[Short Fiction]::TS&AF::

ลำดับตอนที่ #3 : [ShortFiction DomeFrame]: ทะเลกับดาว [Part I]

[ShortFiction DomeFrame]: ทะเลกับดาว [Part I]

------------------------

                  ยามค่ำคืน ณ เมืองภูเก็ต ณ ร้านเอาหารล็กๆร้านหนึ่งริมทะเลยังมีเสียงเพลงที่ถูกขับกล่อมโดยชายหนุ่มร่างอวบคอยบรรเลงให้ผู้มารับประทานอาหารเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศสบายๆ แม้หน้าตาของชายหนุ่มจะไม่ได้ดีมากมาย แต่เสียงของเขากลับทำให้ผู้ได้ยินนั้นอิ่มเอมทั้งกายและใจอย่างแปลกประหลาด และคืนนี้ก็เป็นดั่งเช่นทุกคืน ที่บทเพลงของเขานั้นทำให้ผู้มาทานอาหารต้องยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้ง

Dome Part

ร้าน  Ice am Gun

เก็บเธอไว้ ข้างในจนลึกสุดใจ ได้คิดถึงเธออีกคราว เมื่อวันที่เหงาจับใจ ไม่มีใครฉันยังมีเธอ

แปะๆๆๆๆ

                  “ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือนะครับ ตอนนี้หมดเวลาของผมแล้ว ร้านไอซ์แอมกันของเราหวังว่าทุกท่านคงจะอิ่มท้องและอิ่มใจนะครับ สำหรับคืนนี้ สวัสดีครับ”ผมพูดผ่านไมค์ก่อนจะเดินลงมาจากเวที แล้วพบว่ามีคนยืนรอผมอยู่

                  “ฟังพี่โดมร้องเพลงทีไรผมต้องยิ้มทุกทีเลยนะพี่”น้องไอซ์ ผู้ช่วยผู้จัดการร้านที่ผมมาทำงานเอ่ยพร้อมรอยยิ้มก่อนจะยื่นซองให้ “นี้เงินของพี่นะครับ พี่กันฝากมาให้”

                  “ขอบใจนะน้องไอซ์”ผมรับซองนั้นมาก่อนจะเก็บมันเข้ากระเป๋าของตัวเอง ก่อนจะบอกลาไอซ์เพื่อกลับบ้านไปอ่านหนังสือ ทว่าเมื่อเดินผ่านโต๊ะๆหนึ่งก็มีเสียงของหญิงสาวเรียกเขาไว้ก่อน “นี้ๆพี่คะ พี่นักร้องคะ”

                  “หะ!? ครับ?”ผมหันไปหาเสียงเรียกก่อนจะพบกับผู้หญิงผิวขาวราวไข่มุกที่เรียกผมไว้ ใบหน้าเรียวยิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร “พี่ร้องเพลงเพราะมากเลยนะคะ หนูชอบดี”

ตึก ตึก ตึก ตึก 

                  “อา…ขอบคุณมากนะครับ ถ้ายังไงผมขอตัวก่อนนะครับ”ผมยิ้มรับคำขอบคุณนั้นไว้ ก่อนจะเดินออกจากร้านไป โดยมีเสียงของผู้หญิงคนนั้นดังตามมา “แล้วเจอกันใหม่นะคะ พี่นักร้อง!”

ตึก ตึก ตึก ตึก 

อา แปลกจริง ทำไมหัวใจผมถึงได้เต้นแปลกๆแบบนี้นะ

.

.

.

