ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Mission 03 :: ความช่วยเหลือ
Mission 03 :: ความช่วยเหลือ
เกาะมะละกา อินโดนีเซีย เวลา 20.30 น.
แถบชานเมืองบนเกาะมะละกา ลานกว้างๆลานหนึ่งมีป่าล้อมรอบ ตรงกลางอดีตเคยเป็นกระท่อมคนอาศัยแต่ไม่มีคนอยู่มานานแล้วเหลือแต่โครงไม้ไผ่ตั้งอยู่ใจกลาง บริเวณที่คิดว่าเป็นหน้าบ้าน มีวัตถุกลมๆ สีดำ 2อันที่ใหญ่พอให้คนขึ้นไปนั่งได้1-2 คนจอดอยู่ ใกล้ๆกัน คนสองคนกำลังยืนดูแผนที่บนโต๊ะอิฐเก่าๆตัวหนึ่ง ทั้งสองคนใส่ฮ็อคอายส์ คนแรกที่ชี้นิ้วไปที่แผนที่เกาะ ฉายไฟฉายมาจากฮ็อคอาย ผมสีน้ำตาลแดง ร่างกายกำยำสูงราวๆ 180 เซนติเมตร อีกคนเป็นผู้หญิง สูงประมาณ 163 เซนติเมตร บนโต๊ะที่ทั้งสองกำลังสนทนากันอยู่ มีกระป๋องแป๊บซี่ ตั้งอยู่ 2 กระป๋อง เสื้อเกราะของทั้ง 2 มีสัญลักษณ์เบต้าปรากฏอยู่ที่เสื้อมุมขวาล่าง
ลมพัดแรงท้องฟ้าในยามราตรีมืดครึ้ม มีเสียงนอกดังมาจากป่าเรื่อยๆ ทั้งยังมีเสียงจิ้งหรีดร้องดังออกมาจากแนวป่าระงมดังไปทั่ว
“ตรงนี้ หน่วยข่าวของเราบอกว่ามันจะโจมตีที่ท่าเรือ ซาบาห์ เขต ดี ของเกาะ เราอยู่จุดนี้เขตเอ ไปกับแคนน่อนโมบิล ไม่เกิน 2 นาทีคงถึง”ชายผมสีน้ำตาลแดงพูดพลางชี้นิ้วไปที่ทางตะวันออกของเกาะมะละกาที่มาจากสิงคโปร์
“แล้วติดต่อทางผู้บังคับกองเรืออินโดได้หรือยัง” ผู้หญิงผมดำคู่สนทนาพูดพลางมองหน้าฝ่ายชาย
“อาเซเอล ติดต่อไปเมื่อตอนหนึ่งทุ่ม แล้วว่ารัฐบาลเราจะส่งมาช่วยจีน่าเธอหายห่วง” ผู้ชายพูด
“ฉันไม่ห่วงหลอกคาร็อต ฉันกลัวว่าอินโดจะยิงเราตกแค่นั้นเอง แคนน่อนโมบิลของเราก็ยังไม่มีช่างซ่อมเสียด้วย”จีน่าพูด
“แล้วอาเซเอลกับเคนชิโร่ไปที่ไหน มาเลเซีย หรือ บรูไน” หล่อนถามต่อ
“สองคนนั้นไปที่มาเลเซีย ส่วนริชาร์จ กับเซลามไปเกาะบอร์เนียว” คาร็อตพูดแจกแจงรายระเอียดสมาชิกในทีม
“อีก 2 นาทีจะถึงเวลานัดหมายกับผู้พันซิปรอน ไปกันเถอะขึ้นแคนได้แล้ว” เขาพูดพลางม้วนแผนที่เก็บไว้ในช่องซิปของเสื้อเกราะ แล้วแยกจากวงสนทนาไปยังแคนน่อนโบบิลที่อยู่ทางขวา ส่วนจีน่าก็แยกไปทางซ้าย
วัตถุสีดำกลม เปิดออกจาด้านหน้าเผยให้เห็นด้านในที่มีที่นั่งเพียงที่เดียว หลังที่นั่งเป็นที่เก็บสัมภาระ หรือพอให้คนอีกคนหนึ่งยืน ที่นั่งนักบินมีปุ่มสำหรับบังคับแคนน่อนโมบิลให้เป็นประโยชน์มากมาย แน่นอนทั้งสองคนในที่เก็บสัมภาระด้านหลังมีกล่องอาวุธล้วนๆ
