ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : งานวันเเรก..
ณ ค่ายเพลง Island Records เวลา 10.00 น.
ตอนนี้คุณกำลังอยู่ที่ค่ายเพลงอันใหญ่โตมโหฬารอลังการงานสร้างสุดที่จะบรรยาย มันเป็นค่ายเพลงที่ใหญ่มากจนคุณเเทบจะไม่เชื่อเลยว่าจะได้มาทำงานที่นี่ เเต่ละคนที่ทำงานที่นี่เเต่ละคนดูดีกันทั้งนั้นจนทำให้คุณรู้สึกว่าด้อยไปเลย
"มีอะไรให้ช่วยคะ?"
พนักงานที่นั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ถามคุณ
คุณ/เอ่อพอดีว่าฉันจะมาทำงานที่นี่หน่ะค่ะ
พนักงาน/ชื่ออะไรคะ?
คุณ/(ชื่อนามสกุลของคุณ)ค่ะ
พนักงาน:เชิญที่ห้อง213ชั้น3ค่ะ
คุณ/ขอบคุณค่ะ
เเละเเล้วคุณก็ขึ้นลิฟท์จนมาถึงที่ห้อง213ชั้น3
คุณค่อยๆเปิดประตูเข้าไป ในห้องเงียบสนิทไม่มีใครอยู่ซักคนคุณเลยไปนั่งรอที่เก้าอี้
5 นาทีผ่านไป ~
"อ้าวมาเเล้วหรอ?"^^
ผู้หญิงคนนึงเปิดประตูเข้ามา เเล้วถามคุณดูท่าทางเเล้วเธอน่าจะเป็นหัวหน้าของคุณ
"ฉันชื่อเเคทเทอรีนนะยินดีที่ได้รู้จัก"^^
คุณ/ฉันชื่อ(ชื่อของคุณ)ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ^^
เเคทเทอรีน/โอเคงั้นไปเริ่มงานกันได้เลยจ้ะ
เดี๋ยวนะ เริ่มงานงั้นหรอ = = คุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำนี่หน่าว่าจะได้ทำงานอะไร
คุณ/เอ่ออ คือคุณเเคทเทอรีนคะ คือฉันยังไม่รู้อะค่ะว่างานของฉันคืออะไร? -..-
เเคทเทอรีน/ตายจริงเเล้วนี่เธอมาทำงานทั้งที่ยังไม่รู้อะนะว่าได้ทำงานอะไร? = =
คุณ/พอดีป้าฉันยังไม่ได้บอกเอาไว้หน่ะคะ รู้เเค่ว่าได้มาทำงานที่นี่ -......-
เเคทเทอรีน/โอเคไม่เป็นไรๆ งานที่เธอจะได้ทำก็คือเป็นผู้ช่วยดีไซน์เนอร์ งานก็ไม่มีอะไรมากเเค่ช่วยฉันเตรียมชุด ช่วยเตรียมเครื่องมือเเต่งหน้าต่างๆ เเล้วก็ช่วยเหลืออะไรอย่างอื่นนิดๆหน่อยๆ เธอพอจะทำได้มั้ยจ้ะ? ^^
เดี่ยวนะ...สรุปคือมันไม่เกี่ยวอะไรกับดนตรีเลยใช่มั้ยไองานนี้เนี่ย สรุปคือฉันจะต้องมาเป็นผู้ช่วยดีไซน์เนอร์คอยเตรียมชุดอะไรนี่ใช่มั้ย =w=
คุณ/เเต่คือว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเเฟชั่นเลยนะคะ คือฉันว่าฉันไม่เหมาะกับงานนี้หรอกคะ =3=
