รักล้นใจของนายสุดหล่อ(ซึ้งนะ)

ลำดับตอนที่ #3 : เจ้าชาย..

~3~

“เอ่อ ขออนุญาตเข้าห้องครับ” ฉันหันไปทางเสียงนี้และก็ต้องตกใจ o_O นั่นมันเจ้าชายของฉันนี่นา
“เชิญจ๊ะ งั้นเธอ2คนไปนั่งตรงนั้นแล้วกัน ติดหน้าต่างน่ะ ข้างหลังผู้หญิงสองคน” อาจารย์พูดขึ้นพร้อมชี้มาทางโต๊ะที่อยู่ข้างหลังฉัน ห๊า !!~ โต๊ะหลังฉัน ฉันได้นั่งใกล้เจ้าชายหรอเนี่ย อิอิ.. แต่ก็งั้นๆอ่ะ สู้ทอยไม่ได้เด็ดขาด ฉันรักทอยคนเดียวเท่านั้น ^ ^
“ครับผม ^o^” เขาตอบอาจารย์และเดินมานั่งข้าหลังฉัน เขาดูเป็นคนอารมณ์ดีจังเลย และเขาก็เดินยิ้มเข้ามานั่งข้างหลังฉัน ว่าแต่คนที่นั่งข้างนายนั่นก็น่ารักดีนะ โอ้ !!คนหล่อนั่งใกล้ๆ
“อ๊ายยยยย ตายแล้วดูสองคนนั่นซิ หล่อจังเลยอ่ะ” นี่คือเสียงของยัยพวกพาวเวอร์พัฟเกริ์ลนั่นเอง มันคงเห็นหนุ่มหล่อซึ่งนั่นมันเจ้าชายฉันเข้าใจมั้ย ยัยพวกบ้า
“หวัดดีจ้ะ เทอสองคนชื่ออะไรหรอ?” ยัยแนนนี่เร็วจิงๆ หันไปถาม2คนนั่น
“เราชื่อ บีเอ็ม” เจ้าชายของฉันตอบ ชื่อเท่ชะมัดเลย
“เราชื่อ แวน” เพื่อนเจ้าชายของฉันตอบ (เป็นเจ้าชายของฉันเมื่อไรเนี่ย)
“เราชื่อ แนนนี่นะ เรียก แนนเฉยๆก็ได้ ส่วนนี่เพื่อนเรา คอนเน่จ้ะ” แนนแนะนำตัวและบอกชื่อฉัน ตายัยแนนนี่เป็นประกายเลยมองแวนตาเป็นมันเลย
“ยินดีที่ได้รู้จัก/ยินดีที่ได้รู้จัก” เรา4คนพูดพร้อมกัน และก็หัวเราะที่ดันใจตรงกัน
“นี่ บีเอ็มกับแวน พวกนายปีนเข้ามาโรงเรียนทำไมอ่ะ” ฉันถามบีเอ็มเพราะความอยากรู้
“คอนเน่รู้ได้ไงอ่ะ o_O” บีเอ็มถามแล้วทำหน้าตกใจ แล้วยัยแนนก็ทำหน้าตกใจที่ฉันรู้ แวนก็ทำหน้าอยากรู้ด้วย
“ก็ฉันเห็นพวกนายปีนมาตรงนั้นนี่” ฉันบอกพลางชี้ไปทางหน้าต่างข้างล่าง
“ก็บีเอ็มคิดว่าไม่อยากเจอหน้าอาจารย์ไง อีกอย่างบีเอ็มกับแวนมาสายด้วย” บีเอ็มตอบ เขาดูเป็นคนน่ารักดีนะแทนตัวเองว่า บีเอ็ม เวลาเขายิ้มนี่สุดๆไปเลยอ่ะ ริมฝีปากที่บางอมชมพู หน้าตาดูสะอาดเกลี้ยงเกลา