คาร็อตหันไปทางยานของจีน่า หล่อนยกมือขึ้นมาโบกมือลา แล้วพูดผ่านฮ็อคอายมา
“โชคดีนะที่รัก” ก่อนที่ฝาหน้าของยานจะปิดลง
คาร็อตวิทยุตอบไป “เช่นกัน อย่าตายละ”
ยานของจีน่าด้านหลังแยกออกเป็นสี่ส่วนคล้ายดอกไม้บาน เทคโนโลยีออกซิเจนเหลวที่ใช้ขับเคลื่อนยานไปในอวกาศถูกมาติดตั้งท้ายแคนน่อนโมบิล เพื่อให้เคลื่อนที่ได้เร็วขึ้น ยานของหล่อนลอยตัวขึ้นไปเหนือพื้น 2-3 เมตรก่อนที่จะพุ่งไปทางตะวันออกในพริบตา ตามไปด้วยยานของคาร็อต
มหาสมุทรอินเดีย หมู่เกาะมัลดีฟ
เวลา 05.12
“เลออน” เสียงมิกซ์กระซิบข้างหูเขา
เลออนที่อยู่ในอาการกึ่งหลับกึ่งตื่นลืมตาขึ้นมองท้องฟ้าที่มีดาวเต็มไปหมด ลมทะเลอ่อนๆพัดเข้าหาตัวเกาะ เลออนและสมาชิกคนอื่นๆ กำลังนอนอยู่บนเปลตาข่ายระหว่างต้นมะพร้าว
“กี่โมงแล้ว” เลออนกระซิบถามมิกซ์
“ชู่วๆๆ” มิกซ์ทำมือส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบ
ทุกคนที่นอนอยู่ตื่นขึ้น แล้วตั้งใจฟังเสียงย่ำมาบนดินแข็งก่อนที่จะถึงชายหาดเบาๆ
“เสียงรองเท้านิ หลายคนด้วย!!” ไมนอสพูดแล้วเขาลูกขึ้นจากแปลแล้วใส่ฮ็อคอายส์ก่อนใครอื่นที่จะลุกจากเปลตามมาอีก
“ก่อนหน้านี้ ฉันได้ยินเสียงเครื่องบินบินว่อนอยู่ทั่วเกาะเลยละ ไม่รู้จะเป็นพวกไหน ตอนแรกนึกว่าจะเป็นพวกสายการบิน แต่มันบินวนแปลกๆ แต่ซักพักมันก็หายไป” มิกซ์อธิบาย
“ฉันเห็นเครื่องบินลำหนึ่งที่จอดในน้ำได้จอดอยู่ทางตอนใต้ของเกาะ ฉันเลยรีบวิ่งกลับมากลัวว่าพวกนายจะเป็นอันตราย พอดีกับได้ยินเสียงคนย่องมาอีกฉันเลยรีบเร่งมาปลุกพวกนาย”
“ทำไมนายถึงไม่วิทยุมาทางฮ็อคอายส์” ไมนอสพูดติ
“บ๊ะ ก็วิทยุมาแล้ว แล้วพวกเรามีคนสวมซะเมื่อไหร่ มีแต่ห้อยคอไว้” มิกซ์พูด
ก็จริงของมิกซ์ เพราะทุกคอนตอนนอนต่างห้อยคอเอาไว้เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางมาประจำการที่นี่เลยหยุดการสื่อสารสักพัก มีแต่มิกซ์ที่รับข่าวสารผ่านฮ็อคอายส์ตลอดเพราะเห่อของใหม่
“แล้วแคนน่อนโมบิลเข้าระบบล่องหนยัง??” ไมนอสถาม
“ฉันไปกดให้อยู่ล่องหนหมดแล้วละ ไม่ต้องห่วง” มิกซ์พูดพลาง ทำหน้าเบ่งๆมาทางไมนอส
