รักร้ายในม่านหมอก

รักร้ายในม่านหมอก
โดย บารอนเนส

ความรัก...ใครว่ามันเป็นเรื่องง่ายกันล่ะ

รักแท้ รักฉาบฉวย รักลุ่มหลง รักแรกพบ เยอะแยะมากมาย

รวมไปถึง...รักร้าย ที่ถูกซุกซ่อนไว้จนมองไม่เห็น ราวกับอยู่ในม่านหมอก


        นันทริกา หญิงสาวกำพร้าที่ถูกรับอุปการะโดยครอบครัวของมหาเศรษฐี ตระกูลสุวรรณพิมาลย์ เจ้าของธุรกิจอิเล็กทรอนิคนำเข้าจากยุโรป    ด้วยความเฉลียวฉลาดแกมโกงของเธอ ทำให้เธอกลายเป็นความหวังหนึ่งของครอบครัวสุวรรณพิมาลย์ ว่าสักวันเธอจะมาเป็นสะใภ้และรักษาผลประโยชน์ของครอบครัว

        และเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธความต้องการนั้น ด้วยใจของเธอเองก็ตกหลุมรักผู้สืบทอดคนต่อไปของสุวรรณพิมาลย์ โดยมิได้สนใจเงินทองของเขา

       แต่ทว่าเรื่องมันไม่ง่ายอย่างนั้นเมื่อ ถิรเดช สุวรรณพิมาลย์ ชายหนุ่มรูปงามผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมอยู่ตลอดเวลา รู้สึกจงเกลียดจงชังนันทริกา   เหตุผลเพียงเพราะหล่อนนั้นทำให้เขาเสียหน้าโดยการชิงสร้างผลงานให้บิดามารดาของเขาชื่นชมมาโดยตลอด

        นันทริกาเองก็ร้ายกาจใช่ย่อย หล่อนรู้ว่าถิรเดชไม่ชอบหล่อน จึงแกล้งสร้างปัญหาให้เขาปวดเศียรเวียนเกล้าอยู่ร่ำไป

        หากแต่ในความร้ายของหล่อนนั้นไซร้ มีความหมายแอบแฝงอยู่เนืองนิจ  จดหมายชื่นชมและให้กำลังใจถูกส่งไปหาถิรเดชอยู่ตลอดเวลาสิบกว่าปี โดยที่ถิรเดชไม่เคยล่วงรู้เลยว่าใครเป็นเจ้าของจดหมายฉบับนั้น

        ถิรเดชก็ยินดีปรีดากับข้อความในจดหมายนั้น และพลันคิดไปว่าผู้ที่ส่งให้คือแฟนสาวที่เขาคบหามาหลายปี

        ยิ่งนันทริกาไม่ได้มีความหมายในใจของถิรเดช ยิ่งทำให้หล่อนและเขาตั้งหน้าจะหาเรื่องกันตลอดเวลา  และนันทริกาก็ไม่เคยคิดจะบอกความจริงให้เขาทราบได้เลยว่าหล่อนรู้สึกอย่างไร กลับยิ่งกลั่นแกล้งถิรเดชไม่ให้เขาได้มีความสุขกับคนรัก  จึงเหมือนมีม่านหมอกที่บดบังไม่ให้ถิรเดชได้มีโอกาสรู้ความจริง

        เขาจึงจัดการแก้แค้นเธอด้วยความรุนแรง เพียงเพื่อสั่งสอนหล่อน ที่ไม่รู้จักยุติความร้ายกาจเอาไว้

----------

     "คุณจะทำอะไรน่ะ"  นันทริการ้องเสียงลั่นขึ้นมาด้วยความไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายที่กำลังฉุดกระชากลากถูหล่อนนั้นคิดจะกระทำการใด  เรี่ยวแรงทั้งหมดถูกรวมไปไว้ในมือเพื่อผลักใสไม่ให้ร่างกายของชายหนุ่มเข้ามาใกล้หล่อนมากกว่านี้  ถิรเดชถึงกับต้องใช้มือทั้งสองข้างรวบแขนของหญิงสาวที่ดิ้นรนหนีจากเขา ถึงแม้ว่านันทริกาจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่เรี่ยวแรงของหล่อนนั้นเยอะแยะ

     "ฤทธิ์มากจังเลยนะยัยตัวแสบ"

     "คุณเดชปล่อยฉันนะ" หญิงสาวแข็งขืน เพราะกลัวว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม กลัวเขาจะแกล้งจับหล่อนเข้าไปขังไว้ในห้องทำงานของเขาถึง 2 วันติดกัน แถมยังไม่ยอมส่งข้าวส่งน้ำ

     "ปล่อยให้เธอหนีฉันหรือยังไง กว่าจะมีโอกาสได้แก้แค้นเธอทั้งที"

     "ฉันจะหนีคุณทำไมล่ะ...บ้านก็อยู่ด้วยกัน ทำงานก็ที่เดียวกัน...ที่จริงฉันก็อยากจะหนีหน้าคุณอยู่หรอกนะ เบื่อที่จะมองหน้าคุณ...สุดทนแล้วจะบอกให้...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"

     "ใครต้องทนใครกันแน่ ยัยตัวแสบ ตั้งแต่เธอมาอยู่บ้านนี้ ฉันก็ไม่เคยมีความสุขอีกเลย" ถิรเดชไม่ลดแรงฉุกที่ดึงรั้งหญิงราวเอาไว้แม้แต่น้อย

     "โกหกชัดๆ ฉันเห็นแต่คุณออกไปมีความสุข ลั้นลาอยู่นอกบ้าน ตีสามตีสี่ถึงจะกลับ" ประโยคนี้ทำเอาชายหนุ่มหยุดชะงัก  ยัยตัวแสบนี่จับตาดูเขาอยู่ตลอด นันทริกายังคงทำหน้าทะเล้น ไม่สะทกสะท้านทั้งๆที่ยังโดนเขาฉุดกระชากลากถูก

     "ว่างมากนักเหรอถึงชอบมาสอดแนมฉัน" เขาเพิ่งจะนึกอะไรได้" งั้นดีเลย...ฉันมีอะไรงานให้เธอทำ" ชายหนุ่มเปลี่ยนทิศทางการลากร่างบาง จากห้องทำงานของเขา ไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก!