คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ชินเซ็นกุมิ
…
.
‘ตุบ’ “โอ้ย!เจ็บๆๆๆ ขอโทษด้วยนะค่ะที่ชน…”
“นี่เธอหัดระวังตัวซะบ้างซิ”
“นี่แก!เจ้ารองหัวหน้ามายองเนส”
“มีอะไรงั้นเหรอ โทชิ!”
แล้วก็มีชายอีก2คนเดินตามมาทีหลัง
“ก็ยัยเด็กเนี่ยมาชนผมซิครับ”
“คุณกินโทกิค่ะ พวกเขาเป็นใครกันค่ะ”
“อ้อ!เจ้าผมตัววีนั่นคือเจ้าบ้ามายองเนส ส่วนอีก2คนก็คือกอลิล่ากับรองหัวหน้าซาดิสส์”
“ใครให้แกเรียกแบบนั้นฟะ!”
“ใจเย็นๆก่อน เจ้าหนูนี่น่าจะมาจากเมืองอื่นล่ะ”
“งั้นเหรอ ถึงว่าหน้าตาถึงไม่คุ้น”
“ถ้างั้นฉันขอแนะนำตัวก่อน ฉันคือหัวหน้าของกลุ่มชินเซ็นกุมิ คอนโด้ อิซาโอะ ส่วน2คนนี้คือลูกน้องของฉันชื่อโทชิกับโชโกะ”
“ไง!” “ฝากตัวตัวนะครับ…”
“ทางหนูก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ หนูชื่อโยชิดะ มิโดริค่ะ”
“ว่าแต่พวกนายมาทำอะไรกันนะ”กินโทกิพูดขึ้น
“พอดีพวกเรามาตรวจงานกันครับ ว่าแต่ว่าพวกลูกพี่มาทำอะไรกันเหรอครับ”
“พวกเราก็พาเด็กคนนี้มาเที่ยวนะซิ แล้วก็เบาะแสของเด็กคนนี้ด้วย”กินโทกิพูดและลูบหัวตัวเอง
“งั้นเหรอครับ แต่จะว่าไปเด็กคนนี้ก็มีบางอย่างคล้ายกับลูกพี่มากเลยนะ นี่เธอเป็นลูกของลูกพี่หรือเปล่า?”
‘แฮะ!’มิโดริตกใจกับคำถามที่โชโกะพูดมา
“จะบ้าเหรอ!ฉันนะเห็นเด็กเนี่ยเมื่อวานเองนะ แล้วอีกอย่างก็ไม่ใช่ลูกของฉันด้วย”
ฮิจิคาตะเดินเข้าไปเพื่อถามมิโดริ
“ว่าก็ว่าเถอะ เจ้าหนู_”แต่มิโดริก็ใช้มือทักสองปิดปากและจมูกของเธอ
‘คนๆนี้เป็นตำรวจแท้ๆแต่กลิ่นบุหรี่นี่มัน…’
“นี่ทำอะไรของเธอนะ!”
“ว่าแต่หนูเถอะ คุณนะทำไมถึงมีกลิ่นบุหรี่แรงขนาดนี่ค่ะ!ทั้งๆที่เป็นตำรวจแท้ๆ”
“นี่เธอว่าไงน่ะ!”ฮิจิคาตะพร้อมชักดาบขึ้นมา และมิโดริเองก็ถือคอลเกตเจ็ตขึ้นมาตั้งรับ
“นี่!อย่าไปสนใจเขาเลยเถอะ เขาแค่เป็นตำรวจที่ชอบสูบบุหรี่กับเจ้าบ้ามายองเนสนะ”กินโทกิพูดเบาๆข้างหูมิโดริ ‘เอ๊ะ!’
“นี่แกก็อย่าไปพูดกับเด็กแบบนั้นซิฟะ”ฮิจิคาตะพูดแบบนั้นแล้วหันมาที่มิโดริ
“...-_-”มิโดริทำหน้าบูด
“เชอะ!ฉันนะไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ”
“โทชิ!เรากลับไปทำงานต่อกันเถอะ”เสียงคอนโด้เรียกโทชิ
“ครับ!หัวหน้า(แต่ว่าเด็กคนนั้น…)”
แล้วพวกเขาก็กลับไปจนได้ เฮ้อ…-_-;
“เธอไม่ต้องสนใจเจ้าพวกนั้นหรอกนะ เราไปที่อื่นกันต่อเถอะ”
“กินโทกิไม่ใช่เหรอ!?”จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายอีกคนที่ผมยาวสีดำพูดขึ้นจากด้านหลังพวกเราและสัตว์เลี้ยงอีก1
“ซึระ!”กินโทกิพูดขึ้น
“ไม่ใช่ซึระ คาซึระต่างหาก ว่าแต่พวกแกมาทำอะไรที่นี่กัน”...
‘คนนี้ชื่อคาซึระงั้นเหรอ ว่าแต่ไอ้ตัวที่อยู่ข้างเขานั่น…รู้สึกแปลกๆในบางความหมายแหะ -_-;’
“ว่าแต่เด็กคนนี้เป็นใครกัน”
“อะ...หนูชื่อโยชิดะ มิโดรินะค่ะ”
‘โยชิดะงั้นเหรอ หรือว่าเด็กคนนี้...’
“ว่าแต่นั่นคืออะไรนะค่ะ ที่อยู่ข้างๆคุณ…”
“อะ...อ้อ!เจ้านี่คืออลิซาเบท เป็นสัตว์เลี้ยงของฉันเอง”
‘สัตว์เลี้ยง!เจ้าตัวนี้เนี่ยนะ!หน้าแปลกซะมัด ทั้งสัตว์เลี้ยงทั้งเจ้าของ -_-;’
“ว่าแต่พวกแกจะไปไหนกันนะ”กินโทกิถามคาซึระ
“อ้อ!พวกเราจะไปร้านราเม็งของท่านอิคุมัตสึซักหน่อยนะ”
"ไปที่นั่นอีกแล้วเหรอ นาย_"
“(ร้านราเม็ง)งั้นหนูขอไปด้วยได้ไหมค่ะ!”
“โอเค!งั้นเอาตามนี้เลย ไปกันเถอะซึระ อีกอย่าง!นายก็ต้องเลี้ยงพวกเราด้วยนะ”
“ก็บอกไปแล้วไงว่าฉันชื่อคาซึระต่างหาก แล้วทำไมฉันต้องเลี้ยงพวกแกด้วยล่ะ”
‘ร้านราเม็งของเอโดะจะเป็นยังไงน่ะ อยากกินเร็วๆแล้วซิ^^”
หลังจากนั้น...ร้านสารพัดรับจ้าง คาซึระและมิโดริก็ออกเดินทางไปร้านราเม็งของอิคุมัตสึ(เพราะความหิวและอยากกินของมิโดริเอง^^(ว่าไปงั้น!!))
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ตอนต่อไปพวกมิโดริจะไปร้านของอิคุมัตสึ แต่เหตุการ์ณหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร ต้องติดตาม…..
และเช่นเคย...ลาไปด้วยภาพของคอนโด้ ฮิจิคาตะ และโซโกะจากชินเซ็นกุมิ
ความคิดเห็น