สวัสดีครับทุกท่าน ผม นามปากกา มนุษย์ผู้อาบแสงจันทร์ ขอน้อมต้อนรับทุกท่านครับผม
ก่อนที่จะเข้าสู่นิยายที่แสนธรรมดาเรื่องนี้ อยากให้ทุกท่านอ่านข้อความเหล่านี้ให้จบเสียก่อนนะครับ
สำหรับตัวผมเองถือว่ายังใหม่มากสำหรับที่นี่ มีอะไรแนะนำ หรือผิดพลาดแต่ประการใด สามารถชี้แนะได้นะครับ เปิดรับทุกความคิดเห็น (ยกเว้นโฆษณา)
ผมไม่มีอะไรจะพูดมาก นอกจากจะมีข้อตกลงอยู่สองสามข้อง่ายๆ เพื่อให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้ และเข้าใจ เพื่อความสบายใจกันทั้งสองฝ่ายนะครับ
ข้อหนึ่งคือ นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องแรกที่ผมแต่ง แต่ที่ผ่านมาผมยังไม่เคยแต่งจบซักเรื่อง ยังอยู่ในช่วงฝึกหัดน่ะครับ บางเรื่องไปไม่เป็น พอมาถึงทางตันแต่งต่อไม่ได้ก็มี จึงอย่าคาดหวังอะไรกับนิยายของผมให้มากนะครับ ขอเตือนไว้ก่อนเลยว่า แต่ละตอนอาจจะอัพได้ช้า เนื้อเรื่องและภาษาไม่ค่อยสละสลวย แต่ผมจะพยายามเรียนรู้ พัฒนา และปรับปรุงข้อเสียนะครับ
ข้อสอง เมื่อท่านผู้อ่านได้อ่านนิยายของผมแล้วคิดเห็นอย่างไรก็ชี้แนะได้นะครับ จะติก็ได้ จะชมก็ดี หรือจะด่าก็ไม่ว่ากัน หรือเฉยๆ จะไม่แสดงความเห็นใดๆ เลย ก็ไม่เป็นไรครับ ตามอารมณ์ของท่านเลย เผื่อที่ติที่ชมที่ด่ามาจะเป็นประโยชน์ต่อผมให้ได้พัฒนาฝีมือครับ แต่บางความคิดเห็นที่ไม่มีประโยชน์อะไร ก็ขอปล่อยไว้อย่างนั้นแหละครับ ขี้เกียจตามลบ เชื่อว่าหลายคนที่ชอบอ่านนิยายในเว็บต่างๆ ก็มักจะชอบอ่านคอมเม้นท์ของท่านอื่นๆ ก็จะได้เห็นถืงแนวคิดที่แตกต่างกันไป ขำๆ ครับ
ข้อสาม เมื่ออ่านแล้วเกิดความเบื่อหน่าย คิดว่าไม่ใช่แนวอย่างที่หวัง ไม่เป็นดังใจ อันนี้ผมคงช่วยอะไรท่านไม่ได้แล้ว ก็คงได้แต่บอกว่า ไม่อยากอ่านก็ไม่ต้องอ่านครับ เพราะเริ่มแรกที่คิดจะเขียนเรื่องนี้คืออยากแต่งตามที่ตัวเองต้องการก็เท่านั้น ก็ได้ข้อมูลมากจากการสั่งสมประสบการณ์การอ่านของท่านอื่นๆ และประสบการณ์ของตัวเองและคนรอบข้างบวกเข้าไป อยากให้เรื่องนี้เป็นการถ่ายทอดจินตนาการที่ออกมาจากหัวของผม ให้เป็นไปตามความรู้สึกนึกคิดที่ผมมีต่อตัวละคร เนื้อเรื่อง และเหตุการณ์ต่างๆ บางครั้งอาจสมจริง บางครั้งอาจเกินจริงไปบ้าง หรือบางครั้งก็ไม่สมเหตุสมผล แต่นั่นแหละครับ นิยายก็คือนิยาย อะไรก็เกิดขึ้นได้ผ่านตัวหนังสือที่ผู้เขียนอยากให้เป็น ก็สุดแล้วแต่ว่าจะอินหรือไม่อิน แต่คงเข้าใจนะครับ ว่าผมไม่ใช่มืออาชิพ หากมีข้อผิดพลาดหรือทำให้ท่านใดไม่พอใจ ผมก็ขออภัยและน้อมรับความผิดไว้ ณ ที่นี้ นะครับ เค้าโครงเรื่องนี้เป็นอย่างไร เชิญท่านๆ ลองอ่านดูกันเอาเองนะครับ (โห.....นี่ขนาดไม่อยากจะพูดอะไรมากนะครับเนี่ย)