“ตูน นายแยกไปทางขวา ส่วนมิกซ์นายไปที่กองไฟให้ดูเป็นปกติ เลออนกับเอโกะ ถืออาวุธตลอดเวลาไปนอนประจำที่ เชอร์รี่ หาที่ซุ่ม ฉันจะไปดูจากบนต้นไม้ แยกย้าย”
สิ้นเสียงของไมนอสทุกคนแยกย้ายไปตามแผนที่ตั้งไว้ของหัวหน้าทีมหัวกะทิคนนี้
กระแสลมเย็นพัดเข้ามาจากนอกชายฝั่ง เปลที่ผูกไว้ระหว่างต้นมะพร้าวของเลออนไกวไปมาน้อยๆตามกระแสลม เสียงกรนเบาๆออกมาจากลำคอของเขา เสียงป่าที่เงียบผิดปกติ คงได้ยินแต่เสียงไม้แตกจากการก่อฟืนที่มิกซ์นั่งเขี่ยไปเขี่ยมาไว้แหกตาพอเป็นพิธี
เสียงย่องเบายิ่งกว่าตอนแรกที่ได้ยินกำลังล้อมพวกเขามาทุกมุม เสียงฝีเท้าย่องเบานับได้กว่าสิบคน เวลายิ่งเนิ่นนานผ่านไปเสียงยิ่งเข้ามา แต่เหมือนจะหยุดชะงักเมื่อเข้ามาถึงระดับสายตาเห็นมิกซ์นั่งเฝ้าอยู่
ไมนอสที่อยู่บนต้นไม้หันไปที่มุมมืดๆมุมหนึ่งเห็นกลุ่มพวกประหลาดชุดดำรัดรูปใส่หน้ากากแก๊ส 7-8คนกำลังยืนเหมือนพูดอะไรกันอยู่ เขามองผ่านฮ็อคอายสำหรับมองกลางคืน ในมือของพวกมันจำนวนหนึ่งถือวัตถุทรงกระบอกขนาดกำปั้นกำพอดี
ปิ๊ดๆ!! ระเบิดยาสลบของอเมริกา ปี 2027 ฮ็อคอายส์ของไมนอสแสดงข้อมูลพื้นฐานของสิ่งที่สแกนมาได้จากการมองของเขา
“มิกซ์ นายแกล้งหลับซะก่อนจะได้หลับจริง” ไมนอสพูดผ่านฮ็อคอายส์
“ทำไมฟร่ะ?? ใครจะไปเชื่อนาย” มิกซ์พูดตอบ
“งั้นงานนี้นายคงไม่ได้ลุยละ เพราะมันใช้ระเบิดยาสลบ” ไมนอสพูดเสียงเป็นห่วง
“ฮ้าวววววววววววววววว........ตุบ!!” มิกซ์แกล้งหาวนอนแล้วหลับไปหน้าจมลงกับกองหญ้าข้างๆ
“หึๆ...มันหลับแล้วไม่ต้องเปลืองงบรัฐ เห็นผู้พันบอกว่าค่าหัวสูง” กลุ่มคนที่ยืนประชุมหันมาดูรอบกองไฟอีกครั้งเห็นเพียงแต่ มิกซ์ที่หลับ เลออนที่นอนกรนอยู่บนเปล และเอโกะที่หลับอยู่ข้าง ไม่ช้าทั้งกลุ่มก็ตัดสินใจแยกย้ายกันล้อม
“สอง หก เจ็ด เก้า ไม่สิ สิบสองคนละ ทุกคนมีปืนสั้นกับปืนอาร์ก้าธรรมดา แต่น่าจะพกระเบิดพิษมาด้วยเพราะ ใส่หน้ากากนี่ เรื่องพิษสามารถเปลี่ยนโหมดจากฮ็อคอายส์ได้หายห่วง ที่เหลือใช้ฝีมือละทุกคน” ไมนอสพูดพร้อมหยิบปืนกลสั่งทำพิเศษที่สามารถยิงได้ทั้งลูกธรรมดา ลูกซองและลูกระเบิดขึ้นมาเล็งเป้าหมายไว้คนหนึ่ง ตูนกับเชอร์รี่ก็หาเป้าหมายไว้แล้วเช่นเดียวกัน
