คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่นะ!!
วันรุ่งขึ้น.....
“คิรัวร์..................จ๋า...~~” อยู่ๆกอร์นก็เข้ามากอดคิรัวร์ “เห้ยๆ กอร์น !!นายทำอะไร
เนี่ย” คิรัวร์ เขินนิดๆ (ง่า..ก็ชอบเค้าอยู่แล้วอ่ะ) คิรัวร์สังหรณ์ใจว่าจะเป็นผลจากยาเมื่อวาน เลยวิ่งไปเก็บขวดนั้นมาดู คิรัวร์
เห็นข้างๆฉลากมีแผ่นอะไรติดอยู่ด้านใน เลยลอกออกมาดู อ่านได้ความว่า
“ยานี้เป็นยาเสน่ห์ ได้เอาใส่ใคร เป็นโงหัวไม่ขึ้น วิธีแก้คือ จูบซักที เดี๋ยวก็หายจ้า....”
“อะไรฟะเนี่ย....ชั้นจะทำได้ยังไงฟ้า.......” คิรัวร์หันไปดูกอร์น กอร์นยังกอดคิรัวร์ไว้แน่น
“อ่า....จะให้จูบเจ้านี่กะเจ้าคุราปิก้ายังไหว แต่เจ้าเลโอลีโอนี่ล่ะ” คิรัวร์คิด (อืม...น่าคิดแฮะ)
“เอาละ___....แก้ให้กอร์นก่อนละกัน” คิรัวร์เชยคางของกอร์นขึ้นมา กำลังจะจูบแล้ว 3....2....1.....0
“ทำไม่ได้ ว้อย...!!” คิรัวร์วิ่งออกมาจากห้องด้วยความเร็วสูง150กิโลเมตรต่อชั่วโมง ฝุ่นตลบอบอวล
“เฮ้ย....จะแก้ให้ใครก่อนดีฟะเนี่ย....”ไม่นานต่อมา คิรัวร์คิดได้แน่วแน่ ก็วิ่งไปหาคุราปิก้ากับกอร์น ดึงตัวเข้ามาอยู่ในวงแขน จุ๊บพร้อมกันทั้งสองคนซะเลย
“จุ๊บ...จุ๊บ” คิรัวร์หน้าซีดเซียวกว่าวันก่อนหลายเท่า ราว
กับว่าทั้งสองคนดูดพลังงานที่
อยู่ในตัวไปหมดดดด เล้ย เสร็จแล้วทั้งสองคนก็ตื่นขึ้นจากยาเสน่ห์
“แฟนะ!!!!”
“ทำอะไรชั้นฟะ ไอ้
เด็กเกย์ จูบชั้นทำไมห๊า....แล้วแขนนี่มันอะไร...!!” คิรัวร์โดนคุราปิก้าชกใส่จังเบอร์ ส่วนกอร์นยังมึนงงอยู่ในวงแขนของคิรัวร์
“อ่า...ชั้นมาทำอะไรที่นี่เนี่ย ขอโทษนะคิรัวร์ กลับก่อนล่ะ” กอร์นกลับไปกับคุราปิก้า
ทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง คิรัวร์- เอามือกุมหน้าไว้...
“เจ็บ...ว้อย...เจ้าคุราปิก้านี่ ชกมาได้ อุตส่าห์แก้ฤทธิ์ยาเสน่ห์ให้นะ___...(ก็ตัวเองทำเองนี่ฟะ)
ความคิดเห็น