คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มะรุมมะตุ้มวุ่นวาย!!!
"อื้อ"
แสงแดดสีส้มแสบตา ทำให้สึนะเคืองตา พร้อมกับร้องออกมาเบาๆ
"เป็นไงบ้าง"
รีบอร์นที่อยู่ข้างๆสึนะถามออกมา
"แงะ ไม่เห็นเป็นไรเลยหนิ"
สึนะทำหน้างง
"สงสัยท่าทางกระสุนจะไม่ได้ผลแฮะ"
รีบอร์นทำขมวดคิ้ว
"แล้วนี่...เฮ้ย!!! นี่ชั้นนอนที่นี่ตลอดคืนเลยเรอะ"
"ก็เออจิ ยุงเยอะมากๆเลยดูสิ"
รีบอร์นถกแขนเสื้อออกมาให้สึนะดู มีรอยแดงๆ เต็มแขน
"จะเห็นใจดีหรือจะสมน้ำหน้าดีหว่า"
สึนะคิดในใจ
"สึนะ!!!"
เสียงเรียกคุ้นหูดังมาแต่ไกล
"คุณพี่!!!"
"คนในชมรมบอกว่า สึนะละเมอเดินออกมา อย่างนี้ไม่ไหวเลยแฮะ สึนะ"
เรียวเฮพูด
"จิงเหยอ ใครมานพูดงั้นฟระ!!!"
สึนะคิดในใจ
"อาวหล่ะ สึนะ ลุกขึ้น แล้วไปวิ่งตอนเช้ากัน!!!"
เรียวเฮฉุดสึนะ ถูลากถูกังไปตามพื้น สึนะหมดแรงขัดขืน
"สึนะมันหมดแรงข้าวต้มแล้วมั้งนั่น"
รีบอร์นที่ยืนดูอยู่พูดออกมา
"เฮ้ !!! แต่ยังไงก็ต้องวิ่งนะ ไม่อย่างนั้นมันไม่ยุติธรรมกับคนอื่นเค้า เข้าใจมั้ย"
เรียวเฮพูด
"ยังไงก็ต้องวิ่งให้ได้งั้นเหรอก๊าบ!!!"
สึนะที่นอนกองอย่างหมดแรงอยู่กับพื้นพูดสวนขึ้นมา
"เฮ้ย!!! ทนดูไม่ได้แล้วเฟ้ย!!!"
เสียงเสียงหนึ่งดังมาจากพุ่มไม้ใกล้ๆ
"ใครหน่ะ!!!"
เรียวเฮหันขวับไปที่เจ้าพุ่มไม้น่าสงสัยนั่นทันที เจ้าพุ่มไม้นั่นขยับเล็กน้อย
"ออกมานะ!!!"
เรียวเฮพูด พร้อมกับแหวกพุ่มไม้แล้วดึงเอาใครบางคนออกมา
"ระ...รุ่นที่ 10 สวัสดีตอนเช้าครับ!!!"
โกคุเทระงั้นเรอะ!!!
"ไง สึนะ!!!"
ยามาโมโตะด้วย!!!
"บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยไง โกคุเทระ เป็นไงหล่ะโดนจับได้เลย ฮาฮาฮา!!!"