.
ตอนเช้า ณ มหาวิทยาลัย Star Fantasia 

“พี่ต้น! เจมส์ขอโทษษษษษ รอเจมส์ด้วยสิค้าบบบบบ! \( >o<)/”

                  “ไม่! เจมส์ก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบนี้! ( *- -) ”

“นะคร้าบ! หายงอนเจมส์นะพี่ต้น \( >w<)/”

                  “ไม่!!!! (- -* )”

                  ผมกับแกงส้มเงยหน้าขึ้นจากเกมโอเทโล่มองคนโหวกเหวกโวยวายทั้งสองคนที่กำลังเดินมาทางนี้แล้วถอนหายใจ “ เฮ้อ ตูละหน่ายกับไอพี่น้องคู่นี้จริงๆ เนอะแกงส้ม”

                  “นั้นดิเนอะ ไม่รู้จะงอนอะไรได้ทุกวันเนี้ย”ไอแกงพูดจบพี่ต้นกับเจมส์ก็เดินมาถึงพอดี พี่ต้นเดินผ่านพวกผมไป ส่วนเจ้าเจมส์นะหรอ

“พี่แกงส้มมมม! ช่วยเจมส์ง้อพี่ต้นหน่อยดิ ( /T^T)/”

                  “ทำอะไรไว้ก็แก้เองสิ”แกงส้มพูดอย่างไม่สนใจเจ้าเจมส์ครับ มันเลยหันมาหาตัวช่วยอย่างผมแทน “พี่โดม ช่วยเจมส์ด้วย \(T^T\ )”

                  ผมยิ้มสดใสให้มันครับก่อนจะเอ่ยคำสองคำ“ไม่ ช่วย!”

“แง๊! ใจร้ายชะมัดเลยทั้งพี่โดม พี่แกง พี่ต้น ฮือออออออออออออออออออออออออออ(TAT)”

                  “ไปกอดพี่แกก็พอแล้วมั้ง”สงสัยไอแกงทนเสียงครวญครางของมันไม่ไหวเลยพูดไปครับ เท่านั้นละยิ้มร่าเลย “ขอบคุณค้าบพี่แกงส้ม พี่ต้นนนนนนนน รอเจมส์ด้วยยยยยยยยย!\( ^o^)/”

                  แล้วมันก็วิ่งตามพี่ต้นไป ทำให้บริเวณม้านั่งเงียบสงบอีกครั้ง ผมกลับมาจ้องหมากดำของผมอีกครั้ง พลางคิดว่าจะวางตรงไหนดีเพื่อกินอีกฝ่าย

.
.
.

“พี่คะ”อา วางตรงนี้ดีมั้ยน้า? กินได้ตั้ง2ตัว (  _  _)

                  “พี่คะ” เอ๋ หรือวางอีกจุดดีนะ ตรงนั้นกินได้ตั้งสี่ตัว แต่มันจะเปิดให้ไอแกงกินกลับมั้ยเนี๊ย? (  _  _)

“ไอโดม”อย่าส่งเสียงกวนสมาธิดิวะไอแกง กูกำลังตัดสินจครั้งสำคัญนะเฟ้ย! ( *_  _)

                  “พี่คะๆ”ใครมาจับไหล่ผมอะ ไอแกงแกจะกวนสมาธิไปแล้วนะ ( **_  _)

“แป๊ปนะน้อง”เสียงไอแกงส้มดังขึ้นพร้อมกับความรู้สึกเจ็บที่หัว เชี่ยแกงมึงตบหัวกูไมวะ!

                  “เชี่ยแกง! มึงไม่เห็นเรอะว่ากูกำลังใช้ความคิด!!( */=A=)/” ผมเงยหน้าขึ้นมาด่ามันที่นั่งยักคิ้วให้ครับ “ก็มีคนเรียกมึงตั้งนาน ไม่ได้ยินรึไงวะ?(=_=’ )”

“ใคร?”