เเคทเทอรีน/ไม่อยากหรอกจ้ะ เธอก็เเค่เรียนรู้อะไรจากฉันนิดๆหน่อยๆมันไม่ยากเกินไปหรอกจ้ะ สรุปตามนี้นะ เริ่มงานวันนี้เลยตามฉันมา
ห้ะอะไรนะ คือฉันไม่อยากเป็นดีไซน์เนอร์อะไรนั่นอะเข้าใจมั้ย ฉันไม่อยากเป็น เเงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเต่สุดท้ายฉันก็เดินตามยัยป้าเเคทเทอรีนจนมาถึงห้องอะไรบางอย่าง มันน่าจะเป็นห้องเเต่งตัวเพราะหน้าห้องเขียนเอาไว้
เเคทเทอรีน/รออยู่นี่ซักพักนะจ้ะฉันจะไปเอาเสื้อผ้าข้างล่างเเป๊ปนึง
คุณ/โอเคคะ
ว่าเเล้วป้าเเคทเทอรีนอะไรนั่นก็เดินจากไป เหลือเเต่ฉันที่นั่งอยู่คนเดียวในห้อง =.=
อะไรวะเนี่ย ทำไมฉันจะต้องมาเป็นผู้ช่วยอะไรนี่ด้วยห้ะ เเต่ถึงยังไงซะฉันก็ไม่ทำงานนี้ไม่ได้เพราะว่ามันเป็นโอกาสเดียวที่ฉันจะได้เป็นนักร้องถ้าฉันยังทำงานอยู่ที่ค่ายเพลงเเจมๆอะไรนี่
เเอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงประตูค่อยๆเปิดออก สงสัยจะเป็นป้าเเคทเทอรีนอะไรนั่นเเน่ ทำไมมาเร็วจะฟะไหนบอกว่าจะไปเอาเสื้อข้างล่างไง - -
"เเคทเทอรีนนน"
เอ๊ะนี่มันเสียงผู้ชายนี่ น่าจะมีผู้ชายบางคนกำลังอยู่เเถวๆหน้าห้องเเฮะ = =
"เเคทเทอรีนนนนนนนน!"
เสียงผู้ชายจริงๆด้วย =..=
"เเคทเทอรีนคุณอยู่มั้ยเนี่ยย"
สงสัยอิตานั่นมันไม่เห็นฉันเพราะว่าห้องนี้เสื้อผ้าเยอะมาก ฉันนั่งอยู่ตรงข้างหลังราวเสื้อผ้าพอดี อิตานี่ไม่เห็นฉันเเน่ๆ - -
จะตอบอิตานี่ไปดีมั้ยนะ -3-
"เฮ้ เเคทเทอรีนคุณเรียกผมมาเเล้วคุณอยู่ไหนเนี่ย"
เสียงอิตานั่นกำลังบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ดูเหมือนว่าอิตานั่นกำลังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
เเล้วก็เจอฉันในที่สุด....
"เธอเป็นใครเีนี่ย เเล้วเเคทเทอรีนหล่ะอยู่ไหน?"
ชัดเลย.. เต็มๆตาเลย.. อิตานั่นคือจัสตินบีเบอร์ 0.0
คุณ/เอ่อ..เเคทเทอรีนไม่อยู่หน่ะเธอลงไปเอาเสื้อข้างล่าง
อิตานี่นี่หล่อดีนะ หล่อมากๆด้วย หล่อสุดๆ หล่อจนไม่รู้จะอธิบายยังไง -//-
เเต่เสียดายฉันว่าอิตานี่ขี้เก๊กไปหน่อยดูจากในข่าวเเล้วฉันหมั่นใส่ -3-
จัสติน/เเล้วเธอเป็นใคร?
คุณ/ฉันเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของเเคทเทอรีนหน่ะ
จัสติน/งั้นหรอ ว่าเเต่เธอชื่ออะไร?