“อย่าบอกนะ คอนเน่ว่า เจ้าชะ ..” ยัยแนนกำลังจะพูดฉันเลยเอามือไปปิดปากมันแล้วทำหน้าดุใส่ ยัยแนนพยักหน้าเบาๆ มันคงจะบอกว่า ‘นี่หรอเจ้าชายของแก’
“จะพูดอะไรหรอ?” แวนถาม
“ม่ายมีอารายจ้า” ฉันตอบแล้วฉันก็หันมาที่นั่งตัวเอง แล้วเราก็เรียน จนกระทั่งเสียงออดเลิกเรียน
“แนนวันนี้ตกลงไปไหนดีวะ”ฉันถาม
“อืม.........เฮ้ยวันนี้กูอยากกินฮะจิบังวะ ไปเดอะมอลล์กัน”ไอแนนตอบ
“ไม่เอาอ่ะกูอยากไปกินที่สยามดีกว่ามีหนุ่มเยอะดี” ฉันแย้งมัน เพราะ สยามอ่ะหนุ่มเยอะจะตาย
“เออๆ ก็ได้วะ แล้วแบบนี้ X จะถามกูทำไม” ไอแนนว่า
“เห้ย คอนเน่ กับ แนน จะไปไหนกันน่ะ” บีเอ็ม ถามฉันกับยัยแนน
“ ไปสยามอ่ะ ทำไม นายจะไปด้วยเหรอ???”
“เฮ้ย ไปสยามเหรอ อยากไปอ่ะไปหาสาวๆกันเหอะ X บีเอ็ม...แนนจ๋า เราไปด้วยคนน้า” แล้วนายแวนก็
เขย่าแขนยายแนนเบาๆ หืม......... ยายแนนยิ้มใหญ่เชียวนะยะ
“อ๋อ ได้สิๆ ไปด้วยกันนะบีเอ็ม” ยัยแนนหันไปถามเจ้าชายของฉัน
“แน่นอนอยู่แล้ว” แล้วบีเอ็ม ก็ยักคิ้วให้ฉัน
“งั้นไปกันเลยดีก่า” ยัยแนนพูด อีกแล้ว
แล้วเรา 4 คนก็มาถึงที่ฮะจิบัง หลายคนมองพวกเราก็ใช่น่ะสิเจ้าชายของฉันหล่อลากซะขนาดนั้นส่วน
ฉันก็พอมีบ้างแหละน่าความสวยน่ะ ยัยแนนไม่ต้องพูดถึงหลอกยายนี่น่ะน่ารักตลอดกาลแต่ดูท่าทาง
จะหลงรักนายแวนเข้าซะแล้ว55++เพื่อนฉันชอบคนที่หล่ออย่างนายแวนเลยเหรอเนี่ย แล้วเราก็มาถึงและเข้าไปในร้าน นั่งรออาหารที่สั่ง บีเอ็ม นายยิ้มเก่งจังเลย ยิ้มนายสวยจังเลย นายยิ้มเหมือนที่ทอยเคยยิ้มให้ฉันเลยเหมือนตอนที่ทอยกับฉันคบกัน เห้อ..เมื่อไรฉันจะลืมๆไปซักทีนะ
“นี่ๆ วันนี้บีเอ็มเลี้ยงเองนะ” แล้วบีเอ็มก้อพูดขึ้น ทำไมอยู่ๆถึงเลี้ยงนี่เพิ่งรู้จักกันเองนะ
“เย้ๆ ^o^ บีเอ็ม ใจปล้ำจัง” ยัยแนนลาบปากเลย ของฟรี
“ก้อฉลองที่พวกเรารู้จักกันไง ^o^ ดีมั้ย” บีเอ็ม พูดแล้วก้อยิ้มหวานๆ
“ดีซิ แหมเกรงใจจัง..” ยัยแนนพูด ดูมันยังจะมีเกรงใจอีก
แล้วอาหารก้อมาถึงพวกเรากินกันไปคุยกันไปเรื่อยๆ หัวเราะกะมุขยัยแนนมัน ส่วนแวนกะบีเอ็มเขาก้ออารมณ์ดีอยู่แล้ว ฉันก็ขำตามไปด้วย พอกินเสร็จแล้วบีเอ็มก็จ่ายตังค์ทั้งหมด