                  “ข้างหลังมึงไง”ผมหันไปข้างหลังก่อนจะเห็นใบหน้าเรียว ใบหน้าแบบนี้ ผิวขาวแบบนี้ ผมยาวเป็นลอนแบบนี้ ดวงตาสวยๆแบบนี้ คุ้นๆแฮะ แล้วไออาการแปลกๆที่หน้าอกซ้ายผมอีก

ตึก ตึก ตึก ตึก

                  “หวัดดีค่าพี่นักร้อง เจอกันอีกแล้วนะคะ ( ^__^)” ผู้หญิงที่โต๊ะอาหารเมื่อคืนนี้หว่า ไหงมาอยู่นี้ได้ละเนี้ย? แถมชุดนักศึกษานี้ อย่าบอกนะว่าเรียนที่เดียวกัน ผมได้แต่คิดระหว่างยิ้มรับคำทักทายแบบงงๆเล็กน้อยครับ

“สวัสดีครับ น้อง….?”

                  “เฟรมคะ ปี1คณะนิเทศฯแล้วพี่นักร้องละคะชื่ออะไร ”รอยยิ้มของเฟรมทำให้หัวใจของผมที่เต้นแรงอยู่แล้วแรงขึ้นไปอีก นี้หัวใจผมมันเป็นอะไรเนี๊ย!?

                  ผมเงียบไปนาน นานจนแกงส้มต้องตอบแทนผมเพราะบรรยากาศมันเงียบมาก “ไอนี้ชื่อโดมอยู่ นิติฯปี2 นะ ส่วนพี่ชื่อแกงส้มสถาปัตย์ปี2 น้องน้องเฟรมอย่าคิดมากนะ ไอโดมมันเป็นแบบนี้อยู่แล้วละ เห็นตอนเล่นโอเทโล่เมื่อกี้แล้วนิเนอะ”

                  ผมรีบดึงสติกลับมาพร้อมกับเกาหัวตัวเองแก้เขินที่เงียบซะนาน “แหะๆ ขอโทษทีน้องเฟรม (=//v//=’)”

                  “ไม่เป็นไรคะพี่โดม อะ! เพื่อนเฟรมเรียกแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ พี่แกงส้ม พี่โดม”เฟรมโบกมือลาก่อนจะวิ่งไปหาเพื่อนของเธอที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก ผมมองร่างขาวนั้นเดินจากไปพร้อมกับอาการของก้อนเนื้อด้านซ้ายที่เบาลง

                  “เสน่ห์แรงผิดคาดนะมึง ถึงขั้นดาวคณะนิเทศมาหาเนี๊ย แนะๆ หน้าแดงด้วยนะมึง ร้อนหรอ? กิ้วๆๆ”พอเฟรมเดินไปไกลแล้วไอแกงส้มมันก็แซวผมทันทีครับ ผมหันขวับไปมองมันพร้อมรอยยิ้มครับ แต่เป็นยิ้มเหี้ยมนะครับ

“แกงส้ม ( ^___^)”

                  “หือ? (- - )”

“กูจะบอกเรื่องที่มึงกำลังหม้อน้องนุกกับ น้องสมายด์,น้องใบตอง,น้องจอย,น้องเนส,น้องไอซ์ของมึงดีมั้ยน้า?( ^[++++]^)”เท่านั้นละครับ มันตาโตแล้วรีบเอามืออุดปากผมเลย 

                  “เชี่ยโดม! กูยอมแล้วๆ อย่าบอกสาวๆของกูเลยนะ นะๆๆๆๆๆ (=[]=’’’ )” หึ! คิดจะเล่นโดมคนนี้เร็วไป3ปีครับ แล้วผมก็อาศัยจังหวะนี้วางหมากดำกินหมากขาวมันไป2ตัวครับ “ตามึง ( ^[++++]^)”

                  “เฮ้ย! เล่นทีเผลอนีหว่า!? (=[]=’’ )”

“ไอเจมส์ปล่อยพี่ได้แล้วว!! พี่อายยยยยยยยยยยยย!! (=//////=**   )

                  หืม เสียงพี่ต้น? คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เนอะรีดเดอร์? ^__^ (ไรท์เตอร์: แต่ตูว่ามีนะโดม) 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