หนึ่งในคนชุดดำที่มีปลอกแขนสีแดงส่งสัญญาณมือก่อนที่พวกมันจะกรูไปล้อมทั้งสามที่นอนอยู่
ไมนอสเปลี่ยนเป้าหมายมาที่หัวโจกของพวกมัน ปฐมฤกษ์กระสุนนัดแรกลั่นจากปลายปืนของไมนอสทำให้เจ้าปลอกแขนแดงลงไปแน่นิ่ง แต่ก่อนที่มันจะขาดใจดันยิงอาร์ก้าขึ้นฟ้าเสียหมดแม็กทำให้คนอื่นที่บุกไปก่อนรู้ตัว
พวกคนชุดำรีบมองไปรอบลานรอบกองไฟ ไม่ทันไร อีก 2คนก็ลงไปนอน แน่นอนละ 2ศพนี้มาจากตูนกับเชอร์รี่
“3แล้วนะเว้ย อีก9พี่ขอ”มิกซ์รีบลุกขึ้นมาพร้อมคว้าแม็กนั่มที่คาดเอวอยู่
“เห้ย....!!แกไม่หลับนี่หว่า” ฝ่ายโน้นที่ยืนใกล้มิกซ์ที่สุดหันไปดู
“ใช่แล้วลูกพี่มันไม่หลับกันทั้งหมดนะแหละ” เจ้าคนที่พูดคนแรกหันไปดูที่เปลที่มีคนนอนตอนแรกบัดนี้คนที่นอนหายไปหมดแล้ว ก่อนที่มันจะหันกลับมาดูมิกซ์กระสุนก็พุ่งเข้ากกหูอย่าจังนอนลงไปกับพื้น
“ขอโทษพวกขอยืมปืนหน่อย” มิกซ์ยืนขึ้นวิ่งไปเก็บปืนของเจ้าตัวที่พึ่งตายไปเมื่อครู่ แล้ววิ่งหลบกระสุนของพวกที่เหลือไปหลังต้นไม้ต้นหนึ่ง
“บ้าชิบ เกือบโดนฉันไปจะเอาคืนให้หมด” มิกซ์พูดสบถ
“ฮะฮ่า แล้วใครใช้ให้นายนั่งรอเก็บปืนละ” เลออนวิทยุตอบ
“ก็ปืนสั้นมันไม่น่าพิสมัยเท่าไหร่ ใช้อาวุธเพื่อนมันสนุกนะเว้ย จะเอาไหม??หาให้สักกระบอก” มิกซ์พูดก่อนที่จะโผล่ไปมองรอบกองไฟ
ปังๆ!!
เขาไม่ทันโผล่แม้แต่ศีรษะ บริเวณต้นไม้ที่เขาหลบอยู่ก็พรุนไปด้วยกระสุนปืนอาร์ก้า
“ไอพวกบ้า เห็นหัวคนเป็นอะไร?? ปืนกลนี่ยกให้นาย ฉันใช้ปืนสั้นก็ได้วุ้ย” มิกซ์พูดก่อนที่จะขว้างปืนที่ยึดมาได้ไปอีกทาง
“ไม่ละฉันไม่เอา” เลออนตอบ
แปก!!
ปืนที่มิกซ์โยนไปบนกอไม้ทำให้มีเสียงกิ่งไม้หัก ตรงนั้นมีตูนแอบอยู่ เจ้าพวกชุดดำก็ไม่ยั้งคิดว่ามิกซ์แอบอยู่กระหน่ำลงไปไม่คิด ตูนวิ่งเผ่นเอาชีวิตหนีขึ้นต้นไม้
“ไอเด็กบ้า แกล่อพวกมันมาทางฉันหรือไง”ตูนพูดเสียงหอบหลังจากปีนต้นมะพร้าวที่ไม่ค่อยสมส่วนจากการรัวของอาร์ก้า 8 ชุด
“โอ๊ะ!! ผมไม่รู้โทษที่พี่ตูน ผมจัดการให้” หลังจากที่มิกซ์พูดเสร็จ แน่นอนความสนใจของเจ้าพวกชุดดำหันไปทางตูนแทน มิกซ์ออกมาจากมุมเดิมมุมที่พวกมันรัวกระสุนใส่ครั้งแรก
“โอ๊ะ!! ขอโทษนะ”มิกซ์พูดพลางเล็งแม็กนั่มไปตามศีรษะของพวกนั้นแต่ละคน
ปัง!! ปัง!! ปัง!! ปัง!!
ปัง!! ปัง!! ปัง!!
