รักล้นใจของนายสุดหล่อ(ซึ้งนะ)

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1: เริ่มต้น..

นี่เป็นนิยายที่ฉันกับเพื่อนแต่งขึ้น
อยากให้หลายๆคนได้อ่านมัน
และช่วยคอมเม้นด้วยนะ
ผู้แต่ง : E&N

เราว่ามันฮานะ
ไม่รุซิเราว่ามันซึ้งด้วย
ขอโทดที่มันยาวไปหน่อย


~1~

ฉันตื่นขึ้นมางัวเงียอยู่บนที่นอน และบิดขี้เกียจ เดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำ แต่งตัวเพื่อไปโรงเรียนวันแรกในชั้นม.ปลาย ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากๆเลยอ่ะ “เพื่อนใหม่ ๆ ห้องใหม่ๆ” ฉันพูดกับตัวเองอย่างรื่นเริง และเดินออกจากบ้านไปที่หน้าปากซอยบ้านเพื่อขึ้นรถเมล์ รถเมล์ขับแล่นไปสิบห้านาที ก็ถึง โรงเรียนของช้านนนนนนนนน
อ๊ะ!! นั่นไง ยัยแนนนี่ เพื่อนรัก
“เฮ้ แนน” ฉันเรียกทักมัน
“อ้าวไง คอนเน่ อยู่ห้องไหนว่ะ”
“ยังไม่รู้เลย  X อ่ะ”
“ยังไม่ได้ดูเหมือนกัน คนแม่งเยอะ”
“อืม เดี๋ยวไปดูด้วยกันเลย แทรกๆเอาแล้วกัน”
“อืมๆ ”
ฉันกะแนนไปดูห้องเรียนด้วยกัน แต่ก่อนตอนอยู่ม.ต้น ฉันอยู่กะมันตลอดเลยม.1 ถึง ม.3 นั่งก้อนั่งติดกัน ฉันกะแนนโคดรักกันเลย ไปเที่ยวด้วยกันก้อบ่อย แต่ปิดเทอมไม่ค่อยได้เจอกันเลยเพราะมันไปต่างจังหวัดกะครอบครัว นานๆทีค่อยโทรหากัน แนน เรียกเต็มๆก้อแนนนี่อ่ะแหละ เปนคนลุยๆ เรียนก้อพอใช้ได้ หน้าตานี่อย่าให้บอกมันหน้าตาน่ารักมากเลยแหละ คนมาจีบก้อมีบ้าง แต่มันช่างเลือกสุดๆ ฉันก็หน้าตาโอเคนะ น่ารักเหมือนมันแหละ อิอิ แนนเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ตาของมันนะ หวานสุดๆฉันมองอ่ะ ถ้าฉันเป็นผู้ชายจีบไปนานและ ตอนนี้มันก้อครองโสดอยู่เนื่องจากมันโคดกวนตีนเลย ตอนมันไม่กวนตีนนี่เหมือนผ้าพับไว้เลยอ่ะ ตอนมันกวนตีนนะ ขนาดเป็นเพื่อนฉันอยากจะถีบมันจิงๆ ไม่รู้ว่าขึ้นม.ปลายเราจะอยู่ห้องเดียวกันอีกหรือเปล่าน้า
“เห้ย ไอคอนเน่  X อยู่ห้องเดียวกะกูเลยว่ะ” เสียงยัยแนนตะโกนขึ้น
“เห้ย จิงดิ ห้องไรว่ะ ”
“4/1 อ่ะ”
“โว้ย ห้องคิงด้วย หลงฝูงแน่เลยว่ะกู”
“55+ ไม่หรอก”
“งั้นเย็นนี้ไปหาไรกินกันนะ ^ ^”
“เคเค ^0^”
จากนั้นเราสองคนก้อเดินไปที่ห้องตัวเอง อย่างอารมณ์ดีสุดๆ ^0^ นี่ฉันเรียนสายวิทย์คณิตเชียวน้า เก่งมั้ยหละ โตขึ้นฉันยังไม่ได้คิดเลยว่าจะเป็นไรดี แล้วพอเดินมาถึงห้องเรียนเราก้อเลือกที่นั่งกัน
“นั่งตรงไหนดีว่ะ” ฉันถามยัยแนน
