สาวเสียงใส กับ หนุ่มใจรัก

ลำดับตอนที่ #2 : +*+ ความงง +*+

**** เลิกเรียน ****

"โซลโฮ ฉันจะเล่าอะไรให้เธอฟังนะ" ฉันพูดกับโซลโฮ เพื่อนรักของฉัน เธอเป็นเพื่อนที่ดีมาก แม้เธอจะออกทอมนิดหน่อย เธอชอบออกหน้ามาปกป้องฉันเวลาฉันมีปัญหากับเพื่อนใน ร.ร.
"อะไรเหรอ ? เล่ามาสิ" โซลโฮตอบ ขณะกำลังเคี้ยวหมากฝรั่ง
แล้วฉันก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับ ชองจุนคู ที่เกิดขึ้นกับฉันวันนี้ให้โซลโฮฟัง
"ทำไมเธอไม่วิ่งไปต่อยมันเลยล่ะ ? ยัยโง่" โซลโฮด่าฉันหลังจากที่ฟังเรื่องจบ
"ฉันไม่ได้โง่นะ ฉันแค่ไม่กล้า ..." ฉันตอบเสียงอ่อย
"ไหน ? มันอยู่ ? ฉันจะไปจัดการมันเดี๋ยวนี้ล่ะ .." โซลโฮถามอย่างรีบร้อน
"เค้าคงกลับบ้านไปแล้วล่ะ" ฉันตอบ
"เสียดายจัง ... ฉันกำลังคันมืออยู่เลย .." เพื่อนรักฉันตอบ
ว๊าย ๆ ... ฉันรักเธอจัง โซลโฮ ชาติก่อนฉันทำบุญด้วยอะไรนะ ? ฉันถึงได้มาเจอเพื่อนที่แสนดีอย่างเธอ
"เอาเถอะ ไว้วันหลังก็ได้ โซลโฮ" ฉันพูด แต่แอบดีใจลึก ๆ
"เราไปหาอะไรกินกันไหม ?" โซลโฮถามฉัน
"ก็ได้ แต่ที่ไหนล่ะ ?" ฉันถามกลับ
"ที่ไหนก็ได้" โซลโฮตอบอย่างกวน ๆ

**** ร้านอาหารเกาหลีแห่งหนึ่ง ****

เรา 2 คน เดินมาถึงร้านอาหารเกาหลีแห่งหนึ่ง ฉัน กับ โซลโฮ สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ ฉันยังไม่รู้เลยว่า ใครจะจ่าย ? แต่ยังไงก็เถอะ กินมาก่อนเสมอ .....
ฉันเหลือบไปเห็นโต๊ะตรงข้าม มีผู้ชายหน้าตาเหมือนกันนั่งอยู่ สงสัยเค้าจะเป็นแฝดกัน ฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัดนัก แต่หน้าตาเขาคุ้น ๆ นะ ฉันก็ยังไม่รู้ว่าเขา 2 คนเป็นใคร ? ... ฉันเลยเอียงหน้าไปกระซิบโซลโฮ
"โซลโฮ ๆ เธอเห็นนั่นไหม ? ผู้ชายที่โต๊ะนั้นน่ะ" ฉันถามโซลโฮ
"เห็นสิย่ะ ฉันไม่ได้ตาบอดนะ" โซลโฮตอบ
"เธอว่าหล่อไหม ? หน้าตาเค้าต้องถูกใจเธอแน่เลย" ฉันพยายามเริ่มแผนการหาคู่ให้โซลโฮ
"นี่ !!! ยัยมินยูแว ฉันรู้นะเธอคิดอะไรอยู่" เพื่อนรักฉันรู้ทัน
"ก็ ... เธอไม่อยากมีแฟนบ้างเหรอ ?" ฉันถามเสียงเรียบ
"ไม่เลย .." โซลโฮตอบ
"ก็ได้ งั้นกินเถอะ" ฉันพูดเพราะเริ่มหิวแล้ว
เรากินกันไป นั่งหัวเราะไป ... สบายใจเหลือเกิน พอกินหมด ฉันก็มองไปที่โต๊ะตรงข้าม ชาย 2 คนนั้นคงหลับบ้านไปแล้ว เพราะภาพที่ฉันเห็น คือ โต๊ะที่ว่างเปล่า ...
ฉันก้มดูนาฬิกาข้อมือ มันบอกเวลา 3 ทุ่ม
"โซลโฮ กลับกันเถอะ" ฉันเอ่ยกับเพื่อนรัก
"เดี๋ยวสิ ฉันกำลังคิดอยู่ว่าใครจะค่าอาหารพวกนี้ ?" เพื่อนรักฉันตอบกลับ
"หวังว่าคงไม่ใช่ฉันคนเดียวนะ" ฉันดักคอ
"เอาอย่างนี้ เราหารกันนะ" เพื่อนรักฉันพูดขึ้น
"ก็ได้ ๆ" ฉันตอบตกลง ทั้ง ๆ ที่คิดเสียดายเงิน ใคร ๆ ก็รู้ว่าฉันงก
เรา 2 คนจ่ายเงินแล้วเดินออกมาจากร้านอาหาร
"งั้นเราแยกกันตรงนี้นะ" ฉันบอก
"จ้า" โซลโฮตอบ
"ฝันดีนะเพื่อนรัก อย่าลืม !! ฝันถึงฉันล่ะ" ฉันพูดเสียงหวาน
"โห ... พูดแบบนี้เลยเหรอ ? ก็ได้ ๆ เธอด้วยนะ อย่าลืมฝันถึงฉันล่ะ" โซลโฮพูดเสียงหวาน

**** บ้าน ****

ฉันกลับบ้าน อาบน้ำ ดู TV แล้วก็หลับไปเลย คืนนั้นฉันฝันถึงตาบ้า ชองจุนคู ด้วยล่ะ .. แต่ในฝันฉันเห็นหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขา แถมยังหน้าเหมือนเขาซะด้วย ...
"ชองจุนคู มีแฝดด้วยเหรอ ?" ฉันตกใจ ลุกขึ้นมา
คืนนั้น ... ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะ ฉันมัวแต่คิดเรื่องของ ชองจุนคู
"พรุ่งนี้ไป ร.ร. ฉันจะต้องไปถามเค้าให้ได้" ฉันพูดกับตัวเอง