ทูตแห่งยม

ใช่แล้ว! มิตินี้เธอเคยเห็นในความฝันมาก่อน มิติสีเหลืองทานตะวัน บ้านก็ยังเป็นเรือนไทยแต่กลับไม่มีคนอยู่เลยสักคนทั้งที่ปกติแล้วจะมีคนรับใช้วนเวียนอยู่บ้าง 
เธอลองเดินสำรวจไปรอบๆ ด้วยการก้าวลงจากเรือน น่า อัศจรรรย์ยิ่งว่ามองไปทางไหนก็เหมือนเมืองมนุษย์ เพียงแต่ ‘สี’ ในชั้นบรรยากาศนั้นต่างกันสิ้นเชิง ราวกับเป็นแดนสนธยาที่ไม่มีพระอาทิตย์ขึ้นหรือตก เสมือนดินแดนกลาง 

“นั่นใครน่ะ” เธอเห็นชายคนหนึ่งเดินไปเรื่อยๆ ไม่หันกลับมามองแม้เธอเรียกถาม กระทั่งร่างของเขาหายลับตาไปตรงทางสามแพร่ง จากนั้นก็มีหญิงสาวเดินตรงไปอีกคนหนึ่ง คราวนี้เธอพยายามเข้าไปรั้งบ่าหล่อนเอาไว้ 

“ขอโทษทีค่ะ ที่นี่คือที่ไหนหรือคะ” หล่อนพูดตอบ แต่เสียงนั้นช้ามาก ยานคางจนเธอต้องตั้งใจฟังอีกครั้ง 
“มิติกลาง?” 
“ใช่... มิติ... หลัง... ความ... ตาย”