คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Begining with the Pumpkins. [10/10]
[FC Fic] Candles in Jack o' Pumkins
By : Hatage Nami
Paring : Gin x Rangiku ^^"
" กินสิ… ถ้าหิวถึงขนาดเป็นลมได้เนี่ยแสดงว่าเจ้ามีเหมือนกันสินะ... พลังวิญญาณน่ะ "
" เจ้าเองก็ ... ? "
" ฮื่อ ... ข้าก็เหมือนกัน " เด็กหนุ่มผมเงินยิ้มรับ " อิชิมารุ งิน ... ยินดีที่ได้รู้จักนะ "
" งิน ... "
" ชื่อพิลึก ... "
นั่นเป็นครั้งแรก ที่เธอได้พบกับ 'อิชิมารุ งิน'
และไม่อาจข่มใจ ... ไม่ให้สนใจ 'เขา' ได้อีก
ทั้งๆที... เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ... ในเวลาเช่นนี้แท้ๆ ....
แต่กระนั้น หัวใจก็ไม่อาจแข็งขืน ....
--------------------------------------------------------------------------
" ฮ้าววววว ~ ~ ~ ~ … เหนื่อยชะมัดยาดเลย " หญิงสาวผมทองเดินทอดน่องบิดขี้เกียจไปตามระเบียงทางเดินที่ทอดตัวยาวอยู่ภายในหน่วย 10 มือไพล่ไปทุบไหล่เพื่อหวังคลายความปวดเมื่อยหลังจากต้องทนทำงานตั้งแต่เมื่อวาน แค่ทำงานเกินเวลาน่ะยังไม่เท่าไหร่หรอก " หัวหน้านะหัวหน้า...ให้ทำงานนอกเวลาทั้งที ไม่ยอมให้พักกันบ้างเลย "
" ดูแปลกๆนะว่าไม๊ " เสียงผู้หญิงคุ้นๆลอยลอดผ่านหูของหญิงสาว " หรือว่า... "
" ไม่หรอกค่ะ ... ไม่แปลกเลย !! " เสียงเด็กสาวร้องตอบเบาๆพอจับใจความได้ ต้นเสียงดังผ่านประตูบานเลื่อนข้างๆระเบียงทางเดินที่ไม่ไกลนัก มัตสึโมโต้ รันงิคุจึงปล่อยให้ตัวเองเดินไปหยุดยืนนิ่งหน้าห้องสักพักให้พอแค่แน่ใจว่าคนภายในห้องนั้น ใช่ คนที่เธอคาดไว้
ครืด ~ !!
" ไง... ทำอะไรกันอยู่น่ะ " บานเลือนถูกเปิดออกเบาๆ หญิงสาวผมทองค่อยๆกวาดสายตามองบุคคลภายในห้องทั้งสามคน ที่ไม่น่าจะมาอยู่รวมกันทำอะไรแปลกๆได้
ฮินาโมริ...
นานาโอะ...
เนม...
ทั้งสามคนนั่งอยู่หน้ากองขยะ.... เอ๊ย !! ไม่ใช่สิ..!! มันคือกองฟักทองที่เหลืออยู่ไม่กี่ลูก และเศษซากที่ยังพอดูออกว่าเป็นไส้ใน
" รันงิคุซัง !! เข้ามาก่อนสิคะ " สาวน้อยผมมวยขยับที่เป็นเชิง เชื้อเชิญให้ ผู้ที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาใหม่ปิดประตูครืดใหญ่ แล้วถัดตัวลงนั่งหน้ากองฟักทองตาม สมาชิกรองๆทั้งหลาย
จะว่าไป... วันนี้....
มันวันฮาโลวีนนี่หว่า....
" กำลังแกะฟักทองกันอยู่น่ะค่ะ " ฮินาโมริ โมโมะ สาวน้อยผมสีดำหันมายิ้มสบายๆให้กับหญิงสาว
" แล้วนั่นล่ะ.. " รองหัวหน้าหน่วย 10 หันไปทางหญิงสาวแว่นที่นั่งอยู่อีกมุมนึง อิเสะ นานาโอะกำลังนั่งมองฟักทองใบโตที่ตัวเองกำลังลูบมันอยู่บ่นตัก
" ก็... กำลัง ... หาไอเดียจะแกะน่ะ " สาวแว่นอ้อมๆแอ้มๆตอบ
" ไม่ใช่ว่าแอบหนีมาหาที่หลบภัยด่วนหรอกนะ " หญิงสาวเอ่ยดักคอแบบรู้ทัน... ก็ในเมื่อวันนี้หัวหน้าหน่วยแปดเดินมาถามหานานาโอะตั้งแต่เช้านี่นา
" อึ๊ย !! ลองได้ออกไปตอนนี้สิ... " นานาโอะทิ้งข้อความที่ขาดหายไปให้ทุกคนนึกเล่น แต่พอหน้าหัวหน้าหน่วย 8 ลอยมาเท่านั้นล่ะ ก็พอจะนึกออกว่าจะต้องเจอกันอะไร
" ยอมๆเฮียแกไปเถอะ... " รันงิคุเริ่มเชียร์สาวให้เพื่อนร่วมก๊งเหล้า " ไม่งั้น แกก็ตามติดหนึบอยู่แบบนั้นแหละ "
" ยิ่งยอมก็ยิ่งตามน่ะสิไม่ว่า ... " นานาโอะถอนหายใจเฮือกใหญ่ทำให้หญิงสาวหัวเราะ
" แล้วฮินาโมริ.... เอ่อ...นั่นมัน....แกะมาทำ...อะไรตั้งเยอะแยะล่ะนั่น "
" อ้อ...เพิ่งลูกที่ 3 เองค่ะ !! " สาวน้อยยิ้มตอบทำเอาคนได้ฟังนึกสยอง
เพิ่งลูกที่ 3
...............