3 วันผ่านไป ณ ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆมหาลัย

                  ผม แกงส้ม พี่ต้น ไอเจมส์และกำลังนั่งทานข้าวที่ร้านอาหารอย่างหรูแถวโรงหนังชั้น 5 ถามว่ามาทำไมหรอ ก็กิ๊กไอแกงส้มเกิดอยากดูหนังขึ้นมา เลยลากไอแกงให้มาดูด้วย แถมหนังที่คุณเธออยากดูก็ดันเป็นหนังประเภทเลือดสาดกระจาย เครื่องนงเครื่องในปลิวว่อนครับ เดือดร้อนพวกผมอีกสามคนต้องมาดูเป็นเพื่อนมันด้วยเหตุผลที่ว่ามันกลัวกรี๊ดแตกคนเดียวครับ ตอนนี้ผมเลยนั่งกินข้าวเย็นรอเข้าโรงหนังพร้อมกับพวกมันครับ ตอนนี้กิ๊กไอแกงไปเข้าห้องน้ำอยู่ครับ พี่ต้นเลยเริ่มสวดไอแกงฐานลากคนไม่เกี่ยวข้องมาด้วย

                  “แล้วแกจะลากชั้นกับไอเจมส์มาทำไมเนี๊ยไอแกงส้ม แกก็รู้ตัวนี้ว่าแกกับชั้นทนหนังแบบนี้ไม่ได้ ( *= =)” 

“ก็ไม่ได้อยากดูหรอกพี่ แต่น้องปลาแกเล่นลากผมจากหน้าคณะแบบไม่ถามอะไรเลยขนาดนั้นนะสิ เลยปฏิเสธไม่ได้ (= =’ )”

                  “พี่ต้นกลัวหรอ จับมือเจมส์ก็ได้นะ เจมส์ไม่ว่า \(>w< )/”

“เยอะละๆไอเด็กนี้ เก็บมือแกไว้ไปจับมือคนที่แกรักไป! ( *= =)”

                  “โหพี่ ผมก็รักพี่นั้นแหละพี่ต้น (^w^ )”

“พี่หมายถึงแฟนเว๊ย! ไม่ใช่พี่ชาย! ไอบ้านี้! ( **= =)”

                  “เดี๋ยวกูไปเดินเล่นแป๊ปนะ”ด้วยความที่ผมทนเสียงไปพวกนี้ไม่ไหวแล้วเลยขอตัวออกมาเดินเล่น โดยไม่รอคำตอบของแกงส้ม เดินไปซัพักก็เห็นม้านั่งว่างพอดีเลยนั่งเล่นหน่อย พอมองไปรอบตัวก็เห็นแต่คนมากันเป็นกลุ่ม ไม่มาเป็นคู่ก็ครอบครัวไม่ก็เพื่อนสนิท แต่ที่เห็นเยอะก็คู่รักนี้ละครับ คิดแล้วคนไม่มีคู่ขอถอนหายใจหน่อยเถอะ เฮ้อ แต่บ่นไปยังไงคนอ้วนๆหน้าตาไม่ดีอย่างผมคงมีคู่หรอกนะ

                  “พี่โดมๆ”เอ๊ะ? ใครเรียกชื่อผมกันนะ ผมหันไปมองรอบๆก่อนจะเห็นหน้าคนเรียก พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นใครและอยู่ใกล้กันแค่ไหน

                  “อุ๊ย! นึกว่าพี่จะไม่ได้ยินซะอีก แหะๆ” เฟรมหัวเราะแห้งๆก่อนจะถอยออกไป ขณะที่ผมเองก็เด้งถอยเหมือนกัน แถมหัวใจเจ้ากรรมยังเต้นแรงสุดๆ ก็เมื่อกี้หน้าเฟรมเล่นเข้ามาใกล้ผมซะจนจมูกน้องแกทำท่าจะชนแก้มผมนะสิครับ งานนี้ผมเลยสติเกือบหลุดอีกรอบ

