ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Lost Time#3 ::ภารกิจ ณ ห้องสมุด#1
Lost Time#3 ::ภารกิจ ณ ห้องสมุด#1
-----------------------------
"หนูจ๋า ช่วยเอาหนังสือกองนี้ไปไว้ตรงหมวดวิทยาศาสตร์หน่อยสิ๊จ๊ะ"เสียงป้าประจำห้องสมุดเรียกให้เด็กหนุ่มผมขาวที่นั่งอยู่บนบันไดปีนหันไปมองจนเกือบตกลงมาดีที่เขายังทรงตัวได้ทัน นาวด์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะเอ่ยตอบรับคำ "ครับ ยายฟิลลิส"
พี่ลูซี่แกล้งผมใช่มั้ยเนี๊ย! ให้มาทำภารกิจโรคจิตแบบนี้เนี๊ย T^T
เด็กหนุ่มโอดครวญในใจก่อนจะปีนลงบันไดมารับหนังสือจากป้าเจ้าของห้องสมุด การหาห้องสมุดนั้นเป็นเรื่องง่าย เพียงแค่ถามคนแถวนั้นก็รู้แล้ว แต่ที่มันโรคจิตนะคือพอเข้ามาแล้วเขาต้องเจอกับห้องสมุดที่มีแต่หยากไย่เต็มไปหมด แถมหนังสือก็ไม่ได้ถูงวางเป็นระเบียบเสียด้วยเนื่องจากป้าที่เป็นบรรณารักษ์นั้นแก่เกินจะปีนป่ายไปมาได้ เดือดร้อนนาวด์ต้องไล่ทำความสะอาดและจัดเรียงหนังสือให้ป้าแกนี้สิ แถมมันไม่ใช่น้อยๆ แต่มีถึง1,000เล่มเลยทีเดียว แถมรสนิยมป้าแกก็เหลือเกิน เพราะแกบอกว่าต้องใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูแสบตาตอนทำงานด้วย ไม่งั้นจะไม่ให้ผ่านภารกิจ ทำเอาชายแท้เช่นเขาต้องยอมใส่ผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้มาปัดกวาดและจัดวางหนังสือตลอดนี้แหละ
ตอนนี้เวลานั้นก็ล่วงเลยมาถึง2วันแล้วตั้งแต่ที่เขาทำภารกิจนี้มา เด็กหนุ่มกำลังมองหาชั้นวางหนังสือสำหรับตำราวิทยาศาสตร์ เมื่อเห็นว่าบริเวณนั้นยังไม่ได้ปัดกวาด เด็กหนุ่มก็วางกองหนังสือลงก่อนจะหยิบไม้ขนไก่เก่าๆมาปัดหยากไย่ออก ไม่นานนักหยากไย่ก็หายจากบริเวณนั้นราวกับไม่เคยมีมาก่อน ไม่มีแม้แต่เศษใยเหลือติดอยู่บนไม้ขนไก่ด้วยซ้ำ เนื่องจากความสามารถของมันนั้นเอง ที่เขาพบเมื่ออ่านความสามารถของไม้ขนไก่ที่คุณยายแกให้ยืมมา
---------------------------------------------------------------------
ไม้ขนไก่ของคุณทวดของทวด ระดับ 1 พลังโจมตี0
ไม้ขนไก่ที่โคตรเก่าเก็บจนสมควรที่จะเอาขึ้นหิ้งบูชาให้คนเคารพ แต่เพราะเจ้าของดันจน เลยผ่านการใช้งานมายาวนาน จึงเกิดทักษะพิเศษประจำไม้ขนไก่นี้ขึ้นมา
ทักษะประจำอาวุธ::
-ปัดเลยปัดเลย ชะชะช่า
ปัดกวาดสิ่่งสกปรกต่างๆให้หายไปไม่เหลือแม้แต่ผง (ถ้าทำท่าเต้นประกอบจังหวะพร้อมเอ่ยชื่อทักษะไปด้วยจะเกิดอนุภาพแรงขึ้น)
----------------------------------------------------
"เฮ้อ เหลืออีกกี่เล่มวะเนี๊ย"นาวด์ล้มจัวลงบนโซฟาที่มุมๆหนึ่งของหองสมุดอย่างเหนื่อยล้าหลังจากทำงานมาตลอด2วันกว่าๆ ยังดีที่คุณยายแกให้ข้าวและที่นอนแก่เขาตลอด เห็นบอกว่าเป็นคนแรกที่ยอมทำภารกิจนี้ในรอบหลายปี(เกมส์L.T.O.เปิดให้เล่นมา1ปีในโลกจริงหรือประมาณ8ปีในเกมส์) แกจึงจัดเต็มซะ
"เอานี้หนูนาวด์ ยายเอาขนมกับนมอุ่นๆมาให้กินนะ"ฟิลลิส ปาร์คเกอร์ คุณยายผู้เป็นบรรนารักษ์ประจำห้องสมุดของเมืองเริ่มต้นถือถาดขนมมาหาเขา ด้วยวัยที่ดูยังไงก็เกือบ80แล้วนั้น แววตาสีเทาของหญิงชราผู้นี้ยังคงฉายประกายแห่งชีวิตอันแรงกล้าไว้อยู่นาวด์เอ่ยขอบคุณก่อนจะรับถาดขนมมาจากมืออันเหี่ยวย่นของเธอ ก่อนจะทานขนมที่คุณยายนำมาให้
"หนูนาวด์ ยายว่าจะถามหนูนานแล้วละ ว่าหนูชอบอ่านหนังสือมั้ย"คุณยายที่บัดนี้นั่งลงข้างๆเขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
