รักล้นใจของนายสุดหล่อ(ซึ้งนะ)

ลำดับตอนที่ #2 : ~อย่าไปจากฉันเลย~

~2~
ฉันกับทอยเราเป็นแฟนกัน ทอยเป็นคนรักสนุกร่าเริง เขาเป็นคนน่ารักมาก เขาหล่อเลยแหละ ครอบครัวเป็นคนมีฐานะ เรียนหนังสือเก่ง ทุกอย่างแทบจะเพอร์เฟ็ค เราอยู่ด้วยกันแทบทุกวัน เรียนห้องเดียวกันมา ทอยไปส่งฉันที่บ้านทุกวัน ทั้งๆที่บ้านเราไกลกันมาก และส่วนใหญ่เขาจะมารับฉันที่บ้าน ซึ่งเขาคงจะต้องตื่นเช้ามากๆแน่เลย ฉันรู้สึกดีสุดๆ ฉันรักทอย รักมาก รักจนสุดหัวใจ ฉันคิดว่าเราคงจะต้องเป็นแฟนกันตลอดไป จนแต่งงาน ทอยทำทุกๆอย่างเพื่อฉันเสมอ เขาทั้งปกป้องดูแล เอาใจใส่ รอยยิ้มของทอยน่ารักมากๆเลย บางครั้งเขาเป็นห่วงฉันมากๆ จะไม่แสดงออก แต่เขาจะโกรธแทน ไม่รู้เป็นอะไร เขาเป็นคนพูดตรงๆเสมอมีอะไรก็จะบอกฉันตรงๆ แฟนคลับเขาเยอะมากๆเลย บางครั้งเราก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้ ทอยชอบรำคาญเวลาที่มีคนมายุ่งกับเขา มาตามตื้อ เขาซื่อสัตย์กับฉันเสมอ แต่ฉันไม่สบายใจที่เห็นทอย ชอบตะคอกใส่หน้าผู้หญิงที่มาตามตื้อ “เห้ย !! รำคาญขอร้องไปไกลๆนะ ฉันมีแฟนแล้ว!!” ฉันเห็นใจผู้หญิงพวกนั้นนะ และผู้หญิงพวกนั้นมักจะมองฉันด้วยสายตาที่ อยากจะฆ่าให้ตาย และทอยก็จะโกดมากที่คนพวกนั้นมองด้วยสายตาที่ไม่ดีใส่ฉัน เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนนิดนึง แต่บางครั้งตอนที่เขาโกรธมาก เขาก็จะเงียบไม่พูดอะไร อารมณ์เขาเดายากสุดๆ แต่ฉันคบกับเขามาฉันน่าจะรู้ดีนะ แต่บางครั้งก็ไม่เลย เราไปเที่ยวกันบ่อยมากๆ อิอิ ทอยเป็นเฟริ์ส คิสของฉันด้วยนะ
“คอนเน่” ทอยเรียกชื่อฉันเบาๆ
“หือ..?”
“ทอยรักคอนเน่นะ”
“เอ่อ....” ฉันรู้สึกใจเต้นไม่เป็นจังหวะ นี่เขาบอกรักฉันหรอเนี่ย
“อืม คอนเน่ก้อรักทอยนะ” และเขาก็ก้มลงมา ใกล้ๆหน้าฉัน ริมฝีปากเราสัมผัสกัน และมันก็กลายเป็นการจูบ มันนุ่มนวลมาก จนรับรู้ถึงว่า ที่เขาจูบเพราะเขารักฉันจิงๆ และฉันก็จูบเขาตอบ ฉันไม่ปฏิเสธจูบนี้ ฉันดีใจที่ฉันก้อจูบตอบเขาไป ถึงแม้นี่จะเป็นจูบแรก แต่ฉันสามารถสนองมันได้อย่างดีทีเดียว มันเป็นจูบที่ยาวนานมาก ฉันรู้สึกว่าไม่อยากให้มันหมดไป ฉันไม่ได้หื่นนะ แต่ฉันรู้สึกแต่ว่าจูบแบบนี้อาจจะไม่มีอีกก็ได้ แต่ถึงฉันไม่อยากให้หมดไป แต่ตอนนี้จูบที่ยาวนาน กำลังจะหมดลงเพราะฉันเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว และฉันก็ค่อยๆใช้มือดันตัวทอยออกไป ทอยมองหน้าฉันเหมือนกับว่าเขาก็ไม่อยากให้มันหมดไปเช่นกัน แต่เขาก็ยิ้มอย่างอบอุ่นให้ฉัน ยังไงฉันก็คิดว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแน่นอน แต่สุดท้ายมันม่ใช่อย่างที่ฉันคิด

“คอนเน่ เราสองคนเลิกกันนะ” ทอยพูดต่อหน้าฉันอย่างจิงจัง
“ทำไม?” สีหน้าฉันเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
“ทอยต้องไปจากที่นี่แล้ว” ทอยพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆ
“ไปไหน?” ฉันถามเขา ในหัวของฉันตอนนี้มีคำถามอยู่มากมายเลย กับคำพูดที่เขาพูด
“ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ” ทอยตอบ
“ที่ไหน?” ฉันถามอีกแล้ว
“สวิตเซอร์แลนด์”
“ล้อเล่นใช่มั้ย?” น้ำตาของฉันกำลังเอ่อล้นอยู่ที่ขอบตา บอกฉันซิว่ามันไม่จริง ทอยล้อเล่นใช่มั้ย
“......ไม่”
“จะกลับมาเมื่อไร?”