                  “แหงะ ที่เงียบนี้โกรธเฟรมหรอคะ เฟรมขอโทษษษ (>_< )” เฟรมเห็นผมเงียบไปนานเลยรีบยกมือไหว้ขอโทษ ทำให้สติผมกลับเข้าที่ทันพร้อมกับรีบห้ามเฟรม “เฮ้ย! ไม่ต้องขอโทษ พี่ไม่ได้โกรธเฟรมซะหน่อย”

                  “แต่หนูเห็นพี่เงียบไปนิคะ?”ดวงตาที่หวานฉ่ำมองมาทางผม เอ๋ ในห้างก็เปิดแอร์นิ ไหงร้อนๆแปลกๆหว่า?

                  “กะ กะ กะ ก็แค่ตกใจนะ! พี่เห็นเฟรมยื่นหน้าใกล้พี่ซะขนาดนั้น เป็นเฟรมเฟรมไม่ตกใจหรอ?” แล้วทำไมผมถึงได้พูดตะกุกตะกักแบบนี้ละเนี๊ย? 

                  “เออ…นั้นสินะคะ แหะๆ”คนตรงหน้าผมเกาหัวตัวเองพลานึกแล้วหัวเราะแห้งๆอีกที “แล้วนี้พี่โดมมาทำอะไรหรอคะ?”

“อ้อ! พี่โดนเพื่อนลากออกมาดูหนังเป็นเพื่อนนะ เรื่อง ’แว่วเสียงตุ๊กแก’ เวอร์ชั่น 3D นะ รู้จักรึเปล่า?”

                  “เอ๋? หนังเลือดสาด เอ๊ย! หนังสยองขวัญนะหรอคะ? ไม่ยักนึกว่าพี่ชอบแนวแบบนี้นะเนี๊ย?”

“เปล่าหรอก พี่เฉยๆนะ แต่เพื่อนพี่มันกลัวจะกรี๊ดแตกต่อหน้าสาวคนเดียว เลยลากพี่กับพวกมาด้วยนะสิ”

                  “งั้นเฟรมไปดูด้วยได้มั้ยคะ? เผอิญมาเดินเล่นไม่รู้จะทำอะไรนะคะ”คนตรงหน้าถามผมพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนใส่ 

                  “อ่า……..” สติหลุดอีกรอบสิครับพี่น้อง ไม่เคยมีใครทำสายตาแบบนั้นกับผมมาก่อนเลยนะ นอกจากน้องชายตัวเองที่เวลาเห็นแล้วอยากถีบมันนะครับ

                  “นะคะ OvO” แต่พอเป็นคนตรงหน้าทำแล้ว ทำไมผมถึงได้รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวแบบนี้ละ? แถมหัวใจก็เต้นแรงขึ้นกว่าเดิมอีก สายตาของผมสบเข้ากับสายตาของเฟรมเพียงเสี้ยววินาที ก่อนที่ผมไม่อาจทนต่อสายนั้นได้จึงรีบหันหน้าไปทางอื่น

“กะ ก็ได้ครับ เดี๋ยวพี่ถามเพื่อนพี่ให้ (=///=  )”

                  “ขอบคุณคะพี่โดม พี่น่ารักที่สุดเลย (^_^) ไปกันคะพี่โดม เพื่อนพี่คงรอแล้วมั้งคะ”เฟรมพูดแล้วออกเดินนำผมไป โดยที่ผมก็เดินตามไปเงียบๆพร้อมกับคิดในใจถึงคำที่เฟรมพูดเมื่อกี้

น่ารัก….น่ารัก…..น่ารัก!!!!!!

                  ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกก!!! ยิ่งคิดยิ่งอยากจะบ้าตายครับ ไม่เคยมีใครชมว่าผมน่ารักมาก่อนเลยนะ!! แล้วไอหัวใจครับ! ช่วยหยุดเต้นแรงซะทีสิครับ!! แกเป็นอะไรของแกวะโดม? ทำไมต้องใจเต้นแรง? ทำไมต้องหน้าร้อนผ่าวขนาดนี้?ทำไมต้องพูดตะกุกตะกักด้วย!!!  โอ้ว! โดมไม่เข้าใจตัวเอง! ใครก็ได้ช่วยโดมเรม่อนที! โดมเรม่อนคนนี้งงตัวเองครับ!! <’(>//[]//<  )’>

.