"ผมชอบอ่านนะครับ"นาวด์ตอบไปตามความเป็นจริง เพราะในโลกแห่งความเป็นจริง เด็กหนุ่มเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมากไม่ว่าหนังสือเล่มนั้นจะเกี่ยวกับอะไรเขาสามารถอ่านและทำความเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว เคยมีหมอคนหนึ่งที่ทดสอบIQและEQของเขาเมื่อตอนเด็กๆและบอกกับพ่อแม่ของเขาว่านาวด์เป็นเด็กที่มีIQและEQสูงกว่าคนทั่วไปอย่างมาก ซึ่งคำพูดนี้ก็ได้รับการยืนยันจากผลการเรียนของเด็กหนุ่มที่สูงเป็นที่หนึ่งมาตลอด
"ดีแล้วละ ยายว่าจะบอกเรามาตั้งแต่เมื่อวาน แต่เห็นว่าเหนื่อยเลยยังไม่ได้บอกนะ ว่าถ้าหนูนาวด์อยากอ่านหนังสือเล่มไหนในนี้ก็อ่านได้เลยนะ"
"จริงหรอครับ! งั้นผมขออ่านหลังจากจัดเสร็จได้มั้ยครับ"เด็กหนุ่มถามด้วยความดีใจ ก็ระหว่างที่เขาจัดเรียงหนังสือมา เขาเห็นหนังสือที่น่าสนใจอยู่เยอะเลยทีเดียว แต่ติดอยู่ที่ว่าตอนนั้นคุณยายยังไม่ได้อณุญาต จึงยังไม่กล้าหยิบอ่านนั้นเอง
"ไม่เป็นไรหรอกหนูนาวด์ จะอ่านก่อนก็ได้ หนังสือที่ต้องจัดนะเหลือไม่ถึง100เล่มแล้วละนะ"คุณยายเอ่ยพร้อมกับชี้ไปทางกองหนังสือที่แต่ก่อนนั้นสูงเวอร์แต่ตอนนี้เหลือเพียงกองเล็กๆ10กองเท่านั้น เมื่อเห็นดังนั้นเด็กหนุ่มจึงขอตัวไปหยิบหนังสือที่ตนต้องการทันที
"อืม หนังสืออักขระเวทอยู่ตรง...นี้! ต่อไปก็หนังสือพื้นฐานธาตุ แล้วก็....."เสียงพึมพำของนาวด์ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่วิ่งหนังสือไปมา เรียกรอยยิ้มจากบรรณารักษ์ชราได้เป็นอย่างดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับต่ำ ระดับ 1..2...3.......10 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับกลาง ระดับ 1...2..3......10 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับสูง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ หน่วงเวท ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ เวทไร้บทร่าย ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ ศรเพลิง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรวารี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรอัสนี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรวายุ ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรปฐพี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรแสง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรราตรี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรไร้ธาตุ ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ เหลือเวลาในการออนไลน์อีกครึ่่งชั่วโมง ก่อนที่ระบบจะทำการออฟไลน์อัตโนมัติคะ กรุณาออฟไลน์ที่ที่นอนที่ใกล้ที่สุด มิฉะนั้นหากระบบออฟไลน์อัตโนมัติ ระบบจะทำการหักเงินของท่าน10%นะคะ
เสียงบอกถึงทักษะใหม่ดังขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มปิดหนังสืออักขระเวทเล่มสุดท้ายลง เด็กหนุ่มมองไปยังกองหนังสือที่ตนอ่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลังจากนั่งอ่านและทำความเข้าใจด้วยความเร็วเหนือมนุษย์(1เล่มต่อ30นาทีโดยประมาณ)เป็นเวลา 1วันเต็มๆ เขาได้ทักษะต่างๆมามากมาย บางเล่มนั้นให้ทักษะมามาก อย่างหนังสืออักขระเวท ที่เขาใช้เวลามากถึง2ชม.ในการทำความเข้าใจ ขณะที่บางเล่มนั้นไม่ให้อะไรเลย เช่นหนังสือตำนานต่างๆในโลกนี้ นาวด์ตัดสินใจลุกขึ้นเก็บหนังสือ ก่อนจะสอบถามยายฟิลลิสว่าโรงแรมของเมืองนี้อยู่ที่ไหน
"หนูนาวด์ไม่ต้องไปเสียเงินออฟไลน์ที่โรงแรมก็ได้นะ ที่นี้มีห้องว่างของผู้ช่วยยายอยู่พอดี ใช้ห้องนั้นไปก็แล้วกันนะหนูนาวด์"คุณยายบรรณาธิการโบกไม้โบกมือห้ามเด็กหนุ่มไม่ให้เดินออกจากร้านก่อนตอนแรกเด็กหนุ่มทำท่าจะปฏิเสธ ทว่าก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อหญิงชรานั้นลากเขาไปแบบไม่ฟังเสียงโวยวายเลย สุดท้ายเขาจึงยอมใช้ห้องนอนห้องนั้นในการออฟไลน์ไป
