คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 2:การพบเจอ
:) Shalunla
ไรท์ Talk:
ณ ภายในรถลีมูซีน เวลา 9.10 น.
“นี่ลุง”เฟียร์เรียกคุณลุงคนขับรถ
“มีอะไรหรอครับ”คุณลุงคนขับรถพูด
“คนที่พวกเราจะไปอยู่ด้วย(ชั่วคราว)เป็นคนๆเดียวกันหรอ”เฟียร์ถามต่อ
“ป่าวครับคนล่ะคน”คุณลุงคนขับรถพูด
“อ้าว”สาวๆพูดพร้อมกัน
“แล้วทำไมถึงให้พวกเรามารถคันเดียวกันแบบนี้ล่ะค่ะ”เลทตี้ถาม
“นายท่านเป็นคนละคนกันแต่เป็นเพื่อนกันครับ แล้วนัดเจอกันที่คฤหาสน์กลาง ก็เลยให้มารับนายหญิง
อ้อ ไม่สิ มารับคุณหนูพร้อมกันนะครับ”คุณลุงคนขับรถพูด
“คฤหาสน์กลางหรอค่ะ???”รินพูด
“ถึงคฤหาสน์กลางแล้วครับ”คุณลุงคนขับรถพูดแล้วรถลีมูซีนก็มาจอดอยู่ด้านหน้าของคฤหาสน์
ถึงคุณลุงคนขับรถจะบอกว่ามันเป็นคฤหาสน์ก็เถอะ แต่ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้ล่ะ ใหญ่ถึงขั้นเป็น
ปราสาทได้เลย คฤหาสน์แห่งนี้เป็นคฤหาสน์ในฝันที่ใครๆก็อยากมี อยากเข้ามาอยู่ แถมตัวคฤหาสน์
ก็อยู่ในป่าแต่ไม่ลึกจากในเมืองมากเท่าไหร ความเป็นธรรมชาติกับคฤหาสน์แสนสวย เหมือนฝันจริงๆ
พอลองมองไปก็เห็นคฤหาสน์แสนสวยแต่ต่างสไตล์กันออกไปอีก5หลัง ทางซ้ายมือ 2 หลังและ
ขวามืออีก 3 หลัง
“คุณหนูครับ”เสียงคุณลุงคนขับรถดังขึ้นทำให้สาวๆของเราหลุดจากการเหม่อคิดเรื่อยเปื่อย
“ค่ะ”สาวๆถึงกับสดุ้งและพูดออกมาพร้อมกัน
“สัมภาระเดี๋ยวผมจะให้คนเอาไปเก็บไว้ที่คฤหาสน์ของแต่ละท่านนะครับ”คุณลุงพ่อบ้านพูด
“อ้าวแล้วนี่ไม่ใช่คฤหาสน์ที่พวกเราจะมาอยู่หรอค่ะ”ไอพูด
“ไม่ใช่ครับที่เป็นคฤหาสน์ไว้สำหรับรวมเวลามีงานหรือพบปะพูดคุยน่ะครับ”คุณลุงพ่อบ้านพูด
“แล้วคนที่พวกหนูต้องมาอยู่ด้วยอยู่ที่ไหนหรอค่ะ มื้ว~”คาซพูด
“พวกนายท่านอยู่ที่ห้องรับแขกด้านในคฤหาสน์ครับ เดี๋ยวผมจะพาไป เชิญทางนี้ครับ”คุณลุงพ่อ
บ้านพูดแล้วนำทางพวกสาวเดินไปข้างในคฤหาสน์แล้วไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องๆหนึ่ง
“ห้องนี้หรอ”เฟียร์พูด
“ครับ”คุณลุงพ่อบ้านพูด
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ใคร”เสียงทุ้มดังออกมาจากในห้อง
“ผมเองครับ พาพวกคุณหนูมาพบแล้วครับ”คุณลุงพ่อบ้านพูด
“เข้ามาได้”เสียงนั้นพูด
‘เสียงนี้คุ้นๆจัง’เลทตี้คิด
“ขออนุญาตครับ”คุณลุงพ่อบ้านพูด แล้วเปิดประตูอย่างช้าๆ
“มาแล้วหรอ ยินดีต้อนรับนะทุกคน^^”เสียงดังออกมาจากปากของผู้ชายคนหนึ่ง
แต่เป็นคนล่ะเสียงกับคนที่พูดตอนอยู่หน้าประตูเมื่อกี้
“นะ....นี่คุณ....”