ชายชุดดำข้างหน้าเขาบัดนี้นอนกองเป็นศพอยู่เกลื่อนกองไฟ เลือดจากศีรษะกระฉูดไปทั่วบริเวณ เขาหันกลับมาด้านหลังพร้อมถอดแม็ก ของแม็กนั่มออกมาก่อนจะก้มใส่กระสุนใหม่ลงในแม็กกาซีน
“มิกซ์นายประมาทนะ ก่อนหน้านี้มันมีกี่ตัว นายยิงไปไม่ครบ” ไมนอสวิทยุมา
“เห้ย!! ฉิบหายแล้วเหลืออีก 1 ก่อนที่มิกซ์จะเงยหน้าขึ้นคนชุดดำคนหนึ่งพุ่งตรงมาเอามีดปาดหน้าเขา ในขณะที่ศีรษะของมันมาแทนที่ศีรษะของเขานั้น
เปรี้ยง!!
หัวของมันก็กระจุยเป็นเลือดไปทั่ว ส่วนมิกซ์ก็ถอยหลังหลบไปได้ทัน
“สไนเปอร์” มิกซ์ทำเสียงตื่นๆก่อนหันไปดูทิศทางของเสียงปืน ชายชุดดำอีกคนนอกเหนือชุดนี้ที่ตายเกลื่อนอยู่ ประจำอยู่ที่เครื่องบินริมหาดตอนแรก เมื่อมันรู้ว่ากระสุนนัดนี้พลาดมันก็รีบวิ่งเข้าเครื่องไปสตาร์ทเครื่องบิน
“ให้ฉันช่วยไหมมิกซ์” เลออนพูด
“ไม่ต้อง ต้องขอบใจเพื่อนมันที่เอาหัวมารับแทนฉัน ป่านนี้ฉันคงหัวหลุดไปแล้ว” มิกซ์วิ่งปร๋อตรงไปที่เปลนอนตอนแรกหยิบปืนไรเฟิน ที่ปลายด้ามปืนเขียนว่า sniper seeder ด้วยความชำนาญปืนไรเฟินเป็นพิเศษของเขาไม่กี่พริบตาเขาก็นั่งคุกเข่าในท่าซุ่มยิงสง่างามหันไปทางเครื่องบินที่กำลังขึ้น
“มิกซ์มันพาเครื่องขึ้นไปแล้วนะ เราปล่อยมันไปแล้ว” ไมนอสพูด
เปรี้ยง!!!
“ลืมบอกไปว่าฉันนะ เจ๋งนะ”มิกซ์พูดก่อนที่เครื่องบินจะตกไปชนโรงแรมริมหาดหลังหนึ่งบริเวณเกาะ เขายืนขึ้นลูบปลายปืนด้วยความประณีตก่อนที่จะเดินไปเก็บสัมภาระ
“หึๆไม่เลวไอหนู” ไมนอสตบหัวมิกซ์เบาๆก่อนจะเดินไปเก็บสัมภาระของตน
“รีบไปกันเหอะ มันคงรู้ว่าคนของมันตาย ไม่นานคงยกโขยงกันมา” เอโกะพูดพร้อมเก็บเปลที่ผูกระหว่างต้นมะพร้าวไปยัดใส่แคนน่อนโมบิล
“คำสั่งมาแล้วยัง??”ไมนอสถามเชอร์รี่
“ยังเลยหัวหน้า แล้วเราจะรายงานเรื่องนี้ดีไหม” เชอร์รี่ถาม
“อืม ควรสิ เจ้าหนูของเราทำงานได้เยี่ยมก็ครั้งนี้แหละ” ไมนอสก้มเก็บของ
มิกซ์หันไปดูไมนอสอึ้งๆ เขาเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของไมนอส ทำให้เขารู้สึกมีความสุขไปตามๆกัน คนในทีมก็รู้สึกเช่นเดียวกันที่ 2 คนนี้เข้าใจกันได้
