คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ขอคุณนะเอม + Love at >
อ่ะฮ้าก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะ
ขอบคุณอิ่มเอมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ที่ทำให้เป็นรูปเป็นร่างได้ขนาดนี้
ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆ
สำหรับฟิคเรื่องนี้ต้องการแบบไหนอย่างไรเม้นท์บอกได้นะค่ะ
ชอบรูปแบบธีมมากๆเลย
อ้อ เรื่อง nc แต่งไม่ค่อยเป็นนะค่ะ แต่ถ้ามีเม้นท์เรื่องนี้มากๆ
ก็อาจจะมี.....อาจจะนะคะ
ฟังเค้าพล่ามมามากไปอ่านต่อเลยยยย *3*
------------------------------------
หลังจากรับปากนางพญาคนสวยแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปตามที่นางฟ้าบัญชา ยกเว้นไว้คนละกัน ฮันคยอง ยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่ได้ย้ายไปไหน
“จะรอดไหมเนี่ย คืนเนี้ย” นางฟ้าพูดเบาๆ กับนางพญาคนสวย เล่นเอานางพญาถึงกับสะอึก
“ทึกกี้ ทำไมพูดอย่างงั้นหล่ะ เอ่อ...รอดยากหล่ะว้า” นั่น ไม่วายที่เจ๊แกจะวิเคราะห์ แต่มันก็จริงนะ น้ำมันใกล้ไฟ อย่าว่าแต่ฮันกะวอนเลย ตัวเองจะรอดไหมเหอะ ยังไม่รวมเหล่าเคะทั้งหลายที่ถูกลากเข้าห้องไปอีกนะ
“จริงนะซิน คิดดูสิ อยู่ด้วยกัน สองต่อสอง ซิน สองต่อสอง” นางฟ้ายังไม่เลิกวิตกเมื่อเห็นคังอินเปิดประตูออกมา อาเมน เพื่อนเอ้ย บุญมีก็ไม่รอด เอ้ย รอด
........................
.........
...
น่ากลัว..เป็นคืนแรกที่ฮันคยองรู้สึกไม่อยากที่จะก้าวเข้าห้องนอนของตัวเองแต่ก็ได้ ซองมิน กะ เรียววุค อยู่เป็นเพื่อน ทั้งๆที่ปลีกตัวออกมาก็ลำบาก
“พี่ฮันๆ มินนี่ว่าเราเข้านอนกันเถอะ” เจ้ากระต่ายอ้วนพูดแล้วก็ทำตาปรือๆ ให้ดูว่าง่วงเพียงใด
“มินนี่ก็เข้าไปก่อนสิ ถ้ามินนี่รอดจากคยู พวกเราก็ไม่มีปัญหา” เรียววุคพูด ทำเอาคนที่ง่วงอยู่ตาสว่างขึ้นทันที
“บ้าเปล่าวุคกี้ ไม่เอาหรอก” ซองมินปฏิเสธทันที ของใครใครก็หวงทั้งนั้นแหละ เค้ายังอยาก still เวอร์จิ้น กันอยู่
ทางด้านของสามหนุ่ม นั่งรอก็แล้ว นอนรอก็แล้ว ยังไง้ก็ไม่มีวี่แววของแมวซักตัว ตะแคงซ้ายก็ไม่เจอ ตะแคงขวา เอ๊ะ!! ก็ไม่มี ไปใหนกันฟะ แอบเคืองนะเนี่ย เคืองงง
“พี่ฮันนนนนน” ร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือกๆๆๆๆ เมื่อได้ยินเสียงร้องออกมาจากห้อง ตายแล้วกรู ทำเป็นไม่ได้ยินดีไหม๊
“พี่ฮัน ซีวอนเรียก” เรียววุคกี้พูดแล้วทำหน้าซีดๆ แง้ คนเค้าอุตส่าห์ทำเป็นไม่ได้ยิน จะพูดขึ้นมาทำฝอยอะไรเล่า
“ระ...รู้แล้วน่า” พูดอีกทีคนจีนเคืองนะเนี่ย แต่ยังไม่ทันทีคนจีนจะมีบท คนเกาหลีก็แย่งไปก่อน
“พี่ฮันนนนน พี่จะมาเอง....หรือจะให้ผมไปลากพี่มา” เสียงสยองมันแว่วออกมาอีกแล้ว มันดังอีกแล้ว ทำยังไงดี เอาว่ะ ตายก็ตายอย่างเลือดมังกร จะไม่ยอมถูกลากเข้าห้องเด็ดขาด อย่างอื่นค่อยลุ้นเอา เวอร์จิ้นคุ้มภัยเว้ย (เอิ่ม...ฮันนี่ จิ้นนำภัยมากกว่ามั้ง)
และทันทีที่ ฮันคยองเดินเข้าห้องไป ก็เจอซีวอนนั่งอยู่บนเตียง เหงื่อแตกซิกๆๆเลย เอ้า ถ้ารอด จะทำข้าวผัดปักกิ่งแซบๆ ถวายคนแต่งเลยเอ้า ฮันคยองจึงทำใจแข็งพูดไปว่า
“เอาหล่ะ ซีวอนเรามาตกลงกัน...”
“อ่า...ครับพี่”
“ฉันกะนายจะผลัดกันนอนบนเตียงคนละคืน หรือไม่ก็คนใดคนหนึ่งจะได้นอนบนเตียงตลอด...”
“ทำไมหล่ะพี่ ผมไม่ทำอะไรพี่หรอกนะๆๆๆ นอนด้วยกันเถอะ *3*” ไม่ได้ แค่นอนข้างกันก็ยังดีฟะ ไว้จิ๊กตอนเผลอ
“ไม่ได้...เกิดนายบ้าขึ้นมาฉันก็แย่ดิ” น่าน ฉลาดอีก (ต้องได้อย่างงี้จ๊ะอัน เป็นสาวเป็นนางต้องเล่นตัวลูกเอ้ย:อิมุก)
“โถ่พี่...อ่ะ สัญญาเลยเอ้า” ไม่ได้ศอกแค่คืบก็เอาว่ะ ชายหนุ่มคิด
“ชั้นจะเชื่อได้มากแค่ไหน” ไม่วายที่จะหันกลับมาถามคนตัวโต ที่พยายามจะดันหลังให้ไปที่เตียง ดูมันทำ
“โถพี่....” ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันครับ
“อ่ะ เอาก็ได้ แต่....ถ้ามีปัญหา ฉันไม่ปล่อยไว้แน่ไอ้ฉ่อย!!!”
โอมม เม้นท์พรีสสส โหวตพรีสสสส
สู้ๆน้า มีข่าวสารเกี่ยวกะ ซูจู ที่รักก็เอามาแลกเปลี่ยนกันได้น้า
ไปหล่ะ
บับบาย~~~
ความคิดเห็น