ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Buddyfight x Gintama] สายลมรักแห่งโชคชะตา

    ลำดับตอนที่ #3 : ร้านสารพัดรับจ้างกินจัง

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 61



    '...ทาสุคุคุง…’

    หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับเพดานสีแดง

    เลือดหมู แล้วเธอก็ลุกขึ้นอย่างช้าๆและมองที่ร่างกายของตนก็พบว่ามีคนรักษาร่างกายของตนแล้ว ของก็ไม่มีอะไรหายไป

    ‘จริงสิ!ตอนนั้นเราถูกรถชนนิ แล้วก็…’

    หญิงสาวพยายามนึกคิดเรื่องราวของตน จนได้ยินเสียงหนึ่งจากประตูอีกฝั่ง

    “คุณกิน ตอนนี้พวกเราไม่มีคนมาจ้างงาน1เดือนเต็มแล้วนะครับ”ชายผมแว่นพูดขึ้น

    “ช่างเถอะน่ะชินปะจิ ถ้าเรารอไปเรื่อยๆก็คงอาจจะมีงานล่ะน่ะ”ชายผมสีเงินที่นั่งตรงเก้าอี้ก็พูดขึ้น

    “ใช่แล้วน้อ จริงสิ...ฝากซื้อสาหร่ายดองให้อั้วหน่อยน้อ”หญิงผมสีส้มนั่งไปมาๆก็พูดขึ้นแล้วหยิบส้มลูก1มากิน

    “ส่วนฉันขอเป็นนมสตอเบอรี่นะ”

    “สรุปก็เป็นแบบนี้ซะงั้นนะ จริงๆเลย”

    เธอเปิดประตูเล็กน้อยและพบกับกลุ่มชายหญิงกำลังพูดคุยกัน แล้วพวกเขาก็หันมาทางเธอ…

    “ฝื้นแล้วงั้นเหรอ ยัยหนู”ชายผมสีเงินพูดขึ้น

    “ค...ค่ะ!”เธอเปิดประตูก่อนและพูดขึ้น

    “อากินจัง...เด็กคนนั้นใครน้อ”หญิงผมสีส้มพูดขึ้น

    “อ้อ!ฉันเห็นยัยเด็กเนี่ยนอนล้มอยู่กลางทาง ฉันก็เลยช่วยเด็กคนนี้ไว้นะ”ชายผมเงินลูบหัวตนเอง

    “ถ้างั้นเด็กคนนี้ก็หลงทางหรอครับ คุณกิน”หนุ่มแว่นที่อยู่ข้างๆเขาพูดขึ้น

    “ก็ประมาณนั้นแหละ แล้วร่างกายเธอเป็นยังไงบ้าง”

    ชายผมเงินเดินมาตรงหน้าเธอก่อนที่จะถามเธอ

    “ก..ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่ช่วยด้วยนะค่ะ”เธอก้มลงขอบคุณชายผมเงินที่ช่วยไว้

    “ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ว่าแต่บ้านเธออยู่ที่ไหนกัน พวกเราจะได้ส่งเธอถึงที่?”

    ชายผมเงินถามเธออีกครั้ง แล้วหญิงสาวชะหงักไปซักพักกับคำถามที่ชายคนนั้นพูด

    “ที่จริงแล้ว...โลกที่อยู่ของฉันค่ะ”

    “เอ๊ะ!” “ลื้อหมายความว่ายังไงน้อหรือว่าลื้อเป็นคนพิเศษอะไรอย่างงี้เหรอ”

    “หรือว่าเธอจะไม่ได้อยู่ที่เมืองนี้เหรอครับ”

    “ไม่ใช่หรอกค่ะ...มันเป็นอีกที่หนึ่งที่ห่างไกลออกไป แล้วก็…”

    “...ยิ่งคิดแบบนี้อั้วก็คิดไม่ออกน้อ”

    “หรือว่าเธอจะอยู่โลกที่เราไม่รู้จักก็ได้นะครับ”

    “ก็จริงของนาย ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ”

    “จริงด้วยซิค่ะ หนูชื่อโยชิดะ มิโดริค่ะ”

    ‘โยชิดะงั้นเหรอ?’ชายผมเงินชะหงักชื่อของเธอ

    “แล้วพวกคุณคือ…”

    “อ้อ!จริงสินะ ฉันหัวหน้าร้านสารพัดรับจ้างกินจัง ชื่อซาคาตะ กินโทกิ”

    “ส่วนอั้วชื่อคางุระน้อ อามิโดริน”

    “ส่วนผมชื่อชินปาจิครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ มิโดริซัง”

    “ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ!”

    “อากินจัง แล้วจะทำยังไงต่อดีน้อ”

    “อืม...นั้นซินะ แถมเราก็ไม่มีเบาะแสเรื่องเด็กคนนี้ด้วยซิ”

    “...”

    “เอางี้ล่ะกัน เราพาเธอเที่ยวเมืองนี้ดีไหม?”

    “เอ๊ะ!”