คุณ/ฉันชื่อ(ชื่อของคุณ)
จัสติน/ชื่อเพราะดีนี่ เป็นผู้ช่วยของเเคทเทอรีนใช่มะ
คุณ/อ้อใช่เเล้ว
จัสติน/งั้นมาเปลี่ยนเสื้อให้ผมหน่อยสิ
คุณ/ห้ะ อะไรนะเเล้วทำไมนายถึงไม่เปลี่ยนเองหล่ะ = =
จัสติน/ไม่ได้หรอก ไม่อย่างงั้นผมจะมีผู้ช่วยเอาไว้ทำไม^^
คุณ/เเต่ฉันไม่ได้เป็นผู้ช่วยนายนี่เรื่องอะไรจะมาใส่ให้ห้ะ - -
จัสติน/ก็เเคทเทอรีนเป็นผู้ช่วยผม ถ้าเเคทเทอรีนไม่อยู่คุณเป็นผู้ช่วยเเคทเทอรีนคุณก็ต้องเป็นผู้ช่วยผมเเทนเเคทเทอรีน^^
โอ้ยอิตานี่ นอกจากขี้เก๊กเเล้วยังกวนอีก หมั่นใส้จริงๆ =3=
จัสติน/ว่ายังไงจะใส่เสื้อให้ผมมั้ยครับ??^^
อิตาจัสตินพูดเเล้วก็ยิ้มกวนประสาทใส่ฉัน --*
คุณ/โอเคค่ะ จะให้เปลี่ยนเสื้อตัวไหนคะ -.-*
จัสติน/ตัวนี้ครับ ^^
อิตาจัสตินส่งเสื้อเชิ้ทตัวนึงให้ฉัน ฉันค่อยๆถอดเสื้อของเค้าออก
โอ้ยกลิ่นน้ำหอมอิตาจัสตินนี่เเรงจริงๆ ได้กลิ่นเเล้วรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ -/-
ตอนนี้ฉันถอดเสื้อให้อิตาจัสตินเสร็จเรียบร้อย อิตานั่นเลยใส่เเต่เสื้อกล้ามสีดำตัวเดียว ซิกเเพกอิตานั่นนี่เยอะจริงๆเวลาเผลอไปโดนเเล้วรู้สึกเเข็งไปหมด -3- ว่าเเต่ทำไมฉันต้องหน้าเเดงวะเนี่ย หน้าฉันตอนนี้ร้อนไปหมดเเล้ว ในชีวิตนี้ไม่เคยได้้ิอยู่ใกล้ๆผู้ชายคนไหนขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย -//-
จัสติน/อ่าวๆเป็นอะไรทำไมหน้าเเดงขนาดนั้น - -
คุณ/เปล่าๆพอดีว่าฉันเป็นไข้นิดหน่อยหน่ะหน้าก็เลยเเดงๆ ไำม่มีอะไรหรอก -/./-
จัสติน/งั้นหรอ ก็นึกว่าจะเขินผมซะอีก
คุณ/อะไรกันห้ะ ใครจะไปเขินนายเปล่าซะหน่อย
จัสติน/อ๋อหรอ^^
อิตาจัสตินพูดเเล้วค่อยๆเลื่อนหน้าของเค้าลงมาใกล้ๆฉัน
จัสติน/เเน่ใจนะว่าไม่ได้เขินผม^^
เเล้วเค้าก็ค่อยเลื่อนหน้าของเค้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ จนตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเค้า
ทำยังไงดี ทำยังไงดี >///<
เเล้วเค้าค่อยๆวางมือของเค้าลงบนไหล่ทั้งสองข้างของฉัน ฉันค่อยๆเขยิบหนีจนตอนนี้ตัวของฉันติดอยู่กับพนังห้อง
จัสติน/ไม่ได้เขินผมจริงๆหรอ ตอนนี้หน้าคุณเเดงยิ่งกว่าเดิมอีกนะ
เเล้วเค้าก็ค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาเรื่อยๆ
จัสติน/ยอมรับซะเถอะ ไม่ิอย่างงั้นผมก็จะทำเเบบนี้ไปเรื่อยๆ
เมื่อพูดจบเค้าก็ค่อยๆเลื่อนหน้าลงมา จนตอนนี้จมูกของเค้ากับฉันกำลังจะชนกัน
เเล้วในที่สุดมันก็ชนกัน.. ริมฝีปากของเค้ากำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
คุณ/โอเคก็ได้ๆฉันยอมรับว่าฉันเขินนาย! -//////////-
ตอนนี้คุณกำลังอยู่ที่ค่ายเพลงอันใหญ่โตมโหฬารอลังการงานสร้างสุดที่จะบรรยาย มันเป็นค่ายเพลงที่ใหญ่มากจนคุณเเทบจะไม่เชื่อเลยว่าจะได้มาทำงานที่นี่ เเต่ละคนที่ทำงานที่นี่เเต่ละคนดูดีกันทั้งนั้นจนทำให้คุณรู้สึกว่าด้อยไปเลย
"มีอะไรให้ช่วยคะ?"
