คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เตียงเดียว ได้ไงอ่ะ ?
2
เตียงเดียว ได้ไงอ่ะ
พอผมเริ่มก้าวขาเข้ามาในห้องมันก็ทำให้ผมงงแดกเลยอ่ะ ที่งงไม่ใช่เพราะมันแคบไปหรือกว้างไปแต่ที่งงเพราะมันมีเตียงแค่เตียงเดียว กวนตีนแล้วไงครับ ห้องน้ำเสือกมีสองห้องแต่เตียงนอนเสือกมีเตียงเดียว แล้วกูจะนอนกันยังไงวะเฮ้ย แล้วก็ไม่ใช่ผมคนเดียวที่งงไอเสาเข็มก็งงไม่ต่างจากผมเชี่ยไรวะคับกูจะนอนยังไง กูจานอนยางงายยยยยยยย
“เฮ้ยตัวเล็กทำไมมันมีเตียงเดียววะ”
“ถามาได้จะรุ้มั้ยละ เข้ามาก็เจอแบบนี้งงเลยไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี”
“ออกไปถามรุ่นพี่กันเหอะ” เสาข็มพูดจบก็ลากมือผมเดินออกไปนอกห้องโดยไม่ถามความเห็นผมสักคำ
“เฮ้ยๆพี่ครับ”ไอเสาเข็มตะโกนเรียกไอรุ่นพี่คนเดิม
“มีไรน้อง มีปัญหาอะไรกัน ประตูเสียเหรอ”
“ประตูไม่เสีย ห้องน้ำไม่พังพี่” ผมตอบไปแบบกวนนิดๆ
“แล้วเรียกพี่ทำไมวะ”
“ทำไมมันมีเตียงนอนแค่เตียงเดียววะพี่” ไอเสาเข็มเดินได้เริ่มถามต่อด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจเหมือนกันกับผม
“ไม่เห็นจะแปลกเลยน้อง ห้องไหนก็มีเตียงเดียวทั้งนั้นแหละ เตียงมันใหญ่แบ่งๆกันนอนครับน้อง ห้องอื่นเค้าไม่เห็นบ่นไรกันเลย ไปๆไปอาบน้ำแต่งตัวพักผ่อนเดี่ยวตอนสองทุ่มเจอกันหน้าคณะใครมาสายมึงตายแน่ครับ ไปเลยไป” ไอรุ่นพี่เวรนั่นพูดจบก็เดินออกไปเลย ให้ตายเหอะ แล้วคืนนี้จะนอนไงวะ
“งั้นเอางี้แบ่งกันคนละครึ่งฉันซ้ายนายขวาก็แล้วกันวะตัวเล็ก” ไอสูงว่าก่อนจะลากผมกลับเข้าไปในห้อง แบบไม่ใส่ใจเท่าไหร่
หลังจากโดนลากเข้ามาผมก็ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยนั่งหาเสื้อผ้าในกระเป๋าแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องทางขวาซักพักก็ได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆปิดดังปัง สงสัยไอเสาเข็มจะมาอาบน้ำละมั้ง รีบๆอ่าบดีกว่าเราจะได้นอนซักทียังมีเวลาอีกนานกว่าจะสองทุ่ม พออาบน้ำเสร็จผมก็นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาก่อนจะมาแต่งตัวอยู่ตรงข้างๆเตียง
“เฮ้ย!! ตัวเล็กทำไมไม่ใส่เสื้อผ้ามาจากในห้องน้ำ” บอสตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นผมยืนแก้ผ้าท้าแดด ท้าลมอยู่ข้างเตียง