“อาจจะไม่กลับมา...อีกเลย” คำพูดของทอย ทำฉันน้ำตาไหล และร่างกายแทบจะทรุดลงกับพื้น
“แล้วเราต้องเลิกกันหรอ ฮือๆ ..T_T” ฉันถาม เสียงสะอื้น
“ใช่” ทอยตอบอย่างมั่นใจ
“ทอยยังรักคอนเน่อยู่เหมือนเดิมใช่ป่าว? ” ฉันถามด้วยสีหน้าที่เปื้อนน้ำตา
“อืม รักนะแต่พอไปอยู่ที่นู่นทอยคงจะลืมคอนเน่” ทอยตอบด้วยสีหน้าที่เดาไม่ออกเลยว่าคิดอะไรอยู่
“ทำไมต้องลืม ฮือออ...อึก” ฉันถาม
“เพราะเราเลิกกันแล้วไง มันเป็นไปไม่ได้ระหว่างเรา เราต้องห่างกันไม่ได้เจอหน้ากัน พ่อกะแม่ของทอยบอกให้ทอยไปแล้วจะให้ทอยทำยังไง!!” ทอยตอบด้วยความอึดอัดแต่ดูท่าทางเขาเศร้ามากๆเลย
ฉันมองหน้าทอยแล้วพูดว่า” คอนเน่รักทอยนะ ไม่ว่าทอยอยู่ที่ไหน คอนเน่จะรอทอยเสมอ จะรอทอยกลับมาหาคอนเน่นะ “ ฉันพูดทั้งน้ำตาที่เอ่อล้น
“คอนเน่ไม่ต้องรอทอยหรอกนะ ทอยไม่กลับมาแล้วทอยต้องไปอยู่กะพ่อกะแม่ที่นู่น” ทอยบอก
“........” ฉันเงียบ
“ลาก่อนนะ คอนเน่คนดี ทอยต้องไปแล้วจิงๆ ทอยเลือกไม่ได้ คอนเน่ต้องลืมทอยนะ สัญญานะ คอนเน่จะมีแฟนที่ดีๆกว่าทอยด้วย จะไม่ทิ้งคอนเน่ไปแบบทอยด้วย สัญญาเร็วซิ...”
“.............”