มาต่อแล้วจ้า
“นี่ นาย/คุณ....=0=”สาวๆต่าวพูดขึ้นพร้อมกัน
“สวัสดีครับทุกคน เชิญนั่งกันก่อน”เสียงจากผู้ชายทรงผมสัปปะรดพูดขึ้น
“อะ...อืม/คะ....ค่ะ”สาวๆยังตกใจไม่หาย เดินไปที่โซฟาตรงข้ามกันกับบุคลปริศนาอีก4คน
“แต่ละคนคงจะเคยเจอพวกเรามาบ้างแล้ว คงจะรู้นะครับว่าใครต้องอยู่กับใคร แต่จะบอกอีกรอบแล้วกัน พวกผมขอแนะนำตัวก่อน ผม ซาวาดะ สึนะโยชิ ดูแล คาซ นะครับ^^”สึนะผู้พร้อมด้วยรอยยิ้ม
“ฉันโกคุเดระ ฮายาโตะ ดูแล ไอ”ฮายาโตะพูดด้วยรอยยิ้มนิดๆ
“ฉันยามาโมโตะ ทาเคชิ นะ ดูแลริน ^^”ทาเคชิพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใส(เวอร์)
“คุฟุฟุฟุผมโรคุโด มุคุโร่ ดูแล เฟียร์ นะครับ”มุคุโร่พูดโดยมีรอยยิ้มที่(ไม่)น่าไว้ใจมาด้วย
“ผม ฮิบาริ เคียวยะ ดูแล โลเรีย”เคียวยะพูดด้วยสีหน้านิ่งๆ(ปกติรายนี้ไม่ค่อยยิ้มอยู่แล้ว)
“ถึงจะรู้ข้อมูลบางส่วนมาจากพ่อแม่ของพวกเธอแล้ว แต่ขอให้แนะนำตัวอีกรอบจะได้หรือเปล่า”ฮายาโตะ
“ไม่มีปัญหางั้น ฉันก่อนเลย ฉัน ไอริส เวลลี่เซีย”ไอ
“มิ้ว~ฉัน คาซิลัว บี บริทเทอเรีย ค่ะ”คาซ
“ฉัน มาริน เรย์นาลิเช่ ค่ะ”ริน
“ฉัน เฟียร์ เอวินด์”เฟียร์
“ฉันโลเรทตา ชิริน ฮอราเทียส ค่ะ”เลทตี้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูปริศนาดังขึ้น
“เอาของวางมาให้ค่ะ”เสียงผู้หญิงจากนอกห้องดังขึ้น
“เข้ามาได้”ฮายาโตะพูด
“ขออนุญาติค่ะ”ว่าแล้วก็มีเมด 2 คนเดินเข้ามา คนแรกถือถาดแก้วน้ำชาพร้อมกาน้ำชาสไตล์อังกฤษ ส่วนอีกคนถือถาดเค้ก
“ทานของว่างกันก่อนนะครับ”มุคุโร่พูด
“อนุญาตนะค่ะ”เมดทั้ง2พูดพร้อมกันแล้วค่อยๆวางเค้กและถ้วยน้ำชาที่ถูกรินชาไว้เรียบร้อยแล้ว สาวๆก็ต่างคนต่างมองหน้ากันและกัน
“ไม่มียาพิษหรอก”เคียวยะพูด คำพูดนี่แหละทำให้สาวๆยิ่งไม่กล้าเข้าไปใหญ่
“นี่อย่าไปพูดอย่างนั้นซิ ทุกคนเกร็งกันหมดแล้ว”ทาเคชิพูดแล้วเดินไปตักเค้กของริน
“อ่ะ อ้าม~”ทาเคชิพูดแล้วจ่อเค้กไปที่ปากของริน