ยามาโมโตะกระทุ้งศอกใส่โกคุเทระเบาๆ
"มันน่าขำตรงไหนวะ ไอ้บ้าเบสบอล แล้วก็อย่ามาทำเป็นตีซี้นะเฟ้ย"
โกคุเทระทำท่าทางโกรธใส่ยามาโมโตะ
"สองคนนี้มาเพื่อทะเลาะกันงั้นเหรอ -*-"
สึนะคิดในใจ
"แล้วพวกนายมาที่นี่ทำไมกัน นี่มันค่ายของชมรมชั้นนะ"
เรียวเฮพูด
"มาดูแลรุ่นที่ 10"
โกคุเทระตอบห้วนๆ
"มาเที่ยวไง"
ยามาโมโตะตอบ
"มากันคนละเรื่องอีกแล้ว"
สึนะคิด
"เอาหล่ะสึนะยังไงนายก็ต้องลุกขึ้นมาวิ่งตอนเข้าอยู่ดี เอ๊า!!! ลุกได้แล้ว"
เรียวเฮสั่งสึนะ
"เฮ้ย!!! ไม่เห็นหรือไง รุ่นที่ 10 ไม่มีแรงวิ่งแล้วอะ จะให้รุ่นที่ 10 วิ่งอีกงั้นเรอะ"
โกคุเทระพูด
"ถ้าขาตัวเองวิ่งไม่ได้ก็ใช้ขาคนอื่นสิเฟ้ย"
รีบอร์นที่ยืนฟังอยู่นานพูดขึ้นมา
"หมายความว่าไงครับคุณรีบอร์น"
โกคุเทระถาม
"ก็ถ้าสึนะวิ่งไม่ไหว ก็ต้องมีคนแบกไปไง"
รีบอร์นพูด
"โอ้ สมกับที่เป็นคุณรีบอร์น ไอเดียบรรเจิดมากครับ"
โกคุเทระพูด
"เรียวเฮไม่ขัดข้องอะไรใช่ไหม"
รีบอร์นพูด
"ถ้าพูดอย่างนี้ วันนี้ของดเว้นให้แล้วกัน แล้วอย่ามาบ่นทีหลังนะ"
เรียวเฮสรุป
"งั้นรุ่นที่ 10 ครับ เชิญ ผมลูกผู้ชายตัวจริงกระทิงแดงอยู่แล้ว แค่นี้ จิ๊บๆ"
โกคุเทระก้มลงให้สึนะขี่หลังแต่ ยามาโมโตะก็มาห้ามไว้
"เฮ้ โกคุเทระ ชั้นต้องเป็นคนแบกสึนะสิ"
ยามาโมโตะแย้งขึ้นมา
"ทำไมอะ แกไม่ได้ออกความคิดเห็นอะไรซักหน่อย"
โกคุเทระพูด
"ก็มัน....เออ"
ยามาโมโตะพูด พลางหน้าแดงก่ำ
"เออ... อะไรเล่า แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยอะ"
โกคุเทระพูด
"แหม ก้ออ..ชั้นชอบ....เออ.. สึนะนี่นา แหะๆๆ"
ยามาโมโตะพูดพลางหัวเราะแก้เขิน
"ห๊า!!!"
ทั้งเรียวเฮ สึนะ และโกคุเทระตกใจพร้อมกัน
"ไหงพูดงี้ว่ะ ไอ้บ้าเบสบอล เดี๋ยวพ่อเชือดทิ้งเลย"
โกคุเทระเริ่มโมโห
"อ้าว โกคุเทระ พูดแบบนี้หมายความว่า หึง สินะ "
ยามาโมโตะเริ่มแหย่โกคุเทระ
"พูดแบบนี้ต่อหน้ารุ่นที่ 10 ได้ไง ช้านไม่ได้ชอบรุ่นที่ 10 ซ้ากกกหน่อย!!!"
โกคุเทระแก้ตัวพัลวัน แต่เจ้าตัวก็เริ่มหน้าแดง
"สึนะคงเข้าใจความรู้สึกของชั้นดีสินะ"
ยามาโมโตะพูดพลางหันไปทางสึนะ
อ้าว สึนะช็อคไปแล้วครับท่าน -*-
"งั้นมาตัดสินกันว่าใครจะได้สึนะไปครอง"
รีบอร์นพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
"โอเค!!!"
ยามาโมโตะพูด
"ยังไงผมก็ไม่ให้รุ่นที่ 10 ไปตกอยู่ในมือ ไอ้บ้าเบสบอลหรอก!!!"
โกคุเทระก็ตกลงตามยามาโมโตะ
"กติกามีอยู่ว่า ใครสามารถล้มสึนะตอนดับเครื่องชนได้ คนนั้นได้สึนะไป ให้สู้คนละ 5 นาทีนะ เข้าใจมั้ย"
รีบอร์นอธิบาย
"เยสเซอร์"
ทั้งยามาโมโตะและโกคุเทระขานพร้อมกัน
"อิอิ เตรียมใจไว้ได้เลย สึนะ"
รีบอร์นเล็งกระบอกปืนไปทางสึนะที่ยืนช็อคอยู่
"ปัง!!!"
สึนะล้มลง
"และคนแรกที่ต้องสู้กับสึนะคือ ยามาโมโตะ!!!!"
***********************************************************
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ยามาโมโตะ จะชนะสึนะได้หรือไม่ ติดตามอ่านตอนต่อไปเร็วๆนี้เจ้าค่ะ ^^
************************************************************
ความคิดเห็น