“คอนเน่ ทอยไปแล้วนะ T_T ทอยคงคิดถึงคอนเน่น่าดูเลยแหละ เออ! เรามีเมลล์นี่แล้วทอยจะออนบ่อยๆจะได้คุยกันไง ทอยต้องไปแล้วนะคอนเน่ ฮือๆ ทอยไปจิงๆนะ บ๊ายบายๆ ดูแลตัวเองด้วยหละ คอนเน่คนดี..ของทอย”
เขาเดินห่างออกจากฉันไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็หันมามองฉันครั้งสุดท้ายด้วยน้ำตาที่ล้นออกมามากมายแล้วยิ้มกับฉัน
“คอนเน่จะรอทอยนะ!!!!!!!!!!” ฉันตะโกนออกไปดังมากๆ แล้วทอยก็หันหลังกลับไป ตอนนี้น้ำตาของฉันเปื้อนเต็มหน้า ฉันร้องไห้เหมือนคนบ้า เหมือนคนบ้าจิงๆ

ทุกๆวันหลังเลิกเรียนฉันจะกลับมาออนM เพื่อรอทอย แม้ว่าวันนี้เขาจะไม่ออน ฉันก็นั่งรอจนสุดความสามารถที่จะทำได้ โชคเข้าข้างฉันไม่บ่อยมากนะใน1ปีเต็มตั้งแต่เขาไป ฉันคุยกับทอยไม่ถึง20ครั้ง เขาแทบจะออนเดือนละครั้งได้ และแต่ละครั้งที่ออน ใช้เวลาแค่10นาทีเท่านั้นเพราะเขาไม่ว่างเลย 10นาทีที่คุยกัน มีแต่คำถามซ้ำๆและเดิมๆเสมอ
Conne : “หวัดดีทอย ดีใจจังได้เจอทอยแล้ว”
Toy: “หวัดดีจ๊ะ เปนไงมั่งสบายดีมั้ย ทอยก้อดีใจที่ได้คุยกะคอนเน่ “
Conne : “สบายดี แล้วทอยหละ แล้วกินข้าวยัง งานเยอะมั้ย อากาศเป็นไงมั่ง”
Toy :
Conne : “เงียบทำไมหรอ”
Toy : “เอ่อตอนนี่ ทอยไม่ค่อยว่างทอยไปก่อนนะ คอนเน่คนดี ฝันดีนะคืนนี้ อย่านอนดึกมากนะเพราะทอยออนได้ไม่ค่อยบ่อยเท่าไร ทอยสบายดี บายนะ”
Conne : “จ๊ะ บายๆ ฝันดีเหมือนกัน ดูแลตัวเองนะ คอนเน่จะรอทอยนะ จะรอวันที่ทอยกลับมาเสมอ คอนเน่รักทอยทุกๆวันเลยนะ”
Toy : “ offline “
ไปแล้วหรอทำไม่ไม่อยู่อีกนิดนะ เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลยเขาไม่เคยรู้เลยว่าฉันรอเขาอยู่เหมือนเดิม แต่โชคก็เข้าข้างฉัน1 ใน 20 ครั้ง
Toy : “หวัดดีคอนเน่ “ ทอยออนๆ ๆๆๆ ดีใจสุดๆ ทอยทักเราด้วยทอยเข้ามาก่อนเราอีกหรอเนี่ย
Conne : “หวัดดีทอย เป็นไงมั่งดีใจที่ได้เจอทอย”
Toy : “พูดแบบนี้ทุกครั้งเลย ทอยสบายดีช่วงนี้งานเบาลงแล้วแล้วก็หยุดด้วย”
Conne : “จริงหรอ วันนี้ได้คุยกะทอยนานๆใช่มั้ย”
Toy : “ใช่เลย” เหมือนฟ้าเห็นใจ ทุกสิ่งดีๆจะเกิดขึ้นในวันนี้
Conne : “ดีใจมากๆเลยอ่ะ “
Toy : “อืม”
Conne : “ทอยกินข้าวยัง”
Toy : “กินแล้ว แล้วคอนเน่หละ”
Conne : “กินแล้วเหมือนกัน ทอยอยู่ที่นู่นมีความสุขดีมั้ย”
Toy : “มีความสุขมากๆเลยหละ”
Conne : “หรอ แล้วเอ่อ....”