.

.

.

                  “สรุปแล้วผมนั่งกับพี่ต้น พี่แกงนั่งกับพี่ปลา ส่วนเฟรมนั่งกับพี่โดมโอเคนะครับ \(^o^ )”

“เออ พี่วะ…”

                  “โอเคนะครับ งั้นก็เอาตามนี้เลย ปะพี่ต้น เรานั่งในสุดต้องเข้าก่อน ( ^o^)” ไม่ทันที่ผมจะเอ่ยขัดเจ้าเจมส์ก็จับแขนพี่ต้นแล้วลากเข้าไปนั่งโดยไม่ฟังคำทัดท้านของใครเลย แล้วมึงจะถามทำไมวะไอเจมส์! ผมได้แต่เลยตามเลยก่อนนั่งลงข้างๆเฟรม พวกเรานั่งรอซักพักหนังก็เริ่มฉายครับ เปิดฉากด้วยฉากฆาตกรรมอันโหดเหี้ยม ตามด้วยภาพร่างไร้ชีวิตที่ถูกโยนลงไปในกองศพ…..ตุ๊กแกจำนวนมาก =[]=’’

                  หนังก็ฉายไปเรื่อยครับ ช่วงแรกๆก็ยังแทบไม่มีอะไร จนกระทั่งถึงตอนที่เพื่อนตัวประกอบกำลังเดินอยู่คนเดียวแล้วอยู่ๆก็มีขวานโผล่มาบั่นคอตัวประกอบซะเลือดสาดแถมหัวหลุดลงพื้นพร้อมเสียงตุ๊กแกนั้นแหละครับ

“ตุ๊กแก!!”

“แว๊ก!!/ จ๊ากกกก!!/กรี๊ดดดดด!!”

                  ผมสะดุ้งเลยครับ ก็อยู่ๆเฟรมนะกรี๊ดแล้วจับแขนผมซะแน่น ไม่พอครับหน้าเฟรมนี้ซบไหล่ผมเต็มๆด้วย! ไอผมไม่ตกใจเพราะหนังหรอกนะ แต่ตกใจเพราะมีคนมาซบไหล่มากกว่านะสิ! เล่นเอาหัวใจผมแทบระเบิดแล้วครับทุกคน มือก็นุ่……. เอ๊ย!!! ไม่ใช่ๆ!แค่ตอนเฟรมหลับตาปี้ขนาดนี้ดูน่ารักไปอีกแบ..เอ๊ย!! ไม่ใช่ๆๆๆ! แค่แก้มของเฟรมที่ชนกับไหล่ผมมันเนียนมา…..ฮว๊ากกกกกกก!! นี้ผมคิดอะไรเนี๊ย!!!!

                  “ฟะ เฟรมครับ ยะ อย่าเกาะพี่สิ ปะ ปะ เป็นผู้หญิงแตะเนื้อต้องตัวผู้ชายมะ มะ มันไม่ดีนะครับ (  =////=)”ผมพยายามพูดพร้อมกับแกะมือเฟรมออก รู้เลยว่าหน้างี้แดงไปแล้วครับผม ไม่ต้องให้ไอแกงกับพี่ต้นมาบอกหรอก  เสียงแรกเมื่อกี้ก็เสียงพี่ต้นนั้นแหละครับ กอดไอเจมส์แน่นเลย ส่วนไอแกง เจ้าของเสียงที่สองกำลังเกาะแขนกิ๊กมันพร้อมหลับตาแน่นครับ

                   แต่อีกฝ่ายจับแน่นไม่ยอมปล่อยครับแถมลืมตาขึ้นมามองพร้อมน้ำตาคลอเบ้าครับ “ตะ แต่เฟรมกลัวนิคะ (TT^TT )”

