คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่1:เรื่องบังเอิญที่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
“แต่ถึงจะบอกให้รู้ให้ได้ก็เถอะว่าคนพวกนั้นเป็นใคร ทำไมถึงรู้ชื่อพวกเราได้และตั้งใจจะทำอะไรก็เถอะ แต่ว่า.....เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคนพวกนั้นเลยนะ มิ้ว~”คาซร่ายคำพูดยาวๆออกมา
“นั้นซินะค่ะ”เลทตี้
“ถ้าพวกนั้นต้องการอะไรจากเรา มันคงต้องออกมาอีกนั้นแหละ”ไอ
“แค่ถามเอาความก็พอแล้วล่ะกันค่ะ”เลทตี้
“ตามนั้นเลย มิ้ว~”คาซ
“ทุกคน”เฟียร์
“อ้าววินดัสถึงเวลาเปลี่ยนเวรแล้วหรอมิ้ว~”คาซ
“ตกลงจะเรียกฉันด้วยชื่อนั้นใช่มั้ยคาซ”เฟียร์
“ใช่ มิ้ว~”คาซ
“เอาเถอะงั้นก็ กลับบ้านกันเถอะค่ะ”ริน
“จริงด้วยนี่ก็เย็นแล้วยิ่งเขาว่ามีโจรแถวซอยบ้านเราด้วยนะค่ะ”เลทตี้พูดพรางดูนาฬิกาข้อมือ
“โจรหรอไม่กลัวหรอก ของเข้ามาซิ จะซัดให้ล่วงเลย”เฟียร์พูด
“จ้าๆกลับบ้านเถอะ”ไอ
“อืม/ค่ะ”ทุกคนพูด
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
“เจอกันที่กลุ่มเวลาเดิมนะ มิ้ว~”คาซ
“เคร~”เฟียร์
“แล้วเจอกันค่ะ”ริน
“ไว้เจอกันค่ะ”เลทตี้
“โอเค”ไอ
จากนั้นทั้ง5คนก็แยกย้ายกันเข้าบ้าน(บ้านอยู่ติดกัน)
ไรท์ Talk:
เวลา 19.00น. ณ แชท(แบบรวมในFacebook)
คาลัว(คาซ):มิ้ว~มีเรื่องจะมาบอก
เวลลี่(ไอ):มีเรื่องมาบอกเหมือนกัน
เอวินด์(เฟียร์):ฉันก็มี
มาริน(ริน):ฉันก็มีค่ะ
อซิเลีย(เลทตี้):ฉันก็มีเรื่องมาบอกค่ะ
เอวินด์(เฟียร์):งั้นคาซบอกก่อนเลย
คาลัว(คาซ):คือพรุ่งนี้ฉันต้องไปอยู่บ้านเพื่อนพ่อ มิ้ว~
เวลลี่(ไอ):จิงป่ะเหมือนกันเลย
อซิเลีย(เลทตี้):ฉันก็ต้องไปเหมือนกันค่ะ
มาริน(ริน):ฉันต้องบ้านเพื่อนคุณพ่อเหมือนกันค่ะ
เอวินด์(เฟียร์):ฉันก็เหมือนกัน อย่างบอกนะว่ามีคนมารับ9โมงเช้าเหมือนกันอีก
มาริน(ริน):ใช่เลยค่ะ
เวลลี่(ไอ):มันชักยังไงๆอยู่นะ
คาลัว(คาซ):ต้องมีอะไรแน่ๆเลย มิ้ว~
การเชื่อมต่อผิดพลาด จู่ๆสัญญาณเน็ตก็ดับไปไม่มีใครเชื่อมอินเตอร์เน็ตได้ซักคน
“นี่มันอะไรกัน/ค่ะ เนี่ยยยยย”สาวแต่ละคนที่อยู่บ้านก็ต่างเซ็ง และสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเธอกันแน่???
ย้อนไปที่บ้านของแต่ละคน ตอน 18.30 น.