“ขอบใจมากๆเลยนะบีเอ็ม” แนนพูดกับบีเอ็ม
“ไม่เป็นไรครับ ^o^” บีเอ็มพูดแล้วยิ้ม เขาต้องเป็นนักยิ้มทีมชาติแน่เลยอ่ะ อ่อนโยนสุดๆ
“ขอบใจเว้ย บีเอ็มคราวหน้ากูจะเป็นเจ้ามือเอง” แวนบอกขอบใจแล้วตีไหล่บีเอ็มเบาๆ
“นิดหน่อยน่า คราวหน้าอย่าลืมเลี้ยงแล้วกัน ฮ่าๆ” บีเอ็มพูดหยอกล้อแล้วก็หัวเราะ
“แล้วบ้านอยู่ไหนกันบ้างอ่ะ” แวนถามพวกเราทุกคน
“บ้านเราอยู่แถวๆเดอะมอลล์อ่ะ ไกลจากนี่หน่อย” ยัยแนนตอบ
“เราอยู่แถวโรงเรียนอ่ะไม่ไกลมาก” ฉันตอบ
“เอ้อ บ้านเราก็ต้องผ่านแถวโรงเรียนพอดีเลย งั้นเราไปส่งคอนเน่แล้วกันนะ” บีเอ็มพูดพลางยิ้มให้ฉัน
“จะดีหรอ เกรงใจเปล่าๆนะ” ฉันเกรงใจจึงพูดไปแบบนั้น
“ไม่เป็นไรไหนๆก็ต้องกลับทางนั้นอยู่แล้ว” บีเอ็มพูด
“อืมงั้นก็โอเค”
“เราก็จะไปซื้อของแถวเดอะมอลล์พอดี งั้นเดี๋ยวเราไปส่งแนนแล้วกัน” แวนพูดขึ้น
“จริงหรอ โอเคเลย” ยัยแนนตาลุกวาว แล้วรีบตกลงทันทีเลย แหมเร็วจิงๆเลยเพื่อนฉัน
“ได้เลย งั้นเราไปกันเลยนะรถเมล์มาแล้ว” แวนพูดแล้วชี้ไปทางรถเมล์ที่กำลังขับมาใกล้พวกเรา
“โอเค งั้นบายๆนะ กลับบ้านดีๆหละ แนน แวน” ฉันพูดพลางโบกมือให้
“กลับบ้านดีๆนะ ^o^” บีเอ็มบอกแนนนี่กับแวนแล้วโบกมือให้ แล้วแนนกับแวนก็ขึ้นรถไป
“รถเมล์มาแล้วไปกันเถอะ” ฉันชี้ไปที่รถเมล์ที่จะใช้กลับบ้าน
“ไม่ต้องหรอก เราขึ้นTaxiไปกันดีกว่า” บีเอ็มแย้งขึ้นมา
“แพงอ่ะ ไม่ต้องหรอกรถเมล์ถูกกว่านะ เร็วกว่าด้วย” ฉันพูด
“ไม่เป็นไร บีเอ็มเลี้ยง รถเมล์มันถึงบ้านเร็วไป ^o^” บีเอ็มบอกแล้วยิ้มให้อีกแล้ว ถึงบ้านเร็วๆไม่ดีหรอไงนะ พูดแปลกๆ
“งั้นก็ได้จ๊ะ” แล้วบีเอ็มก็เรียกTaxi แล้วเราสองคนก็ขึ้นไปนั่งข้างหลัง
“วันนี้ขอบใจบีเอ็มมากๆเลยนะ ที่เลี้ยงฮะจิบังอ่ะ แล้วก็ค่าTaxiด้วย แถมยังมาส่งที่บ้านอีกด้วย” ฉันพูดขณะที่ขึ้นรถมาได้ซักพักเพื่อทำลายความเงียบ
“ไม่เป็นไรจ๊ะ ต่อให้มากกว่านี้ บีเอ็มก็จะทำ ^o^” บีเอ็มพูด ชีวิตมีแต่รอยยิ้มจิงๆ ใจฉันจะละลายแล้วนะตอนนี้อ่ะ เจ้าชายน้อย แต่ก้องงกับคำพูดที่บีเอ็มพูด ต่อให้มากกกว่านี้ บีเอ็มก้อจะทำ หมายความว่าไงหว่า