ระบบทำการออฟไลน์เรียบร้อยคะ
ซู่~
เสียงฝาแคปซูลเปิดออกพร้อมกับดวงตาของเด็กหนุ่มที่ค่อยๆลืมขึ้น นาวด์ถอดเครื่องรับคลื่นสมองจากหัวของเขาก่อนจะลูบผมสีดำของตนให้เป็นทรงแล้วลุกออกมา นาฬิกาบนผนังห้องบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลา 2ทุ่มกว่าๆแล้ว รอบๆตัวของเขามีคนนอนอยู่ในแคปซูลเป็นจำนวนพอตัว นาวด์เดินออกไปยังด้านหน้าของร้านก่อนจะพบกับอีสที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่เคาท์เตอร์ ทันใดนั้นเอง
โครก~
เสียงท้องร้องของนาวด์เรียกให้ชายหนุ่มเจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นก่อนจะเห็นใบหน้าคุ้นเคย
"อ้าวนาวด์ ออฟไลน์แล้วหรอ หิวใช่มั้ยนะ ถึงได้ท้องร้องขนาดนั้น"อีสเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะยื่นถุงอาหารที่ยังร้อนให้ "ก็กะว่าน่าจะออกมาประมาณนี้เลยซื้อมาให้กินนะ ไหนๆก็นั่งกินด้วยกันเลยละกัน"ว่าแล้วชายหนุ่มก็ผายมือไปที่เก้าอี้ข้างๆเขา นาวด์พยักหน้าก่อนจะนั่งลงเทอาหารลงบนจานที่เตรียมมาเรียบร้อย ก่อนจะเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่ตนเจอในเกมส์ให้อีสฟัง ชายหนุ่มเจ้าของร้านนั่งฟังอย่างอึ้งๆถึงสิ่งต่างๆที่นาวด์ของเขาเจอมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องได้เควสลับตั่งแต่ยังไม่เข้าเกมส์ ได้เงินมาใช้หนี้แล้ว3ล้านบาท หรือแม้แต่เรื่องที่น้องชายของเขาไปทำเควสที่ในบอร์ดของเกมนี้เขียนไว้ว่าโรคจิตติดอันดับ1ใน10เควสโรคจิตที่สุดของเกมส์เลยทีเดียว
"แล้วจะเข้าไปอีกเมื่อไหร่ละ"อีสถามเด็กหนุ่มที่ตอนนี้กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว "ก็คงหลังจากนี้ซักพักนะพี่ ผมขอไปวิ่งออกกำลังกายกับอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน"เด็กหนุ่มเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเก็บจาน
"เออๆ ของๆเราพี่ไปเอามาจากบ้านเราให้เรียบร้อยแล้วนะ กระเป๋าใส่ของอยู่ในห้องนอนพี่เอง"
"ครับ"
.
.
.
.
.
.
.
"ฟู่~ ออกกำลังกายตอนกลางคืนก็ดีเหมือนกันแฮะ สมองโล่งจนนึกอะไรออกตั้งหลายอย่างแนะ"นาวด์เดินกลับเข้าร้านพร้อมกับเสื้อกล้ามที่เปียกโชกหลังจากออกไปวิ่งมา เด็กหนุ่มถอดเสื้อกล้ามออกมาพาดบ่าด้วยความร้อนก่อนจะเดินเข้าร้านเกมที่ตอนนี้กำลังจะปิด
"กลับมาแล้วครับพี่อีส"นาวด์เอ่ยกับอีสที่ตอนนี้กำลังคิดเงินลูกค้า3คนสุดท้ายอยู่ เมื่อลูกค้าทั้งสามหันมาเห็นร่างที่มีกล้ามอยู่เล็กน้อย ซิคแพคขึ้นเป็นรูปพอตัว ทั่วตัวชโลมไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าคมคาย ผมสีดำลู่ลงด้วยเหงื่อของเขาเอง ทำให้ชายหนึ่งหญิงสองเบิกตาค้าง ทว่าคนโดนมองก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก
"ผมไปอาบน้ำก่อนนะพี่อีส แล้วเดี๋ยวจะเข้าเกมละนะครับ"พูดจบเด็กหนุ่มก็เดินเข้าไปหลังร้านทันที
"อร๊าย~ สเป๊คเลยอะ"ชายหนุ่มเลือดกำเดากระฉูดก่อนจะหมดสติจนเพื่อนอีกสองคนต้องรีบก้มมาดูแล
"นี้ยัยมอสซี่ เจอแค่นี้ก็สลบแล้วนะยะ"หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับเช็ดเลือด(?)ที่ไหลออกจากจมูกตนออก
"นี้ยัยมอส ยัยเบส ดูหน้าน้องแกยังไงก็ยังไม่จบม.ปลายนะยะ ท่องไว้ก่อน คุก คุก คุก คุก คุก คุก"หญิงสาวคนสุดท้ายเอ่ยพร้อมกับคิดในใจ หล่อมั๊กๆ น้องเขาพักที่นี้หรอ แต่ไม่เคยได้ยินว่าพี่อีสจะมีน้องนี้....หรือว่า!!YYYYYYYYY ออร่าม่วงเริ่มก่อตัวรอบหญิงสาวโดยไม่ทราบสาเหตุจนอีสต้องกลืนน้ำลาย
อา สงสัยลูกค้าถัดจากวันนี้ของเขาคงจะเปลี่ยนแนวแล้วกระมั้ง
อีสมองสภาพลูกค้าแต่ละคนก่อนจะคิดในใจ
.
