[BTS,Yoongi] ริรัก - นิยาย [BTS,Yoongi] ริรัก : Dek-D.com - Writer
×

    [BTS,Yoongi] ริรัก

    "เริ่มจากการที่เธอเรียกฉันว่าพี่เป็นไง" ผมยักคิ้วให้เด็กตัวเท่าไหล่ เธอขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เห็นด้วยและนั่นทำผมถอนหายใจ "เธอคงไม่คิดว่าฉันยินดีเวลาแฟนเรียกคุณอาหรอกใช่มั้ย" "ค่ะ มังฟังดูแก่จะตายชัก"

    ผู้เข้าชมรวม

    2,347

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    2.34K

    ความคิดเห็น


    112

    คนติดตาม


    426
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 พ.ค. 61 / 19:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เพลง : อยู่ต่อเลยได้ไหม – สิงโต นำโชค







    Related image


    มันเริ่มตอนไหนน่ะเหรอ

    อาจเป็นตอนที่ผมไปรับหลานที่โรงเรียน

    อาจเป็นตอนที่ผมบังเอิญสบตากับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

    หรืออาจจะเป็นตอนที่... "ฝาน"

    ผมเรียกชื่อหลานสาววัยสิบสี่ขณะเหลือบมองแผ่นหลังเล็กค่อยๆ เลือนหายตามระยะทางซึ่งไกลออกไป "เพื่อนเราชื่ออะไรนะ"

    ตอนที่ผมไม่สามารถละสายตาจากเด็กคนนั้นได้แม้สักวินาทีเดียว





    เรื่องมันเริ่มตอนไหนน่ะเหรอ

    อาจเป็นตอนที่ฉันเดินมาส่งฝานหลังเลิกเรียน

    อาจเป็นตอนที่ฉันกลัวสายตาดุดันของเขา

    หรืออาจเป็นตอนที่ฉัน... "ฝาน"

    ฉันเรียกเพื่อนสนิทขณะหมุนดินสอกดในมือแล้วพบว่าเธอก็มองฉันอยู่เช่นกัน "อาของฝานชื่ออะไรนะ"

    ตอนที่ฉันสลัดภาพผู้ชายคนนั้นออกจากหัวไม่ได้เลย


    ..........


              "ทำไมคุณอาถึงทำผมสีนี้เหรอคะ" ฉันไม่รู้จะชวนคุยหัวข้ออะไร ก็เขาเอาแต่นั่งเงียบและจ้องฉันด้วยแววตาตำรวจจับผู้ร้ายทั้งที่แสนมั่นใจว่าฉันไม่ได้ทำสิ่งใดนอกจากเป็นเป้านิ่งให้เขาจ้องร่วมสิบนาที

    "อยากรู้ไปทำไม"

    "เอ่อ คือหนู..."

    "ไม่ชอบเหรอ" 

    จังหวะหนึ่งเขาเสยเส้นผมสีบลอนด์ปรกหน้าไปข้างหลังก่อนโน้มตัวลงมารวดเร็วเสียจนฉันเอนตัวหนีแทบไม่ทัน ยิ่งฉันอึกอักเขาก็ยิ่งกดใบหน้าลงมาใกล้และหนนี้หากเอนอีกนิดคงได้นอนแผ่หราบนเตียงแน่ๆ ดังนั้นฉันจึงยันมือกับไหล่กว้างแล้วออกแรงดัน

    "ขะ ขยับไปหน่อยได้มั้ยคะ..."

    "แล้วชอบสีอะไร"

    "คะ?"

    "ชอบผมสีอะไร" มือข้างขวาถูกจับสางกลุ้มผมสีบลอนด์ที่เคยคิดว่าหยาบกระด้างด้วยแรงเจ้าของเอง ฉันสะดุ้งจะดึงมือกลับเขาก็กอบกุมมือฉันแน่นขึ้น ความอ่อนนุ่มของเส้นผมชายตรงหน้าไม่ต่างจากขนตุ๊กตาหมีตัวโปรดบนหัวเตียงในห้องนอนเลยสักนิด "ชอบผมสีอะไรเอลล์"

    "เอ่อ... สีอะไรก็ได้ค่ะ"

    "งั้นถามใหม่ดีกว่า" 

    ลมหายใจอุ่นระปลายจมูกปั่นป่วนก้อนเนื้อซึ่งซุกซ่อนภายในอกข้างซ้ายให้เต้นถี่รัวอย่างไม่น่าให้อภัย และฉันกลัวหากเขาได้ยินมันเข้าจะพานตีความว่าฉันมันเด็กแก่แดด ริใจเต้นแรงกับผู้ชายที่แก่กว่าเกือบสิบปี ขณะเขายืดตัวขึ้นเพื่อปลดปล่อยฉันจากอาณัติดวงตาสีดำทรงเสน่ห์ก็สบลึกลงมาอย่างยากจะอธิบายห้วงอารมณ์ชัดเจน

    "เอลล์" สุ้มเสียงแหบกระชากหัวใจฉันติดมือไปก่อนจะบีบแน่นเสียจนหายใจไม่ออกในวินาทีถัดมา "ระหว่างฉันกับอาร์ทเธอชอบใครมากกว่ากัน"





    The hardest thing 

    I've ever done is 

    walk away while still 

    madly in love with you





    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง









    NWR.

    ดราม่าไม่มาก (เชื่อไม่เชื่อ)

    เราเน้นฟินกระจายยยยยยยยยย



    #กิเอลล์

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น