“.........” ฉันเงียบไม่ได้ตอบอะไร
“บ้านคอนเน่ใกล้จะถึงหรือยังอ่ะ?” บีเอ็มถาม
“ใกล้แล้วเดี๋ยวเลี้ยวซ้ายแยกข้างหน้านี้ ก็ถึงแล้วหละ” ฉันตอบ
“อืม ใกล้ๆบ้านบีเอ็มเลยนะ “
“จิงหรอ แล้วบ้านบีเอ็มอยู่ตรงไหนหละ”
“เลี้ยวซ้ายไปทางบ้านคอนเน่ แล้วก้อเลี้ยวขวาอีกทีเดียวตรงไปอีก2-3ซอยก็ถึงแล้ว”
“ใกล้จริงๆด้วย”
“อืม งั้นพุ่งนี้เราไปโรงเรียนพร้อมกันนะ^o^” บีเอ็มชวนฉันไปโรงเรียนพร้อมเขาหรอเนี่ย เจ้าชายมาชวนฉันหรอเนี่ย หน้าฉันแดงมั้ยเนี่ย ฉันเขินเป็นนะ
“เอางั้นหรอ ก้อได้ - -/////” ฉันตอบ แล้วบีเอ็มก็ยิ้ม^^เขายิ้มแบบนี้ทำไมกันนะ
“เอ่อ ถึงแล้ว จอดตรงนี้แหละค่ะ” ฉันพูดกับคนขับทันทีที่มาถึหน้าบ้าน
“ถึงแล้วหรอ หลังนี้เองหรอ งั้นพุ่งนี้บีเอ็มจะมารอหน้าบ้านนะ แล้วเจอกันนะ” บีเอ็มพูดกับฉัน
“จ๊ะ บายๆนะ กลับบ้านดีๆนะ” ฉันโบกมือให้บีเอ็ม แล้วรถก็ขับออกไป ไกล บีเอ็มทำไมนายต้องโรงเรียนพร้อมฉันด้วยนะ เข้าบ้านดีกว่า คืนนี้ฉันออนMรอทอยอีกเช่นเคย ติ๊ก..ตอก ฉันเริ่มง่วงแล้วนะ 5ชม.แล้วนะ จะออนหรือป่าว ฉันไม่หวายแล้วววววว .. (- -zZ) แล้วฉันก็หลับไป
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันตื่นมา นั่งกินอาหารเช้าอยู่
“เป็นไงมั่งลูก เมื่อวานเปิดเรียนอยู่ห้องไหนหละ” แม่ทักขึ้นแล้วถามฉัน
“ก็ดีนะค่ะได้เพื่อนใหม่ด้วย อยู่4/1 แต่อยู่ห้องเดียวกะแนนอีกแล้ว “ ฉันตอบพลางยัดขนมปังเข้าปาก
“ก็ดีแล้ว แนนนิสัยดีนี่ลูก” แม่ฉันบอก ถูกของแม่นะยัยแนนมันนิสัยดี
“ไปและนะแม่ บายๆค่ะ หวัดดีค่ะ “ ฉันโบกมือบายๆแม่ แล้วก้อยกมือไหว้ มารยาทงามมั้ยหละแล้วพอฉันปิดประตูรั้วบ้าน เสียงหนึ่งก้อทักขึ้น
“หวัดดีคอนเน่ มาแล้วหรอ” บีเอ็มนั่นเองนายมาตั้งแต่เมื่อไร ฉันลืมไปเลยว่าจะไปโรงเรียนกับนาย
“หวัดดี ขอโทดนะ นายมานานหรือยัง?” ฉันถามบีเอ็ม
“ไม่นานหรอกเราไปกันเถอะ”
