ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
"บรืนๆ ๆๆ ..................... --- เอี๊ยดดดดด!!!----"
"ปึก++"
'โหยยย...ไอเบส นึกจะเบรกก็เบรก ไม่เบารถก่อนเลยนะ......เชี่ยเอ๊ย
หน้าผมเลยไปกระแทกกับหลังมันเต็มๆ ...อูยย....เจ็บชะมัด'
ผมเอามือลูบดั้งจมูก ป้อยๆ ...จะหักมั๊ยเนี่ย? เดี๋ยวหมดหล่อพอดี
หันไปกะว่าจะ แหกปากด่ามันซะหน่อย มันก็เดินดุ่ยๆๆ จะเข้าบ้าน
แต่ก็ไหว้แม่ผมที่ออกมาจะปิดบ้านซะก่อน
ผมก็เดินตามมันมาติดๆ เหมือนกัน (ก็จะด่าอ่ะ ยังไม่ได้ด่ามันเลย)
พอมันหยุดไหว้แม่ผม
หน้าผมเลยชนมันอีกแล้ว ง่ะ++ มันตั้งใจป่าวฟร้ะ?
"หวัดดีครับ น้านิตย์ "
"หวัดดีจ้ะ เบส ...อ้าว แล้วน้องล่ะลูก"
งงล่ะสิครับ คือว่า ผมอ่อนกว่ามัน 3 เดือน ตอนเด็กๆ มันก็ตัวโตกว่าผม
..(ตอนนี้ตัวมันก็ยังโตกว่าผมอยู่ดี ...ผมล่ะเซ็ง<อีกแระ>) แม่ผมกะน้าทิพย์(แม่เบส)
เลยอุปโลกน์ให้ผมเป็นน้องมัน เพราะว่าแม่อยากให้ผมมีพี่ (ผมเป็นลูกคนเดียว)
อยากให้เบสมันคอยดูผม เพราะเมื่อก่อนน่ะ ผมซนมาก วีรกรรมเยอะแยะ
เล่ายังไงก็เล่าไม่หมด แต่เดี๋ยวก่อน เมื่อกี๊ แม่ถามหาผมใช่มั๊ย?
"ผมอยู่นี่ฮะ แม่ "
ผมยื่นหน้าออกจากหลังไอเบส .อารัยว้า ..ลูกตัวเองยังมองไม่เห็นอีก ...
"อ้าว ...ฮะๆ ...เบสบังเจ้าปั๊มมิดเลยแฮะ ไหนเมื่อก่อนเคยบอกว่า
ขึ้นม.ปลายแล้วจะตัวโตกว่าเบสให้ได้ไง แม่ว่ายอมรับความจริงเถอะนะ ลูกนะ "
เหอะ..แม่ผม ขำกับความเตี้ย(กว่าไอเบส) ของผมได้ไง แล้วแม่ก็เวอร์ ทำพูดไป
ที่มองไม่เห็นผมเพราะมันเริ่มมืดแล้ว แล้วแม่ผมก็สายตาสั้นเองตังหาก ...
"เออ นี่ แล้วทำไมวันนี้กลับกันดึกจัง ล่ะ ?"
"อ๋อ..วันนี้สอบมิดเทอมวันสุดท้ายน่ะครับ เลยมีฉลองกันนิดหน่อย
ขอโทษน้านิตย์ด้วยครับ ที่ไม่ได้โทรมาบอกก่อน"
"น้าก็ไม่ได้จะว่าอะไรหรอก แล้วก็ไม่ใช่ความผิดเบสซักหน่อยลูก เจ้าปั๊มมันก็มีมือ
มีปาก จะโทรมาบอกแม่ตัวเองซักหน่อยก็ไม่มี แล้วนี่ยังต้องให้เบสมาขอโทษแทนอีก"
"ง่ะ ++ ขอโทษคร้าบบบ คุณพระมารดาที่เคารพรัก
ที่ไม่ได้โทรมาบอก เป็นความผิดกระผมเองขอรับ ....พอใจ๋ยาง?"
อ่ะโด่..ก็คนมันไม่รู้นี่ว่าจะกลับมืด ++ แต่ก็รู้สึกผิดนิดๆแหละ ที่ทำให้แม่เป็นห่วง....