คาซ Talk:
ฉันเดินเข้ามาในบ้านอย่างสบายใจก็เจอคุณพ่อกับคุณแม่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขก
“มิ้ว~ทำอะไรกันอยู่ค่ะ”ฉันถามคุณพ่อกับคุณแม่ที่นั่งอยู่
“คาซกลับมาแล้วหรอลูกมานั่งตรงนี้กับแม่หน่อยซิ”คุณแม่พูด
“ค่ะ”ฉันเดินเข้าไปนั่งกับแม่อย่าง งงๆ
“คือแม่กับพ่อต้องไปทำธุระที่เกาหลี1เดือนน่ะลูก”คุณแม่พูด
“มิ้ว~แล้วมีอะไรหรอค่ะ”ฉันพูด
“คือแถวซอยบ้านเรามีข่าวโจรลูกก็รู้ใช่ไหม”คุณพ่อพูด
“มิ้ว~รู้ค่ะ”ฉันพูด
“มันอันตรายน่ะพ่อกับแม่เลยอยากให้ลูกไปอยู่กับเพื่อนพ่อสักพัก”คุณพ่อพูด
“มิ้ว~หนูอยู่ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก”ฉันพูด
“แม่กับพ่อจะพาพวกน้องๆของลูกไปด้วยนะเพราะถ้าอยู่นี่ก็อันตรายลูกก็มีเรียนคงไม่ค่อยมีเวลาดูน้องๆ”คุณแม่พูด
“แล้วทำไมไม่พาหนูไปด้วยเลยล่ะค่ะ”ฉันพูด
“ก็หนูเป็นเมดอยู่ร้านกาแฟไม่ใช่หรอลูกหยุดงานนานจะไม่ดีนะ”คุณพ่อพูด
“แล้วน้องๆล่ะค่ะหยุดเรียนจะไม่เป็นไรหรอ”ฉันพูด
“น้องๆคงเรียนทันแหละจ๊ะ น่ะคาซไปอยู่กับเพื่อนพ่อเขาซักพักนะ”คุณแม่พูด
“ก็ได้ค่ะ”ฉันพูด
“ดีมากจ๊ะ”คุณแม่พูดพรางลูบหัวฉันไปด้วย
“หนูขึ้นห้องก่อนนะค่ะ”ฉันพูด
“เดี๋ยวจ๊ะคาซ พรุ่งนี้ตอน9.00โมงเช้าจะมีคนมารับน่ะ พวกเสื้อผ้าแม่เตรียมไว้ให้แล้ว”คุณแม่พูด
“ค่ะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินขึ้นห้องมา ตอนแรกกะว่าจะอาบน้ำก่อนแล้วค่อยเข้ากลุ่มล่ะนะ แต่ตอนนี้งานด่วนเข้ากลุ่มก่อนเลยดีกว่าฉันคิดและรีบเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ทันที
ไอ Talk:
เมื่อฉันเดินเข้ามาในบ้านก็พบว่าพ่อกับแม่ได้ยืนรออยู่แล้ว
“ไอพ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยด้วย”แม่พูด
“มีอะไรอ่ะ”ฉันพูด
“มานี่ซิลูก”แม่พูดพรางดึงฉันไปนั่งในห้องรับแขก
“ลูกก็รู้ใช่มั้ยว่ามีข่าวว่าแถวบ้านเรามีโจร”พ่อพูด
“รู้ค่า แล้วทำไม-0-”ฉันพูด
“พ่อกับแม่ต้องไปธุระที่ฝรั่งเศสซัก 1 เดือนน่ะลูก”แม่พูด
“แล้วไง - -”ฉันพูด
“มันไม่ปลอดภัยสำหรับลูกพ่อจะให้ลูกไปอยู่บ้านเพื่อนพ่อซักพัก”พ่อพูด
“เพื่อนพ่อ ผู้หญิงผู้ชาย”ฉันพูด
“ผู้ชาย”พ่อพูด
“ไม่ไปเด็ดขาด”ฉันพูด
“ทำไมล่ะลูก”แม่พูด