.
.
.
.
.
ยินดีต้อนรับกลับคะ ผู้เล่นนาวด์ ทางระบบจะทำการส่งท่านไปยังจุดที่ออฟไลน์นะคะ
แว๊บ!
นาวด์ลืมตาอีกครั้งในบนที่นอนนุ่มๆในห้องที่ยายฟิลลิสให้เขาเข้ามาออฟไลน์ เขาตัดสินใจลุกขึ้นก่อนจะลงไปยังห้องสมุดอีกครั้ง
"อา~ กลับมาแล้วหรอหนูนาวด์ มาช่วยจัดหนังสือต่อสินะ"คุณยายบรรณารักษ์เอ่ยพร้อมกับรอยยิ้ม นาวด์พยักหน้าก่อนจะใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูเตรียมทำงานต่อทันที เนื่องจากหนังสือที่ต้องจัดวางนั้นเหลือเพียงไม่ถึง100เล่ม วันนี้งานของเด็กหนุ่มเสร็จลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับการใส่หนังสือเล่มสุดท้ายลงในชั้น
"เสร็จแล้วสินะหนูนาวด์"ยายฟิลลิสเอ่ยพร้อมรอยยิ้มขณะที่เด็กหนุ่มลงมาจากบันไดปีน
"ครับคุณยาย"นาวด์ตอบกลับก่อนจะเอ่ยถาม "เออ คุณยายฟิลลิสครับ คุณยายพอจะมีหนังสือเกี่ยวกับตำนานเก่าๆบ้างมั้ยครับ"
"ตำนานไหนละจ๊ะ"
"ตำนานเกี่ยวกับเทวะผู้สาบสูญนะครับ ผมหามาตั้งนานยังไม่เคยเห็นในห้องนี้เลย"นาวด์เอ่ยถามถึงหนังสือที่เกี่ยวกับตำนานของเทวะผู้สาบสูญ ตอนที่เขาออกไปวิ่งนั้น สิ่งหนึ่งที่เขาคิดได้ก็คือคำใบ้ที่เจ้าหน้าที่สร้างตัวละครได้บอกไว้ว่าเขาควรเริ่มจากการอ่าน ในเมื่อห้องสมุดมีอยู่ในเมืองเริ่มต้นและมีหนังสือมากมายขนาดนี้ แล้วทำไมถึงไม่มีหนังสือเกี่ยวกับเทวะผู้สาบสูญเล่า?
เมื่อพูดจบแววตาของบรรณารักษ์ก็ฉายแววแปลกๆทันที "มีสิจ๊ะ หนูนาวด์"บรรณารักษ์ประจำห้องสมุดเอ่ยเสียงเบา หากแต่ได้ยินทั่วทั้งห้องสมุด
"จริงหรอครับ แล้วอยู่ตรงไหนหรอครับ?"
"แต่...."หญิงชราเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเบากว่าเดิม นาวด์รู้สึกว่าภาพบรรณารักษ์ตรงหน้าดูพร่ามัวชอบกลจึงขยี้ตา "..มันมีเงื่อนไขอยู่นะ หนูนาวด์"
"เอ๋ เงื่อนไข?"เด็กหนุ่มหยุดขยี้ตาก่อนจะมองไปยังหนังสือตกแต่งบ้านด้านหลังยายบรรณารักษ์................เดี๋ยวนะ! ไหงเขาเห็นหนังสือด้านหลังยายฟิลลิสละ!?
"ใช่แล้วละ เงื่อนไขที่ว่านั้นคือ"บรรณารักษ์ชราลอยขึ้นจากพื้นเล็กน้อยพร้อมกับหยดน้ำสีแดงที่หลั่งออกจากดวงตา "ล้มยายให้ได้ยังไงละ"
ผู้เล่น นาวด์ เคลียร์เงื่อนไขลับประจำภารกิจ ภารกิจ ช่วยเหลือคุณยายประจำห้องสมุด ถูกเปลี่ยนเป็นภารกิจลับ ชำระดวงวิญญาณแห่งห้องสมุดเบอร์นาร์ดสวิลล์คะ
บอสประจำเควส ฟิลลิส ปาร์คเกอร์ วิญญาณแห่งห้องสมุดเมืองเบอร์นาร์ดสวิลล์ ระดับ 40 ปรากฏตัวคะ ผู้เล่นไม่สามารถใช้ใบวาร์ปกลับเมืองได้ เนื่องจากอยู่ในอาณาเขตของบอสคะ
ผู้เล่นที่ถูก ฟิลลิส ปาร์คเกอร์สังหาร จะถูกลดระดับลง1ระดับและใช้เวลาในการเกิดใหม่เป็นเวลา 3ชม.พร้อมกับสูญเสียทักษะที่ได้มาระหว่างเควสทั้งหมดคะ
"ใช้ทุกอย่างจัดการยายให้ได้นะ หนูนาวด์"วิญญาณหญิงชราเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
----------------------------------------------------------
จบไปอีกตอน เฮ้อ//ดื่มชา พรุ่งอาจจะไม่ได้อัพนะครับบอกไว้ก่อน
-----------------------------
"หนูจ๋า ช่วยเอาหนังสือกองนี้ไปไว้ตรงหมวดวิทยาศาสตร์หน่อยสิ๊จ๊ะ"เสียงป้าประจำห้องสมุดเรียกให้เด็กหนุ่มผมขาวที่นั่งอยู่บนบันไดปีนหันไปมองจนเกือบตกลงมาดีที่เขายังทรงตัวได้ทัน นาวด์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะเอ่ยตอบรับคำ "ครับ ยายฟิลลิส"
พี่ลูซี่แกล้งผมใช่มั้ยเนี๊ย! ให้มาทำภารกิจโรคจิตแบบนี้เนี๊ย T^T