    “ก็ดีเหมือนกันนะน้อ” “แต่ว่าจะให้เธอไปสภาพแบบนี้เหรอครับคุณกิน

    “นั้นซินะ งั้นเราไปลองซื้อชุดที่ร้านก็ได้ล้ะมั้ง”

    “เอาตามนี้เลยน้อ”

    “แล้วเธอละเจ้าหนู”

    “...กะ...ก็ได้ค่ะ”

    “ท่างั้นตกลงตามนี้ ไปกันได้พวกเรา” “โอ้!”

    “...” “ไม่เป็นไรหรอกครับมิโดริซัง เพราะพวกเราเป็นนักสารพัดรับจ้างที่ช่วยได้ไงครับ” “อืม!ค่ะ”

    และแล้วนักสารพัดรับจ้างทั้งสามและมิโดริก็มุ่งหน้าสู่ร้านขายเสื้อผ้าต่อไป…

    @ร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่งในคาบูกิโจ

    พวกเขาต่างลองเสื้อผ้าของตนเอง(แต่ไม่สนใจหนูหน่อยเหรอ!!ไหนว่าจะซื้อเสื้อให้ไง!!)

    “ให้ตายซิ ช่วยไม่ได้แหะ”มิโดริลูบหัวตนเอง

    “คุณลูกค้าจะลองเสื้อด้วยไหมค่ะ”พนักงานสาวพูดกับเธอ

    “เออ.ค่ะ”^_^

    ...10นาทีต่อมา…

    “เฮ้ย!แล้วยัยเด็กนั้นล่ะ”

    “ผมเห็นเด็กคนนั้นไปกับพนักงานคนหนึ่งนะครับ คุณกิน”

    “อากินจัง นั่นไงน้อ!”เธอชี้ไปที่หนึ่ง แล้วก็พบกับ...




    “ว้าว!”

    “น่ารักจังเลยน้อ”

    “...”

    ทุกคนในร้านต่างหันมามองที่มิโดริ

    “คุณลูกค้าเป็นไงบ้างค่ะ”

    “กะ...ก็โอเคค่ะ(แต่รู้สึกเขินนิดแหะ//><//)”

    “ชุดนั้นก็น่ารักดีนิ นี่พี่สาว!มีชุดอื่นอีกไหม!”

    “ค่ะ!เชิญทางนี้เลยค่ะ”พนักงานสาวขานรับ

    “อ้าว!คุณกินไม่ใช่เหรอค่ะ”เสียงผู้หญิงผมสีน้ำตาลและรวบผม พูดขึ้นจากด้านหลังพวกกินโทกิ

    “ท่านพี่ครับ!”

    “อาเนโกะมาที่นี่ด้วยเหรอน้อ”

    “ใช่จ้ะ!พอดีว่ามาซื้อของนะ ว่าแต่เด็กคนนั้นคือ…”

    “อะ...อ้อ!หนูชื่อโยชิดะ มิโดริค่ะ”

    “อ้อ!แต่ว่ามิโดริจังน่ารักเหมือนกันนะเนี่ย”โอทาเอะพูดขึ้นและมองที่เธอ

    “ระ เหรอค่ะ(พอมีคนมาชมแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย)ว่าแต่ว่าพี่สาวชื่อ...”

    “อ้อ!พี่ชื่อชิมูระ ทาเอะหรือจะเรียกโอทาเอะก็ได้ เป็นพี่สาวของชินปะจิเองจ้ะก็ได้นะจ้ะ”

    “ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ คุณโอทาเอะ”

    .....

    .

    .

    และหลังจากนั้น1ชั่วโมง~

    “ขอบคุณมากเลยนะค่ะ”

    ‘ในที่สุดก็เลือกชุดได้มาซะทีซิน่ะ~’

    “งั้นพี่ขอตัวไปทำงานต่อนะจ้ะ”

    “จะกลับแล้วเหรอค่ะ”

    “จ้ะ งั้นขอตัวก่อนนะจ้ะ”

    “ไว้เจอกันน้อ/ครับท่านพี่”

    “ถ้างั้นเราไปที่อื่นกันอีกไหม”กินโทกิพูดขึ้น

    “ก็ดีเหมือนกันน้อ”คางุระดูท่าจะดีใจใหญ่

    ‘เฮ้อ!เราก็ตามน้ำไปก่อนล่ะกัน-_-’

    ขณะที่มิโดริหันหลังกลับไปนั้น

    ‘ตุบ’ “โอ้ย!เจ็บๆๆๆ ขอโทษด้วยนะค่ะที่ชน…”

    “นี่เธอหัดระวังตัวซะบ้างซิ”

    เธอชนกับชายคนหนึ่งที่ใส่สุดคล้ายตำรวจและพกดาบมาด้วย


     (เอาแค่นี้ไปก่อนน้อ)


    “นี่นาย!…”กินโทกิตกใจที่เจอกับคนนั้น...

    พวกเขาและเธอก็ได้พบกับ…

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    และคนนั้นจะเป็นใครก็ติดตามตอนต่อไปนะ^^


    ลากันไปด้วยภาพของนักสารพัดรับจากกินจังสักหน่อย...



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×