“หนูโตแล้วนะ อายุตั้ง20แล้วดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้หนูไปหรอก อีกอย่างเพื่อนพ่อก็ผู้ชาย ให้ลูกสาวไปอยู่บ้านเดียวกับผู้ชายไม่ห่วงบ้างหรอ- -^”ฉันพูด
“ไม่ต้องห่วงหรอกลูกคนนี้ไว้ใจได้ อีกอย่างพ่อบอกเขาไปแล้วเขาจะมารับหนูพรุ่งนี้นะ”พ่อพูด
“ห่ะ พรุ่งนี้=0=”ฉันพูด
“ใช่จ๊ะ แม่เก็บเสื้อผ้าไว้ให้แล้วนะ”แม่พูด
“พ่อตกลงกับเขาไปแล้วไปเถอะน่ะลูก ”พ่อพูด
“ไปเถอะน่ะจ๊ะไอจังของแม่ จะมีคนมารับพรุ่งนี้ 9.00 เช้าน่ะจ๊ะลูก*_*”แม่พูด
“ไปก็ได้ หนูขึ้นห้องก่อนนะ”ฉันแพ้สายตาอ้อนวอนของแม่ทุกทีเลยซิน่า พอฉันพูดแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องตัวเองมา
ปัญหาบังเกิดแล้ว ต้องรีบแจ้งให้พวกคาซรู้อย่างด่วน พอฉันคิดเสร็จก็คว้าแท็บเล็ต มา
ริน Talk:
“กลับมาแล้วค่ะ”ฉันพูด
“กลับมาแล้วหรอจ๊ะ ริน”คุณแม่พูด
“ค่ากลับมาแล้วค่ะ”ฉันพูด
“พ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยน่ะลูก”พ่อพูด
“มีอะไรหรอค่ะ”ฉันพูด
“พ่อกับแม่ต้องไปธุระที่รัสเซีย 1เดือนน่ะลูก”คุณแม่พูด
“อ่อ แล้วจะเดินทางวันไหนล่ะค่ะ”ฉันพูด
“พรุ่งนี้จ๊ะ เอ่อ แล้วลูกต้องไปอยู่กับเพื่อนพ่อซักพักนะ”คุณแม่พูด
“เอ๋ แล้วทำไมหนูถึงต้องไปอยู่กับเพื่อนของคุณแม่ด้วยล่ะค่ะ”ฉันพูด
“แถวบ้านเรามีข่าวโจร พ่อคิดว่ามันไม่ปลอดภัย ไปอยู่กับเพื่อนพ่อซักพักนะลูก”คุณพ่อพูด
“แต่...”ฉันพูดยังไม่จบคุณพ่อก็แทรกขึ้นมา
“นะลูกนะ พ่อกับแม่เป็นห่วงลูกจริงๆ”คุณพ่อพูด
“ก็ได้ค่ะ”ฉันพูด
“ดีมากจ๊ะ”คุณแม่พูดแล้วลูบหัวฉัน
“แล้วหนูต้องไปอยู่บ้านเพื่อนคุณพ่อวันไหนค่ะ”ฉันพูด
“พรุ่งนี้ตอนก็โมงเช้าจะมีคนมารับจ๊ะ”คุณแม่พูด
“พะ...พรุ่งนี้หรอค่ะ มันไม่กระทันหันไปหรอค่ะ”ฉันพูด
“มันก็กะทันหันจริงๆน่ะแหละลูก แต่มันเพื่อความปลอดภัยของหนูนะ”คุณพ่อพูด
“กะ...ก็ได้ค่ะ”ฉันพูด
“แม่เก็บเสื้อผ้ากับของที่จำเป็นไว้ให้แล้วนะจ๊ะ”คุณแม่พูด
“ค่ะ งั้นหนูขอตัวขึ้นห้องก่อนนะค่ะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินขึ้นห้องมา
อะไรกันเนี่ย ทำไมมันกะทันหันอย่างนี้ล่ะ ต้องบอกให้พวกคาซรู้แล้วซิ ว่าแล้วก็รีบหยิบโน็ตบุคขึ้นมาทันที
เฟียร์ Talk:
พอฉันเดินเข้ามาในบ้านก็ค่อยๆแอบย่องขึ้นห้อง เดี๋ยวโดน ป๊ากับม้า ดุเอา ป๊ากับม้าบอกอย่ากลับบ้านเกิน6โมง นี่6โมงครึ่งแล้ว โดนดุชัว
“เฮ้อ รอด”ฉันพูดเพราะฉันย่องเข้ามาในห้องได้สำเร็จ
“รอดอะไรหรอเฟียร์”ว๊ะ เสียงใครอะเหมือนเสียงม้าเลย ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆหันไป
“ม้า!!!0.0”ฉันพูด
“มานั่งนี่ซิเฟียร์”ป๊าพูด
“อะ...อืม”ฉันพูด
“อืมกับใคร!!”ป๊าพูด
“คะ...ค่ะ!”ฉันพูด
“ไปอยู่บ้านเพื่อนป๊า”ป๊าพูด
“หะ ไปทำไมอะ.....ค่ะ_ _”ฉันพูด
“แถวนี้โจรมันเยอะอีกอย่างม้ากับป๊าต้องไปบาหลี1เดือนน่ะจ๊ะ”ม้าพูด
“ละ....แล้ว”ฉันพูดยังไม่ทันจบป๊าก็แทรกขึ้นมา
“มันอันตราย ม้าเตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าไว้ให้แล้วพรุ่งนี้9.00น.จะมีคนมารับ”ป๊าพูดแล้วเดินออกไปจากห้องของฉัน
“ป๊าเขาเป็นห่วงหนูน่ะเชื่อป๊าเขาเถอะลูก”ว่าแล้วม้าก็เดินออกไปจากห้องฉันอีกคน
เอิ่ม....แบบนี้ซินะที่เรียกว่ามัดมือชก ช่วยไม่ได้ไปก็ไป แต่บอกพวกคาซให้รู้ไว้ก่อนดีกว่า ว่าแล้วฉันก็คว้าไอแพดมา
เลทตี้ Talk:
พอฉันเดินมาถึงห้องรับแขกก็เจอปาป๊ากับมาม้านั่งอยู่
“ทำอะไรกันอยู่ค่ะ”ฉันเดินเข้าไปปาป๊ากับมาม้า
“อ้าวโรส นั่งกับปาป๊ากับมาม้าแปปซิจ๊ะ”มาม้าพูด
“ค่ะ”ฉันพูดแล้วนั่งลงข้างๆมาม้า
“ถ้าปาป้าขออะไรโรสจะทำให้ได้มั้ย”ปาป๊าพูด
“ได้ค่ะ ถ้าเป็นเรื่องโรสพอจะทำได้นะค่ะ”ฉันพูด
“ปาป๊ากับมาม้าต้องไปสวีเดน 1เดือน แล้วแถวบ้านโจรเยอะ ลูกไปอยู่กับเพื่อนปาป๊าได้มั้ย”ปาป๊าพูด
“เอ๋ ตะ...แต่แค่เดือนเดียวเองหนูอยู่บ้านคนเดียวก็ได้นี่ค่ะ”ฉันพูด
“ยังไงปาป๊าก็วางใจไม่ได้ นะลูก อย่าทำให้ปาป๊ากับมาม้าต้องเป็นห่วงเลย”ปาป๊าพูด
“กะ...ก็ได้ค่ะ”ฉันพูด ฮื่อ คำพูดของปาป๊าทำให้ฉันใจอ่อนทุกทีเลย
“ดีมากจ๊ะ มาม้าจัดกระเป๋าไว้ให้แล้วนะ ถ้าจะเอาอะไรไปเพิ่มก็หาเพิ่มนะจ๊ะ”มาม้าพูด
“ค่ะ”ฉันพูด
“จะมีคนมารับพรุ่งนี้ 9.00น.นะลูก”ปาป๊าพูด
“ค่ะ หนูขอตัวขึ้นห้องไปจัดของเพิ่มนะค่ะ”ฉันพูดแล้วรีบเดินขึ้นห้องมา มาถึงก็เปิดโน็ตบุคเลยเพื่อจะแจ้งเรื่องให้พวกคาซทราบ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------จบแล้วค่าบทที่ 1 ขออภัยมาต่อช้า เดี๋ยวรอดูตอนต่อไปนะ
:) Shalunla
ความคิดเห็น