เด็กหนุ่มโอดครวญในใจก่อนจะปีนลงบันไดมารับหนังสือจากป้าเจ้าของห้องสมุด การหาห้องสมุดนั้นเป็นเรื่องง่าย เพียงแค่ถามคนแถวนั้นก็รู้แล้ว แต่ที่มันโรคจิตนะคือพอเข้ามาแล้วเขาต้องเจอกับห้องสมุดที่มีแต่หยากไย่เต็มไปหมด แถมหนังสือก็ไม่ได้ถูงวางเป็นระเบียบเสียด้วยเนื่องจากป้าที่เป็นบรรณารักษ์นั้นแก่เกินจะปีนป่ายไปมาได้ เดือดร้อนนาวด์ต้องไล่ทำความสะอาดและจัดเรียงหนังสือให้ป้าแกนี้สิ แถมมันไม่ใช่น้อยๆ แต่มีถึง1,000เล่มเลยทีเดียว แถมรสนิยมป้าแกก็เหลือเกิน เพราะแกบอกว่าต้องใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูแสบตาตอนทำงานด้วย ไม่งั้นจะไม่ให้ผ่านภารกิจ ทำเอาชายแท้เช่นเขาต้องยอมใส่ผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้มาปัดกวาดและจัดวางหนังสือตลอดนี้แหละ
ตอนนี้เวลานั้นก็ล่วงเลยมาถึง2วันแล้วตั้งแต่ที่เขาทำภารกิจนี้มา เด็กหนุ่มกำลังมองหาชั้นวางหนังสือสำหรับตำราวิทยาศาสตร์ เมื่อเห็นว่าบริเวณนั้นยังไม่ได้ปัดกวาด เด็กหนุ่มก็วางกองหนังสือลงก่อนจะหยิบไม้ขนไก่เก่าๆมาปัดหยากไย่ออก ไม่นานนักหยากไย่ก็หายจากบริเวณนั้นราวกับไม่เคยมีมาก่อน ไม่มีแม้แต่เศษใยเหลือติดอยู่บนไม้ขนไก่ด้วยซ้ำ เนื่องจากความสามารถของมันนั้นเอง ที่เขาพบเมื่ออ่านความสามารถของไม้ขนไก่ที่คุณยายแกให้ยืมมา
---------------------------------------------------------------------
ไม้ขนไก่ของคุณทวดของทวด ระดับ 1 พลังโจมตี0
ไม้ขนไก่ที่โคตรเก่าเก็บจนสมควรที่จะเอาขึ้นหิ้งบูชาให้คนเคารพ แต่เพราะเจ้าของดันจน เลยผ่านการใช้งานมายาวนาน จึงเกิดทักษะพิเศษประจำไม้ขนไก่นี้ขึ้นมา
ทักษะประจำอาวุธ::
-ปัดเลยปัดเลย ชะชะช่า
ปัดกวาดสิ่่งสกปรกต่างๆให้หายไปไม่เหลือแม้แต่ผง (ถ้าทำท่าเต้นประกอบจังหวะพร้อมเอ่ยชื่อทักษะไปด้วยจะเกิดอนุภาพแรงขึ้น)
----------------------------------------------------
"เฮ้อ เหลืออีกกี่เล่มวะเนี๊ย"นาวด์ล้มจัวลงบนโซฟาที่มุมๆหนึ่งของหองสมุดอย่างเหนื่อยล้าหลังจากทำงานมาตลอด2วันกว่าๆ ยังดีที่คุณยายแกให้ข้าวและที่นอนแก่เขาตลอด เห็นบอกว่าเป็นคนแรกที่ยอมทำภารกิจนี้ในรอบหลายปี(เกมส์L.T.O.เปิดให้เล่นมา1ปีในโลกจริงหรือประมาณ8ปีในเกมส์) แกจึงจัดเต็มซะ
"เอานี้หนูนาวด์ ยายเอาขนมกับนมอุ่นๆมาให้กินนะ"ฟิลลิส ปาร์คเกอร์ คุณยายผู้เป็นบรรนารักษ์ประจำห้องสมุดของเมืองเริ่มต้นถือถาดขนมมาหาเขา ด้วยวัยที่ดูยังไงก็เกือบ80แล้วนั้น แววตาสีเทาของหญิงชราผู้นี้ยังคงฉายประกายแห่งชีวิตอันแรงกล้าไว้อยู่นาวด์เอ่ยขอบคุณก่อนจะรับถาดขนมมาจากมืออันเหี่ยวย่นของเธอ ก่อนจะทานขนมที่คุณยายนำมาให้
"หนูนาวด์ ยายว่าจะถามหนูนานแล้วละ ว่าหนูชอบอ่านหนังสือมั้ย"คุณยายที่บัดนี้นั่งลงข้างๆเขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
"ผมชอบอ่านนะครับ"นาวด์ตอบไปตามความเป็นจริง เพราะในโลกแห่งความเป็นจริง เด็กหนุ่มเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมากไม่ว่าหนังสือเล่มนั้นจะเกี่ยวกับอะไรเขาสามารถอ่านและทำความเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว เคยมีหมอคนหนึ่งที่ทดสอบIQและEQของเขาเมื่อตอนเด็กๆและบอกกับพ่อแม่ของเขาว่านาวด์เป็นเด็กที่มีIQและEQสูงกว่าคนทั่วไปอย่างมาก ซึ่งคำพูดนี้ก็ได้รับการยืนยันจากผลการเรียนของเด็กหนุ่มที่สูงเป็นที่หนึ่งมาตลอด
"ดีแล้วละ ยายว่าจะบอกเรามาตั้งแต่เมื่อวาน แต่เห็นว่าเหนื่อยเลยยังไม่ได้บอกนะ ว่าถ้าหนูนาวด์อยากอ่านหนังสือเล่มไหนในนี้ก็อ่านได้เลยนะ"
