[Fic Buddyfight X Feat.Gochiusa] Lost Memories คุณคือใคร?

ลำดับตอนที่ #1 : Prologue:Unforgettable memories

Prologue

Unforgettable memories

ฉันไว้ใจนายนะ

อย่าทิ้งฉันไป

เราไปทำมันด้วยกันเถอะ

ไม่...ขอร้องล่ะ...อย่าจากฉันไป

พวกเราไปจัดการพวกวิชด้อมด้วยกันเถอะค่ะ

ทั้งหมด...เป็นความผิดของฉันเอง

ทาสุคุ โชคชะตาของฉันผูกพันเราทั้งคู่เข้าด้วยกัน,มันร้องเรียกหาฉัน มันบอกฉันว่าฉันไม่สามารถสู้กับเขาด้วยตัวคนเดียว งั้นครั้งนี้เราไปด้วยกันเถอะ

ฉันขอโทษด้วยนะ

โชคชะตากำลังเรียกหาฉัน,ตอนนี้เราจะต้องหยุดแล้ว พวกเราจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้

ขอร้องล่ะ,อยู่กับฉันนะ...

ทาสุคุ...ฉันรักนายนะ...

ขอโทษนะ ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง

ทาสุคุตื่นจากฝันร้ายเมื่อครู่พร้อมเสียงหอบของลมหายใจที่แรงถี่ๆกลับมาเป็นปกติ เขาเช็ดน้ำตาที่ไหลบนใบหน้าของเขา เป็นเวลาประมาณมากกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วล่ะมั้งตั้งแต่แผนการของวิชด้อมถูกทำลายลง

แต่เขาไม่เคยลืมมันเลย...ใช่...เขาไม่เคยลืมอุบัติเหตุครั้งนั้นไปเลย...เธอคือเพื่อนสมัยเด็กและเป็นทั่งคนที่เขารักเพียงคนเดียวแต่เขาก็คงคิดว่าเธอคงคิดว่าพวกเรายังคิดเป็นแค่เพื่อนกันอยู่ จนกระทั่งก่อนตายเธอได้สารภาพกับเขาตรงๆว่า

...เธอชอบเขา...

แล้วเธอก็ทิ้งเขาไปโดยไม่กลับมาหาเขาอีกเลย

แต่เขาไม่สามารถบอกความรู้สึกจริงๆของเขาให้เธอรู้ได้

แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม

ทั้งหมดมันเป็นความผิดของเขาเองที่ไม่สามารถปกป้องเธอไว้ได้

และอีกด้านหนึ่งของเมืองโจโตเกียว บริเวณตึกร้างแห่งหนึ่งที่ห่างจากตัวเมืองไม่ไกลมาก มีกลุ่มหญิงสาวหนึ่งมองตัวเมืองที่มีไฟสลัวจากอาคารหรือตึกจากอีกฝั่ง ร่างบางคนเด็กสาวคนหนึ่งเดินออกมาทีละก้าว...ทีละก้าว...ทีละก้าว จนถึงขอบระเบียง

“ดูสวยจะเลยค่ะ เมืองแห่งนี้น่ะ” ร่างเล็กบางในชุดเดสกระโปรงสีขาวได้พูดขึ้นพร้อมกับสายลมทีพัดมาทำให้ผมสีขาวเงินสบัดไปมา ดวงตาสีฟ้าน้ำเงินอันว่างเปล่ามองไปข้างหน้าแต่เพราะเธอนั้นถูกหลับจนเป็นเจ้าหญิงนิทราจึงทำให้การมองนั้นไม่ค่อยชัดเท่าไร

“ว่าแต่ที่นี่คือที่ไหนเหรอคะ” คำถามนั้นทำให้คนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ด้านหลังเกือบหลุดขำกับความใสซื่อและความน่ารักไปไม่ได้ แต่ที่สำคัญคือเธอคนนี้ไม่หันมาที่พวกเธอเลยแต่ก็จินตนาการได้ถึงไปหน้าของเจ้าของร่างที่ถามพวกเขาดี

“ที่นี่คือเมืองโจโตเกียวค่ะ ท่านหญิง” เสียงของหญิงสาวผมม่วงทรงผมทวินเทลตอบคำถามนั้นออกมา คนที่ถูกเรียกกว่าท่านหญิงก็พอเข้าใจโดยการพยักหน้าเบาๆ

“ก็นะ...นายหญิงของพวกเราพึ่งตื่นจากการเป็นเจ้าหญิงนิทรามานานแล้วนิหนา ไม่แปลกหรอกจริงไหมเนอะ” เสียงของหญิงสาวผมชมพูอีกคนในชุดจีนพูดพร้อมกอดอกตนเองอย่างหนักแน่นและหันกลับไปถามเพื่อนอีกสามคนอย่างร่าเริง

“แต่ว่านะ...ทั้งสมองและร่างกายของเธอคนนั้นน่ะถึงจะถูกกลับให้เป็นปกติแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่แน่เสมอไปนะว่า...จะถูกกลับคืนทั้งหมดน่ะ” เสียงของหญิงสาวคนที่สามพูดขึ้นทำให้คนที่เหลือเริ่มคลุ้นคิด

“ก็จริงนะคะ แต่ว่าตัวของเธอน่ะถูกทำให้ตื่นขึ้นจากคนคนนั้นก็จริง แล้วหลังจากนี้พวกเราคงต้องปกป้องเธอให้ถึงที่สุดตามคำสั่งแล้วนะ” หญิงสาวผมยาวประดับด้วยกิ๊ปดอกไม้สีขาวด้านซ้ายในชุดกิโมโนสีเขียวลายพรางได้พูดขึ้นเสริม หญิงสาวสามคนที่เหลือพยักหน้าพร้อมกันและมองไปยังร่างเล็กที่กำลังมองพระอาทิตย์ที่ตอนนี้กำลังขึ้นมาจากมุมตึกและสะท้อนเข้าหาร่างบางพร้อมกับสายลมที่พัดพาร่างของพวกเธออีกครั้ง

รีดเดอร์คิดว่า(พวก)เธอคือใครกันเอ่ย...แต่ว่าเนื้อหาอาจเปลี่ยนถ้าเราตัน

เอ๊ะอะๆก็ตันค่ะทุกคน...หมายถึงนิยายนี่แหละ เฮอะๆ

ตอนต่อไปรีดเดอร์คงตกใจไม่มากก็น้อยเพราะว่า...ว่า!!!

To be continue---ผัวะ---(ตัดได้ตัดดีอีกแหละ)

และถ้าใครชอบกดหัวใจหรือคอมเม้น กดแชร์ได้เลยจ้า...