แม่ผมยิ้ม กับสำนวนทะเล้นๆ บวกงอนนิดๆของผม แล้วก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่
แม่ผมทำอย่างงี้ประจำแหละครับ ผมชินตั้งแต่เด็กๆแล้ว เคยโดนเพื่อนล้อด้วย
แต่เบสมันก็ด่าให้ไปแล้ว จนพวกเพื่อนๆ ก็ไม่เคยล้อผมอีกเลย
(นอกจากพวกในกลุ่ม ..สำหรับพวกนี้ ผมไม่โกรธหรอกครับ เพราะรู้ว่ามันล้อเล่นเฉยๆ)
ตอนนี้ผมหันไปหาเบส ...ไม่อยู่ซะแล้วแฮะ คงเข้าบ้านไปแล้ว
..อ่าว ผมลืมบอกไปเหรอ ว่าบ้านเราติดกันน่ะ
บ้านผมกับบ้านมัน เป็นบ้านตึกแบบห้องแถว2ห้องติด มี3ชั้น เหมือนกัน
แต่ผนังบ้านผมกับบ้านมันไม่ติดกันนะ
ตรงกลางระหว่างบ้านเรา จะเป็นที่แคบๆ สามารถเดินผ่านทะลุไปหลังบ้านได้จากทางเดินนี้
.....ว่าแล้ว ผมก็เข้าบ้านไปอาบน้ำอาบท่ามั่งดีกว่า วันนี้สอบเสร็จแล้ว เล่นเกมให้จุใจยันเช้าเล้ยยย++
+++++++++++++++++++++++++
..
..เอ..ไมมันอึดอัดๆ พิลึกนะ ....
ผมเริ่มรู้สึกตัว ทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ มีความรู้สึกว่า ทำไมวันนี้เตียงมันแคบๆพิกล?
ผมลองกลิ้งสำรวจพื้นที่ แล้วก็ .....
'ปึก++'
ตัวผมชนเข้ากับอะไรบางอย่าง ตัวโตๆ อุ่นๆ
...คาดว่าน่าจะเป็นสิ่งมีชีวิต..
แล้วสิ่งมีชีวิต นั้น ก็คว้า 'หมับ' ที่เอวผมเข้าให้..... ดึงผมไปกอดเฉยเลย
ผมพอจะรู้แล้วล่ะ ว่าเจ้านี่เป็นใคร
"ไอเบส ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ หายใจไม่ออก"
"..................."
ไม่มีเสียงตอบรับ จากเลขหมายที่ท่านเรียก ขอรับ
เป็นอย่างนี้ทุกทีสิน่า ไอเบสมันชอบละเมอเห็นผมเป็นหมอนข้างทู๊กที
และถ้าลองหลับสนิทแล้ว หมอนี่ล่ะปลุกยากกกส์ เสียยิ่งกว่าอะไร
เมื่อคืน มันหอบผ้าหอบผ่อน มาขอนอนบ้านผม
เพราะมันงอนที่พ่อมันกลับมา แล้วน้าทิพย์ก็ไม่สนใจมันเลย คอยแต่เอาใจน้าสิทธิ์ (พ่อมัน)
มันบอกว่า มันหึง เลยทนไม่ได้ มาขอนอนบ้านผม
ดูมัน...หึงแม่ตัวเองเนี่ยนะ กรรมของน้าทิพย์จริงๆ ที่มีลูกติงต๊องเนี่ย
อ่อ..น้าสิทธิ์ พ่อเบส เค้าทำงานเป็นผู้จัดการสาขา ของบริษัทรถยนต์ยี่ห้อหนึ่งในต่างจังหวัดน่ะครับ
แต่เห็นว่า เร็วๆนี้ จะย้ายมาอยู่สาขาในจังหวัดนี้แล้วล่ะ
สงสัยคงทนคิดถึงน้าทิพย์ไม่ไหว ....ก็คู่นี้ ชอบหวีทหวาน กันซะชาวบ้านอิจฉา
ส่วนพ่อผมเหรอครับ ท่านเสียไปตอนผมอายุ 4 ขวบ เนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์
จนถึงตอนนี้ ผมก็ดีใจนะ ที่แม่ผม อุตส่าห์เลี้ยงผมมาได้โตจนป่านนี้
ด้วยฝีมือตัดเย็บเสื้อผ้า ของแม่ จึงทำให้ตอนนี้ มีห้องเสื้อเป็นของตัวเอง ...ก็บ้านที่ผมอยู่นี่แหละครับ
ข้างหน้าบ้าน จะเป็นห้องเสื้อ ส่วนข้างในบ้าน ก็เป็นบ้านที่อบอุ่น
...ง่ะ! ผมชักจะไปไกลแล้วสิเนี่ย ....