แสดงว่ามันต้องมีลูกต่อไปตามมาแหงๆ
" ก็ใบนี้... กะจะเอาไปให้คิระคุง ส่วนใบนี้ของอาบาราอิคุง ส่วนใบนี้.... " ว่าแล้วก็ทำหน้างอ "ของฮิตสึกายะคุงน่ะค่ะ "
" ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ " รันงิคุหัวเราะชอบใจ ... มีเรื่องไปแซวหัวหน้าอีกแล้วเฮ้ย
" ก็ฮิตสึกายะคุงสิคะ ... ชวนมาแกะฟักทองเอาไปประดับก็ไม่มา แถมยังบอกอีกนะคะว่า " เด็กสาวตีสีหน้ายุ่งยากใจ คิ้วขมวดน้อยๆ แล้วเชิดหน้าใส่ หวังเลียนแบบใครบางคน " 'ขอโทษนะฮินาโมริ... ตอนนี้ข้าไม่ว่าง แล้วก็ ไม่อยากเล่นอะไรเป็นเด็กๆ ' เนี่ยพูดแบบนี้ล่ะค่ะ "
" ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ~ ~ " หญิงสาวปล่อยหัวเราะไม่เกรงใจใคร กับสีหน้าของเด็กสาว มันช่างให้อารมณ์กวนประสาทแบบหัวหน้าของเธอจริงๆ " เอาน่าฮินาโมริ หัวหน้าอาจจะไม่ว่างจริงๆก็ได้ "
“ ก็นั่นแหละค่ะ ฮิตสึกายะคุงเนี่ย ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ใช้เวลามากมายอะไรเลยแท้ๆ แค่ ... 3 ใบเองค่ะ... ดูคุโรซึจิซังสิคะ ยังทำตั้ง 2 ใบเลย ”
" เอ๋... 2 ใบ ก็กำลังพอดีนะ " นานาโอะออกความเห็นบ้าง
" ความจริง แกะฟักทองเนี่ย ยากกว่าที่คิดนะคะ " หญิงสาวท่าทางสงบปากสงบคำพูดขึ้น
" สองใบ...วางไว้ในบ้าน อืมมม ดีเหมือนกันนะ " รันงิคุพยักหน้ากับตัวเอง
" อ้ออ... อีกใบกะจะทำให้คุณพ่อน่ะค่ะ "
" ...........!! " <<< [รันงิคุ : O[]o!!]
" ............! " <<< [ฮินาโมริ : O_O!!]
" ............. " <<< [นานาโอะ : /(- -")]
ดั่งฟ้าผ่าเปรี้ยงกลางจิตใจของผู้ฟังทั้งหลาย
ท่านพ่อ !!
เสียงทุกคนตะโกนแข่งกันท่ามกลางห่าฝนในจิตใจ
ต้องมีอะไรผิดพลาดซักอย่าง !!
ลูกของ XXX ถึงได้ผิดกับพ่อราวฟ้ากับดิน
แต่ก็อีกนั่นแหละ .... ถ้าไม่โดนเอาไปเตะทิ้งหรือทดลองอะไรประหลาดๆก็คงจะดีไม่น้อย
" รันงิคุซังจะลองทำบ้างไม๊คะ " ฮินาโมริชูฟักทองใบโตมาให้ ไม่รู้ว่าไปหยิบมาจากที่ไหนก็ตามที ( Nami : She ช่างสรรหา )
รันงิคุเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจ
แล้วก็ต้องแอบลอบยิ้มน้อยๆกับตัวเอง
- ไม่ได้ทำแบบนี้ มานานเท่าไหร่แล้วนะ -
หญิงสาวหลับตาลงช้าๆ นึกแค่นหัวเราะในใจ
เพราะตัวเองก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าตอนไหน ที่เลิกทำไป
แต่อย่างน้อยๆ ก็คงเป็นตอนที่ 'เขา' ไม่ได้อยู่ข้างๆกายเธอแล้ว
ฟักทองใบเขื่องถูกวางลงบนมืออย่างแช่มช้า
น้ำหนักของมันช่างไม่ต่างจากตอนนั้นเลย
คงมีแต่ความรู้สึก ที่แตกต่างไป....
ใช่ไหมล่ะ.....
งิน .....
-----------------------------------------------------------------------------
*/ Free talk
ยังไม่จบนะค้า... แต่เอามาลงฝากไว้ก่อน ยังไม่อยากเอาลงบอร์ด
เพราะยังไม่ถึงฮาโลวีน
จะพยายามค่อยๆลงจนถึงฮาโลวีนดีกว่า ^^"
ฝากด้วยนะคะ ฟิคบลีชเรื่องที่2 แหะๆ มีอะไรติชม เชิญค่ะ
ความคิดเห็น