“อืมป่ะ “แล้วฉันก้อเดินนำหน้ากำลังจะไปทางป้ายรถเมล์
“เดี๋ยวคอนเน่ ไปไหนน่ะ” บีเอ็มพูดขึ้นฉันเลยหยุดแล้วหันไปมอง
“อะไร ไปป้ายรถเมล์นะซิ” ฉันพูดพลางขมวดคิ้ว
“แต่เราจะไปคันนั้นนะ “ บีเอ็มพูดพลางชี้มือไปทางมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ เท่ชะมัดเลยอ่ะ ห๊า!! มอเตอร์ไซค์เราจะต้องนั่งไอนั่นไปโรงเรียนหรอ
“o_Oขะ..ของ นายหรอบีเอ็ม” ฉันถามด้วยเสียงที่ตกใจ
“ใช่ ขึ้นมาซิ” บีเอ็มชวนฉันขึ้นรถ ฉันเดินตามหลังเขาไป ฉันได้นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์เจ้าชาย เท่ชะมัดเลยอ่ะ แต่ฉันก็หวาดเสียวอยู่นะ แล้วรถก็วิ่งไปเรื่อยๆ ไม่เร็วนัก
“นี่กี่โมงแล้ว คอนเน่” บีเอ็มพูดขณะกำลังขับรถ แล้วฉันก็มองไปที่นาฬิกาข้อมือตัวเอง อะจึ๋ย จะ8โมงแล้วหรอเนี่ย ตายแน่ฉัน
“จะ8โมงแล้วอ่ะ เราไปเข้าแถวไม่ทันแน่เลย” ฉันตอบไป
“งั้นเกาะเอวบีเอ็มไว้นะ บีเอ็มจะซิ่งแล้ว โว้ๆๆๆ” แล้วฉันก้ๆกังๆที่จะเกาะเอวเขา จะให้ฉันไปเกาะเอวผู้ชายเนี่ยนะ แล้วบีเอ็มก้อเอามือเขามาจับมือฉันให้ไปโอบเอวเขาไว้ แล้วรถก้อพุ่งไปอย่างเร็ว นายนี่ขับรถเร็วจริงๆ ใบขับขี่ก้อยังไม่มี แต่หลังบีเอ็มอุ่นชะมัดเลยอ่ะ หอมด้วยอ่ะ ใช้สบู่อะไรนะ และแล้วภายใน5นาทีรถก็มาจอดที่หลังโรงเรียน
“วันนี้เข้าแถวไม่ทัน เราปีนข้ามตรงนี้ไปแล้วกัน” บีเอ็มพูดกับฉัน ฉันต้องปีนตรงนี้อ่ะนะ ที่นายปีนมาเมื่อวานโอ้ย ชีวิตฉันมีอะไรดีบ้างมั้ยเนี่ยนอกจาก หน้าตาดีๆเนี่ย (อิอิ) เอาก้อเอาว่ะ แล้วฉันก็พยักหน้ากับบีเอ็ม
“เธอปีนไปก่อนนะ “ บีเอ็มพูด
“เอางั้นหรอ ก็ได้” ฉันตอบแบบไม่เต็มใจนัก เขาจะเห็น กกน.ฉันมั้ยเนี่ย แล้วฉันก็ค่อยปีนกำแพงขึ้นไป โดยมีบีเอ็มคอยประคองไว้
“เอ่อ บีเอ็มนายอย่ามองขึ้นมานะ”
“ทำไมอ่ะ”
“เดี๋ยวนายจะเห็น กกน. ฉันนะซิ”
“ฮ่าๆๆๆ ได้ๆ แต่มะกี้บีเอ็มเห็นไปแล้วอ่ะ” บีเอ็มหัวเราะและพูด เขาเห็นกางเกงในฉันแล้วหรอ แล้วหน้าฉันก้อแดงขึ้น
“....” ฉันไม่ได้ตอบอะไร ก้อเขินนี่นา