ลืมไปเลยว่า ไอเบสมันกอดผมอยู่ ..แหม่ นี่ถ้ามันเป็นน้องซินดี้ ,น้องดาว ที่โรงเรียนอ่ะนะ
ผมยอมให้กอดไปแล้ว.....
แต่ไม่ใช่..นี่มันไอเบส ไอเพื่อนถึกของผม ..ผมคงต้องทำอะไรซักอย่างให้มันตื่นซะแล้ว
"เบส....นี่คือการเตือนครั้งที่หนึ่ง"
ผมพูดหยั่งเชิงมันก่อน เผื่อมันตื่นแล้วจะได้ไม่ต้องเปลืองแรง
แต่มันก็ยังคง..เงียบ...
"เราจะนับ หนึ่ง ถึง สาม นะ"
"หนึ่ง....."
"สอง...."
"สาม!...."
'พลัก++'
"โอ๊ยยย~......ปั๊ม เล่นไรเนี่ย! เจ็บนะ "
จะไม่เจ็บได้ไง ก็ผม 'ถีบ' มันเต็มแรง เลยนี่
แล้วนี่ก็ไม่ใช่การเล่นเฟร้ย....แต่เป็นการปลุก ฮ่าๆ
"ช่วยไม่ได้ เบสเล่นเห็นเราเป็นหมอนข้างอีกแล้วนี่ ก็ต้องถีบสั่งสอนซะหน่อย"
"พูดอะไรน่ะ จำไม่เห็นได้ซักที ว่าไปกอดปั๊มตอนไหน?"
เหอะ..มันจำไม่ได้ทุกทีแหละ
"เออๆ...ชั่งเหอะ ไปอาบน้ำไป จะได้ไปหาอะไรให้เรากิน"
"อ่าว...เป็นเจ้าบ้านก็ต้องหาอะไรให้แขกกินดิ ทำงี้ได้ไงอ่ะปั๊ม"
"นี่ ไม่รู้จักบุญคุณคนรึไง เมื่อวานอุตส่าห์ให้ที่ซุกหัวนอนนะ
ไม่ไล่ไปนอนหน้าบ้านก็บุญแค่ไหนแล้ว"
ไอเบสส่ายหน้าแบบเซ็ง ๆ แต่ก็ยอมลุกไปอาบก่อนแต่โดยดี
ไม่ได้หรอกครับ ข่มได้ก็ต้องข่มไว้ก่อน ก็ตัวมันใหญ่กว่าผมหนิ
เดินด้วยทีไร เหมือนเป็นลูกน้องมันทุกที
........ผมล้มตัวลงนอนอีกครั้ง...แต่ไม่รู้สึกง่วงแล้วแฮะ ทั้งๆที่ปกติ ผมเป็นคนขี้เซานะเนี่ย
สงสัยออกแรงถีบไอเบสมากไปหน่อย
ระหว่างรอไอเบสอาบน้ำอยู่ ผมก็นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย ..
จำได้ลางๆว่า เมื่อก่อน ตอนผมกับแม่ย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ก็มีไอเบสนี่แหละ เป็นเพื่อนคนแรก
ตอนนั้นเรายังตัวเล็กๆ กันอยู่เลย แต่ก็ซ่าไม่เบา ผมน่ะ ปากไม่ค่อยดีมาตั้งแต่เด็กแระ
หาเรื่องเค้าไปทั่ว ทั้งๆที่ตัวเองตัวกะเปี๊ยก ...ที่ผมไม่กลัว คงเป็นเพราะมีไอเบสนี่ล่ะมั๊ง
(ก็มันเป็นเด็กที่ตัวโตที่สุดนี่)
อีกอย่าง เมื่อก่อนผมชอบปีนต้นมงต้นไม้ บางทีขึ้นไปแล้วลงไม่ได้ก็มี
ก็ต้องให้เบสมันขึ้นไปช่วย หรือไม่ก็หาบันไดมาให้ผมลง
นึกๆ ดูแล้ว ไอเบสมันก็ทำหน้าที่เป็นพี่(และเพื่อน) ที่ดีจริงๆนะ
จนถึงตอนนี้ มันก็ยังคอยดูผมอยู่ เพราะผมก็รู้ตัวว่าเป็นคนค่อนข้างจะใจร้อน
ความใจเย็นและมีเหตุผลของมัน ทำให้ผมนับถือมันอยู่ลึกๆ
'โป๊ก!'
