คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 5
My Friends…รักนายเจ้าของหัวใจ
5
เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงเลิกเรียนนักเรียนหลายคนต่างทยอยกับบ้านกันที่ห้องตอนนี้ก็เหลือแค่ดงเฮ อึนฮยอก และ คิบอม ทั้งสามกำลังเก็บของเพื่อไปที่หอพัก
“คุณ
“อ้าว...เรียว...วันนี้ไม่วางหรอกต้องเข้าหออ่ะ ไม่ด้วยไม่ได้ ขอโทษนะ” ดงเฮบอก
“ว้า...เสียดายจัง ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราไปคนเดียวก็ได้” เรียววุคบอกอย่างเสียดาย
“จ้า ขอโทษจริงๆ นะ เอาไว้วันหลังเราจะไปด้วยนะ”
“จ้ะ ว่าแต่สองคนนั้นใครอ่ะ” เรียววุคชี้ไปทางคิบอมและอึนฮยอก
“อ๊อ...นี่นักเรียนใหม่เพิ่งย้ายมาจากอเมริกา คนน่ารักคนนี้ชื่อ อึนฮยอก ส่วนอีกคนชื่อ คิบอม” ดงเฮแนะนำ
“อ้า ยินดีที่ได้รู้จักนะ เราเรียววุคเป็นเพื่อนสุดเลิฟของคุณหนูด๊องจ้ะ” เรียยววุคยิ้มให้ทั้งสองคน
“ยินได้ที่ได้รู้จักฮะ เรียววุคนี่น่ารักเหมือนดงเฮเลยนะฮะ” อึนฮยอกชม
“ยินได้ที่ได้รู้จักนะ” คิบอมพูด
“จ้า งั้นเราไปก่อนนะ เดี๋ยวก็ค่ำซะก่อน บะบายคุณหนูด๊อง” เรียววุคโบกมือให้ทุกคนแล้วรีบวิ่งออกไป
“ป่ะ งั้นพวกเรากลับกันเถอะ” ดงเฮชวน
“ไปสิ”
ณ หอพักโรงเรียน SJ
ชั้น 8 ห้อง 8129
“ว้าว ห้องใหญ่ดีนิครับ” ฮยอกพูดพร้อมเดินสำรวจรอบห้อง
ห้องนี้ใหญ่พอสมควรเพราะเป็นห้องสำหรับ 3 คน มี 3 เตียงเรียงติดกัน ตู้เสื้อผ้าก็เช่นกัน มีโทรทัศน์ ตู้เย็น ที่ทำอาหาร พร้อม และห้องน้ำ
สองหนุ่มจัดของเข้าตู้เสื้อผ้า มีแต่ดงเฮที่จัดของตั้งแต่เมื่อวานแล้วเข้าไปอาบน้ำก่อน
แกร๊ก แกร๊ก (เสียงเปิดประตูนะ)
“ได้อาบน้ำแล้วสบายตัวจังเลย” ดงเฮเดินออกมาพร้อมเช็ดผมที่เปียก และพันผ้าเช็ดตัวผืนเล็กรอบช่วงล่าง
“เอ๊ย!!!” เมื่อสองหนุ่มหันหน้าออกจากตู้เสื้อผ่านก็ต้องตกใจ ก็จะอะไรซะอีกล่ะ ผิวขาวราวกับหิมะ ช่วงท้องแบนราบไร้ส่วนเกิน ยอดอกสีชมพูนั่นเล่นเอาสองหนุ่มตาค้างเลยทีเดียว
“อะไร เนี่ยพวกนายเป็นอะไรไปมองฉันทำไม” ดงเฮถาม แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร เดินไปนั่งที่ปลายเตียงแล้วเช็ดผมต่อไป
“ไปใส่เสื้อผ้าเดี่ยวนี้” สองหนุ่มประสานเสียงออกคำสั่ง ต่างหน้าแดงไปตามๆกัน จะยั่วอะไรนักหนาดงเฮ