                  “อะ อา…” ให้ตายเถอะ! ทำไมพอเห็นน้ำตาเฟรมแล้วหัวใจผมถึงได้อ่อนวูบแบบนี้กัน “งะ งั้นแค่จับแขนพี่ก็พอครับ ซบไหล่แบบนี้พี่ว่ามัน….แปลกๆนะครับ (  =/////=)” ดีนะที่โรงหนังมันมืด ไม่งั้นเฟรมคงเห็นหน้าผมเป็นสีแดงผสมดำไปแล้วละครับ 

                  “อ๊ะ! ขอโทษคะพี่” เหมือนเฟรมจะรู้ตัวแล้วครับเลยรีบผละออกไป แต่มือของเธอก็ยังจับแขนผมแน่นไม่ปล่อย ผมก็เลยหันไปสนใจฉากในหนังต่อ....

.

.

.

…ซะที่ไหนละครับ! หนังเหนิงอะไรผมดูไม่รู้เรื่องเลยครับ! เหตุผลข้อแรกคือไอเสียงกรี๊ดกร๊าดของพี่ต้นกับไอแกงส้มครับ สองคนนี้ร้องดังมากครับ โดยเฉพาะพี่ต้นนะ ถ้าสิงไอเจมส์ได้ผมว่าสิงไปแล้วละ ฉากในหนังไม่เห้นมีอะไรเลย อย่างฉากพระเอกเจอศพเพื่อนตัวเองถูกหั่นเป็นชิ้นๆแล้วแขวนไว้บนเพดานเงี้ย หรือฉากเพื่อนนางเอกโดนคว้านท้องเครื่องในไหลออกมากองข้างนอกเนี๊ย มันน่ากลัวตรงไหน? แล้วถ้ากลัวทำไมไม่หลับตานอนแบบเฟรมละฟะ!?

                  อา…..พูดถึงเฟรม รายนั้นหลับไปหลังจากที่เราคุยกันไม่นานครับ แล้วเธอก็ใช้ไหล่ผมเป็นหมอนข้าง อ่านไม่ผิดหรอกฮะ พอเฟรมหลับไปซักพักแล้วหัวเธอก็เอนมาพิงไหล่ผมเต็มๆเลยครับ เล่นเอาผมแทบไม่มีสมาธิดูหนังเลยทีเดียว หา? เหตุผลที่ไม่ปลุก? ก็ไม่กล้าปลุกครับ เห? อยากได้เหตุผลอื่นด้วยหรอครับ งั้นก็คง………..

….เพราะมันรู้สึกดี……ละมั้งครับ?

.

.

.

2เดือนผ่านไป

                  หลังจากนั้นเหมือนกับว่าผมกับเฟรมจะเจอกันบ่อยขึ้น ด้วยความที่เฟรมเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนผมด้วยส่วนหนึ่ง ทำให้ผมกับเฟรมเริ่มสนิทกันมากขึ้น ไออาการแปลกๆนั้นก็มีอยู่เสมอครับ

                  “พี่โดมๆ พี่ว่าอันนี้ดีมั้ยอะคะ?” เฟรมถามผมพร้อมกับชูต่างหูรูปโบว์ให้ดูพร้อมรอยยิ้ม ถามว่าผมกับเฟรมมาทำอะไรที่ร้านเครื่องประดับหรอ ผมและเฟรมโดนเหล่าเพื่อนๆร่วมกิจกรรมใช้ให้ออกมาซื้อของทำกิจกรรมพอดี เฟรมเลยถือโอกาสหาของขวัญวันเกิดให้สต๊อป เพื่อนของเฟรมครับ

                  “ก็ดูโอนะ เฟรมคิดว่าไงละ?” ผมพยักหน้าให้เฟรม ก่อนที่เธอจะตกลงซื้อต่างหูนั้น ระหว่างรอเงินทอน เฟรมก็ถามผมขึ้นมา

“พี่โดม พี่ว่าอย่างเฟรมเนี้ย ใส่สร้อยรูปอะไรดีอะคะ?”