“อืม ตรงนั้นดิ ติดหน้าต่างลมเย็น หลับง่ายอาจารย์มองมาไม่เห็นด้วย”
“โอเค  X นี่หัวคิดดีจิงๆ สมแล้วที่ X มีเพื่อนทั้งสวยแล้วฉลาดแบบกู”
“ - -* จบดีกว่า”
จากนั่นฉันก้อวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ ฉันนั่งติดริมหน้าต่างเลยแหละจะได้มองเห็นวิวทิวทัศน์ ตรงนี้มองเห็นหลังโรงเรียน เอ๊ะตรงนั้นมันเป็นที่ๆ ใช้ปีนข้ามกำแพงเพื่อโดดเรียนนี่ เจ๋งจิงๆ แต่ฉันว่าเดินออกหน้าโรงเรียนง่ายกว่าเยอะเลยอ่ะ
“ เห้ยปิดเทอมเป็นไงบ้างอ่ะ” แนนถาม
“ก้อดีอ่ะนะ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเลย ก็ X ไม่อยู่อ่ะ”
“อืม โทษที แต่ก็ดีไม่ช่ายหรอไม่เปลืองตังค์เก็บไว้เที่ยวเปิดเทอมดีกว่า 55+”
“เออช่าย”
นักเรียนค่อยๆทยอยกันเข้ามาในห้องแต่ละคนหน้าใหม่ก็มี ที่ฉันรู้จักบ้างก็มี เอ๊ะ!!นั่งมันอีพวก พาวเวอร์พัฟเกิร์ลนี่หว่า มันเป็นแก๊งค์มีผู้หญิง3คน ฉันเลยเรียก มันว่าพาวเวอร์พัฟเกิร์ล มันเป็นพวกเห็นหนุ่มๆไม่ได้กรี๊ดกร๊าดกันซะ แก้วหูจะแตก สายตาที่เห็นผู้ชายหล่อๆนี่ จะหยาดเยิ้มปานน้ำผึ้ง(เหนียวแย่เลย) ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมากๆอ่ะ นินทานู่นนี่ตลอด ไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยู่ห้องเดียวกะมันเนี่ย เซงๆ แต่มันก็มีข้อดีนะ มันมีน้ำใจ เรียนก็เก่งนะ ขยันมากๆ เวลาขอลอกการบ้านมันก็ให้นะ แต่มันมักจะให้ผู้ชายลอกก่อนอ่ะดิ แม่งเอ้ย
“เห้ย แนนซวยเลยว่ะ อยู่ห้องเดียวกะอีพวกพาวเวอร์พัฟเกิร์ล”
“อือดิ เซงว่ะ แต่พวกมันเรียนเก่งนิให้ทำไงอ่ะ ก็ต้องอยู่ห้องคิงอยู่ดี”
“เออว่ะ ลืมไปเลย”
“เห้ เปนไงมั่ง อีคอนเน่ กะ อีแนนนี่” หนึ่งในแก๊งค์นั้นที่ชื่อ กิ๊ฟซี่ ทักเรา
“ X ยังเรียกคำนำหน้าว่า “อี” ไม่เลิกเลยนะ ชีวิตกูก้อสบายดี หน้าตากูก้อสวยเหมือนเดิมอ่ะ”แนนตอบมัน แหมฉันหละสะใจจิงๆ กะความคิดเพื่อนฉันเนี่ย
“แหมๆๆๆๆ ปากคอเรอะร้ายเหมือนเดิมเลยนะ “ คราวนี้ยัย ลิลลี่พูด
“จ๊ะ ขอบคุณนะ” แนนนี่ตอบ จะว่าไปเพื่อนฉันก็กวนตีนนี่เอง
“อีแนน  X นี่กวนตีนไม่เลิกเลยนะตั้งแต่ม.ต้นเนี่ย” ต่อมายัย เจนนี่พูดมั่ง
“แล้วไงอ่ะ ไม่อยากจะคุยแล้วอ่ะ เหนื่อยว่ะ ภาษานางฟ้าอย่างฉันพวกเทอคงไม่เข้าใจ” แนนนี่พูด
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ทั้ง3กรี๊ดพร้อมกัน หูฉัน จะเปนไงมั่งนะ เพื่อนในห้องหันมาอย่างตกใจและมองอย่างงงๆ