“ไม่เห็นเป็นรัยเลย เราผู้ชายด้วยกันฉันไม่คิดมากหรอก หรือแกเขินฉันวะ” ผมแกล้งแหย่มันเล่นก่อนจะหยิบเสื้อที่วางอยู่บนเตียงมาใส่ แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง แล้วก็หลับไปแบบไม่รอฟังคำตอบของบอสเท่าไหร่เพราะยังไงผมก็แหย่มันเล่นๆอยู่แล้ว
“กูไม่ได้อายมึงเว้ย แต่เห็นแล้วมันอนาถตัวผอมอย่างกะกุ้งยังมีหน้ามาแก้ผ้าโชว์อีก”
“Zzzzzzzzzzzzzzz”
<Bos Talk>
ผมตอบคำถามของไอตัวเล็กไปแต่สิ่งที่มันตอบกลับมาคือความเงียบ เฮ้ย!ไม่จริงน่าคนบ้าอะไรมันจะหลับไวขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ไม่น่าเชื่อ แล้วดูมันนอนดิ อ่อยซะนี่ถ้าเป็นผู้หญิงผมจับกดไปแล้วนะ โอ้ย!!เลิกฟุ้งซ่านแล้วนอนดีกว่าเมื่อได้ข้อสรุปแบบนั้นผมก้เดินลงไปนอนลงข้างๆไอตัวเล็ก กลิ่นอะไรวะหอมชิบ ผมเริ่มดมไปทั่วเพื่อจะหาว่ากลิ่นหอมๆนี่มันมาจากไหนและผมก็พบคำตอบมาจากไอตัวเล็กข้างๆผมนี่แหละ ผู้ชายบ้ารัยวะตัวหอมเกิน ภาพตะกี้มันยังติดตาผมอยู่เลยนะ แล้วอะไรอีกวะเนี้ยไอลูกชายพ่ออย่านะเว้ยลงไปนะเว้ยนี่มันผู้ชายนะเว้ยไม่นะไม่
“อือออ อย่าขยับมากได้มัยจะนอน” อย่ามาพูดเสียงแหบๆนะเว้ยไม่ไหวแล้วนะ
ปัง โครม ผมปิดประตูเสียงดังโครมแล้วหายเข้าไปในห้องน้ำแต่ไม่บอกนะครับว่าเข้าไปทำอะไรผมไม่บอกเด็ดขาด
“ปิดประตูเสียงดังทำไม กูจะนอน”
“เออๆขอโทษ พอดีรีบไปหน่อยขอโทษนะเว้ย” ผมตอยกลับไปแบบไม่เต็มเสียงเท่าไหร่แต่ยังไงก็ตามผมบรรยายไม่ไหวแล้วพอเถอะครับ < นายไม่ไหวอะไรเหรอ อิอิ >
<End Bos Talk>
16.50 น. หอพักนักศึกษา
ผมลืมตาขึ้นมาตอนเย็นๆของวัน ในห้องเงียบสนิทไม่มีเสียงอะไรเลย แล้วบอสมันหายไปไหนของมันวะ
“อ้าวเฮ้ย ตื่นแล้วเหรอ” อ่อผมรู้แล้วว่ามันไปไหน
“เออพึ่งตื่นนี่แหละ กูหิวว่ะ มีไรกินมั้งอ่ะตัวเอง” ผมถามแบบอ้อนมันนิดๆเผื่อมันจะมีอะไรให้กิน
“นี่ไง ซื้อมาแล้วไปล้างหน้าเลย แล้วค่อยมากิน”
“ครับผม เออว่าแต่ตอนกลางวันแกเป็นอะไรวะ ปิดประตูเสียงดังเชียว” ผมถามมันตอนลุกออกจากเตียง
“เปล่า แค่เผลอปิดดังไปหน่อย”
“อืม” ผมตอบรับสั้นๆแล้วหาอะไรกิน สงสัยมันคงไม่อยากบอกผมมั้งว่าเป็นรัยแต่ชั่งมันเหอะไม่สนใจหรอกเฮอะไม่บอกก็ไม่บอก
< จบตอนแล้วจ้า ตอนนี้มันอาจจะสั้นไปนิดนะ แต่ชื่อตอนมันบังคับให้สั้นอ่ะยาวมากไม่ได้ >
ความคิดเห็น