พนักงานที่นั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์ถามคุณ
คุณ/เอ่อพอดีว่าฉันจะมาทำงานที่นี่หน่ะค่ะ
พนักงาน/ชื่ออะไรคะ?
คุณ/(ชื่อนามสกุลของคุณ)ค่ะ
พนักงาน:เชิญที่ห้อง213ชั้น3ค่ะ
คุณ/ขอบคุณค่ะ
เเละเเล้วคุณก็ขึ้นลิฟท์จนมาถึงที่ห้อง213ชั้น3
คุณค่อยๆเปิดประตูเข้าไป ในห้องเงียบสนิทไม่มีใครอยู่ซักคนคุณเลยไปนั่งรอที่เก้าอี้
5 นาทีผ่านไป ~
"อ้าวมาเเล้วหรอ?"^^
ผู้หญิงคนนึงเปิดประตูเข้ามา เเล้วถามคุณดูท่าทางเเล้วเธอน่าจะเป็นหัวหน้าของคุณ
"ฉันชื่อเเคทเทอรีนนะยินดีที่ได้รู้จัก"^^
คุณ/ฉันชื่อ(ชื่อของคุณ)ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ^^
เเคทเทอรีน/โอเคงั้นไปเริ่มงานกันได้เลยจ้ะ
เดี๋ยวนะ เริ่มงานงั้นหรอ = = คุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำนี่หน่าว่าจะได้ทำงานอะไร
คุณ/เอ่ออ คือคุณเเคทเทอรีนคะ คือฉันยังไม่รู้อะค่ะว่างานของฉันคืออะไร? -..-
เเคทเทอรีน/ตายจริงเเล้วนี่เธอมาทำงานทั้งที่ยังไม่รู้อะนะว่าได้ทำงานอะไร? = =
คุณ/พอดีป้าฉันยังไม่ได้บอกเอาไว้หน่ะคะ รู้เเค่ว่าได้มาทำงานที่นี่ -......-
เเคทเทอรีน/โอเคไม่เป็นไรๆ งานที่เธอจะได้ทำก็คือเป็นผู้ช่วยดีไซน์เนอร์ งานก็ไม่มีอะไรมากเเค่ช่วยฉันเตรียมชุด ช่วยเตรียมเครื่องมือเเต่งหน้าต่างๆ เเล้วก็ช่วยเหลืออะไรอย่างอื่นนิดๆหน่อยๆ เธอพอจะทำได้มั้ยจ้ะ? ^^
เดี่ยวนะ...สรุปคือมันไม่เกี่ยวอะไรกับดนตรีเลยใช่มั้ยไองานนี้เนี่ย สรุปคือฉันจะต้องมาเป็นผู้ช่วยดีไซน์เนอร์คอยเตรียมชุดอะไรนี่ใช่มั้ย =w=
คุณ/เเต่คือว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเเฟชั่นเลยนะคะ คือฉันว่าฉันไม่เหมาะกับงานนี้หรอกคะ =3=
เเคทเทอรีน/ไม่อยากหรอกจ้ะ เธอก็เเค่เรียนรู้อะไรจากฉันนิดๆหน่อยๆมันไม่ยากเกินไปหรอกจ้ะ สรุปตามนี้นะ เริ่มงานวันนี้เลยตามฉันมา