"จริงหรอครับ! งั้นผมขออ่านหลังจากจัดเสร็จได้มั้ยครับ"เด็กหนุ่มถามด้วยความดีใจ ก็ระหว่างที่เขาจัดเรียงหนังสือมา เขาเห็นหนังสือที่น่าสนใจอยู่เยอะเลยทีเดียว แต่ติดอยู่ที่ว่าตอนนั้นคุณยายยังไม่ได้อณุญาต จึงยังไม่กล้าหยิบอ่านนั้นเอง
"ไม่เป็นไรหรอกหนูนาวด์ จะอ่านก่อนก็ได้ หนังสือที่ต้องจัดนะเหลือไม่ถึง100เล่มแล้วละนะ"คุณยายเอ่ยพร้อมกับชี้ไปทางกองหนังสือที่แต่ก่อนนั้นสูงเวอร์แต่ตอนนี้เหลือเพียงกองเล็กๆ10กองเท่านั้น เมื่อเห็นดังนั้นเด็กหนุ่มจึงขอตัวไปหยิบหนังสือที่ตนต้องการทันที
"อืม หนังสืออักขระเวทอยู่ตรง...นี้! ต่อไปก็หนังสือพื้นฐานธาตุ แล้วก็....."เสียงพึมพำของนาวด์ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่วิ่งหนังสือไปมา เรียกรอยยิ้มจากบรรณารักษ์ชราได้เป็นอย่างดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับต่ำ ระดับ 1..2...3.......10 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับกลาง ระดับ 1...2..3......10 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ อ่านอักขระเวทโบราณระดับสูง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ หน่วงเวท ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ เวทไร้บทร่าย ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ ได้รับทักษะ ศรเพลิง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรวารี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรอัสนี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรวายุ ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรปฐพี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรแสง ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรราตรี ระดับ 1 คะ
ผู้เล่นนาวด์ ได้รับทักษะ ศรไร้ธาตุ ระดับ 1 คะ
ผู้เล่น นาวด์ เหลือเวลาในการออนไลน์อีกครึ่่งชั่วโมง ก่อนที่ระบบจะทำการออฟไลน์อัตโนมัติคะ กรุณาออฟไลน์ที่ที่นอนที่ใกล้ที่สุด มิฉะนั้นหากระบบออฟไลน์อัตโนมัติ ระบบจะทำการหักเงินของท่าน10%นะคะ
เสียงบอกถึงทักษะใหม่ดังขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มปิดหนังสืออักขระเวทเล่มสุดท้ายลง เด็กหนุ่มมองไปยังกองหนังสือที่ตนอ่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลังจากนั่งอ่านและทำความเข้าใจด้วยความเร็วเหนือมนุษย์(1เล่มต่อ30นาทีโดยประมาณ)เป็นเวลา 1วันเต็มๆ เขาได้ทักษะต่างๆมามากมาย บางเล่มนั้นให้ทักษะมามาก อย่างหนังสืออักขระเวท ที่เขาใช้เวลามากถึง2ชม.ในการทำความเข้าใจ ขณะที่บางเล่มนั้นไม่ให้อะไรเลย เช่นหนังสือตำนานต่างๆในโลกนี้ นาวด์ตัดสินใจลุกขึ้นเก็บหนังสือ ก่อนจะสอบถามยายฟิลลิสว่าโรงแรมของเมืองนี้อยู่ที่ไหน
"หนูนาวด์ไม่ต้องไปเสียเงินออฟไลน์ที่โรงแรมก็ได้นะ ที่นี้มีห้องว่างของผู้ช่วยยายอยู่พอดี ใช้ห้องนั้นไปก็แล้วกันนะหนูนาวด์"คุณยายบรรณาธิการโบกไม้โบกมือห้ามเด็กหนุ่มไม่ให้เดินออกจากร้านก่อนตอนแรกเด็กหนุ่มทำท่าจะปฏิเสธ ทว่าก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อหญิงชรานั้นลากเขาไปแบบไม่ฟังเสียงโวยวายเลย สุดท้ายเขาจึงยอมใช้ห้องนอนห้องนั้นในการออฟไลน์ไป
ระบบทำการออฟไลน์เรียบร้อยคะ
ซู่~