รฐากร หรือฟอง หนุ่มน้อยร่างบางผู้อ่อนโยนและช่างฝัน ต้องจากคุณปู่ คุณย่า และบ้านสวนที่ต่างจังหวัดมาเริ่มใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ที่แสนจะไม่คุ้นเคย เพื่อเรียนต่อในระดับปริญญาตรี โชคดีที่เขาไม่ได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตามลำพัง ยังมีอีกสองเพื่อนรักจอมยุ่งร่วมทางมาด้วย นั่นก็คือ เดือน หรือ มั้นท์ เด็กสาวผู้เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ และ นภเกตน์ หรือ นกรู้ เด็กหนุ่มผู้มีบุคลิกตรงข้ามกับชื่อของตัวเอง ทั้งสามคนเป็นเด็กบ้านนอกรุ่นราวคราวเดียวกัน และเป็นเพื่อนรักที่เติบโตมาด้วยกัน การที่ฟอง และสองเพื่อนได้เข้ามาเรียนที่นี่ ทำให้ได้เจอเพื่อนใหม่น่าตาน่ารัก ชื่อว่า ม่านฝน หรือ ฝน เด็กสาวผู้สดใส และร่าเริง เธอหลงรักฟองอย่างถอนตัวไม่ขึ้นตั้งแต่แรกพบ
การที่ฟองได้เข้ามาเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ ทำให้ฟองได้พบกับ หมอกเมฆ หรือ หมอก หนุ่มหล่อผู้เป็นถึงเดือนคณะวิศวะโยธา เขาเป็นพี่ชายของฝน เมื่อฝนเอ่ยถึงฟองให้เขาฟังอยู่บ่อยๆ ทำให้เขาอยากจะเจอและทำความรู้จักกับชายหนุ่มที่น้องสาวปลื้มนักปลื้มหนาสักครั้ง แต่แล้วเรื่องวุ่นวายต่างๆ ก็เกิดขึ้น อย่างที่ไม่มีใครได้ตั้งตัว เมื่อเกิดเหตุการณ์แปลกๆ ขึ้นระหว่าง ฟอง กับ สัตตบงกช หรือ บัว แฟนสาวของหมอกที่อยู่กินกันมาตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัยโดยที่ทางบ้านทั้งสองฝ่ายรู้เห็นเป็นใจ
หมอกไม่ชอบฟอง เพราะเคยได้ยินเรื่องของฟองมาบ้าง ว่าฟองมีคนรักอยู่แล้วซึ่งเป็นเด็กหนุ่มนักเรียนม.ปลาย เลยเข้าใจว่าฟองไม่ใช่ชายแท้ ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมากที่ฝนจะชอบพอกับฟอง ถึงขนาดบังคับไม่ให้ฝนไปยุ่งเกี่ยวหรือสนิทสนมกับฟองมากเกินกว่าเพื่อนร่วมชั้น เขารู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แน่ เพราะฝนเป็นคนที่จะทำอะไรต้องทำให้ได้ ห้ามมีใครมาขวาง และเขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่กำลังเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างแน่นแฟ้น แต่มีหรอที่คนอย่างฝนจะยอมให้พี่ชายอย่างหมอกที่ซึ่งไม่เคยบังคับเธอเลย มาบงการชีวิตของเธอได้
ส่วนฟองนั้น นอกจากการได้เข้ามาเรียนมหาลัยที่เขาตั้งใจได้สำเร็จแล้ว เขายังมาพร้อมกับความหวังลึกๆ ที่น้อยคนจะรู้ ปมอดีตที่ฝังอยู่ในใจอย่างไม่เคยลืมเลือน จนถึงบัดนี้ เขายังจะหวังได้อีกไหม????.....
แต่ชีวิตมันก็ไม่ได้ราบรื่นเสมอไป เพราะฟองจะต้องเจอกับมรสุมครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต ที่กำลังจะโหมเข้ามาในอีกไม่ช้า โดยที่เขายังไม่รู้ตัวว่า มรสุมที่ว่างนั่นกำลังก่อตัวขึ้นเงียบๆ อยู่ไม่ห่างจากตัวเขานั่นเอง
ขอบพระคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านกันนะครับ
มนุษย์ผู้อาบแสงจันทร์
ปล. อาจจะดูยังไม่สวยงามเท่าไหร่ เพราะยังทำอะไรไม่ค่อยจะเป็นเลย จะปรับปรุงไปเรื่อยๆ นะครับ
หวังว่าคงจะชอบกันนะครับ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น