“ เอาละ ใกล้ 6 โมงแล้วถ้าเช้าจะไม่ดี ใครจะไปดูปะการังบ้าง ไมนอสพูดขอความคิดเห็นก่อนจะขึ้นไปในแคนน่อนโมบิล
“ไปสิ” เสียงวิทยุตอบจากลูกทีมมาพร้อมกันไมนานแคนน่อนโมบิลก็ปิดเป็นทรงกลมเหมือนเดิม
แคนน่อนโมบิล
เกาะบอร์เนียว ประเทศบรูไน
ฐานเจาะน้ำมันใกล้ชายฝั่งทะเลของประเทศ
“ริชาร์จ ที่เกาะมะละกา คาร็อตกับจีน่าจัดการไปหมดแล้วละ ส่วนที่มาเลเซีย ยังไม่มีข้อมูล” หญิงผมทองวัย 22-23ปีหันไปบอกชายผมสีเทารูปร่างกำยำข้างที่กำลังนั่งดูดไปป์อย่างสบายใจ
“อืม... ว่าแต่พวกพันธมิตรจะโจมตีบรูไนเมื่อไหร่ เรารอมาจะ 12 ชั่วโมงแล้วนะ” ริชาร์จพูดหลังจากทำควันจากยาสูบเป็นรูปต่างๆ
“ข่าวใหม่เข้ามา ทีมแอลฟ่าที่เกาะมัลดีฟถูกหน่วยจู่โจมพิเศษของอินเดียโจมตีที่มัลดีฟ ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ” เธอรายงานข่าวต่อ
“จะไปห่วงอาร๊าย... แอลฟ่าอยู่กันครบทีมแบบนั้นใครจะทำอะไรได้ ห่วงแต่พวกเราเหอะ ภารกิจยังไม่วิ่งเลย เซลามเธอติดต่อไปที่คาร็อตที” ริชาร์จพูดก่อนจะอัดไปป์ต่ออีก2-3อึกใหญ่ๆ
“อืม... คงไม่ต้องรอแล้วละริชาร์จ กองเรือบรูไนพบเรือดำน้ำไม่ทราบสัญชาตินอกเกาะบอร์เนียว” เซลามพูดก่อนจะหญิงขนมโดนัทใส้สตอร์เบอร์รี่ในกล่องมากิน
“โถ่... มาซะแล้วกำลังได้อารมณ์” ริชาร์จทำสีหน้าเซ็งก่อนจะเอาน้ำราดที่ปลายไปป์ให้ไฟดับ เขาเก็บไปป์ไว้ที่กระเป๋าสัมภาระที่ขาขาว
“ไปกันเถอะ ทำให้เสร็จๆ จะได้กลับบ้าน” เขาพูดต่อก่อนจะเงยหน้ามองดาวบนฟ้าในยามราตรีของบรูไนที่สวยงาม ไม่นานเขาและเซลามก็ประจำแคนน่อนโมบิลของตัวเอง ก่อนจะเร่งเครื่องออกนอกชายฝั่ง
“เซลามอีกนานไหมจะถึงเรือดำน้ำนั่น”ริชาร์จวิทยุเข้ามา
“ไม่นานแล้ว ฉันว่าเราลงน้ำกันดีกว่า” เซลามพูดก่อนที่จะเปลี่ยนระบบเป็นเรือดำน้ำพุ่งลงไปในทะเล
“ฉันก็ว่า” ริชาร์จพูดแล้วรีบดำตามเซลามลงไป
“อาวละเห็นเป้าแล้ว จะเอะไรดี ขีปนาวุธ มิซไซร์ หรือตอปิโด แต่อันไหนก็ระเบิดเหมือนกันนี่นา” ริชาร์จพูดก่อนที่จะกดยิงตอปิโดล็อกเป้าไปที่เรือดำน้ำเบื้องหน้า
วูบ!!