ห้ะอะไรนะ คือฉันไม่อยากเป็นดีไซน์เนอร์อะไรนั่นอะเข้าใจมั้ย ฉันไม่อยากเป็น เเงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเต่สุดท้ายฉันก็เดินตามยัยป้าเเคทเทอรีนจนมาถึงห้องอะไรบางอย่าง มันน่าจะเป็นห้องเเต่งตัวเพราะหน้าห้องเขียนเอาไว้
เเคทเทอรีน/รออยู่นี่ซักพักนะจ้ะฉันจะไปเอาเสื้อผ้าข้างล่างเเป๊ปนึง
คุณ/โอเคคะ
ว่าเเล้วป้าเเคทเทอรีนอะไรนั่นก็เดินจากไป เหลือเเต่ฉันที่นั่งอยู่คนเดียวในห้อง =.=
อะไรวะเนี่ย ทำไมฉันจะต้องมาเป็นผู้ช่วยอะไรนี่ด้วยห้ะ เเต่ถึงยังไงซะฉันก็ไม่ทำงานนี้ไม่ได้เพราะว่ามันเป็นโอกาสเดียวที่ฉันจะได้เป็นนักร้องถ้าฉันยังทำงานอยู่ที่ค่ายเพลงเเจมๆอะไรนี่
เเอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงประตูค่อยๆเปิดออก สงสัยจะเป็นป้าเเคทเทอรีนอะไรนั่นเเน่ ทำไมมาเร็วจะฟะไหนบอกว่าจะไปเอาเสื้อข้างล่างไง - -
"เเคทเทอรีนนน"
เอ๊ะนี่มันเสียงผู้ชายนี่ น่าจะมีผู้ชายบางคนกำลังอยู่เเถวๆหน้าห้องเเฮะ = =
"เเคทเทอรีนนนนนนนน!"
เสียงผู้ชายจริงๆด้วย =..=
"เเคทเทอรีนคุณอยู่มั้ยเนี่ยย"
สงสัยอิตานั่นมันไม่เห็นฉันเพราะว่าห้องนี้เสื้อผ้าเยอะมาก ฉันนั่งอยู่ตรงข้างหลังราวเสื้อผ้าพอดี อิตานี่ไม่เห็นฉันเเน่ๆ - -
จะตอบอิตานี่ไปดีมั้ยนะ -3-
"เฮ้ เเคทเทอรีนคุณเรียกผมมาเเล้วคุณอยู่ไหนเนี่ย"
เสียงอิตานั่นกำลังบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ดูเหมือนว่าอิตานั่นกำลังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
เเล้วก็เจอฉันในที่สุด....
"เธอเป็นใครเีนี่ย เเล้วเเคทเทอรีนหล่ะอยู่ไหน?"
ชัดเลย.. เต็มๆตาเลย.. อิตานั่นคือจัสตินบีเบอร์ 0.0
คุณ/เอ่อ..เเคทเทอรีนไม่อยู่หน่ะเธอลงไปเอาเสื้อข้างล่าง
อิตานี่นี่หล่อดีนะ หล่อมากๆด้วย หล่อสุดๆ หล่อจนไม่รู้จะอธิบายยังไง -//-
เเต่เสียดายฉันว่าอิตานี่ขี้เก๊กไปหน่อยดูจากในข่าวเเล้วฉันหมั่นใส่ -3-
จัสติน/เเล้วเธอเป็นใคร?
คุณ/ฉันเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของเเคทเทอรีนหน่ะ
จัสติน/งั้นหรอ ว่าเเต่เธอชื่ออะไร?