"โอ๊ย!"
ไอเบสมันเอาหัวมาโขกหัวผมอ่ะ ..เจ็บไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย
"เจ็บนะเว้ย !"
"จะได้หายกันไง เมื่อกี๊ที่ปั๊มถีบมาอ่ะ ยังจุกอยู่เลยนะ"
ผมทำหน้าบูด .... เฮอะ แค่เนี๊ยะ ก็ต้องเอาคืนด้วย
"ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ไม่อาบ ขี้เกียจ"
"เอ๊ะ! ไอเด็กดื้อนี่ ...สายโด่แล้วนะ ตัวก็เหม็นฉึ่งฉัง "
ผมยังคงไม่สนใจ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนี่แหละ
"ไม่อาบใช่มั๊ย...ได้ ~"
'แหมะ!'
'แหมะ ๆๆ ๆๆๆๆ'
"ไอเบส ไม่เอา เปียกหมดแล้ว"
ไอเบสมันสะบัดผมที่เพิ่งสระเสร็จมาทางผมเต็มๆ น้ำเปียกเสื้อ เปียกหน้าผมไปหมดแล้ว
มันสะบัดจนหัวเริ่มหมาด แค่นั้นยังไม่พอ ยังเอาหัวมาถูตัวผมอีกอ่ะ
"ฮะๆๆ จักกะจี้ว่ะ เบส "
ไอเบสมันยังคงเช็ดหัวกะตัวผมอยู่ จนหัวมันจะแห้งแล้วนะนั่น
"พอๆ เราจะไปอาบน้ำแล้ว..."
ชิ..ไหนๆก็เปียกแล้ว ก็ต้องไปอาบน้ำจนได้ .........
TBC.
"ปึก++"
'โหยยย...ไอเบส นึกจะเบรกก็เบรก ไม่เบารถก่อนเลยนะ......เชี่ยเอ๊ย
หน้าผมเลยไปกระแทกกับหลังมันเต็มๆ ...อูยย....เจ็บชะมัด'
ผมเอามือลูบดั้งจมูก ป้อยๆ ...จะหักมั๊ยเนี่ย? เดี๋ยวหมดหล่อพอดี
หันไปกะว่าจะ แหกปากด่ามันซะหน่อย มันก็เดินดุ่ยๆๆ จะเข้าบ้าน
แต่ก็ไหว้แม่ผมที่ออกมาจะปิดบ้านซะก่อน
ผมก็เดินตามมันมาติดๆ เหมือนกัน (ก็จะด่าอ่ะ ยังไม่ได้ด่ามันเลย)
พอมันหยุดไหว้แม่ผม
หน้าผมเลยชนมันอีกแล้ว ง่ะ++ มันตั้งใจป่าวฟร้ะ?
"หวัดดีครับ น้านิตย์ "
"หวัดดีจ้ะ เบส ...อ้าว แล้วน้องล่ะลูก"
งงล่ะสิครับ คือว่า ผมอ่อนกว่ามัน 3 เดือน ตอนเด็กๆ มันก็ตัวโตกว่าผม
..(ตอนนี้ตัวมันก็ยังโตกว่าผมอยู่ดี ...ผมล่ะเซ็ง<อีกแระ>) แม่ผมกะน้าทิพย์(แม่เบส)
เลยอุปโลกน์ให้ผมเป็นน้องมัน เพราะว่าแม่อยากให้ผมมีพี่ (ผมเป็นลูกคนเดียว)
อยากให้เบสมันคอยดูผม เพราะเมื่อก่อนน่ะ ผมซนมาก วีรกรรมเยอะแยะ
เล่ายังไงก็เล่าไม่หมด แต่เดี๋ยวก่อน เมื่อกี๊ แม่ถามหาผมใช่มั๊ย?