                  “ถามทำไมอะ?”

“ก็เฟรมกำลังหาสร้อยใส่ไปงานเลี้ยงรุ่นที่โรงเรียนนะคะ แต่เลือกไม่ได้ พี่โดมคิดว่ายังไงดีคะ” 

                  “อืม…..พี่ว่าเฟรมเหมาะกับสร้อยเส้นนี้มั้ง”ผมพูดพร้อมกับชี้ไปที่สร้อยรูปดาวที่แขวนอยู่ในตู้ “ก็เฟรมเป็นดาวคณะนี้ เอาให้สมฐานะดาวหน่อยสิ”

“โห พี่โดม เล่นง่ายเนอะ”เฟรมหัวเราะ “งั้นถ้าพี่บอกว่าหนูเป็นดาว งั้นพี่ก็เป็นท้องทะเลไปแล้วกัน” 

                  “อ้าว? ไหงพี่เป็นทะเลไปละนั้น = =’ “

“ก็พี่ตัวใหญ่ เสียงเพราะ แถมใจดีกับทุกคน หนูก็เลยคิดว่าเหมือนทะเลที่กว้างใหญ่ แม้ว่าจะกว้างแค่ไหน แต่ก็เผื่อแผ่ความรักให้กับทุกชีวิตละมั้งคะ”

                  “โห คิดได้เนอะเฟรม” ผมพูดพร้อมกับขยี้หัวเฟรมเบาๆ แต่ในใจก็รู้สึกดีแปลกๆที่เฟรมบอกอย่างงั้น

.

.

.

“งั้นกลับดีๆนะเฟรม”

                  “จ้าๆ อย่ากลับดึกนะทุกคน หนูไปละคะ พี่โดม พี่แกง พี่ต้น” เสียงบอกลาของเพื่อนๆเฟรมทำให้ผมต้องเงยหน้าจากการทาสีป้ายกิจกรรมขึ้นมามอง ก่อนจะพบว่าเฟรมยืนลาเพื่อนๆ ก่อนจะเดินออกไปที่รถสปอร์ตที่จอดอยู่ไกลๆโดยผู้ชายหน้าตาดียืนรอเปิดเฟรมอยู่ข้างรถนั้น

……ทำไมหัวใจของผมถึงได้รู้สึกโหวงๆแบบนี้นะ

TBC.
------------------------------------------------------------------

ช่วงเวิ่นๆกับไรท์เตอร์

มาถึงคู่คนไม่ค่อยจิ้นอย่างโดมกับเฟรม =v=

ถามว่าทำไมถึงเลือกคู่มาแต่งคู่นอร์มอล คำตอบคือไรท์เตอร์เป็นแฟนคลับโดม อยากจะจิ้นโดมบ้างไรบ้าง จะได้ฟินตัวเอง แค่นั้นแล

แต่การแต่งตอนนี้ทำให้รู้ว่า บางครั้งจินตนาการก็ทำให้การแต่งเรื่องยาวขึ้นเรื่อยๆจริงๆ = =’

สารภาพผิดว่าตอนแรกกะให้จบตอนเดียว แต่ไปๆมาๆ มันยาวขึ้น ยาวขึ้น จนตัดสินใจแบ่งพาร์ทดีกว่า ไม่งั้นเหนื่อยตาย

ความจริงแล้วคู่ถัดไปที่จะเขียนก็โผล่มาแล้วนะ สถานที่เดียวกันนี้แหละ

หึหึหึ รู้แล้วละสิว่าคู่ไหน ใช่มะ?

วันนี้เวิ่นเยอะ พอก่อนดีกว่า เดี๋ยวแต่งตอนจบโดมเฟรมไม่ทัน ไปละเน้อ

--------------------------------------------------------