เสียงฝาแคปซูลเปิดออกพร้อมกับดวงตาของเด็กหนุ่มที่ค่อยๆลืมขึ้น นาวด์ถอดเครื่องรับคลื่นสมองจากหัวของเขาก่อนจะลูบผมสีดำของตนให้เป็นทรงแล้วลุกออกมา นาฬิกาบนผนังห้องบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลา 2ทุ่มกว่าๆแล้ว รอบๆตัวของเขามีคนนอนอยู่ในแคปซูลเป็นจำนวนพอตัว นาวด์เดินออกไปยังด้านหน้าของร้านก่อนจะพบกับอีสที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่เคาท์เตอร์ ทันใดนั้นเอง
โครก~
เสียงท้องร้องของนาวด์เรียกให้ชายหนุ่มเจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นก่อนจะเห็นใบหน้าคุ้นเคย
"อ้าวนาวด์ ออฟไลน์แล้วหรอ หิวใช่มั้ยนะ ถึงได้ท้องร้องขนาดนั้น"อีสเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะยื่นถุงอาหารที่ยังร้อนให้ "ก็กะว่าน่าจะออกมาประมาณนี้เลยซื้อมาให้กินนะ ไหนๆก็นั่งกินด้วยกันเลยละกัน"ว่าแล้วชายหนุ่มก็ผายมือไปที่เก้าอี้ข้างๆเขา นาวด์พยักหน้าก่อนจะนั่งลงเทอาหารลงบนจานที่เตรียมมาเรียบร้อย ก่อนจะเล่าเหตุการณ์ต่างๆที่ตนเจอในเกมส์ให้อีสฟัง ชายหนุ่มเจ้าของร้านนั่งฟังอย่างอึ้งๆถึงสิ่งต่างๆที่นาวด์ของเขาเจอมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องได้เควสลับตั่งแต่ยังไม่เข้าเกมส์ ได้เงินมาใช้หนี้แล้ว3ล้านบาท หรือแม้แต่เรื่องที่น้องชายของเขาไปทำเควสที่ในบอร์ดของเกมนี้เขียนไว้ว่าโรคจิตติดอันดับ1ใน10เควสโรคจิตที่สุดของเกมส์เลยทีเดียว
"แล้วจะเข้าไปอีกเมื่อไหร่ละ"อีสถามเด็กหนุ่มที่ตอนนี้กินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว "ก็คงหลังจากนี้ซักพักนะพี่ ผมขอไปวิ่งออกกำลังกายกับอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน"เด็กหนุ่มเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเก็บจาน
"เออๆ ของๆเราพี่ไปเอามาจากบ้านเราให้เรียบร้อยแล้วนะ กระเป๋าใส่ของอยู่ในห้องนอนพี่เอง"
"ครับ"
.
.
.
.
.
.
.
"ฟู่~ ออกกำลังกายตอนกลางคืนก็ดีเหมือนกันแฮะ สมองโล่งจนนึกอะไรออกตั้งหลายอย่างแนะ"นาวด์เดินกลับเข้าร้านพร้อมกับเสื้อกล้ามที่เปียกโชกหลังจากออกไปวิ่งมา เด็กหนุ่มถอดเสื้อกล้ามออกมาพาดบ่าด้วยความร้อนก่อนจะเดินเข้าร้านเกมที่ตอนนี้กำลังจะปิด
"กลับมาแล้วครับพี่อีส"นาวด์เอ่ยกับอีสที่ตอนนี้กำลังคิดเงินลูกค้า3คนสุดท้ายอยู่ เมื่อลูกค้าทั้งสามหันมาเห็นร่างที่มีกล้ามอยู่เล็กน้อย ซิคแพคขึ้นเป็นรูปพอตัว ทั่วตัวชโลมไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าคมคาย ผมสีดำลู่ลงด้วยเหงื่อของเขาเอง ทำให้ชายหนึ่งหญิงสองเบิกตาค้าง ทว่าคนโดนมองก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก
"ผมไปอาบน้ำก่อนนะพี่อีส แล้วเดี๋ยวจะเข้าเกมละนะครับ"พูดจบเด็กหนุ่มก็เดินเข้าไปหลังร้านทันที
"อร๊าย~ สเป๊คเลยอะ"ชายหนุ่มเลือดกำเดากระฉูดก่อนจะหมดสติจนเพื่อนอีกสองคนต้องรีบก้มมาดูแล
"นี้ยัยมอสซี่ เจอแค่นี้ก็สลบแล้วนะยะ"หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับเช็ดเลือด(?)ที่ไหลออกจากจมูกตนออก
"นี้ยัยมอส ยัยเบส ดูหน้าน้องแกยังไงก็ยังไม่จบม.ปลายนะยะ ท่องไว้ก่อน คุก คุก คุก คุก คุก คุก"หญิงสาวคนสุดท้ายเอ่ยพร้อมกับคิดในใจ หล่อมั๊กๆ น้องเขาพักที่นี้หรอ แต่ไม่เคยได้ยินว่าพี่อีสจะมีน้องนี้....หรือว่า!!YYYYYYYYY ออร่าม่วงเริ่มก่อตัวรอบหญิงสาวโดยไม่ทราบสาเหตุจนอีสต้องกลืนน้ำลาย
อา สงสัยลูกค้าถัดจากวันนี้ของเขาคงจะเปลี่ยนแนวแล้วกระมั้ง
อีสมองสภาพลูกค้าแต่ละคนก่อนจะคิดในใจ
.