"ผมอยู่นี่ฮะ แม่ "
ผมยื่นหน้าออกจากหลังไอเบส .อารัยว้า ..ลูกตัวเองยังมองไม่เห็นอีก ...
"อ้าว ...ฮะๆ ...เบสบังเจ้าปั๊มมิดเลยแฮะ ไหนเมื่อก่อนเคยบอกว่า
ขึ้นม.ปลายแล้วจะตัวโตกว่าเบสให้ได้ไง แม่ว่ายอมรับความจริงเถอะนะ ลูกนะ "
เหอะ..แม่ผม ขำกับความเตี้ย(กว่าไอเบส) ของผมได้ไง แล้วแม่ก็เวอร์ ทำพูดไป
ที่มองไม่เห็นผมเพราะมันเริ่มมืดแล้ว แล้วแม่ผมก็สายตาสั้นเองตังหาก ...
"เออ นี่ แล้วทำไมวันนี้กลับกันดึกจัง ล่ะ ?"
"อ๋อ..วันนี้สอบมิดเทอมวันสุดท้ายน่ะครับ เลยมีฉลองกันนิดหน่อย
ขอโทษน้านิตย์ด้วยครับ ที่ไม่ได้โทรมาบอกก่อน"
"น้าก็ไม่ได้จะว่าอะไรหรอก แล้วก็ไม่ใช่ความผิดเบสซักหน่อยลูก เจ้าปั๊มมันก็มีมือ
มีปาก จะโทรมาบอกแม่ตัวเองซักหน่อยก็ไม่มี แล้วนี่ยังต้องให้เบสมาขอโทษแทนอีก"
"ง่ะ ++ ขอโทษคร้าบบบ คุณพระมารดาที่เคารพรัก
ที่ไม่ได้โทรมาบอก เป็นความผิดกระผมเองขอรับ ....พอใจ๋ยาง?"
อ่ะโด่..ก็คนมันไม่รู้นี่ว่าจะกลับมืด ++ แต่ก็รู้สึกผิดนิดๆแหละ ที่ทำให้แม่เป็นห่วง....
แม่ผมยิ้ม กับสำนวนทะเล้นๆ บวกงอนนิดๆของผม แล้วก็หอมแก้มผมฟอดใหญ่
แม่ผมทำอย่างงี้ประจำแหละครับ ผมชินตั้งแต่เด็กๆแล้ว เคยโดนเพื่อนล้อด้วย
แต่เบสมันก็ด่าให้ไปแล้ว จนพวกเพื่อนๆ ก็ไม่เคยล้อผมอีกเลย
(นอกจากพวกในกลุ่ม ..สำหรับพวกนี้ ผมไม่โกรธหรอกครับ เพราะรู้ว่ามันล้อเล่นเฉยๆ)
ตอนนี้ผมหันไปหาเบส ...ไม่อยู่ซะแล้วแฮะ คงเข้าบ้านไปแล้ว
..อ่าว ผมลืมบอกไปเหรอ ว่าบ้านเราติดกันน่ะ
บ้านผมกับบ้านมัน เป็นบ้านตึกแบบห้องแถว2ห้องติด มี3ชั้น เหมือนกัน
แต่ผนังบ้านผมกับบ้านมันไม่ติดกันนะ
ตรงกลางระหว่างบ้านเรา จะเป็นที่แคบๆ สามารถเดินผ่านทะลุไปหลังบ้านได้จากทางเดินนี้
.....ว่าแล้ว ผมก็เข้าบ้านไปอาบน้ำอาบท่ามั่งดีกว่า วันนี้สอบเสร็จแล้ว เล่นเกมให้จุใจยันเช้าเล้ยยย++
+++++++++++++++++++++++++
..
..เอ..ไมมันอึดอัดๆ พิลึกนะ ....
ผมเริ่มรู้สึกตัว ทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ มีความรู้สึกว่า ทำไมวันนี้เตียงมันแคบๆพิกล?
ผมลองกลิ้งสำรวจพื้นที่ แล้วก็ .....
'ปึก++'
ตัวผมชนเข้ากับอะไรบางอย่าง ตัวโตๆ อุ่นๆ
...คาดว่าน่าจะเป็นสิ่งมีชีวิต..
แล้วสิ่งมีชีวิต นั้น ก็คว้า 'หมับ' ที่เอวผมเข้าให้..... ดึงผมไปกอดเฉยเลย
ผมพอจะรู้แล้วล่ะ ว่าเจ้านี่เป็นใคร
"ไอเบส ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ หายใจไม่ออก"
"..................."