แรงระเบิดจากปลายกระบอกปืน ที่ปล่อยตอปิโนนาโน มุ่งไปสู่เรื่อยฝ่ายศัตรู กระแสน้ำใต้ทะเล เกิดการสะเทือนเป็นวงกว้าง เกิดคลื่นใต้น้ำให้เป้นกระแสพอที่ตาเปล่าจะมองได้แคนน่อนโมบิลของทั้งสองคนยังคงได้รับจาการระเบิดเล็กน้อยเล็กน้อย เครื่องของพวกเขเเค่สั่นนิดหน่อยแล้วก็ดับไป
“แรงน่าดู ไอตอปิโดแบบนานโนนี่” ริชาร์จพูดพร้อมหยิบไปป์ที่ขาขวามาจุดไฟสูบต่อ
“นายดูดไปป์อีกแล้วเหรอ ระวังสุขภาพบ้างนะ” เซลามพูด
“ก็คลายเครียดน่า เธอจะไหม” เขาตอบก่อนจะอัดก๊าซพิษน้อยๆฟอดใหญ่เข้าสู่ปอด
“ว่าแต่ทำไม มันมาน้อยจัง แบบนี้เขาไม่เรียกว่าบุกหรอก” เขาพูดพลางพ่นควันมาทางจมูกหันไปสำรวจรอบๆบริเวณที่แคนน่อนโมบิลจอดอยู่
“ริชาร์จ ฉันว่ามันไม่ได้มีตัวเดียวอย่างเธอว่าจริงๆละ”เซลามพูด
ริชาร์จก้มมองหน้าจอด เรือดำน้ำขนาดจิ๋วนับร้อยลำกำลังล้อมพวกเขาอยู่
“โอ๊ะโอ๊!! งานเข้าแล้วเธอเอ๊ย ไม่เคยเข้าคอร์สทำสงครามใต้น้ำด้วยสิ เจ้านี่มันจะคล่องแค่ไหนกันนะ” ริชาร์จพูดพลางกำพวงมาลัยไว้แน่น
“แย่ละ เจ้าหญิงบรูไนโดนลักพาตัว ที่นี่แค่เบี่ยงเบนความสนใจเท่านั้น เราจะไปยังไง ในวังบรูไนมีพวกมันเต็มไปหมด” เซลามพูด
“ไอพวกยุ่นใช้วิธีสกปรกอีกแล้ว” ริชาร์จพูดพลางบังคับยานหลบไปทางขวาแต่ก็ไปไม่ได้ไกลกระสุนปืนใหญ่5-6ลูกก็ยิงดักหน้าเขา
“เราไปไม่ได้แล้วละ คงต้องขอกำลังเสริม”ริชาร์จพูด
“ฉันจะขอไปที่แอลฟ่าแล้วกัน เพราะใกล้เราที่สุด พวกแกมม่าอยู่ที่อเมริกาทั้งนั้น”
แนวปะการังหมู่เกาะมัลดีฟ
“ไมนอสคะ เราติดกลลวง ช่วยส่งกำลงเสริมมาที่วังบรูไนด้วย พันธมิตรกำลังลักบุกดขเวงลักพาตัวเจ้าหญิงไป”ภาพของเซลามขึ้นมาที่จอแคนน่อนโมบิลไมนอส
“แล้วทีมของเธอไม่มีใครว่างเหรอ” ไมนอสถามก่อนจะโอนภาพนี้ให้ทุกเครื่องที่เป็นลูกทีมเขา
“ไม่มีใครว่างทุกคนอยู่ในพื้นที่วิกฤต เราอยากขอกำลังเสริม ฉันกับริชาร์จติดอยู่กับกองเรือพวกมันนับร้อย เราหลงกลพวกมัน มันรู้ว่ารัฐบาลเราต้องส่งหน่วยพิเศษมาช่วย” เซลามพูด
“เจ้าหญิงเหรอผมขอไปไมนอส” เสียงมิกซ์แทรกขึ้นมา
“ไม่ได้หรอก เลออนกับเชอร์รี่ไปเเทนแล้วกัน” ไมนอสพูดก่อนกดปุ่มอนุมัติภารกิจให้ทั้ง2คน
“คะ/ครับ” ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
เฟี้ยวววว!!
ยานของทั้ง 2 คนรีบพุ่งทางเอเชียสุดสายตา
“ทำไมไม่ให้ฉันไป เจ้าไมนอส” มิกซ์พูดเสียงโกรธๆ
“ก็นายมันคิดอะไรอยู่ฉันรู้นะ ถ้างานพลาดขึ้นมาเราแย่นายดูปลาไปเหอะ” ไมนอสพูดก่อนเปลี่ยนชุดเป็นชุดประดาน้ำ
“ชิ ว่ายน้ำก็ได้” มิกซ์บ่นเล็กน้อยก่อนจะออกจากแคนน่อนโมบิลไปว่ายน้ำ
ตอนต่อไป
เลออน กับเชอร์รี่ได้รับภารกิจพิเศษไปช่วยเจ้าหญิงของบรูไน
เธอและเขจะทำสำเร็จหรือไม่ ไปถึงที่โน่นจะเกิดอะไรขึ้น ติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น