“บีเอ็มล้อเล่นน่า ฮ่าๆๆๆ” นายนีทำฉันตกใจหมด น่าแตกเลย แล้วฉันก็ข้ามมาสำเร็จจนได้ แล้วบีเอ็มก็ข้ามมา ทำไมเขาข้ามมาไวจังเลย ก้อตัวเขาสูงนิ ฉันมันเตี้ย
“ไปกันเถอะ เขาคงกำลังเข้าห้องพอดี” บีเอ็มพูดพลางผลักหลังฉันเบาๆ
“อืม”
“เห้ยคอนเน่ บีเอ็มทำไมวันนี้มาสายจังเลยอ่ะ” แนนถามฉันกับบีเอ็ม
“อ๋อเราออกมาสายน่ะ “ บีเอ็มพูดตอบ
“แล้วทำไมมาด้วยกันหละ อันแน่ๆ “ แวนพูดพลางทำหน้าล้อเลียน ฉันเขินหน้าแดงแล้วนะ
“พอดีเรามาโรงเรียนด้วยกัน บ้านเราอยู่ใกล้กันน่ะ” บีเอ็มตอบแทนฉัน
“อ่อหรอ” แวนทำหน้ากวนๆ นายนี่ถึงจะทำหน้ากวนๆแต่หล่อชะมัด55++แต่ยังไงก็สู้เจ้าชายม่ายด้าย
แล้วออดเข้าเรียนก็ดังขึ้น เย้ๆๆๆ ถึงเวลาพักแล้วแล้วฉันกับยายแนนก็ไปกินข้าวกัน อิ่มจริงเลย
นี่อารายเนี่ย ดอกกุหลาบช่อใหญ่มาวางอยู่ที่โต๊ะของฉันเอ๊ะหรือว่ามีคนแอบชอบฉัน55++ คนมันสวย
อ่ะน้า อ๊ะมีการ์ดด้วยยย อ่านๆๆๆ
“ ถึง บีเอ็ม เราชอบนายจังเลยมาเป็นแฟนกันนะเราอยู่ม.4/3 นะ” อ้าวม่ายช่ายของฉันนี่หว่าเซงเลย
“บีเอ็ม ของนายอ่ะ”ฉันพูดกับบีเอ็มแล้วก็ทำน่าเซงๆ
“อ๊ะ คอนเน่ให้บีเอ็ม เหรอดีใจจังเลยอ่ะ” ทำไมนายต้องดีใจด้วยเล่าเฮ่อ
“ไม่ใช่ฉันซะหน่อยนายนี่หลงตัวเองจริงๆเลย เด็ก 4/3ตั้งหาก”
“อ้าวเหรอ หว้าเซงเลยอ่ะ” แล้วบีเอ็มก็เอาช่อดอกไม้ไป
และพวกเราก็เรียนต่อไปจนเสียงออดเลิกเรียนดังขึ้น นักเรียนต่างค่อยๆทยอยกันออกจากห้อง
“ X แนนวันนี้ไปไหนอ่ะ”
“ไม่ไปว่ะการบ้านเยอะชิบ กลับบ้านเหอะ  X รีบไปทำเลยนะ งานกลุ่มอ่ะ” รายวะให้กูทามคนเดียวเลย
“เออๆ ไปกันเหอะ” ระหว่างเดินกลับแนนก็พูดขึ้น
“เห้ยวันนี้แวนไปไหนอ่ะ”
“ม่ายรู้เดะไม่เห็นเลยตั้งแต่เลิกเรียน เห็นเลิกเรียนเสร็จแล้วก็รีบไปไหนกับบีเอ็มไม่รู้ว่ะ”แล้วเราก็เดินมาถึงหลังร.ร
“เห้ย ไอเห้  X จากวนตีนกูไปถึงไหน “
“โว้ย #@#@!!!@#$%^&*()__(&&^&%^”
ทุกอย่างล้วนเป็นคำด่า เสียงอะไรโวยวายวะเนี่ย เหมือนคนกำลังตีกันเลย
“กูว่ากูรู้แล้วว่ะ X ว่าแวนกะบีเอ็มไปไหน”ยัยแนนพูดขึ้นและมองไปทางเสียงนั้น O_O