“อะไรกันแค่นี้ก็ต้องตะโกนด้วยหรอ ให้ฉันเช็ดผมให้แห้งก่อนสิ เดี๋ยวไม่สบายพอดี แล้วพวกนายเป็นไรหน้าแดงๆไม่สบายป่ะ ไหนมาเช็กดูสิ” ไม่พูดป่าวดงเฮเดินเข้ามาหาชายหนุ่มแล้วใช้หน้าผากของตัวเองกดลงที่หน้าผากของคิบอม ตามด้วยอึนฮยอก
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก จะยั่วผมไปถึงไหนครับคนน่ารัก เดี๋ยวก็กดมันซะตรงนี้เลยนะ ความคิดอึนฮยอก
คุณหนูอะไรยั่วได้...(น่ารัก) จะฆ่าฉันรึไงนายหน้าหวาน ความคิดคิบอม
“เอ๊ะ ตัวก็ไม่ร้อนหนิ ... อุ้ยหน้าแดงกว่าเดิมอีก ทำไงดีเนี่ย” ดงเฮดูกังวลมากขึ้น
“พวกเราไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะไม่ไหวแล้ว” แล้วอึนฮยอกจะรีบวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องไป
“เป็นไรของเค้าเนี่ย” ดงเฮบ่นแล้วไปนั่งเช็ดผมต่อ
...
..
“จะยั่วอีกด้านมั้ย” เสียงเข้มของคิบอมเอ่ยถามอย่างเหยียดๆ
“นายหมายความว่าไง” ดงเฮถามแล้วยืนขึ้น เดินตรงมายังคิบอมอีกครั้ง
“ก็เห็นๆอยู่” ไม่พูดป่าว คิบอมยังใช้สายตาแทะโลมดงเฮตั้งแต่หัวจรดเท้า อย่างกับเครื่องสแกรน
“อ๊ากกกกกกกกก ไอ้หื่ม ไอ้ลามก ไอ้คนทุเรศ นายตายแน่” ดงเฮพุ่งตรงเข้าไปกัดหูคิบอมทันที
"ย๊ากกกกกกกกกกกกกก ยัยบ้าหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ มันเจ็บนะ" คิบอมตะโกนพร้อมกับดิ้นตัวไปมาให้ดงเฮหยุด
"ตายแน่ นายตายแน่ บังอาจมาคิดทะลึ่งกับฉัน" ดงเฮเพิ่มจากกัดหู มาเป็นการบีบคอคิบอม
"..." นิ่งฮะ มันนิ่ง
"นี่นาย อ๊ากกกกก" ยังไม่ทันจะได้พูด คิบอมก็จับดงเฮทุบลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันที (เฮ้ย!!)
"กล้ากัดหูฉันเรอะ" คิบอมก้มหน้าลงไปหาดงเฮ...และ
"555+ 5555+หยุดๆๆๆเถอะนะนายบ้า 555+" รู้มั้ยครับตานี่ทำอะไรผม...
ก็กัดหูผมคืนน่ะสิคับ มันไม่เจ็บครับเพราะนายนี่แค่งับไว้เฉยๆ ตอนนี้มันจั๊กกะจี้มากมายเลย
"555+ ปล่อยๆๆ ฉันไม่ไหวแล้ว 555+" ดงเฮขำจนน้ำตาไหลเลยทีเดียว
"อ๊ะ" ดงเฮร้องตกใจเมื่อจมูกของตัวเองไปโดนแก้มป่องๆของคิบอมเข้า
ทั้งคู่จึงเพิ่งรู้ตัวว่าอยู่ใกล้ชิดกันมากเกินไป
สายตาของทั้งสองจ้องมองกันอย่างค้นหาอะไรซักอย่าง
จนกระทั่ง
แกร๊ก แกรก
"นายสองคนทำอะไรกันน่ะ"
ความคิดเห็น