คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Love at >
“ฝันสิ..........ตกลงหายโกธรนะ... นอนหล่ะ” คนตัวเล็กพูดก่อนจะตะกายลงจากตัวเขาแล้วลงไปแผ่หลาบนที่นอน โดยไม่วายที่จะเอาเท้าไปเขี่ยๆคนตัวโตทีหนึ่ง “ฉ่อย...ปิดไฟหน่อย...แสบตา” แล้วมีเหรอสุภาพบุรุษอย่างผมจะไม่ทำ
เช้าวันนี้
ทุกคนต่างตื่นเต้นที่จะได้เจอกับเฮนรี่ และที่เซอร์ไพส์กว่านั้น โจวมิ ก็จะมาด้วย ทำเอาฮันคยองถึงกับแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะเข้าครัว
“มาแล้ววววว” ซองมินตะโกนทำเอาทุกคนรีบวิ่งออกมารวมตัวที่ห้องรับแขกทันที ทั้งๆที่ฮันคยองยังไม่ได้ถอดผ้ากันเปื้อนสีแหววลายสตอเบอร์รี่ของเขาออกเลย
“อ่าหวัดดีครับ” เด็กผู้ชายตัวเล็กพูดพลางคำนับลงไปจนหัวแทบโขกพื้น บวกกับหน้าตาใสๆ แก้มป่องๆ น่ารักๆนั้น สร้างความพอใจให้กับคนสวยอยู่ไม่น้อย
“......” อีกคนไม่พูดอะไรเพียงแต่คำนับลงไปเท่านั้น “ผมเฮนรี่ฮะ ส่วนนี่ โจวมิ ฮะ...ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ” คนสวยพอใจจจจ จึงเดินมาหยิกแก้มคนตัวเล็ก 2 – 3 รอบก่อนจะจูงมือเฮนรี่มาทางห้องฮันคยอง เปิดประตูเข้าไป
“นี่ห้องเธอนะ อ้อ เธอจะนอนคู่กะฮันคยองนะ คนที่ใส่ผ้ากันเปื้อนนะ” คนสวยหันมาบอกแล้วชี้ๆไปที่ฮันคยอง ก่อนจะออกมาเพื่อพาโจวมิไปหาห้องนอน คงได้เบียดเบียนใครซักคนเป็นแน่
“สบายใจได้แล้ว ซีวอน คิดว่าเคะนะ” ก่อนออกจากห้องคนสวยแอบกระซิบกับซีวอนก่อนจะหัวเราะคิกคักออกไป
.................................
.......................
............
ตอนเย็นหลังจากทานอาหารกันเสร็จแล้ว ทึกกี้ก็เลยแจ้งกำหนดการการทำงานในวันพรุ่งนี้อีกครั้ง “อ่า....ทุกคนฟังทางนี้ คือพรุ่งนี้เราจะไปเกาะเซจูกันนะ 3 วัน 2 คืน ไปถ่ายเป็นพรีเซนเตอร์นะ 7 โมงเช้าห้ามสายนะ” ทุกคนต่างพอใจทันทีที่จะได้ไปเกาะเซจู ก็มันเป็นเกาะแห่งความรักเลยนะ แล้วทุกๆปีคนที่จะไปแต่งงานที่นั่นก็เยอะมากๆด้วย
“ส่วนคนที่จะได้ออกมานอนนอกห้องคือ.....คยูฮยอน” ทันทีที่นางฟ้าพูดจบเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น สมน้ำหน้ามัน
“หา เรื่องไรอ่ะพี่” ตัวเองออกมานอนด้านนอกนะ ไม่เท่าไหร่หรอกถ้าคนที่ต้องเข้าไปนอนแทนเขาคือโจวมิ ไอ้นี่เมะชัวร์ จะทำไงดี ซองมินนี่น้อยยิ่งโนะเนะอยู่ แต่ก็ได้แค่ส่งสายตาชิ้งๆๆๆๆๆไปให้โจวมิ ที่นั่งลอยหน้าลอยตาอยู่ ฮึ่ย
ฝ่ายซีวอนก็ได้แต่ปลอบใจคยูที่กำลังเดือด...........โฮะๆ ก็ผมไม่ต้องห่วงฮันแล้วนี่เนาะ และหลังจากที่ ซีวอนสั่งลาฮันคยอง คยูสั่งลาซองมิน((ขานี้ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่))แล้ว ความสงบสุขก็มาเยือน
ยิ่งมองเห็นโจวมิ ที่ยิ้มให้กับซองมินอย่างอบอุ่น ทำไมผมต้องอิจฉาด้วย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ เฮนรี่คิด
“อ้าว ยังไม่นอนเหรอเฮนรี่” ฮันคยองเดินออกมาจากห้องครัวหลังจากล้างถ้วยเสร็จ ถามน้องตัวเล็กที่นั่งกอดเข่าอยู่มุมห้อง
“พี่ครับ.......ผมไม่เข้าใจ” เฮนรี่พูด “อะไรหล่ะ.พี่พอจะช่วยได้ไหม” ฮันคยองถามพลางนั่งลงตรงหน้า “มีปัญหาอะไรใช่ไหม” เฮนรี่เงยหน้าขึ้นมานิดหน่อยก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“ผมคิดว่า.....การอิจฉาคนอื่นเนี่ย....ไม่ดีใช่ไหมฮะพี่” ฮันคยองหัวเราะเบาๆก่อนจะพยักหน้า “แน่สิ.....นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า”
..................
......
“คิดถึงพี่จัง” ซีวอนพูดก่อนจะวิ่งๆเข้าไปกอดฮันคยอง ด้วยอาการกะริกกะรี้เป็นปลากระดี่ได้น้ำ
“นี่ มากไปๆๆ แค่คืนเดียวเอง ไปขึ้นรถเร็วๆ เดี๋ยวไปไม่ทันเครื่อง เฮนรี่ โจวมิ อยู่บ้านดีนะ” ทึกกี้พูดพลางยิ้มให้ทั้ง 2 ทีหนึ่งก่อนจะเดินไปขึ้นรถ......
เกาะเซจู
“ฮ้า~~อากาศดีเนอะทึกกี้” คนสวยพูดก่อนจะกระโดดไปรอบๆอย่างผ่อนคลาย ยังไม่วายที่จะลากซองมินลงไปเล่นน้ำด้วย ทำเอาเปียกมะล่อกมะแล่กกันหมด เล่นน้ำจนหนำใจแล้ว ค่อยพากันไปที่บังกะโล ที่สำคัญ มีตั้ง 7 หลังแหนะ
“เอางี้นะ นอนเหมือนที่บ้าน ชินดงก็นอนกับพี่หละกัน” พี่จินฮวานพูดก่อนจะปล่อยให้เหล่าลูกลิงกันตามสบาย
โฮะๆ รู้สึกว่าตอนนี้ไม่ค่อยสนุก
((มันยังมีหน้ามาหัวเราะ))
ไม่เป็นไรเดี๋ยวตอนหน้าจะเอาหนุกๆๆ
บับบายยยยยยยย
ความคิดเห็น