อะไรกันเนี่ยบีเอ็มของฉันเค้ากำลังมีเรื่องกับเด็กร.รอื่นนี่ เขาน่ากลัวมากเลยอ่ะไม่เหมือนกับเวลาที่เขายิ้มให้ฉันเลย แวนอีกคนหน้าของเขาเปื้อนเลือดเต็มไปหมดบดบังความหล่อของเขาแทบหมด
“ทำไงดีคอนเน่ ฮืออออ แวนนายหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ !!”ยายแนนร้องไห้งั้นเหรอ มันรักแวนขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ยแล้วยัยแนนก็วิ่งเข้าไป
“แวน นายออกมาเดี๋ยวนี้นะ มานี้เดี๋ยวนี้นะ” ยัยแนนตะโกน
“เธอ มาได้ไงอ่ะ เห้ยแล้วร้องไห้ทำไม o_O ใครทำอะไรเธอ บอกฉันมานะแนน” แวนตะโกนขณะที่มือก็ต่อยหน้าของ X เด็ก ร.ร. อาชีวะอยู่
“นาย ออกมาเดี๋ยวนี้นะ ฮือออ T_T ถ้านายไม่ออกมาฉันจะโกรธนายแล้วก็จะไม่คุยกับนายอีกเลยนะฮือออ T_T”
แล้วแวนก็รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นพอดีกับที่บีเอ็มหันมาเห็นฉัน ไม่นะนั่นเขากำลังจะแย่ นี่เค้าวิ่งมาทางฉัน แล้วก็ ~_~* อ๋า ฉันหลับตาปี๋ แล้วคนข้างหลังฉันก็กระเด็นออกไป นี่เขาปกป้องฉันงั้นเหรอ เฮ่อเกือบโดนลูกหลงแล้ว
“นายเป็นอะไรมากมั้ย” หน้าเขามีรอยเต็มไปหมดและมีเลือดซิบๆที่มุมปาก น่ากลัวจังเลย
“ม่ายหรอกน่า คนอย่างบีเอ็มตายยาก” แล้วเขาก็ยิ้ม แต่ยิ้มได้แค่แปปเดียวนะ เพราะเค้ามีแผลที่ปากแต่ก็ดีและใจฉันจะได้ไม่ละลาย
“ยังจะมาพูดอีก”
“โอ้ย ไอพวกนี้หมัดหนักชะมัดเลย คอนเน่ช่วยทำแผลให้หน่อยดิ”ฉันงงนิดหน่อย
“อะไรนะ !! นายว่าไงนะ”
“ทำแผลให้หน่อยได้มั้ยจ๊ะคอนเน่จ๋า”นายนี่ท่าทางจะเพี้ยน แต่ถึงยังไงก็น่ารักอยู่ดี55++
“ทำไมฉันต้องทำแผลให้นายด้วยล่ะฉันไม่ใช่เบ๊นายนะ”ใจจริงก็อยากทำอ่ะนะแต่ต้องมีฟอร์มหน่อย
“งั้นฉันไปต่อยกะ X พวกนั้นอีกดีกว่า ม่ายมีใครห่วงเล้ย”
“อ๋า ก็ได้ๆ ฉันทำแผลห้ายนายก็ด้ายยอย่าไปน้า”
“55++ เป็นห่วงฉันล่ะสิ”ยิ้มอีกแล้ว
“เชอะ” แล้วแวนกับยัยแนนก็ตามเรามาด้วย เพื่อจะไปทำแผลที่บ้านของบีเอ็ม และก้อมาถึงบ้านบีเอ็ม
“โห บ้านนายใหญ่จัง”