คุณ/ฉันชื่อ(ชื่อของคุณ)
จัสติน/ชื่อเพราะดีนี่ เป็นผู้ช่วยของเเคทเทอรีนใช่มะ
คุณ/อ้อใช่เเล้ว
จัสติน/งั้นมาเปลี่ยนเสื้อให้ผมหน่อยสิ
คุณ/ห้ะ อะไรนะเเล้วทำไมนายถึงไม่เปลี่ยนเองหล่ะ = =
จัสติน/ไม่ได้หรอก ไม่อย่างงั้นผมจะมีผู้ช่วยเอาไว้ทำไม^^
คุณ/เเต่ฉันไม่ได้เป็นผู้ช่วยนายนี่เรื่องอะไรจะมาใส่ให้ห้ะ - -
จัสติน/ก็เเคทเทอรีนเป็นผู้ช่วยผม ถ้าเเคทเทอรีนไม่อยู่คุณเป็นผู้ช่วยเเคทเทอรีนคุณก็ต้องเป็นผู้ช่วยผมเเทนเเคทเทอรีน^^
โอ้ยอิตานี่ นอกจากขี้เก๊กเเล้วยังกวนอีก หมั่นใส้จริงๆ =3=
จัสติน/ว่ายังไงจะใส่เสื้อให้ผมมั้ยครับ??^^
อิตาจัสตินพูดเเล้วก็ยิ้มกวนประสาทใส่ฉัน --*
คุณ/โอเคค่ะ จะให้เปลี่ยนเสื้อตัวไหนคะ -.-*
จัสติน/ตัวนี้ครับ ^^
อิตาจัสตินส่งเสื้อเชิ้ทตัวนึงให้ฉัน ฉันค่อยๆถอดเสื้อของเค้าออก
โอ้ยกลิ่นน้ำหอมอิตาจัสตินนี่เเรงจริงๆ ได้กลิ่นเเล้วรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ -/-
ตอนนี้ฉันถอดเสื้อให้อิตาจัสตินเสร็จเรียบร้อย อิตานั่นเลยใส่เเต่เสื้อกล้ามสีดำตัวเดียว ซิกเเพกอิตานั่นนี่เยอะจริงๆเวลาเผลอไปโดนเเล้วรู้สึกเเข็งไปหมด -3- ว่าเเต่ทำไมฉันต้องหน้าเเดงวะเนี่ย หน้าฉันตอนนี้ร้อนไปหมดเเล้ว ในชีวิตนี้ไม่เคยได้้ิอยู่ใกล้ๆผู้ชายคนไหนขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย -//-
จัสติน/อ่าวๆเป็นอะไรทำไมหน้าเเดงขนาดนั้น - -
คุณ/เปล่าๆพอดีว่าฉันเป็นไข้นิดหน่อยหน่ะหน้าก็เลยเเดงๆ ไำม่มีอะไรหรอก -/./-
จัสติน/งั้นหรอ ก็นึกว่าจะเขินผมซะอีก
คุณ/อะไรกันห้ะ ใครจะไปเขินนายเปล่าซะหน่อย
จัสติน/อ๋อหรอ^^
อิตาจัสตินพูดเเล้วค่อยๆเลื่อนหน้าของเค้าลงมาใกล้ๆฉัน
จัสติน/เเน่ใจนะว่าไม่ได้เขินผม^^
เเล้วเค้าก็ค่อยเลื่อนหน้าของเค้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ จนตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเค้า
ทำยังไงดี ทำยังไงดี >///<
เเล้วเค้าค่อยๆวางมือของเค้าลงบนไหล่ทั้งสองข้างของฉัน ฉันค่อยๆเขยิบหนีจนตอนนี้ตัวของฉันติดอยู่กับพนังห้อง
จัสติน/ไม่ได้เขินผมจริงๆหรอ ตอนนี้หน้าคุณเเดงยิ่งกว่าเดิมอีกนะ
เเล้วเค้าก็ค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาเรื่อยๆ
จัสติน/ยอมรับซะเถอะ ไม่ิอย่างงั้นผมก็จะทำเเบบนี้ไปเรื่อยๆ
เมื่อพูดจบเค้าก็ค่อยๆเลื่อนหน้าลงมา จนตอนนี้จมูกของเค้ากับฉันกำลังจะชนกัน
เเล้วในที่สุดมันก็ชนกัน.. ริมฝีปากของเค้ากำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
คุณ/โอเคก็ได้ๆฉันยอมรับว่าฉันเขินนาย! -//////////-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น