Toy : “มีไรหรอ”
Conne : “ทอยมีแฟนแล้วหรือยัง” เห้ยฉันถามไปได้ไงเนี่ย
Toy : “อ๋อ เรื่องเนี้ยอ่ะหรอ”
Conne : “ทำไมอ่ะ ตอบมาจิ”
Toy : “55+ คอนเน่มีแล้วอ่ะดิ” เห้ยพูดแบบนี้ไม่มีแน่เลย สุขใจจัง
Conne : “ไม่มี คอนเน่ไม่มีใครเลยนะตั้งแต่ทอยไปอ่ะ”
Toy : “จริงหรอ “
Conne : “จริงๆนะ”
Toy : “แต่คือ..ทอยมีแฟนแล้วหละตอนนี้”
Conne : “.................”o_O ฉันอึ้งตัวแข็งรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นเลย
Toy : “คอนเน่ๆ อยู่ป่าว”
Conne : “อ่ออืมอยู่ หรอดีใจด้วยนะ”
Toy : “อืมขอบคุนนะ เธอน่ารักมากๆเลยอ่ะ เป็นคนที่นี่แหละ นิสัยดีด้วยนะ”
Conne : “หรอ” ฉันรู้สึกไม่ดีเลย ฉันควรจะดีใจที่ได้คุยกะเขามั้ยนะ ทำไมได้รู้แบบนี้แล้วเหมือนทำใจไม่ได้เลยอ่ะ เขาลืมเราแล้วจิงๆหรอเนี่ย เขาคงทำใจได้แล้ว ถ้าไม่รู้ว่าตอนนี้ทอยมีแฟน..เราก้อคงโง่ต่อไป
Toy : “ใช่ เทอเรียนเก่งมากเลยแหละ”
Conne : “แหะๆ ดีจังเลย เอ่อแล้ว..” ฉันตอบทั้งๆที่น้ำตาคลอเบ้า
Toy : “อะไรหรอจ๊ะคอนเน่ ” ทำไมต้องพูดดีด้วยเล่า น้ำตาทั้งหมดไหลออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่เขาทำไมต้องมาทำดีกับฉันด้วย
Conne : “แล้วทอยลืมคอนเน่ได้แล้วหรอ” ฉันถามทั้งที่ในใจหวั่นๆกับคำตอบ
Toy : “เห้ย ทำไมถามแบบนั้นจะลืมคอนเน่ได้ไงเล่า”
Conne : “จริงหรอ” รู้สึกดีใจขึ้นมา
Toy : “จริงดิ ก็เราเป็นเพื่อนกันนินา” คำพูดนี้ทำฉันร้องไห้หนักกว่าเก่า เพื่อนงั้นหรอ คำว่าเพื่อนลอยอยู่เต็มหัวของฉันเลย ทำไมเขาพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ เหมือนเราไม่เคยเป็นแฟนกันเลยอ่ะ
Conne : “อืม” ฉันตอบอะไรไม่ได้มากกว่านี้
Toy : “แล้วเรียนเป็นไงมั่งอ่ะ คอนเน่อ่ะ”
Conne : “ก็ดีนะ”
Toy : “อืม ดีแล้ว “
Conne : “แล้วจะเลิกเล่นกี่โมง??”
Toy : “อ่ออีก2นาที” ห๊า อีก2นาที 2นาทีนี้ มันมีค่ากับฉันมากเลยนะ
Conne : “หรอ 2นาทีเองหรอ”
Toy : “อืม ต้องออกไปข้างนอกอ่ะ”
Conne : “ทอย...”
Toy : “หืม อะไรหรอ”
Conne : “คอนเน่รักทอยนะ รักมากเลยนะ ดูแลตัวเองด้วยนะทอย คอนเน่จะรอทอยนะ จะรอทอยกลับมาหาคอนเน่นะ จะรอจนถึงวันนั้น คอนเน่รู้สึกเหนื่อยแล้ว คอนเน่เหมือนว่าทอยจะไม่มา คอนเน่คงรู้สึกไปเองแต่ทอยจะมาใช่มั้ยหละ คอนเน่จะไม่ท้อ วันนี้คอนเน่มีความสุขที่ได้คุยกะทอย แต่ตอนนี้ทอยมีแฟนแล้ว แล้วแฟนทอยก็ดีมากๆด้วย เหมือนทอยห่างจากคอนเน่มากๆเลย แต่คอนเน่จะรอทอยนะ รักทอยมากๆ วันนี้ลาก่อนนะ บายๆ”
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับฟังเหมือนอย่างเดิม แต่ฉันก้อดีใจที่ได้รออยู่อย่างนี้ ดีใจที่ทอยมีความสุข กับใครอีกคน
Toy : “อืม บายๆนะ ดูแลตัวเองด้วย” เห้ย ! O_O ทอยได้อ่านแล้ว ในที่สุดทอยก้อได้อ่านความรู้สึกตอนนี้ของฉัน ทอยวันนี้ฉันมีความสุขจิงๆนะ