ไม่มีเสียงตอบรับ จากเลขหมายที่ท่านเรียก ขอรับ
เป็นอย่างนี้ทุกทีสิน่า ไอเบสมันชอบละเมอเห็นผมเป็นหมอนข้างทู๊กที
และถ้าลองหลับสนิทแล้ว หมอนี่ล่ะปลุกยากกกส์ เสียยิ่งกว่าอะไร
เมื่อคืน มันหอบผ้าหอบผ่อน มาขอนอนบ้านผม
เพราะมันงอนที่พ่อมันกลับมา แล้วน้าทิพย์ก็ไม่สนใจมันเลย คอยแต่เอาใจน้าสิทธิ์ (พ่อมัน)
มันบอกว่า มันหึง เลยทนไม่ได้ มาขอนอนบ้านผม
ดูมัน...หึงแม่ตัวเองเนี่ยนะ กรรมของน้าทิพย์จริงๆ ที่มีลูกติงต๊องเนี่ย
อ่อ..น้าสิทธิ์ พ่อเบส เค้าทำงานเป็นผู้จัดการสาขา ของบริษัทรถยนต์ยี่ห้อหนึ่งในต่างจังหวัดน่ะครับ
แต่เห็นว่า เร็วๆนี้ จะย้ายมาอยู่สาขาในจังหวัดนี้แล้วล่ะ
สงสัยคงทนคิดถึงน้าทิพย์ไม่ไหว ....ก็คู่นี้ ชอบหวีทหวาน กันซะชาวบ้านอิจฉา
ส่วนพ่อผมเหรอครับ ท่านเสียไปตอนผมอายุ 4 ขวบ เนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์
จนถึงตอนนี้ ผมก็ดีใจนะ ที่แม่ผม อุตส่าห์เลี้ยงผมมาได้โตจนป่านนี้
ด้วยฝีมือตัดเย็บเสื้อผ้า ของแม่ จึงทำให้ตอนนี้ มีห้องเสื้อเป็นของตัวเอง ...ก็บ้านที่ผมอยู่นี่แหละครับ
ข้างหน้าบ้าน จะเป็นห้องเสื้อ ส่วนข้างในบ้าน ก็เป็นบ้านที่อบอุ่น
...ง่ะ! ผมชักจะไปไกลแล้วสิเนี่ย ....
ลืมไปเลยว่า ไอเบสมันกอดผมอยู่ ..แหม่ นี่ถ้ามันเป็นน้องซินดี้ ,น้องดาว ที่โรงเรียนอ่ะนะ
ผมยอมให้กอดไปแล้ว.....
แต่ไม่ใช่..นี่มันไอเบส ไอเพื่อนถึกของผม ..ผมคงต้องทำอะไรซักอย่างให้มันตื่นซะแล้ว
"เบส....นี่คือการเตือนครั้งที่หนึ่ง"
ผมพูดหยั่งเชิงมันก่อน เผื่อมันตื่นแล้วจะได้ไม่ต้องเปลืองแรง
แต่มันก็ยังคง..เงียบ...
"เราจะนับ หนึ่ง ถึง สาม นะ"
"หนึ่ง....."
"สอง...."
"สาม!...."
'พลัก++'
"โอ๊ยยย~......ปั๊ม เล่นไรเนี่ย! เจ็บนะ "
จะไม่เจ็บได้ไง ก็ผม 'ถีบ' มันเต็มแรง เลยนี่
แล้วนี่ก็ไม่ใช่การเล่นเฟร้ย....แต่เป็นการปลุก ฮ่าๆ
"ช่วยไม่ได้ เบสเล่นเห็นเราเป็นหมอนข้างอีกแล้วนี่ ก็ต้องถีบสั่งสอนซะหน่อย"
"พูดอะไรน่ะ จำไม่เห็นได้ซักที ว่าไปกอดปั๊มตอนไหน?"
