณแบงก์”

มันกระอักกระอ่วนเหมือนอากาศบริเวณนี้ลดต่ำจนหายใจแทบไม่ออก โชคดีพนักงานคนที่น่าจะชื่อมุ้ยนำกล่องปฐมพยาบาลขนาดย่อมมาให้ ฉันถึงมีโอกาสถอนหายใจโล่งอก ทว่ามันก็เพียงไม่กี่วินาที ดวงตาคมปลาบก็กลับมาจดจ้องตามเดิมหลังจากรับกล่องปฐมพยาบาลมาถือเสียเอง แล้วให้ตาย รู้อะไรมั้ย มันเป็นวินาทีเดียวกับที่ฉันรับรู้ว่า บางทีเขาอาจไม่ได้ชื่อแค่ ‘คุณแบงก์’ อย่างที่ใครๆ ก็เรียกกัน

“เป็นความผิดของทางร้านที่ไม่ได้จัดการหนามกุหลาบให้เรียบร้อย ทำให้ลูกค้าเจ็บตัว ถึงคุณไม่อยากให้ผมดูแผล แต่ผมที่เป็นเจ้าของร้านอยากแสดงความรับผิดชอบ อย่างน้อยๆ ให้ผมได้ดูหรือไม่ก็ทายาให้คุณ”

“...”

“...นะครับ”

บางทีชื่อของเขาอาจจะเป็น ‘คุณแบงก์ของเป็นรัก’ ก็ได้

#คุณแบงก์ของเป็นรัก