“เอ๊ะ 0X0”เพียงแค่รินอุทานขึ้นมาเค้กก็ถูกป้อนเข้าปากแบบง่ายๆ
“ระ...ริน0.0”คาซ
“อืม อร่อยดีค่ะ ขอบคุณค่ะ”รินพูดแล้วหยิบช้อนที่ทาเคชิยื่นมาให้แล้วตักเค้กกินอย่างอร่อย
“555ไม่เป็นไร”ทาเคชิพูดเสร็จก็เดินไปอยู่กับเพื่อนๆตนเองเหมือนเดิม
“อร่อยจริงๆค่ะทุกคน”เลทตี้พูดขึ้นหลังจากที่ตัดเค้กเข้าปากไปตอนไหนไม่รู้
“อร่อยมิ้ว~ลองดูซิวินดัส ไอ”คาซ
“เอ่อ....”เฟียร์กับไอถึงขั้นหันมามองหน้ากันแล้วถึงค่อยๆลองตักเค้กเข้าปาก
“อร่อย/อร่อย”พอเค้กปากปุ๊ปไอกับเฟียร์ก็พูดออกมาพร้อมกัน
3 นาทีผ่านไป เค้กก็หมดอย่างรวดเร็วเพราะสาวๆแต่ละคนก็ขอบของหวานกันทั้งนั้น
“อร่อยใช่มั้ยล่ะครับ จะเอาอีกมั้ยล่ะ”สึนะ
“(^^ )( ^^)(^^ )( ^^)”สาวๆทั้งห้าส่ายหน้า
“ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ไปเดินดูรอบๆคฤหาสน์ก่อนก็ได้นะ ไว้พอเที่ยงเจอกันที่ห้องอาหาร”ฮายาโตะ
“ห้องอาหารถัดจากห้องนี้ไป2ห้องนะ”ทาเคชิ
“แล้วพวกคุณจะไปไหนหรอค่ะ”เลทตี้
“ทำธุระ”เคียวยะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”เคียวยะ
“นี่คือคนที่จะแนะนำคฤหาสน์ให้พวกเธอ มีอะไรก็ถามแล้วกัน”เคียวยะ
“ฉันเบียงกี้จ๊ะ”หญิงปริศนาผมสีชมพูนามว่าเบียงกี้เอ่ยขึ้น
“สวัสดี/ค่ะ”สาวๆทั้งห้าพูดพร้อมกัน
“อะ...อ้าวพวกคุณฮิบาริหายไปไหนแล้วล่ะค่ะ”เลทตี้
“มิ้ว~ไปไหนแล้วล่ะ”คาซ
“พวกนั้นเป็นผีหรือไงนะ”เฟียร์
ตัดฉับมาทางพวกสึนะที่หายตัวมา
“พิธีการเตรียมพร้อมหรือยัง”เสียงของสึนะดังขึ้น
“ยังเลยครับท่านซาวาดะ”เสียงหนุ่มน้อยหน้าหวาน นาม บาจิลดังขึ้น
“ทำไปเรื่อยๆไม่ต้องรีบ พวกเราไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ซ้ำรอย”ฮายาโตะ
“ครับ”บาจิล
“พวกนั้นมันคงไม่มาวุ่นวายนะ”เคียวยะ
“ไม่ต้องห่วงยังไงยัยพวกนั้นคงคอยคุมไว้ให้นั้นแหละ”ทาเคชิ
“คุฟุฟุฟุนั้นซิครับ”มุคุโร่
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแล้วนะบทที่ 2 ขอโทษที่ค้างไว้ซะนาน
ความคิดเห็น