เหอะ..มันจำไม่ได้ทุกทีแหละ
"เออๆ...ชั่งเหอะ ไปอาบน้ำไป จะได้ไปหาอะไรให้เรากิน"
"อ่าว...เป็นเจ้าบ้านก็ต้องหาอะไรให้แขกกินดิ ทำงี้ได้ไงอ่ะปั๊ม"
"นี่ ไม่รู้จักบุญคุณคนรึไง เมื่อวานอุตส่าห์ให้ที่ซุกหัวนอนนะ
ไม่ไล่ไปนอนหน้าบ้านก็บุญแค่ไหนแล้ว"
ไอเบสส่ายหน้าแบบเซ็ง ๆ แต่ก็ยอมลุกไปอาบก่อนแต่โดยดี
ไม่ได้หรอกครับ ข่มได้ก็ต้องข่มไว้ก่อน ก็ตัวมันใหญ่กว่าผมหนิ
เดินด้วยทีไร เหมือนเป็นลูกน้องมันทุกที
........ผมล้มตัวลงนอนอีกครั้ง...แต่ไม่รู้สึกง่วงแล้วแฮะ ทั้งๆที่ปกติ ผมเป็นคนขี้เซานะเนี่ย
สงสัยออกแรงถีบไอเบสมากไปหน่อย
ระหว่างรอไอเบสอาบน้ำอยู่ ผมก็นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย ..
จำได้ลางๆว่า เมื่อก่อน ตอนผมกับแม่ย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ก็มีไอเบสนี่แหละ เป็นเพื่อนคนแรก
ตอนนั้นเรายังตัวเล็กๆ กันอยู่เลย แต่ก็ซ่าไม่เบา ผมน่ะ ปากไม่ค่อยดีมาตั้งแต่เด็กแระ
หาเรื่องเค้าไปทั่ว ทั้งๆที่ตัวเองตัวกะเปี๊ยก ...ที่ผมไม่กลัว คงเป็นเพราะมีไอเบสนี่ล่ะมั๊ง
(ก็มันเป็นเด็กที่ตัวโตที่สุดนี่)
อีกอย่าง เมื่อก่อนผมชอบปีนต้นมงต้นไม้ บางทีขึ้นไปแล้วลงไม่ได้ก็มี
ก็ต้องให้เบสมันขึ้นไปช่วย หรือไม่ก็หาบันไดมาให้ผมลง
นึกๆ ดูแล้ว ไอเบสมันก็ทำหน้าที่เป็นพี่(และเพื่อน) ที่ดีจริงๆนะ
จนถึงตอนนี้ มันก็ยังคอยดูผมอยู่ เพราะผมก็รู้ตัวว่าเป็นคนค่อนข้างจะใจร้อน
ความใจเย็นและมีเหตุผลของมัน ทำให้ผมนับถือมันอยู่ลึกๆ
'โป๊ก!'
"โอ๊ย!"
ไอเบสมันเอาหัวมาโขกหัวผมอ่ะ ..เจ็บไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย
"เจ็บนะเว้ย !"
"จะได้หายกันไง เมื่อกี๊ที่ปั๊มถีบมาอ่ะ ยังจุกอยู่เลยนะ"
ผมทำหน้าบูด .... เฮอะ แค่เนี๊ยะ ก็ต้องเอาคืนด้วย
"ไปอาบน้ำได้แล้ว"
"ไม่อาบ ขี้เกียจ"
"เอ๊ะ! ไอเด็กดื้อนี่ ...สายโด่แล้วนะ ตัวก็เหม็นฉึ่งฉัง "
ผมยังคงไม่สนใจ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนี่แหละ
"ไม่อาบใช่มั๊ย...ได้ ~"
'แหมะ!'
'แหมะ ๆๆ ๆๆๆๆ'
"ไอเบส ไม่เอา เปียกหมดแล้ว"
ไอเบสมันสะบัดผมที่เพิ่งสระเสร็จมาทางผมเต็มๆ น้ำเปียกเสื้อ เปียกหน้าผมไปหมดแล้ว
มันสะบัดจนหัวเริ่มหมาด แค่นั้นยังไม่พอ ยังเอาหัวมาถูตัวผมอีกอ่ะ
"ฮะๆๆ จักกะจี้ว่ะ เบส "
ไอเบสมันยังคงเช็ดหัวกะตัวผมอยู่ จนหัวมันจะแห้งแล้วนะนั่น
"พอๆ เราจะไปอาบน้ำแล้ว..."
ชิ..ไหนๆก็เปียกแล้ว ก็ต้องไปอาบน้ำจนได้ .........
TBC.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น