“อยากอยู่มั้ยล่ะ” บีเอ็มพูดพลางทำน่าตากวนๆมาทางฉัน
“ใครอยากจะอยู่กับนายย่ะ ถ้าอยู่กับแบรดพิทอ่ะว่าไปอย่าง”
“โอ้โห ขนาดนั้นเลย ”บีเอ็มพูด นายนี่กวนดีจริงแต่ยังไงนายก็เป็นเจ้าชายนั่นแหละฮิฮิ
“เดี๋ยวไปหยิบกล่องยามาก่อนนะ”บีเอ็มพูด
“เอาน้ำมาให้ด้วยนะ X ”แวนตะโกนบอกบีเอ็ม
“มาแล้ววว อ่ะคอนเน่ ส่วนอันนี้ของ แนนนะ” บีเอ็มพูดพร้อมกับส่งกล่องยามาให้ฉันกับแนนคนละกล่อง นายนี่รวยนักไงมีกล่องยาตั้งสองกล่อง
“ทำไมต้องเอามาตั้ง2กล่องล่ะ”ฉันพูด
“นี่เธออยากจะขัดจังหวะเค้า2คนงั้นเหรอ”บีเอ็มกระซิบบอกฉัน
“อ๋อ อื้มๆ ฮิฮิ”
แล้วฉันก็เดินมาอีกห้องนึงกับบีเอ็ม2คน
“เห้ย นั่น...นายถอดเสื้อทำไมอ่ะ อย่าทำอะไรฉันนะ”
“นี่เธอจะบ้าเหรอแผลมันอยู่ที่หลังเต็มเลยดูสิ”บีเอ็มพูดพร้อมหันหลังให้ฉันดู อ๋อ อย่างงี้นี้เอง
“งั้นหันหลังมาดิจะทายาให้” แผ่นหลังของเค้าใหญ่และกว้างผิวสีน้ำผึ้งของเค้านั้นทำให้ใจของฉัน
ละลาย อยากจะเอาหน้าไปแนบไว้จังเลยอ่ะ ผู้ชายคนนี้ดูอบอุ่นดีจัง
“จะทายาได้ยังอ่ะนั่งมองหลังบีเอ็มอยู่ได้”
“รู้แล้วน่า”แล้วฉันก็ทายาลงบนหลังของเค้าจนเสร็จ คราวนี้เค้าหันน่ามา ตกใจหมดเลย
“ทีนี้ทาที่หน้าด้วย เดี๋ยวเป็นแผลเป็นทำไงหละเนี่ย เดี๋ยวสาวๆหายหมด”เชอะยังจะมายิ้มอีก
“แหวะ”
“หึงอ่ะดิ๊” X บ้า
“หืม ฉันเนี่ยนะจะหึงนายคิดไปเองอีกแล้วนายนี่”ฉันพูดพลางทำน่าบึ้งนิดๆ
เค้ายิ้ม(อีกแล้ว)ตอนนี้หน้าเรา2คนใกล้กันมาก มากจริงๆเพราะฉันต้องทายาใกล้ๆแถวๆตาเขาน่ะสิ
กลัวยามันจะเข้าตาจนตาบอด เลยต้องเอาน่าเข้าไปใกล้ๆเฮ่ออ อยู่ใกล้คนหล่อนี่มีความสุขจริงๆ ในที่สุดก้อทาเสร็จแล้ว ดีและ ใจจะได้เลิกสั่นสักที
“อยากอยู่แบบเมื่อกี้นานๆจัง” สีหน้าบีเอ็มจริงจังมากเลยอ่ะ
“นะ..นายว่าไงนะ ”ฉันไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยอ่ะ
“55++ม่ายมีอารายหรอก ^o^” เค้ายิ้มแตกต่างจากเมื่อกี้เลยเข้าใจยากจริงๆเลย
“ไปแอบดู2คนนั้นกันเหอะ” ฉันชวนอย่างน่าสนุก
“ไปดิๆ เธอนี่คิดอะไรน่าหนุกดีจัง”