.
.
.
.
.
ยินดีต้อนรับกลับคะ ผู้เล่นนาวด์ ทางระบบจะทำการส่งท่านไปยังจุดที่ออฟไลน์นะคะ
แว๊บ!
นาวด์ลืมตาอีกครั้งในบนที่นอนนุ่มๆในห้องที่ยายฟิลลิสให้เขาเข้ามาออฟไลน์ เขาตัดสินใจลุกขึ้นก่อนจะลงไปยังห้องสมุดอีกครั้ง
"อา~ กลับมาแล้วหรอหนูนาวด์ มาช่วยจัดหนังสือต่อสินะ"คุณยายบรรณารักษ์เอ่ยพร้อมกับรอยยิ้ม นาวด์พยักหน้าก่อนจะใส่ผ้ากันเปื้อนสีชมพูเตรียมทำงานต่อทันที เนื่องจากหนังสือที่ต้องจัดวางนั้นเหลือเพียงไม่ถึง100เล่ม วันนี้งานของเด็กหนุ่มเสร็จลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับการใส่หนังสือเล่มสุดท้ายลงในชั้น
"เสร็จแล้วสินะหนูนาวด์"ยายฟิลลิสเอ่ยพร้อมรอยยิ้มขณะที่เด็กหนุ่มลงมาจากบันไดปีน
"ครับคุณยาย"นาวด์ตอบกลับก่อนจะเอ่ยถาม "เออ คุณยายฟิลลิสครับ คุณยายพอจะมีหนังสือเกี่ยวกับตำนานเก่าๆบ้างมั้ยครับ"
"ตำนานไหนละจ๊ะ"
"ตำนานเกี่ยวกับเทวะผู้สาบสูญนะครับ ผมหามาตั้งนานยังไม่เคยเห็นในห้องนี้เลย"นาวด์เอ่ยถามถึงหนังสือที่เกี่ยวกับตำนานของเทวะผู้สาบสูญ ตอนที่เขาออกไปวิ่งนั้น สิ่งหนึ่งที่เขาคิดได้ก็คือคำใบ้ที่เจ้าหน้าที่สร้างตัวละครได้บอกไว้ว่าเขาควรเริ่มจากการอ่าน ในเมื่อห้องสมุดมีอยู่ในเมืองเริ่มต้นและมีหนังสือมากมายขนาดนี้ แล้วทำไมถึงไม่มีหนังสือเกี่ยวกับเทวะผู้สาบสูญเล่า?
เมื่อพูดจบแววตาของบรรณารักษ์ก็ฉายแววแปลกๆทันที "มีสิจ๊ะ หนูนาวด์"บรรณารักษ์ประจำห้องสมุดเอ่ยเสียงเบา หากแต่ได้ยินทั่วทั้งห้องสมุด
"จริงหรอครับ แล้วอยู่ตรงไหนหรอครับ?"
"แต่...."หญิงชราเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเบากว่าเดิม นาวด์รู้สึกว่าภาพบรรณารักษ์ตรงหน้าดูพร่ามัวชอบกลจึงขยี้ตา "..มันมีเงื่อนไขอยู่นะ หนูนาวด์"
"เอ๋ เงื่อนไข?"เด็กหนุ่มหยุดขยี้ตาก่อนจะมองไปยังหนังสือตกแต่งบ้านด้านหลังยายบรรณารักษ์................เดี๋ยวนะ! ไหงเขาเห็นหนังสือด้านหลังยายฟิลลิสละ!?
"ใช่แล้วละ เงื่อนไขที่ว่านั้นคือ"บรรณารักษ์ชราลอยขึ้นจากพื้นเล็กน้อยพร้อมกับหยดน้ำสีแดงที่หลั่งออกจากดวงตา "ล้มยายให้ได้ยังไงละ"
ผู้เล่น นาวด์ เคลียร์เงื่อนไขลับประจำภารกิจ ภารกิจ ช่วยเหลือคุณยายประจำห้องสมุด ถูกเปลี่ยนเป็นภารกิจลับ ชำระดวงวิญญาณแห่งห้องสมุดเบอร์นาร์ดสวิลล์คะ
บอสประจำเควส ฟิลลิส ปาร์คเกอร์ วิญญาณแห่งห้องสมุดเมืองเบอร์นาร์ดสวิลล์ ระดับ 40 ปรากฏตัวคะ ผู้เล่นไม่สามารถใช้ใบวาร์ปกลับเมืองได้ เนื่องจากอยู่ในอาณาเขตของบอสคะ
ผู้เล่นที่ถูก ฟิลลิส ปาร์คเกอร์สังหาร จะถูกลดระดับลง1ระดับและใช้เวลาในการเกิดใหม่เป็นเวลา 3ชม.พร้อมกับสูญเสียทักษะที่ได้มาระหว่างเควสทั้งหมดคะ
"ใช้ทุกอย่างจัดการยายให้ได้นะ หนูนาวด์"วิญญาณหญิงชราเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
----------------------------------------------------------
จบไปอีกตอน เฮ้อ//ดื่มชา พรุ่งอาจจะไม่ได้อัพนะครับบอกไว้ก่อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น