คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เอ๋! มีแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย!!!
"จะจับเวลาแล้วนะ เริ่มได้!!!"
รีบอร์นพูด
สึนะยังคงนอนอยู่กับที่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"สงสัยจาม้วยมรณาไปจริงๆซะแล้วม้าง สึนะเอ๋ย เรียวเฮไปดูทีซิ"
รีบอร์นพูด
"หยุดหายใจแล้วครับ"
เรียวเฮพูด
"สึนะ!!!"
ยามาโมโตะร้องไห้เสียงดัง
"รุ่นที่ 10!!!"
โกคุเทระท่าทางจะเสียใจมาก เค้าคิดว่าถ้าเค้าไม่ทะเลาะกับยามาโมโตะสึนะคงไม่เป็นแบบนี้
"บรึ้ม!!!!?!!!"
เสียงระเบิดเสียงดัง ต้นกำเนิดเสียงเกิดจากตรงที่สึนะนอนอยู่ ควันสีขาวคละคลุ้งไปทั่ว
"ควันอะไรเนี่ย"
เสียงสึนะดังลอดออกมาจากกลุ่มควันนั้น แต่น้ำเสียงของสึนะกลับแหลมเล็กลง
"รุ่นที่ 10 ครับ เป็นไงบ้างครับ"
โกคุเทระถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
ควันค่อยๆจางลง ปรากฎเป็นร่างของสึนะกำลังนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น เจ้าตัวทำหน้างงๆ
"เอ้ !!! ไหนค่ะ คุณสึนะอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ"
สึนะพูดแปลกๆ ทำเอาเหล่าคนฟังทั้งหมดงงไปตามๆกัน
"แกหน่ะ คือสึนะเฟ้ย เดี๋ยวปะเหงกเลย!!!"
รีบอร์นพูด
"เอ๋ ชั้นจะเป็นคุณสึนะได้ไงค่ะ... อ๋อ!!!รู้แล้ว..."
สึนะยังคงพูดแปลกอีกที ทำเอาโกคุเทระทนไม่ไหว
"รุ่นที่ 10 เป็นไรไปเหรอครับ หรือเป็นเพราะเหนื่อยมากไป ถีงได้พูดอะไรพิลึกๆออกมา"
โกคุเทระงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"สงสัยจะเป็นอย่างที่โกคุเทระบอกมั้ง"
รีบอร์นพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
แหมจะให้เค้าไม่ยิ้มอย่างนั้นได้ไง ก็ กระสุนที่เค้ายิงสึนะไปมันได้ผลนะสิ ^^
ใช่แล้วกระสุนในตอนแรกไง แสดงว่าตอนนี้ผีสาวอยู่ในร่างสึนะเรียบร้อยแล้ว!!!?!!!
"สึนะขอเคลียร์ซักแปบได้มะ"
รีบอร์นควักมือเป็นเชิงเรียกสึนะ สึนะตามเดินตามไปอย่างว่าง่าย
"ห้ามใครแอบฟังนะไม่อย่างนั้นพ่อเชือดทิ้งแน่"
รีบอร์นขู่ สีหน้าจริงจัง
.........................................................................................................................
"ดีจ้า เธอคือผีสาวเมื่อคืนใช่มะ"
รีบอร์นทัก
"ใช่ค่ะ แหม คุณรีบอร์นนี่เก่งจัง"
ผีสาวในร่างสึนะตอบ
"สงสัยเป็นเพราะกระสุน 'สลับวิญญาณ'มันจะมีผลหลังถูกกระสุน 'ดับเครื่องชน'แน่เนอะ"
รีบอร์นให้ความเห็น
"น่าจะเป็นอย่างนั้นนะค่ะ"
ผีสาวในร่างสึนะตอบ
"เอาหูมานี่สิ เดี๋ยวจะบอกแผนการให้"
รีบอร์นพูด
"ค่ะ"
รีบอร์นกระซิบกับสึนะ เฮ้ยไม่ใช่ ผีสาวในร่างสึนะ
<เนื่องจากคนเขียนรักชีวิต จึงไม่สามารถแอบฟังได้ -*- เอ้ย มะช้าย เดี๋ยวเนื่อเรื่องตอนต่อไปถูกเปิดเผยหมด - ->
<ต่อไปจะเรียกผีสาวในร่างสึนะ ว่า สึนะ แล้วนะงับ เพราะพิมเหนื่ยมาก มานยาว - - เข้าใจแล้วก็อ่านต่อเลยงับ >
"โอเค ตกลงตามนี้นะ"
รีบอร์นพูด สึนะพยักหน้าหงิกๆเป็นเชิงรับ
"เชื่อมือชั้นได้เลยค่ะคุณรีบอร์น"
..............................................................................................................................
รีบอร์นพาสึนะเข้าไปหาคนอื่นๆที่ยืนรออยู่
"พอดีสึนะมันหิวข้าวเช้าหน่ะ เลยเกิดธาตุอารมณ์แปรปรวน"
รีบอร์นตอบแก้ตัว
ทุกคน งง กันตามระเบียบ - -
"แหม นี่ก็สายแล้วนะ ยังไงก็กลับไปกินข้าวเช้ากันก่อนเถอะ!!!"
เรียวเฮออกความคิดเห็น
"แล้วเรื่องฉันกับโกคุเทระหล่ะ จะเอาไงดี"
ยามาโมโตะพูดขึ้นมา ทำเอาโกคุเทระโมโห
"เฮ้ย!มาสู้กับชั้นมั้ย ไอ้บ้าเบสบอล ไม่ต้องถึงมือรุ่นที่ 10 หร๊อก!!!"
"เฮ้ พวกนายหน่ะพอได้แล้ว!!!"
รีบอร์นจับเอาหัวของโกคุเทระกับยามาโมโตะมาโขกกัน เพื่อเรียกสติทั้งคู่
"พวกนายไม่ห่วงสึนะบ้างหรือไง มัวแต่ทะเลาะกันอยู่ได้"
รีบอร์นพูดอย่างฉุนๆ
"อืม ผมหยุดก็ได้ครับคุณรีบอร์น"
โกคุเทระตอบ
"ขอโทษนะ สึนะ ชั้นนี่มันไม่นึกถึงเรื่องของนายเลย"
ยามาโมโตะขอโทษขอโพย
"เอาหล่ะ เมื่อเข้าใจกันแล้วก็กลับไปที่พักกันเถอะ"
รีบอร์นพูด
"คร้าบ!!!"
ทั้งหมดขานรับพร้อมกัน ยกเว้นสึนะที่ยืนเงียบอยู่เพียงคนเดียว
พายุเริ่มก่อตัวขึ้นแล้ว!!!
************************************************************************************************
รู้สึกว่าตอนนี้มันสั้นจังเลย -*- ยางไงก็ติดตามอ่านตอนต่อไปด้วยน้างับ
สึนะคือเคะสาธารณะง้านหรอ กรำแท้ แกเอ๋ย
************************************************************************************************
ความคิดเห็น