“อ้าวนักเรียนนั่งที่ค่ะ” เสียงอาจารย์ดังขึ้น เสียงอาจารย์ช่วยชีวิตพวกเราไว้จากเสียงกรี๊ดยัยพวกนั้น และนักเรียนต่างนั่งกันเรียบร้อย
“ยินดีต้อนรับเปิดเทอมนะค่ะ ตอนนี้มีเด็กเข้ามาใหม่เยอะมากๆ ครูอยากให้พวกเรารู้จักกันไว้ เด็กเก่าที่เคยอยู่มาก่อนต้องเป็นเพื่อนที่ดีนะค่ะ เดี๋ยวครูขอเช็คชื่อนะค่ะ ว่ามาครบหรือป่าวหรือตกหล่นไปห้องไหนมั้ย”
อาจารย์เรียกรายชื่อแต่ละคนๆไป ฉันก็มองไปที่หน้าต่างจนกว่าจะถึงชื่อตัวเอง เอ๊ะ!! ใครว่ะนั่น กำลังปีนข้ามกำแพงโดดเรียนเข้ามาในโรงเรียน ไอนี่ท่าจะบ้าวันนี้วันแรกมันจะปีนเข้าทำไมวะ หน้าโรงเรียนมีเข้าไม่เดินเข้ามา มันคงบ้าไปแล้ว แต่ดูดีๆจากตรงนี้มันหล่อดีเนอะ แหะๆ สูงผิวสีน้ำผึ้งออกขาวๆ หุ่นนี้ดีมากเลยนะ นายนั่นยิ้มด้วย ว้าวรอยยิ้มนายเท่ชะมัดเลย เอ..นั่นคงเปนเพื่อนนายซินะ ที่ปีนตามมา หน้าตาดีเหมือนกันเลยนี่
“คอนเน่ “ ขณะที่กำลังอยู่ในห้วงแห่งความฝันนั้น ยัยแนนเรียกชื่อฉัน
“อะไรหรอค่ะ หล่อจังเลยทำไมไม่เดินเข้าทางหน้าโรงเรียนหละ เด๋วพลาดพลั้งไปทำไงหละ” ฉันตอบไปทำตาเยิ้มสายตามองไปที่ชายคนนั้นเดินไปกับเพื่อน
“ไอคอนเน่ อาจารย์เรียกชื่อ X  ขานดิว่ะ” ยัยแนนตะโกน
“ อะ.. มะ..มาค่ะ!!!” ฉันตะกุกตะกักแล้วตะโกนบอกอาจารย์
“เป็นอะไรของ X ว่ะ เหม่อไรอยู่” แนนถาม
“มะกี้กูเห็นเจ้าชายรูปงามอ่ะ X  หล่อมากๆเลย”
“ X เพ้อและแหละ ไหนว่ะ?” แนนพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยเชื่อ
“นั่นไง แต่เดินไปไหนแล้วไม่รู้” ฉันตอบ
“อ้าว  X ชอบเขาหรอไง”
“ชอบมากเลยแหละ X  ปลื้มสุดๆ หล่อลาก”
“55+ แสดงว่า X ลืม ทอยได้แล้วดิ”
“...........”
เกิดอาการเงียบขึ้น ฉันตัวนิ่งเลยแหละเมื่อได้ยินชื่อนี้ คนที่ฉันรักยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด คนที่เป็นเจ้าชายอันดับที่1ของหัวใจของฉัน แต่ตอนนี้เขาไปอยู่ไกลจากตัวฉันแล้ว ไม่รู้จะมีวันนั้นที่ฉันจะได้พบเขาอีกมั้ย แต่ตลอด1ปีฉันยังรอเขาอยู่เสมอ
“ยัง” ฉันตอบคำถามที่แนนถาม
“นี่ X ยังจะรออีกหรอ” แนนทำหน้าตกใจ
“อืม กูหวังว่าจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม” ฉันตอบอย่างเศร้าๆ
“แล้วยังติดต่อกันอยู่มั้ย?” แนนถามแล้วรอคำตอบ
“อืม คุยMsn” ฉันตอบพร้อมกับสีหน้าเศร้าๆ
“หรอ  X คิดดูดีๆนะเพื่อน ถ้า X รอต่อไป X ก้ออาจจะเจ็บต่อไป” แนนนี่ปลอบใจฉันจับที่ไหล่เบาๆ
“อืม ขอบใจนะ” ฉันตอบเบามากๆ